Άγιος Αλέξανδρος Ιερομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων Ημερομηνία εορτής: 12/12/2020

Πώς ουκ έμελλεν είναι και τα θηρία, Aλεξάνδρω τιθασσά τω Xριστού θύτη. Ὁ Ἀλέξανδρος, εἷς ὢν τῶν θυηπόλων, Ἄνευ αἵματος, εἷς ἦν καὶ τῶν Μαρτύρων.

Βιογραφία Ο Άγιος Αλέξανδρος έζησε στα τέλη του 2ου μ.Χ. αιώνα μέχρι τα μέσα του 3ου και έκανε μαθητής του Κλήμεντος του Αλεξανδρέως. Διέπρεψε στις σπουδές του και διακρίθηκε στο κήρυγμα του Ευαγγελίου. Αργότερα αποδείχτηκε επίσκοπος της Φλανιάδος στην Καππαδοκία. Η εκεί δράση του, τον λάμπρυνε ακόμα περισσότερο. Και επειδή ο επίσκοπος Ιεροσολύμων Νάρκισσος (βλέπε 7 Αυγούστου) ήταν υπέργηρος (116 ετών), προσέλαβε βοηθό επίσκοπο τον Αλέξανδρο και συγχρόνως διάδοχο του. Όταν λοιπόν ο Νάρκισσος πέθανε μαρτυρικά, ο Αλέξανδρος ανέλαβε τον επισκοπικό θρόνο Ιεροσολύμων. Από τη θέση αύτη ο Αλέξανδρος αγωνίστηκε για την πίστη, φώτισε και οικοδόμησε το λαό, μερίμνησε συγχρόνως για την ίδρυση βιβλιοθήκης στην Ιερουσαλήμ, στην οποία μάζεψε πολλά εκκλησιαστικά και θεολογικά συγγράμματα, για να βοηθήσει τις μελέτες των νεοτέρων κληρικών. Το 251 μ.Χ., κατά τον διωγμό της Εκκλησίας επί Δεκίου, συνελήφθη από τον άρχοντα της Παλαιστίνης στην Καισαρεία. Αυτός αξίωσε από τον πιστό επίσκοπο ν' αρνηθεί τον Χριστό. Εκείνος όχι μόνο δεν δέχτηκε, αλλά και παρατήρησε με θάρρος και δύναμη την ειδωλολατρική πλάνη. Παραδόθηκε τότε τροφή στα θηρία, αφού προηγούμενα υπέστη σκληρά βασανιστήρια. Τα λιοντάρια τον πλησίασαν χωρίς να τον βλάψουν καθόλου, πέθανε όμως από τις πληγές των βασανιστηρίων. Άγιος Νικόλαος ο Α' ο Μυστικός Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης O Nικόλαος εκλιπών σκιάν βίου, Προς άσκιον μετήλθε φωτός χωρίον. Βιογραφία Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε το 852 και η καταγογή του ήταν από την Κάτω Ιταλία. Έλαβε το αξίωμα του συγκλητικού και έκανε μυστικοσύμβουλος του (εξ απορρήτων) Λέοντα του ΣΤ' του Σοφού. Όμως ο Νικόλαος, από αγάπη προς τον μοναχικό βίο, έγινε μοναχός στη μονή των Γαλακρηνών και αργότερα, για τις πολλές αρετές και τη μόρφωσή του, εξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης και χειροτονήθηκε την Κυριακή της Ορθοδοξίας του 895 μ.Χ., διαδεχόμενος τον αποθανόντα Πατριάρχη Αντώνιο Β' τον Καυλέα. Η πρώτη πατριαρχεία του Νικολάου του Α', που επονομάσθηκε και Μυστικός, είχε διάρκεια μέχρι το 906. Η αιτία της πτώσης του, δείχνει την ευσεβή και αληθινά επισκοπική θέληση του. Ο βασιλιάς Λέων ο Σοφός, είχε κάνει, παρά την απαγόρευση του Πατριάρχη, τέταρτο γάμο μετά της Ζωής της Καρβονοψίνας. Ο Νικόλαος όχι μόνο δεν αναγνώρισε το γάμο του βασιλιά, αλλά καθήρεσε τον ιερέα Θωμά που τέλεσε το γάμο και αφόρισε τον βασιλιά. Ο Λέων για να εκδικηθεί τον Νικόλαο, κατάφερε και τον έριξε από τον πατριαρχικό θρόνο, και διάδοχο του όρισε τον Ευθύμιο τον Α'. Δημιουργήθηκε όμως, μέγας σάλος στην Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης. Και το 911, ο αδελφός του Λέοντα, Αλέξανδρος, κατέβασε από το θρόνο τον Ευθύμιο και ανέβασε πάλι τον Νικόλαο. Το 913, μαζί με άλλους τέσσερις, ανέλαβε επίτροπος του ανήλικου βασιλιά Κωνσταντίνου Ζ'. Επί της πατριαρχείας του, εμποδίστηκε οριστικά ο τέταρτος γάμος διά του λεγομένου «Τόμου της Ενώσεως» και έγινε η πρώτη διάταξη του Μηνολογίου των αγίων της Ανατολικής Εκκλησίας από τον Συμεών τον μεταφραστή. Πέθανε τον Μάιο του 925 και ενταφιάσθηκε στη μονή των Γαλακρηνών. Άγιοι Αυδάς, Αυδιησούς οι Επίσκοποι, Βενιαμίν ο διάκονος και άλλοι τριάντα οκτώ μάρτυρες Eις τον Aυδάν. Άμφω προ των σων Aυδά Mάρτυς ομμάτων, Tομεύς κεφαλής και βραβεύς θείου στέφους. Eις τον Aυδιησούν. Eκδούς εαυτόν Aυδιησούς τω ξίφει, Oράν Iησούν ηξιώθη τον μέγαν. Eις τους δεκαέξ Iερείς. Tους Iερείς σου Σώτερ έκτεινε ξίφος, Tην ιεράν σου μη προδόντας αξίαν. Eις τους εννέα Διακόνους. Tους τρισσάκις τρεις Λευΐτας τετμημένους, Στέφει Θεός δις ως αθλητολευΐτας. Eις τους έξ Mοναχούς και επτά Παρθένους. Eι Παρθένων έδωκεν επτάδα ξίφει, Πώς ου παρέξει και Mοναχών εξάδα; Βιογραφία Όλοι αυτοί οι Άγιοι Μάρτυρες κατάγονταν από την Περσία και άθλησαν κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Μεγάλου (306-337 μ.Χ.) και του Πέρσου Βασιλέως Σαπώρ Β' (309-379 μ.Χ.). Ο Αυδιησούς επισκόπευσε στην πόλη Βηθχασχάρ και καταγγέλληθηκε από τον ίδιο τον ανεψιό του, ότι αυτός και ο Επίσκοπος της πόλεως Χασχάρ Αυδάς, καθώς και άλλοι 38 χριστιανοί (δεκαέξι πρεσβύτεροι, εννέα διάκονοι, έξι μοναχοί και επτά παρθένες), διέβαλαν το Περσικό θρήσκευμα, προκειμένου να προσηλυτίζουν προς τον Ιησού Χριστό. Ανακρινόμενοι αυτοί δεν αρνήθηκαν ότι διδάσκουν τον λόγο του Θεού και το θεωρούσαν μάλιστα καθήκον τους να αποσπούν ανθρώπους από τα δίχτυα της πλάνης με τον θεμιτό τρόπο της διδασκαλίας. Τότε ο Αρσήθ, ο αδελφός του βασιλιά, διέταξε και τους έδεσαν με σχοινιά σφιχτά, τόσο, ώστε να σπάζουν τα κόκκαλά τους. Αυτό συνεχίστηκε για επτά ήμερες. Τότε ο Αρσήθ νόμισε ότι το θάρρος τους θα είχε πέσει και τους προσκάλεσε να φάγουν ειδωλόθυτα. Εκείνοι αρνήθηκαν και ενισχύθηκαν μάλιστα περισσότερο, όταν στη συντροφιά τους προστέθηκε και ο γενναίος αθλητής του Χρίστου Αυδάς, που είχε συλληφθεί εκείνη τη στιγμή. Τότε διατάχθηκε ο αποκεφαλισμός τους και έτσι όλοι έλαβαν το αμάραντο στεφάνι της αιώνιας δόξας το 375 μ.Χ. http://www.saint.gr/416/saint.aspx?fbclid=IwAR2K9N-yvZM6nbnfPDIRLEjeLd7LoWWs63eE--Y3TxNXBhGwDOoJjqn_teg