Ευτυχώς που στη ζωή μας υπάρχει ο ΠΑΟΚ. Είμαι σε ένα περίεργο μουντ νιρβάνας και θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας.

Πέρασαν οι ευρωεκλογές και στη κυβέρνηση ψάχνουν να δούνε τι ακριβώς φταίει και ενώ παίζουν μόνοι, παραλίγο να έρθουν δεύτεροι. Όχι φταίει το ένα, φταίει το άλλο, αλλά δεν διαβάζω πουθενά το τι πραγματικά φταίει. Στα δικά μου μάτια, με αυτά που έχουν συμβεί, αν υπήρχε αντιπολίτευση ούτε 15% δεν θα έπιανε η ΝΔ μετά τα όσα έχει κάνει. 

Δουλεύουμε 15 ώρες τη μέρα για να χρωστάμε περισσότερα όταν τελειώσει αυτή, πιεζόμαστε να πληρώσουμε τα πάντα και στο τέλος τους βλέπουμε να κάνουν δουλίτσες. Ούτε μισή προσπάθεια να μας ελαφρύνουν, ούτε κατά διάνοια. Τα έξοδά μας έχουν διπλασιαστεί, όμως φορολογούμαστε σα να μη συνέβη ποτέ τίποτα. 

Λένε για τη βόρεια Ελλάδα, το γεωγραφικό σημείο της χώρας που δημιουργούνται έργα υποδομής μόνο για την κονόμα. Τώρα έχουμε το fly over, είναι το νέο τρεντ. Μετά το μετρό φάντασμα που δεν φτάνει αεροδρόμιο, την υποθαλάσσια που ουδέποτε έγινε και πολλά άλλα που βαριέμαι να αναλύσω. Θέλουν και ψήφο πανάθεμά τους… Απορώ με τους βορειοελλαδίτες που τους ψηφίζουν ακόμα. 

Μία παρέα μας έχει λυγίσει, όμως και κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στην Ευρώπη. Και αναρωτιούνται γιατί ενισχύονται τα ακροδεξιά κόμματα. Το αφήγημα για αυτά είναι απλό. Το παίζουν αντισυστημικοί και τέλος. Αφού οι παρέες κυβερνάνε για την πάρτη τους, βρίσκουνε χώρο αυτά τα παρτάλια να κάνουν παιχνίδι. 

Την ίδια στιγμή, οι προοδευτικοί χώροι λέγεται πως θα δουλέψουν για ένα κοινό μέτωπο. Στη Γαλλία ναι, στην Ελλάδα δύσκολα. Προσωπικότητες εγκλωβισμένες σε έναν μικρόκοσμο μη λειτουργικό, ουτοπικό για την ακρίβεια, που δεν μπορούν να συλλάβουν το κακό που κάνουν στη κοινωνία αφήνοντας μία κυβέρνηση μονοπώλιο να μας ισοπεδώνει τη ζωή. Απλά λίγοι. Δεν μπορώ να περιμένω τίποτα από αυτούς, είναι σκέτη απογοήτευση. 

Ευτυχώς που στη ζωή μας υπάρχει ο ΠΑΟΚ. Είμαι σε τέτοιο μουντ που δεν με απασχολεί αν θα κλείσει ή δεν θα κλείσει ο τάδε παίκτης, αν θα ανανεώσει ή όχι ο άλλος και πάμε παρακάτω. Προφανώς και υπάρχουν ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν, προφανώς και το κλαμπ οφείλει να στηρίξει τον κορμό που πήρε αυτό το πρωτάθλημα. Και με αυτόν θα πάμε παραπέρα συν κάποιες προσθήκες. 

Προφανώς και αυτό το μουντ ενισχύθηκε με την παραμονή Κωνσταντέλια. Μπορεί ο Ιβάν να είναι μακριά, όμως μια χαρά αφουγκράζεται το κλίμα. Και αν νομίζει πως ευρισκόμενος σε εμπόλεμη ζώνη είναι εύκολο να αρνηθεί την ρευστότητα των 17,5 εκατ ευρώ, είναι γελασμένος. Όμως λειτούργησε με συναίσθημα και στον ΠΑΟΚ του 2024 αυτό δεν είναι κακό. Οι πιθανότητες για να έχει πράξει το σωστό είναι περισσότερες από το να έχει πράξει το λάθος. Γιατί πιστεύω πως η πώληση δεν δουλεύτηκε σωστά, για αυτό υπάρχει και μία μόλις πρόταση για αυτόν τον παίκτη. 

Άσε που θα ήταν κρίμα, τη στιγμή που μεταμορφώθηκε ο μικρός από παίκτη που έπαιζε για τη χαρά του παιχνιδιού, σε παίκτη που παίζει για να σου κάνει το – ποδοσφαιρικό – κακό, να πάει αλλού. Ένας χρόνος ακόμη εδώ δεν θα ζημιώσει κανέναν, αντιθέτως. Και ο μικρός είναι τόσο ώριμος που το κατάλαβε πρώτος. 

Ήμουν αισιόδοξος πως ο Μαντί Καμαρά θα συμφωνήσει με τον ΠΑΟΚ παρά το ενδιαφέρον της ΑΕΚ, έτσι κατάλαβα από το ρεπορτάζ της, γιατί εκτιμώ πως στη παρούσα φάση της καριέρας του έψαχνε ξεκάθαρα το πιο ασφαλές ποδοσφαιρικά περιβάλλον, εκεί όπου θα έβρισκε έναν ξεκάθαρο ρόλο και θα αναβάθμιζε την καριέρα του που τα τελευταία δύο χρόνια δεν πέρασε και την καλύτερη φάση της. Παράλληλα, πρέπει να δώσουμε τα εύσημα σε όσους χειρίστηκαν την υπόθεση, γιατί ήταν της υπομονής και της στρατηγικής. Ειδικά στρατηγική, χρειάστηκε αρκετή. 

Του Ετζούκε δεν βλέπω να προχωράει, όμως δεν φοβάμαι τη θέση, υπάρχουν λύσεις και μάλιστα ποιοτικότερες, του Μπρέθγουέιτ θα περιμένουμε λίγο, ενώ με τις ανανεώσεις νομίζω πως μέχρι να μαζευτούνε στις 20 του μηνός τα παιδιά μας, θα έχουν κλείσει. Του Μεϊτέ προφανώς είναι μία προσπάθεια του ατζέντη του να βρει μεγαλύτερη προμήθεια, όμως στο τέλος εκτιμώ πως ο παίκτης θα έρθει στην ομάδα. 

Αν τα πράγματα κυλήσουν ομαλά και γίνει μία υπέρβαση στα χαφ, ο ΠΑΟΚ θα είναι εξαιρετικά αναβαθμισμένος του χρόνου. Απλά πρέπει να προβλέψουμε κάποια πράγματα. Και εξηγούμαι. 

Ο Ζίφκοβιτς δύσκολα θα κάνει την περυσινή σεζόν έχοντας έναν χρόνο σερί στα γήπεδα. Θα πρέπει να προστατευτεί. Ο Μπάμπα, πρώτη φορά στη καριέρα του έκανε 45 παιχνίδια σεζόν και δύσκολα θα μπορέσει να τα ξανακάνει. Ο Τάισον, αυτό το θαύμα της φύσης, πατάει τα 37 του χρόνια, άρα η αξιόπιστη λύση από πίσω του είναι απαραίτητη. Ο Σβαμπ, κορυφαίος χαφ του ΠΑΟΚ θα πω εγώ πέρυσι, δεν μπορεί να αντέξει τα 55 παιχνίδια σεζόν που έκανε φέτος. 

Κλειδί – αν και είναι νωρίς – για την επόμενη σεζόν του ΠΑΟΚ, είναι η έξυπνη διαχείριση των συγκεκριμένων παικτών. Είτε με λύσεις εκ των έσω, είτε με πειστικές προσθήκες.  

https://www.sdna.gr/podosfairo/1207135_eytyhos-poy-sti-zoi-mas-yparhei-o-paok