Δυστυχώς όπως θα καταλάβετε και παρακάτω, προληπτικά για τα κηπευτικά και τα λαχανικά μας δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα...

Για να αποφύγουμε δυσάρεστες καταστάσεις στα κηπευτικά μας θα ήταν φρόνιμο να ακολουθούμε κάποιες γενικές γραμμές όπως, να χρησιμοποιούμε πάντα υγιείς σπόρους και φυτά ( όσο μπορούμε και έχουμε τη δυνατότητα να γνωρίζουμε), η κοπριά που θα χρησιμοποιήσουμε να είναι καλά χωνεμένη γιατί ειδικά στα κηπευτικά η νωπή κοπριά προκαλεί τα εξής: έλκει ασθένειες και παράσιτα, τα βακτηρίδια της αποσύνθεσης παίρνουν το άζωτο για να συντηρηθούν τα ίδια, τα φυτά καίγονται από την υψηλή θερμοκρασία που αναπτύσσεται κατά την αποσύνθεση και επίσης έχει τοξικές ουσίες. Επιπλέον, καταστρέφουμε υπολείμματα από προηγούμενη καλλιέργεια που είχαμε, δεν πρέπει να φυτεύουμε το ίδιο λαχανικό για πολλά χρόνια στο ίδιο μέρος γιατί γίνεται καχεκτικό και αυξάνονται οι νηματώδεις και τέλος μπορούμε να φυτεύουμε τα κηπευτικά μας «παρέα» με άλλα φυτά που αλληλοπροστατεύονται από ασθένειες.

Επίσης και κάποια φυσικά μέτρα αντιμετώπισης που βρίσκουν εφαρμογή σε κηπευτικά, όπως είναι τα προστατευτικά δίχτυα και τα φύλλα μαύρου πλαστικού που καλύπτουν το έδαφος και προστατεύουν τα φυτά μας από μυκητολογικές ασθένειες, ζιζάνια, έντομα εδάφους η ακόμα και θηλαστικά. Ακόμα, χρωμοτροπικές παγίδες που στόχος τους είναι η προσέλκυση των εντόμων. Είναι μια μέθοδος με χαμηλό κόστος και με έναν ικανό αριθμό παγίδων θα δείτε αποτελέσματα ακόμα και στον κήπο σας. Τέλος, το νερό: κατάβρεγμα με άφθονο νερό και οι υψηλές συνθήκες υγρασίας προστατεύουν τα φυτά μας από τον τετράνυχο σίγουρα! Υπάρχουν και βιοτεχνολογικά μέσα τα οποία οφείλω να πω ότι δεν λειτουργούν προληπτικά αλλά είναι άμεσης αντιμετώπισης και δεν είναι τοξικά. Περιλαμβάνουν ουσίες που όχι μόνο περιορίζουν την ανάπτυξη των μυκήτων αλλά η δράση τους διατηρείται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τέτοιες ουσίες είναι:

Ροτενόνη: παράγεται από τη ρίζα του τροπικού φυτού Δέρις και είναι ισχυρό εντομοκτόνο για ένα μεγάλο φάσμα εντόμων ιδιαίτερα για αυτά που κινούνται αργά όπως είναι οι μελίγκρες και οι κάμπιες. Δεν είναι τοξική για τον άνθρωπο και για τα ζώα.
Πύρεθρο: παράγεται από το αφρικανικό χρυσάνθεμο, έχει γρήγορη δράση και είναι αποτελεσματικό για τα περισσότερα είδη εντόμων. Δεν είναι τοξικό όπως και η ροτενόνη.
Neem: παράγεται από το τροπικό φυτό Azadirachta indica και έχει εντομοκτόνες και μυκητοκτόνες ιδιότητες.
Νικοτίνη: ισχυρό εντομοκτόνο που παράγεται από τον καπνό είναι όμως τοξικό για τον άνθρωπο.
Εκχυλίσματα-Αιθέρια έλαια: μπορούμε να τα φτιάξουμε πολλές φορές και εμείς οι ίδιοι στο σπίτι μας και έχουν καλές μυκητοκτόνες και εντομοκτόνες ιδιότητες, Χρησιμοποιούνται κυρίως τα εκχυλίσματα σκόρδου, κρεμμυδιού, καυτερής πιπεριάς, τσουκνίδας και κασσίας. Οι ιδιότητες τους οφείλονται κυρίως στο ότι περιέχουν στοιχεία μυκητοκτόνα και εντομοκτόνα όπως π.χ. το κρεμμύδι και το σκόρδο περιέχουν άφθονη ποσότητα θείου. Τα τελευταία χρόνια έχει δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στα αιθέρια έλαια μέντας, λεβάντας και φασκόμηλου.

Μαρούλι (Lactuca sativae)

Το θετικό με το μαρούλι είναι ότι αν γίνει σωστή προετοιμασία εδάφους σπάνια αρρωσταίνει! Αν όχι, τότε ίσως αντιμετωπίσουμε κάτι από τα παρακάτω:

Τήξη σπορείων (Rhizoctonia solani, Pythium spp): προκαλείται από μύκητες και προληπτικά μπορούμε να απολυμάνουμε το έδαφος, να σπείρουμε αραιά, να αποφεύγουμε όσο μπορούμε την υγρασία και να χρησιμοποιούμε πάντα απολυμασμένο σπόρο.

Περονόσπορος (Bremia lactucae): προκαλείται από μύκητα και εκδηλώνεται μετά από βροχή ως χλωρωτικές κηλίδες στα φύλλα με λευκή εξάνθηση στη κάτω επιφάνεια. Προληπτικά περιορίζουμε τα ποτίσματα. Δείτε επίσης:Περονόσπορος κολοκυνθοειδών, Περονόσπορος της Πατάτας, Περονόσπορος Τομάτας.

Εικόνα 1. Περονόσπορος σε μαρούλι.

Εικόνα 2. Ο περονόσπορος στη κάτω επιφάνεια φύλλου όπου είναι εμφανής η λευκή εξάνθηση του μύκητα.

Σκληρωτινίαση (Sclerotinia sclerotiorum): εμφανίζεται ως υγρή σήψη στο κομμάτι του φυτού που είναι κοντά στο έδαφος και τελικά μαραίνει το μαρούλι μας. Συνίσταται η ελάττωση της υγρασίας και να φυτεύουμε σε αναχώματα.

Εικόνα 3. Σκληρωτινίαση σε φυτό φασολιάς.

Ιώσεις: σημαντική ζημιά προκαλεί ο ιός του μωσαϊκού του μαρουλιού που μεταδίδεται με τον σπόρο και τις αφίδες. Προληπτικά χρησιμοποιούμε υγιή σπόρο, απομακρύνουμε τα άρρωστα φυτά μας και καταπολεμούμε τις αφίδες.

Μια καλή τεχνική πρόληψης που μπορεί να εφαρμοστεί σε όλα τα κηπευτικά, ώστε να αποφεύγουμε προσβολές και εχθρούς είναι η αμειψισπορά. Το μαρούλι μπορεί να ακολουθεί τη ντομάτα και το κρεμμύδι και να ακολουθείται από το φασόλι, το σπανάκι, το ραπανάκι και το καρότο.

Λάχανο (Brassica oleraceae, ποικιλία Capitata)

Δεν πρέπει να φυτεύουμε λάχανο στο ίδιο μέρος για 2-4 χρόνια. Αυτά που θα συναντήσουμε στο λάχανο είναι:

Καρκίνωση (Plasmodiophora brassicae): το αίτιο της ασθένειας είναι μύκητας που προκαλεί παραμορφώσεις στο υπόγειο τμήμα των φυτών. Συνίσταται η απολύμανση του εδάφους και η αμειψισπορά.

Εικόνα 4. Καρκίνωση στις ρίζες μπρόκολου.

Σκληρωτινίαση: ο ίδιος μύκητας με το μαρούλι. Εφαρμόζουμε πολυετή αμειψισπορά.

Περονόσπορος (Peronospora brassicae): ο μύκητας προκαλεί ωχρές κηλίδες στην πάνω επιφάνεια των φύλλων. Δεν υπάρχει κάποιο προληπτικό μέτρο για τον περονόσπορο από το να αφαιρέσουμε τα μολυσμένα φυτά μόλις τα αντιληφθούμε. Δείτε επίσης: Περονόσπορος κολοκυνθοειδών, Περονόσπορος της Πατάτας, Περονόσπορος Τομάτας.

Ιώσεις: προκαλούν νανισμό στα φυτά μας και χλώρωση στα φύλλα. Αντιμετωπίζοντας τις αφίδες και καταστρέφοντας τα ζιζάνια προστατεύουμε τα φυτά μας από τις ιώσεις.

Αλτερναρίωση (Alternaria brassicae): ο μύκητας προκαλεί κηλιδώσεις στη κεφαλή του λάχανου και χάνει την εμπορική του αξία. Προληπτικά φυτεύουμε αραιά. Δείτε επίσης: Αλτερναρίωση πατάτας, Αλτερναρίωση στελέχους τομάτας, Αλτερναρίωση τεύτλων.

Εικόνα 5. Αλτερνάρια σε κεφαλή λάχανου.

Μύγα του λάχανου (Hylemyia brassicae): μπορούμε να φυτεύσουμε ρίγανη ανάμεσα στα λάχανα και την αποφεύγουμε.

Εικόνα 6. Η μύγα του λάχανου.

Για προστασία προληπτικά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε διάλυμα τσουκνίδας, να ποτίζουμε τις ρίζες μας κάθε 2 εβδομάδες ώστε να δυναμώσουν περισσότερο. Επίσης, δεν θα φυτέψετε λάχανο εκεί όπου προηγουμένως ίσως να είχατε φυτέψει σινάπι, είναι εχθροί!

Κουνουπίδι (Brassica oleraceae, ποικιλία Botrytis) και Ραπανάκι ( Raphanus sativus)

Όμοια με λάχανο.

Καρότο (Daucus carota):

Στο καρότο βλέπουμε:

Νηματώδεις (Heterodera schachtii): προκαλούν παραμορφώσεις στους ριζοκόνδυλους και προληπτικά μπορούμε να κάνουμε αμειψισπορά με σιτηρά. Δείτε επίσης: Νηματώδεις, Νηματώδης στελεχών και βολβών.

Εικόνα 7. Ο νηματώδης που προσβάλει το καρότο.

Σκληρωτινίαση (Sclerotinia sclerotiorum): ο μύκητας προκαλεί σήψη των ριζών και προληπτικά εφαρμόζεται αμειψισπορά.

Βακτηρίωση: αποφυγή υπερβολικής υγρασίας.

Στην αμειψισπορά το καρότο ακολουθεί το λάχανο, το αγγούρι, στη ντομάτα και ψυχανθή. Γενικά όμως πρέπει να ακολουθεί καλλιέργειες που έχουν δεχτεί λίπανση με αρκετή κοπριά.

Κρεμμύδι (Allium sepa)

Το κρεμμύδι μπορεί να ακολουθήσει την καλλιέργεια της ντομάτας, της πατάτας, του καλαμποκιού κ.α.

Νηματώδεις (Ditylenchus spp): προκαλούν τη σήψη του υπόγειου τμήματος και για να τους αποφύγουμε μπορούμε να κάνουμε πολυετή αμειψισπορά. Δείτε επίσης: Νηματώδεις, Νηματώδης στελεχών και βολβών.

Ένα από τα είδη νηματώδη που προσβάλουν το κρεμμύδι

Εικόνα 8. Ένα από τα είδη που προσβάλουν το κρεμμύδι.

Φουζαρίωση (Fusarium oxysporum): ο μύκητας προσβάλει το υπόγειο τμήμα και δημιουργεί χλώρωση και ξήρανση στο υπέργειο τμήμα. Προληπτικά εφαρμόζουμε αμειψισπορά και χρησιμοποιούμε ανθεκτικές ποικιλίες.

Εικόνα 9. Φουζαρίωση σε κρεμμυδάκια.

Βοτρύτης (Botrytis allii): για να αντιμετωπίσουμε προληπτικά τον βοτρύτη, συνίσταται η καλή ξήρανση των βολβών, να επιδιώκουμε χαμηλή θερμοκρασία και υγρασία εκεί που θα αποθηκεύσουμε τα κρεμμύδια μας. Δείτε επίσης:Βοτρύτης (Gray Mold), Βοτρύτης (τεφρά σήψη) αμπέλου.

Εικόνα 10. Βοτρύτης σε ξηρό κρεμμύδι.

Άνθρακας (Urocystis cepulae): προκαλεί μαύρες φλύκταινες στα φύλλα. Προληπτικά χρησιμοποιούμε ανθεκτικές ποικιλίες και καίμε τα υπολείμματα της προηγούμενης καλλιέργειας. Δείτε επίσης: Ανθράκωση αγγουριού.

Εικόνα 11. Άνθρακας σε χλωρά κρεμμύδια.

Επίσης, ένα λεπτό στρώμα άμμου πάνω στην επιφάνεια του εδάφους αποτρέπει την εμφάνιση σκουληκιών.

Ντομάτα (Lycopersicon esculentum)

Μπορούμε να φυτέψουμε ανάμεσα στις ντομάτες μας κρεμμύδι και σκόρδο όπου δρουν απωθητικά για βλαβερά έντομα της ντομάτας. Επίσης, μπορούμε να ποτίζουμε τις ρίζες με διάλυμα τσουκνίδας ώστε να δυναμώσουν και να γίνουν πιο ανθεκτικές.

Κολοκύθι ( Cucurbita spp)

Δεν φυτεύουμε το κολοκύθι στο ίδιο μέρος παρά μόνο μετά από 5 χρόνια.

Περονόσπορος (Pseudoperonospora cubensis): ψεκάζουμε με BIOSAN. Δείτε επίσης: Περονόσπορος κολοκυνθοειδών, Περονόσπορος της Πατάτας, Περονόσπορος Τομάτας.

Εικόνα 12. Περονόσπορος σε φύλλο κολοκυθιού.

Πατάτα ( Solanum tuberosum)

Μπορούμε να φυτέψουμε ταυτόχρονα σινάπι ή σπανάκι διότι βοηθούν να δυναμώσει το ριζικό σύστημα της πατάτας.

Δορυφόρος της πατάτας (Leptinotarsa decemlineata): σκαθάρι που τρώει τα φύλλα. Προληπτικά μπορούμε να στρώσουμε στο έδαφος μισοσαπισμένο κομπόστ ανακατεμένο με ασβέστιο η να ραντίσουμε με BIOSAN. Δείτε επίσης:Δορυφόρος.

Εικόνα 13. Ο δορυφόρος της πατάτας.

Αντίδι (Cichorium endivia)

Σαλιγκάρια (Agriolimax agrestis): σκαλίσματα κατά το φθινόπωρο κάνουν το έδαφος πιο αφράτο και διευκολύνεται η είσοδος των σαλιγκαριών σε βαθύτερα στρώματα, σκαλίσματα την άνοιξη βοηθούν στη καταστροφή των αυγών τους και στάχτη γύρω από τις γραμμές φύτευσης βοηθάει στην αποφυγή προσβολής.

Εικόνα 14. Το σαλιγκάρι… χαριτωμένο…

Περονόσπορος (Peronospora lactucae): τριετής αμειψισπορά με φυτά που δεν ανήκουν στην ίδια οικογένεια συντελεί στην αποφυγή της προσβολής. Δείτε επίσης: Περονόσπορος κολοκυνθοειδών, Περονόσπορος της Πατάτας,Περονόσπορος Τομάτας.

Ανθράκωση (Marssonina panattoniana): κύριο μέτρο πρόληψης είναι αποτελεί η αποφυγή υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος (λιγότερα ποτίσματα και καλύτερη στράγγιση), ο σπόρος που χρησιμοποιείται πρέπει να είναι πιστοποιημένος και η εφαρμογή αμειψισποράς 3-4 ετών βοηθάει σημαντικά. Δείτε επίσης: Ανθράκωση αγγουριού.

Άνηθος (Anetum graveolens)

Ψίλλα (Acidia heraclei): η αμειψισπορά και η χρήση κίτρινων κολλητικών παγίδων δρουν αποτελεσματικά για τον πληθυσμό του εντόνου.

Σιδηροσκώληκας (Agriotes lineatus): συχνά σκαλίσματα έτσι ώστε μόλις εμφανιστούν να τα φέρουμε στην επιφάνεια του εδάφους πριν προλάβουν να μας κάνουν ζημιά στο ριζικό σύστημα. Δείτε επίσης: Σιδηροσκούληκα.

Εικόνα 15. Σιδηροσκώληκας.

Σέλινο (Apium graveolens)

Όμοια με άνηθο.

Σπανάκι (Spinacia oleracea)

Κερκόσπορα (Cercospora spinaciae): πρέπει να χρησιμοποιούμε υγιή σπόρο και να τον εμβαπτίσουμε σε νερό θερμοκρασίας 50 βαθμούς Κελσίου για 25 λεπτά. Δείτε επίσης: Κερκόσπορα των τεύτλων.

Σκληροτίνια (Sclerotinia sclerotiorum): αποφεύγουμε την υπερβολική υγρασία στο έδαφος.

Πιπεριά (Capsicum annum)

Αφίδες: προληπτικά μέτρα θεωρούνται η χρησιμοποίηση υγιών φυταρίων κατά τη μεταφύτευση, η χρήση κίτρινων κολλητικών παγίδων και η αφαίρεση των προσβεβλημένων βλαστών, όταν έχουμε μικρή προσβολή. Δείτε επίσης:Αφίδες (Aphids), Αφίδες Λαχανικών, Αφίδες Πατάτας.

Κάμπιες: προληπτικά καταστρέφουμε τα ζιζάνια, δεν καλλιεργούμε φυτά πιπεριάς κοντά σε φυτά καλαμποκιού ή βαμβακιού και χρησιμοποιούμε φωτοπαγίδες κατά τη διάρκεια της νύχτας για να προσελκύσουμε τις κάμπιες. Δείτε επίσης: Κάμπιες Λεπιδοπτέρων Pieris brassicae, Κάμπιες Λεπιδοπτέρων Spodoptera littoralis.

Λυριόμυζα (Liriomyza spp): το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της είναι οι στοές που φτιάχνει πάνω στα φύλλα. Προληπτικά απολυμαίνουμε το έδαφος και χρησιμοποιούμε εντομολογικά δίχτυα. Δείτε επίσης: Λιριόμυζα.

Εικόνα 16. Στη φωτογραφία φαίνονται το ενήλικο του εντόμου, το βομβύκιο αλλά και η ζημιά που κάνει στα φύλλα.

Μπάμια (Hybiscus esculentus)

Αφίδες: φροντίζουμε για τη καλή ανάπτυξη των φυτών, με προσοχή όμως την αζωτούχο λίπανση γιατί θα έχει σαν αποτέλεσμα την υπερβολική ανάπτυξη της βλάστησης και κατά συνέπεια αυξάνονται και οι πιθανότητες για προσβολή. Δείτε επίσης: Αφίδες (Aphids), Αφίδες Λαχανικών, Αφίδες Πατάτας.

Έντομα εδάφους: πολλά σκαλίσματα για να έρχονται στην επιφάνεια.

Σεπτόρια (Septoria petroselini): εφαρμόζουμε αμειψισπορά 2 ετών με φυτά που δεν ανήκουν στην ίδια οικογένεια και επιπλέον χρησιμοποιούμε υγιή σπόρο ή τον εμβαπτίζουμε σε νερό θερμοκρασίας 50 βαθμούς Κελσίου για 25 λεπτά.

Πηγή>www.kalliergo.gr

Εναλλακτικές μέθοδοι ελέγχου του νηματώδους κάνουν τα πρώτα τους βήματα

Οι νηματώδεις μοιάζουν σαν πολύ μικρά σκουλήκια αλλά τα περισσότερα από αυτά δεν μπορούν να ανιχνευθούν χωρίς μικροσκόπιο. Υπάρχουν σχεδόν 20.000 αναγνωρισμένα είδη, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Αν και είναι πολύ μικροί, μια χούφτα χώμα συνήθως περιέχει χιλιάδες μικροσκοπικούς οργανισμούς. Πολλοί νηματώδεις τρέφονται από βακτήρια, μύκητες και άλλους οργανισμούς του εδάφους, ενώ άλλοι είναι παρασιτικοί, τρέφονται από ζώα ή φυτά. Οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει 10 κύρια είδη νηματωδών τα οποία προκαλούν την κυριότερη ζημιά στην γεωργία.
Η επίδρασή τους δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί αμελητέα διότι έρευνες έχουν αποδείξει ότι η ζημιά φτάνει στα 100 δις ετησίως σε παγκόσμιο επίπεδο. Κάθε τύπος νηματώδους γενικά προτιμά να επιτίθεται σε συγκεκριμένα φυτά με το να κατευθύνεται και να καταστρέφει το ριζικό τους σύστημα. Οι μολύνσεις από νηματώδεις συνήθως κάνουν τα φυτά αδύναμα και λιγότερο ανθεκτικά σε άλλους παράγοντες που προκαλούν στρες, όπως την ζέστη, το νερό τις θρεπτικές ανεπάρκειες όπως επίσης και με το να προσβάλουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα αφήνοντας τα ανυπεράσπιστα σε άλλους οργανισμούς που προκαλούν ασθένειες. Καλλιεργώντας την ίδια καλλιέργεια για 2 με 3 χρόνια αυξάνεται ο πληθυσμός των παρασιτικών νηματωδών, ο οποίος τρέφεται από το ίδιο συγκεκριμένο φυτό. Νέα είδη παρασιτικού νηματώδους μπορούν να προσβάλλουν το έδαφος του χωραφιού με διαφόρους τρόπους, όταν π.χ υπάρχουν μολυσμένα μέρη του φυτού, υπολείμματα εδάφους στον αγροτικό εξοπλισμό που χρησιμοποιείται στον αγρό, και μέσω του νερού άρδευσης. Ένας από τους πλέον γνωστούς νηματώδης ο Meloidogyneή ο νηματώδης που σαπίζει την ρίζα, μπορεί να αποτελέσει σοβαρό πρόβλημα στην θερμοκηπιακή παραγωγή κηπευτικών. Είναι ένα παμφάγο παράσιτο, το οποίο μπορεί να επιβιώσει και να αναπτυχθεί σε πολλά είδη ποικιλιών, όπως σε τομάτες, αγγούρια, πεπόνια, κ.α. Αυτό το είδος αναπτύσσεται σε θερμοκρασίες από 16 έως 40 βαθμούς κελσίου. Σαφώς οι εταιρείες παραγωγής φυτοφαρμάκων έχουν δημιουργήσει διάφορα προϊόντα τα οποία χρησιμοποιούνται στους αγρούς με διαφόρους τρόπους για την αντιμετώπιση των προσβολών. Ένα από αυτά είναι το βρωμιούχο μεθύλιο, το οποίο και εφαρμόζεται σε κάποιες χώρες σε περιπτώσεις πολύ σοβαρών προσβολών. Πολλά από τα παλαιότερα ισχυρά φάρμακα που χρησιμοποιούνταν για την καταστολή των προσβολών, τώρα έχουν απαγορευθεί σε πολλές χώρες. Αυτό γιατί τα χημικά στο έδαφος και η απολύμανση με ατμό μπορούν να επιφέρουν φονικά αποτελέσματα σε αρκετούς ωφέλιμους οργανισμούς στο έδαφος και αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον Αυτός είναι ο λόγος που εναλλακτικές μέθοδοι άρχισαν να εφαρμόζονται. Καθώς οι νηματώδεις δεν είναι εύκολο να στοχευθούν, εφαρμόζεται ένας συνδυασμός τεχνικών – όπως ηλιοαπολύμανση, νηματοδοκτόνα μείγματα από σπόρους που παράγουν λάδι όπως η μουστάρδα ή ο λιναρόσπορος ή άλλες βιολογικές εφαρμογές, μπορούν να δώσουν μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας. Μερική εδαφική αποστείρωση όπως η ηλιοαπολύμανση μειώνει τις προσβολές από νηματώδεις και επίσης καταστέλλει την ενδεχόμενη «αντεπίθεση» από την μικροχλωρίδα του υπολειμματικού εδάφους δίνοντας την δυνατότητα στον βιολογικό παράγοντα ελέγχου να εδραιωθεί και να αντιδράσει πιο άμεσα. Οι εφαρμογές επί του εδάφους μπορούν επίσης να μειώσουν την προσβολή από τους νηματώδεις και με την παροχή ενεργειακής πηγής βοηθούν στην αύξηση του αριθμού ωφέλιμων παράσιτων. Τα υποστρώματα που εφαρμόζονται προ-αποίκησης, είναι πιο αποτελεσματικά στο να εγκαθιδρύουν νηματοδοφάγους μύκητες στο έδαφος. Επίσης η χρήση συγκεκριμένων ποικιλιών, οι οποίες είναι ανθεκτικές στις προσβολές των νηματωδών μπορούν να βοηθήσουν στην επιτυχία των βιολογικών παραγόντων, οι οποίοι από μόνοι τους δεν παρέχουν την αποτελεσματικότητα των νηματοδοκτόνων. Κάποιες έρευνες έδειξαν ότι θα ήταν ενδιαφέρον να προστεθούν αρκετοί οργανισμοί βιολογικού ελέγχου (αντί για έναν) ώστε να υπάρχει μεγαλύτερος έλεγχος στους παθογόνους νηματώδεις. Επίσης αρκετοί τρόποι βιολογικού ελέγχου έχουν διερευνηθεί όπως η ύπαρξη διαφόρων μυκήτων : Arthrobotrysirrgularis, A, oligospora,Verticilliumchlamydosporum, Paecyclomyceslilacinus, το τελευταίο είναι ένα κοινό συστατικό του εδάφους ικανό να επιτεθεί στο στάδιο που ο νηματώδης εναποθέτει τα αυγά του, να τα καταστρέψει και να προστατέψει το ριζικό σύστημα. Είναι αποδοτικό ενάντια στους νηματώδεις που σαπίζουν την ρίζα ή νηματώδεις που δημιουργούν κύστες στις ρίζες. Για την αντιμετώπιση της σάπισης της ρίζας αρκετοί μικροβιακοί ανταγωνιστές έχουν ανακαλυφθεί:Trichodermaharzanium, Rhizobiummeliloti, Bacillusthuringiensis,Aspergillusniger, Ο φυσικός οργανισμός Trichoderma harzianum, μόνος του ή σε συνδυασμό με άλλους, μπορεί να ενδυναμώσει την ανάπτυξη του φυτού και την απόδοση του σε καρπούς βοηθώντας στην μείωση της εμφάνισης σάπισης. Επίσης αναχαιτίζει την αναπαραγωγή κύστεων και αυγών του άλλου παθογόνου νηματώδους, Globoderarostochiensis. Στον βιολογικό έλεγχο, το βακτήριο Pseudomonasfluorescens επίσης έδειξε δραστικά αποτελέσματα ενάντια στο Meloygogineincognita και βελτίωσε την ανάπτυξη του φυτού. Ο τρόπος δράσης είναι να καλυφθεί η επιφάνεια της ρίζας με τον υδατάνθρακα λεκτίνη, προκαλώντας του σύγχυση με αποτέλεσμα την απομάκρυνση μύκητα από το σημείο. Επιστήμονες συνειδητοποίησαν ότι άλλο ένα βακτήριο, η Pasteuriaspp, θα μπορούσε να είχε παρέχει αποτελεσματικό έλεγχο στους νηματώδεις ακόμη και πριν από 50 χρόνια. Οι ερευνητές την θεώρησαν ήδη από τους πλέον υποσχόμενους παράγοντες βιολογικού ελέγχου παρασιτικών νηματωδών. Αλλά η τεχνολογία να αναπτυχθεί ηPasteuria στο εργαστήριο αναπτύχθηκε μόλις πρόσφατα.Αυτό που η εμπειρία δίδαξε και η επιστήμη έρχεται να ενδυναμώσει είναι ότι πλέον υπάρχουν αποτελεσματικοί τρόποι αντιμετώπισης του προβλήματος οι οποίοι ανάγονται στην χρήση βιολογικών μεθόδων και αυτοί με την σειρά τους προσφέρουν λύση στο πρόβλημα ή έστω δραστική περιστολή του από την μια και από την άλλη εξασφαλίζουν την προστασία του περιβάλλοντος και των ωφέλιμων μικροοργανισμών του εδάφους.
πηγή>www.kyttaro.net/

ΝΤΟΜΑΤΑ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ.Εχθροί και ασθένειες.

΄Αλτης ή Ψύλλος / Chaetocnema sp., Haltica sp.

Ανευρίσκονται κυρίως στα τεύτλα.

Κατάταξη	Προσβολή στα φυτά
Σκαθάρια (Κολεόπτερα) μασητικά	ρίζα	φυτάριο x	φύλλο x	ρίζωμα

Ζημιά

Εξαιτίας των φαγωμάτων στα αναδυόμενα φυτάρια, εμφανίζονται στο χωράφι κενές θέσεις. Στις κοτυληδόνες και στα πρώτα πραγματικά φύλλα προκαλούνται μικρές στρογγυλές τρύπες με γκρίζο περιθώριο, ώστε να τα κάνει να μοιάζουν με "σίτα".

Εχθρός

Οι προνύμφες έχουν μήκος περίπου 4 χιλ. και λευκό χρώμα. Τα ακμαία (σκαθάρια) έχουν μήκος περίπου 2 χιλ. και χρώμα σκούρο με μεταλλική λάμψη. Στα έλυτρα φέρουν σχέδιο από μικρά βαθουλώματα σαν στίγματα. Είναι έντομα πηδητικά.

Παρατηρήσεις

Οι προνύμφες ζουν κάτω από το έδαφος και ζημειώνουν τα φυτά υπόγεια. Αντίθετα η ζημιά στο υπέργειο τμήμα του φυτού προκαλείται από τα ακμαία. Η προσβολή ευνοείται από ξηρό καιρό.

Αγρότιδες ή Καραφατμέ ή Κοφτοσκούληκα / Agrotis segetum, Agrotis ypsilon

Οι κάμπιες κόβουν τα νεαρά φυτάρια στον "λαιμό" (συνήθως επάνω από το έδαφος). Τα φύλλα στην αρχή παρουσιάζουν δυσδιάκριτα φαγώματα, τα οποία στη συνέχεια εξελίσσονται σε τρύπες, σχισίματα ή περιφερειακά φαγώματα από την συνεχιζόμενη δραστηριότητα των προνυμφών. Οι μεγαλύτερης ηλικίας προνύμφες είναι περισσότερο αδηφάγες και συνήθως κατατρώγουν ολοκληρωτικά τις ρίζες και τα νεαρά φυτάρια. Στα τεύτλα και στις πατάτες μπορεί να ανοίξουν τρύπες.

Εχθρός

Οι προνύμφες (κάμπιες) είναι άτριχες, κυλινδρικές, γκρίζου χρώματος και φθάνουν μήκος 40-50 χιλ. Η κεφαλή είναι καστανή, φέρουν 3 ζεύγη ποδιών στο θώρακα και 5 ζεύγη κοιλιακών ψευδοπόδων.

Ακόμη φέρουν τρεις σκούρες επιμήκεις ραβδώσεις. 'Οταν νοιώσουν άγγιγμα κουλουριάζονται αμέσως με την κεφαλή στο κέντρο.

Τα ακμαία (πεταλούδες) έχουν μήκος 20 χιλ. περίπου και γκριζοκάστανο χρώμα. Οι πρόσθιες πτέρυγες έχουν σκουρότερο χρώμα και διακοσμούνται με νεφροειδή σημάδια και γραμμές ζικ-ζακ.

Παρατηρήσεις

Συναντώνται κυρίως σε ελαφρά εδάφη. Ιδιαίτερα ευνοϊκές συνθήκες για την εμφάνισή τους είναι ξηρός, ζεστός καιρός και έδαφος καλυμμένο από ζιζάνια. Σε υγρό έδαφος οι νεαρές κάμπιες δεν επιβιώνουν. Το έντομο έχει νυκτόβια ήθη.

Αλευρώδης / B

Η απομύζηση φυτικών χυμών κάνει τα φύλλα εύθραυστα και υποβαθμίζει την ποιότητά τους.

Επιπλέον τα κολλώδη εκκρίματα του εντόμου λερώνουν τα φύλλα.

Εχθρός

Το ακμαίο μοιάζει με μικρή λευκή μύγα. 'Εχει μήκος περίπου 1 χιλ., χρώμα σώματος κιτρινωπό και μαύρους οφθαλμούς. Οι πτέρυγες είναιδιαφανείς και καλύπτονται από λευκή κηρώδη ουσία, που εκκρίνεταιαπό αδένες και από όπου πήρε το έντομο το όνομά του.

Οι νεαρές νύμφες έχουν ελλειπτικό σχήμα, χρώμα διαφανές-υποκίτρινο και διαθέτουν πόδια. Οι νύμφες 2ου-4ου σταδίου αποκτούν χρώμαυποκίτρινο-κίτρινο και δεν έχουν πόδια (ακίνητες).

emisia tabaci

Αλευρώδης των θερμοκηπίων /Trialeurodes vaporariorum

Προσβάλλει πολλές καλλιέργειες λαχανικών αλλά και καλλωπιστικά.

Ζημιά

Απομυζά χυμούς από την τρυφερή βλάστηση για να τραφεί. Στα παλαιότερα φύλλα βρίσκουμε τις νύμφες τελευταίου σταδίου. Τα νύγματά του προκαλούν αποχρωματισμούς και νεκρώσεις ενώ τα κολλώδη εκκρίματά του λερώνουν την παραγωγή και υποβαθμίζουν την αξία της. Εχθρός

Το ακμαίο έχει σώμα κίτρινο και τα φτερά του είναι καλυμμένα από λευκό κηρώδες επίχρισμα. Τα ωά του είναι κίτρινα στην αρχή και τα τοποθετεί σε κύκλο. Όταν πλησιάζουν στην ωρίμανση σκουραίνουν και γίνονται λαμπερά. Οι νεαρές νύμφες είναι κινητές κι έχουν κίτρινο λαμπερό χρώμα.
Τα επόμενα στάδια εγκαθίστανται και τρέφονται μυζώντας χυμούς (δεν είναι κινητά). Αυτά έχουν ωοειδές σχήμα και είναι κίτρινα.
Το τελευταίο στάδιο (pupa) πριν το ακμαίο δεν τρέφεται. Περιφερειακά φέρει κροσσούς (διάκριση από τον Bemisia tabaci).
Μπορούμε να διακρίνουμε κάτω από την επιφάνεια τα κόκκινα μάτια του ακμαίου και το κίτρινο σώμα του. Όταν εμφανίζονται τελικά τα ακμαία, στην αρχή τα φτερά τους είναι υγρά και κολλημένα και δεν μπορούν να πετάξουν. Το ακμαίο πετά για να μετακινηθεί συνήθως μόνο από φυτό σε φυτό, αν και έχουν την δυνατότητα για μεγαλύτερης διάρκειας πτήση. Αναπτύσσει πολλές επικαλυπτόμενες γενεές.

Αντιμετώπιση

Απαιτείται προσεκτικός έλεγχος μέσα στο θερμοκήπιο, ώστε ο πληθυσμός να αντιμετωπιστεί όταν ακόμη ξεκινά να αναπτύσσεται.

Αφίδες Λαχανικών / Aphis gossypii, Aphis fabae, Myzus persicae, Aulacorthum solani, Macrosiphum euphorbiae, Brevicoryne brassicae

Τα διάφορα είδη μπορεί να συναντώνται σε διαφορετικές ομάδες καλλιεργειών. 'Ετσι τα κολοκυνθοειδή προσβάλλονται κυρίως από την Aphis gossypii, η τομάτα από τα είδη Myzus persicae, Macrosiphum euphorbiae, Aulacorthum solani, Aphis fabae, τα φυλλώδη λαχανικά από τηνBrevicoryne brassicae.

Κατάταξη

Προσβολή στα φυτά

Αφίδες (Ημίπτερα)
μυζητικά, φορείς ιώσεων

ρίζα

στέλεχος

x

φύλλο

x

καρπός

Ζημιά

Βρίσκονται συνήθως στην κάτω επιφάνεια του φύλλου, όπου σχηματίζουν αποικίες. Χαρακτηριστικό είναι η παραγωγή μελιττώματος. Σε σοβαρές προσβολές τα φύλλα καρουλιάζουν και μεταχρωματίζονται. Εκτός από την απομύζηση χυμών οι αφίδες μπορεί να μεταφέρουν ιώσεις (π.χ. ιός Υ, μωσαϊκό αγγουριού CMV, ασπερμία τομάτας, μωσαϊκό καρπουζιού, ίκτερος κολοκυνθοειδών), οπότε σε αυτή την περίπτωση παρουσιάζονται τα αντίστοιχα συμπτώματα.

Εχθρός

Τα ακμαία έχουν μήκος 1-4 χιλ. και ο χρωματισμός τους διαφέρει ανάλογα με το είδος: πράσινο, κίτρινο, κοκκινωπό, καστανό, καστανόμαυρο, γκριζοπράσινο.

Συνυπάρχουν πτερωτές και άπτερες μορφές.

Οι νύμφες μοιάζουν στην εμφάνιση με τα ακμαία.

Γρυλλοτάλπα ή Κρεμμυδοφάγος ή Κολοκυθοκόφτης ή Πρασάγγουρας /Gryllotalpa gryllotalpa



Ανευρίσκεται σε πολλές καλλιέργειες, ιδιαίτερα στα σιτηρά, στις πατάτες και στα λαχανικά. Το έντομο τρέφεται με ρίζες φυτών, αλλά και με οργανισμούς του εδάφους και με χούμο.

Κατάταξη Προσβολή στα φυτά

Ορθόπτερα
μασητικά ρίζα

x στέλεχος φύλλο

Ζημιά

Στο χωράφι παρουσιάζονται "κενά" φυτών.

Εχθρός

Τα ακμαία έχουν μήκος περίπου 45-50 χιλ., καστανό χρωματισμό και φέρουν λεπτές τρίχες. Τα πρόσθια πόδια, που είναι προσαρμοσμένα για να σκάβουν, μοιάζουν με φτυάρια.

Οι νεαρές νύμφες έχουν χρώμα υπόλευκο και στην κατασκευή τους μοιάζουν με μυρμήγκια. Αντίθετα οι νύμφες μεγαλύτερης ηλικίας μοιάζουν περισσότερο με το ακμαίο έντομο.

Παρατηρήσεις

Το έντομο ζει κυρίως κάτω από το έδαφος και απαντάται κυρίως σε θερμά, υγρά εδάφη, πλούσια σε οργανική ουσία. Χαρακτηριστικό του είναι οι στοές, που σκάβει σε μικρό βάθος κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, που έχουν πλάτος όσο το πάχος ενός δακτύλου.

Δορυφόρος / Leptinotarsa decemlineata



Προσβάλλει κυρίως την πατάτα, αλλά και άλλα φυτά της οικογένειας Solanaceae (π.χ. τομάτα).

Κατάταξη Προσβολή στα φυτά

Σκαθάρια
(Κολεόπτερα)
μασητικά ρίζα φυτάριο φύλλο

x κόνδυλος

Ζημιά

Τα ακμαία και οι προνύμφες προκαλούν φαγώματα στα φύλλα. Σε σοβαρή προσβολή το φύλλο εξαφανίζεται και μένουν στο φυτό μόνο τα νεύρα και τα στελέχη. Χαρακτηριστικό του εντόμου είναι τα πορτοκαλόχρωμα αυγά του, που τα τοποθετεί σε ομάδες των 10-30 στην κάτω επιφάνεια του φύλλου.

Εχθρός

Οι προνύμφες φθάνουν μήκος μέχρι 15 χιλ., έχουν χρώμα κοκκινωπό και φέρουν μια σειρά μαύρων στιγμάτων σε κάθε πλευρά τους. Η κοιλία είναι έντονα κυρτωμένη και παχειά, αλλά λεπτύνεται στο άκρο της.

Τα ακμαία (σκαθάρια) έχουν μήκος 10 χιλ. και φέρουν κίτρινα έλυτρα με μαύρες ραβδώσεις.

Παρατηρήσεις

Η εμφάνιση του εντόμου ευνοείται από ζεστό, ξηρό καιρό. Είναι αδηφάγο και μπορεί να ελαττώσει τόσο τη φυλλική επιφάνεια του φυτού, ώστε να επηρεαστεί σοβαρά η απόδοση σε πατάτες.

Θρίπας / Thrips tabaci



Προσβάλλει το βαμβάκι, τον καπνό, τα ψυχανθή και πολλές άλλες καλλιέργειες.

Κατάταξη Προσβολή στα φυτά

Θρίπες (Θυσανόπτερα)

μυζητικά, φορέας ίωσης ρίζα φυτάριο

x φύλλο

x

Ζημιά

Τα καπνόφυτα προσβάλλονται τόσο στο σπορείο όσο και στο χωράφι. Στα φύλλα εμφανίζονται πολυάριθμα λευκά στίγματα. Η απομύζηση φυτικών χυμών από τα φύλλα τα κάνει εύθραυστα και υποβαθμίζει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους. Σοβαρότερη ζημιά όμως προκαλεί ο θρίπας μεταδίδοντας την ίωση της κηλιδωτής νέκρωσης (TSWV) ("καρκίνος").

Εχθρός

Το ακμαίο έχει μήκος 0,8 χιλ. και χρώμα κιτρινοκάστανο. Οι πτέρυγες είναι στενές, γκριζοκίτρινες, με μακρούς κροσσούς. Οι κεραίες του έχουν 7 άρθρα (σε αντίθεση με τον Θρίπα της Καλιφόρνια Frankliniella occidentalis,που φέρει κεραίες με 8 άρθρα).

Οι νύμφες μοιάζουν στην εμφάνιση με τα ακμαία και έχουν χρώμα λευκοκίτρινο.

Κάμπιες Λεπιδοπτέρων / Helicoverpa armigera, Laphygma exigua, Prodenia litura (Spodoptera littoralis)



Προσβάλλονται κυρίως τα σολανώδη (από πράσινο σκουλήκι, σποντόπτερα) και τα φυλλώδη λαχανικά (από σποντόπτερα).

Κατάταξη Προσβολή στα φυτά

Λεπιδόπτερα
προνύμφες με μασητικά στομ. μόρια ρίζα στέλεχος

x φύλλο

x καρπός

x

Ζημιά

Οι προνύμφες (κάμπιες) κατατρώγουν τα φύλλα.
Προκαλούν επίσης φαγώματα στους καρπούς και στα στελέχη.

Εχθρός

Πράσινο σκουλήκι

Το ακμαίο (πεταλούδα) έχει άνοιγμα πτερύγων 35-45 χιλ. και χρώμα κιτρινωπό με ρόδινες ανταύγειες. Η προνύμφη (κάμπια) φθάνει μήκος περίπου 40 χιλ. και το χρώμα της ποικίλλει από ανοιχτοκάστανο μέχρι πράσινο. Πλευρικά φέρει μια ανοιχτόχρωμη γραμμή και μια σειρά στιγμάτων.

Σποντόπτερες

Το ακμαίο (πεταλούδα) του Laphygma exigua έχει άνοιγμα πτερύγων 25-30 χιλ. και γενικό χρωματισμό καστανό. Η προνύμφη (κάμπια) φθάνει μήκος περίπου 35 χιλ. και το χρώμα της ποικίλλει από πρασινωπό μέχρι γκριζοκάστανο. Πλευρικά φέρει μια λευκοκίτρινη ταινία και λεπτή γραμμή και μια σειρά στιγμάτων.

Το ακμαίο του Prodenia litura έχει άνοιγμα πτερύγων 30-40 χιλ. Οι πρόσθιες πτέρυγες είναι ωχροκίτρινες με καστανές και υπόλευκες ζώνες, γραμμές και κηλίδες.
Η προνύμφη (κάμπια) φθάνει μήκος περίπου 40 χιλ. και το χρώμα της αρχικά είναι πρασινωπό. Στη συνέχεια γίνεται κυανοπράσινη-γκριζοκάστανη.
Πλευρικά φέρει χαρακτηριστικές τριγωνικές μαύρες κηλίδες και στην κοιλία δυο μεγάλες σκούρες κηλίδες.

Παρατηρήσεις

Τα Λεπιδόπτερα αυτά προκαλούν περιστασιακά σοβαρές ζημιές.

Κάμπιες Λεπιδοπτέρων / Pieris brassicae, Mamestra brassicae, Plutella maculipennis, Trichoplusia ni



Προσβάλλονται τα φυλλώδη λαχανικά.

Κατάταξη Προσβολή στα φυτά

Λεπιδόπτερα
προνύμφες με μασητικά στομ. μόρια ρίζα στέλεχος φύλλο

x καρπός

Ζημιά

Οι προνύμφες (κάμπιες) κατατρώγουν τα φύλλα.

Εχθρός

Πιερίδα

Το ακμαίο (πεταλούδα) έχει άνοιγμα πτερύγων 40-60 χιλ. Οι πρόσθιες πτέρυγες είναι λευκές με γκριζωπή την επάνω γωνία. Τα θηλυκά φέρουν επιπλέον δυο μαύρες στρογγυλές κηλίδες. Οι οπίσθιες πτέρυγες είναι επίσης λευκές με μια μόνο μικρή μαύρη κηλίδα κοντά στην επάνω γωνία. Η προνύμφη (κάμπια) φθάνει μήκος 40-45 χιλ. Το σώμα της έχει χρώμα πράσινο και φέρει κατά μήκος 3 κίτρινες γραμμές, πολυάριθμες τρίχες και μικρές μαύρες κηλίδες. Η κεφαλή και η θωρακική πλάκα είναι μαύρες.
Τα αυγά, που τοποθετούνται στα φύλλα σε δέσμες είναι χαρακτηριστικά κωνικά, κίτρινα, με πλευρές που προεξέχουν.

Μαμέστρα

Το ακμαίο έχει άνοιγμα πτερύγων 40-45 χιλ. Οι πρόσθιες πτέρυγες είναι καστανόχρωμες και φέρουν εγκάρσιες ζικ-ζακ ταινίες σκουρότερες και ανοιχτόχρωμες εναλλάξ. Η προνύμφη (κάμπια) φθάνει μήκος 40-45 χιλ. και έχει χρώμα πρασινωπό. Η κεφαλή και ο προθώρακας έχουν σκούρο χρώμα. Πλευρικά φέρει μια ανοιχτόχρωμη ταινία και μια διακεκομμένη καστανή ταινία μέσα σε κιτρινωπό πλαίσιο.

Πλουτέλλα

Το ακμαίο έχει άνοιγμα πτερύγων 15 χιλ. και πρόσθιες πτέρυγες καστανοκίτρινες. Η προνύμφη (κάμπια) φθάνει μήκος 10-15 χιλ. Το σώμα της έχει χρώμα πρασινωπό, η κεφαλή είναι καστανόμαυρη και στον προθώρακα φέρει μαύρα στίγματα.

Τριχοπλούσια

Το ακμαίο έχει άνοιγμα πτερύγων 40-45 χιλ. και πρόσθιες πτέρυγες καστανόχρωμες. Η προνύμφη (κάμπια) φθάνει 40-45 χιλ. και έχει χρώμα ανοιχτοπράσινο. Φέρει μόνο δυο ζεύγη κοιλιακών ποδών και ένα ζέυγος εδρικών.

Παρατηρήσεις

Τα Λεπιδόπτερα αυτά προκαλούν περιστασιακά σοβαρές ζημιές.

Κοινός θρίπας (καπνού) / Thrips tabaci



Το είδος Thrips tabaci είναι κοσμοπολίτικο και πολυφάγο.

Κατάταξη Προσβολή στα φυτά

Θρίπες
(Θυσανόπτερα)
μυζητικά ρίζα στέλεχος

x φύλλο

x άνθος

x καρπός

x

Ζημιά

Τα προσβεβλημένα μέρη παίρνουν ασημί χρώμα. Ο θρίπας του καπνού προσβάλλει γενικά τα πράσινα τμήματα του φυτού, κυρίως τα φύλλα και σε μεγάλους πληθυσμούς και τους νεαρούς πράσινους καρπούς.

Εχθρός

Το ακμαίο έχει μήκος 0,8 χιλ. και χρώμα κιτρινοκάστανο. Οι πτέρυγες είναι στενές, γκριζοκίτρινες, με μακρούς κροσσούς.
Οι νύμφες μοιάζουν στην εμφάνιση με τα ακμαία και έχουν χρώμα λευκοκίτρινο.

Κοινός Τετράνυχος (κίτρινος) /Tetranychus spp.



Προσβάλλουν τα σολανώδη, τα κολοκυνθοειδή, το βαμβάκι, το αμπέλι, τα εσπεριδοειδή, αλλά και πολλές άλλες καλλιέργειες και αυτοφυή φυτά.

Κατάταξη Προσβολή στα φυτά

Ακάρεα
μυζητικά ρίζα στέλεχος

x φύλλο

x καρπός

x

Ζημιά

Στην επάνω επιφάνεια των φύλλων παρουσιάζεται χλώρωση κατά κηλίδες, ενώ στην κάτω επιφάνεια διακρίνονται οι θέσεις διατροφής των αποικιών τους (ασημόχρωμες και ελαφρά βυθισμένες) και με τη χρήση μεγεθυντικού φακού οι τετράνυχοι. Σημάδι της προσβολής είναι και οι μετάξινοι αραχνοειδείς ιστοί στα προσβεβλημένα μέρη. Σε έντονη προσβολή τα φύλλα καρουλιάζουν, ξηραίνονται και πέφτουν.
Μπορεί να προσβληθούν επίσης τα στελέχη, τα άνθη και οι καρποί.

Στους καρπούς των εσπεριδοειδών παρατηρούνται σκουρόχρωμες κηλίδες, οι οποίες επεκτείνονται και καταλαμβάνουν σημαντικό τμήμα της επιφάνειας. Το αποτέλεσμα είναι να υποβαθμίζεται η εμπορική τους αξία.

Στο βαμβάκι μυζούν τους φυτικούς χυμούς από τα φύλλα και εξασθενούν τα φυτά. Τα φύλλα εμφανίζουν στην επάνω επιφάνεια κοκκινοκάστανες κηλίδες. Σε έντονες προσβολές μειώνουν την παραγωγή και υποβαθμίζουν την ποιότητα του βαμβακιού.

Στο αμπέλι, οι προσβολές από τον κοινό τετράνυχο εμφανίζονται από το καλοκαίρι μέχρι και το Σεπτέμβριο. Προσβάλλει τα φύλλα, τα οποία γίνονται καστανωπά και αποξηραίνονται. Δημιουργεί ιστό που μπορεί να καλύψει την κάτω επιφάνεια του φύλλου ή και ολόκληρη την κορυφή του βλαστού. Σε έντονη προσβολή μπορεί να προκαλέσει φυλλόπτωση με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική απώλεια της παραγωγής. Σε ελαφριά προσβολή είναι δυνατό να προκληθεί μείωση στην ανάπτυξη των βλαστών και μη ικανοποιητική ωρίμανση των σταφυλιών και αργότερα του ξύλου.

Εχθρός

Το ακμαίο θηλυκό έχει μήκος 0,5 χιλ., σχήμα ωοειδές και χρώμα που ποικίλλει από ανοιχτοκίτρινο εως πρασινοκίτρινο. Πλευρικά φέρει από μια σκούρα εκτεταμένη κηλίδα. Φέρει 4 ζεύγη ποδών. Τα θηλυκά άτομα του φθινοπώρου, που θα διαχειμάσουν, έχουν χρώμα πορτοκαλοκόκκινο.

Οι νύμφες μοιάζουν στην εμφάνιση με τα ακμαία. Η προνύμφη όμως φέρει 3 ζεύγη ποδών.

Τα ωά είναι σφαιρικά, λεία και μοιάζουν με μικρά μαργαριτάρια. Κοντά στην εκκόλαψη παίρνουν κοκκινωπό χρώμα.

Διαχειμάζει σε προστατευμένες θέσεις, όπως κάτω από τον ξηρό φλοιό των πρέμνων, γύρω από το λαιμό, πάνω σε διάφορα ποώδη φυτά. Την άνοιξη δραστηριοποιείται και μετακινείται σε ποώδη φυτά (συνήθως ζιζάνια) όπου και πολλαπλασιάζεται. Στο στάδιο αυτό από κοκκινωπό γίνεται κιτρινοπράσινο. Αναπτύσσει πολλές γενεές κυρίως το καλοκαίρι, με ξηρό και θερμό καιρό (1 γενεά κάθε 10-12 ημέρες σε θερμοκρασία 25-30^οC).

Παρατηρήσεις

Οι τετράνυχοι ευνοούνται από ξηρό και ζεστό καιρό. Μπορούν ταχύτατα να αναπτύξουν μεγάλους πληθυσμούς και να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές.

Η αντιμετώπισή τους πρέπει να γίνεται έγκαιρα, σε χαμηλό επίπεδο πληθυσμού. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με προσεκτικό και συστηματικό έλεγχο της καλλιέργειας.

Προσβολή από τετρανύχους σε αμπέλι

Αυγά και νύμφες του τετρανύχου Tetranychus urticae

Αυγά κόκκινου τετράνυχου Panonychus citri

Νηματώδεις / Meloidogyne spp., Globodera (Heterodera) rostochiensis, G. schachtii,G. cruciferae, Pratylenchus spp.



Προσβάλλονται η τομάτα και άλλα σολανώδη, τα κολοκυνθοειδή (κυρίως από το γένος Meloidogyne spp.), τα φυλλώδη λαχανικά (από είδηGlobodera spp., Pratylenchus spp.)

Κατάταξη Προσβολή στα φυτά

Νηματώδεις
μυζητικοί ρίζα

x στέλεχος φύλλο καρπός

Ζημιά

Κατά θέσεις στο χωράφι τα φυτά παρουσιάζουν καθυστερημένη ανάπτυξη, ενώ στις ρίζες σχηματίζονται κύστεις (Globodera spp.) ή κόμβοι (Meloidogyne spp.).

Εχθρός

Meloidogyne spp.

Οι ενήλικοι νηματώδεις έχουν μήκος 1-1,5 χιλ. Τα αρσενικά άτομα είναι νηματόμορφα, ενώ τα θηλυκά έχουν απιοειδές σχήμα. Οι νύμφες έχουν μήκος περίπου 0,5 χιλ.

Οι νηματώδεις αναπτύσσονται στους ιστούς της ρίζας των φυτών. Ωστόσο τα ενήλικα αρσενικά και οι νύμφες δεύτερης ηλικίας μπορεί να εγκαταλείψουν τις ρίζες. Οι νύμφες κινούνται ελεύθερα στο έδαφος και κατά συνέπεια μπορούν να προσβάλλουν πολλά φυτά, το ένα μετά το άλλο.

Globodera (Heterodera) spp.

Τα αρσενικά άτομα έχουν μήκος 1 χιλ. και είναι νηματόμορφα. Τα θηλυκά αντίθετα διογκώνονται σε σχήμα σφαίρας και σχηματίζουν τις κύστεις, που έχουν διάμετρο 0,4-0,8 χιλ.

Οι νύμφες είναι νηματόμορφες και έχουν μήκος περίπου 0,5 χιλ.

Pratylenchus spp.

Οι ενήλικοι νηματώδεις έχουν μήκος 0,4-0,8 χιλ., είναι νηματόμορφοι και έχουν χρώμα υπόλευκο. Τα άκρα του σώματός τους είναι στρογγυλεμένα.

Οι νύμφες έχουν πολύ μικρότερο μέγεθος και η αναγνώρισή τους είναι πολύ δύσκολη.

Οι νηματώδεις αυτοί εισέρχονται στις ρίζες και τρέφονται από τους φυτικούς ιστούς. Τόσο οι ενήλικοι νηματώδεις, όσο και οι νύμφες μετακινούνται ελεύθερα στο έδαφος, ώστε προσβάλλουν πολλές ρίζες.

Πράσινο σκουλήκι / Helicoverpa armigera



Προσβάλλει το βαμβάκι, τον αραβόσιτο, την πατάτα, τον καπνό, τα λαχανικά.

Κατάταξη Προσβολή στα φυτά

Λεπιδόπτερα προνύμφες με μασητικά στομ. μόρια φυτάριο φύλλο

x "χτένι"/ άνθος

x "καρύδι"

x

Ζημιά

Οι νεαρές προνύμφες (κάμπιες) τρέφονται από τα φύλλα και στη συνέχεια από τα "χτένια", τα οποία πέφτουν. Σοβαρότερη είναι η ζημιά στα "καρύδια".

Στο εξωτερικό των προσβεβλημένων "καρυδιών" διακρίνονται η οπή εισόδου και τα περιττώματα της προνύμφης.

Το εσωτερικό των "καρυδιών" κατατρώγεται από τις κάμπιες. Ανάλογα

με το στάδιο ανάπτυξής τους τα προσβεβλημένα καρύδια πέφτουν (τα μικρά) ή σαπίζουν επάνω στο φυτό, συνήθως λόγω δευτερογενών μυκητολογικών προσβολών. Μια προνύμφη προσβάλλει συνήθως περισσότερα από ένα "καρύδια".

Εχθρός

Το ακμαίο (πεταλούδα) έχει άνοιγμα πτερύγων 35-45 χιλ. και χρώμα κιτρινωπό με ρόδινες ανταύγειες. Οι πρόσθιες πτέρυγες φέρουν στο άκρο τους καστανή ταινία και προς το μέσο από μια καστανή κηλίδα.

Η προνύμφη (κάμπια) φθάνει μήκος περίπου 40 χιλ. και το χρώμα της ποικίλλει από ανοιχτοκάστανο μέχρι πράσινο. Πλευρικά φέρει μια ανοιχτόχρωμη γραμμή και μια σειρά στιγμάτων.

Αυγό πράσινου σκουληκιού

Σποντόπτερα (Λάφυγμα, Προντένια) /Laphygma exigua,Prodenia litura,S.exigua



Ανευρίσκονται στο βαμβάκι, τον αραβόσιτο, την πατάτα, τα ψυχανθή, τα τεύτλα, τα λαχανικά, και σε άλλα φυτά.

Κατάταξη Προσβολή στα φυτά

Λεπιδόπτερα προνύμφες με μασητικά στομ. μόρια φυτάριο φύλλο

x "χτένι"/άνθος "καρύδι"

Ζημιά

Οι νεαρές προνύμφες (κάμπιες) τρέφονται από τα φύλλα. Συνήθως τρώγουν την κάτω επιφάνεια, αλλά μπορεί να καταστρέψουν και ολόκληρο το έλασμα του φύλλου, αφήνοντας μόνο τις νευρώσεις.

Εχθρός

Το ακμαίο (πεταλούδα) του Laphygma exigua έχει άνοιγμα πτερύγων 25-30 χιλ. Οι πρόσθιες πτέρυγες είναι καστανές με δυο λευκές εγκάρσιες γραμμές ζικ-ζακ, υπόλευκα και μαύρα στίγματα. Στο μέσο τους φέρουν σκούρα στρογγυλή κηλίδα και πιο πέρα νεφροειδή κηλίδα με ανοιχτόχρωμο κέντρο και σκούρα περιφέρεια.

Η προνύμφη (κάμπια) φθάνει μήκος περίπου 35 χιλ. και το χρώμα της ποικίλλει από πρασινωπό μέχρι γκριζοκάστανο. Πλευρικά φέρει μια λευκοκίτρινη ταινία και λεπτή γραμμή και μια σειρά στιγμάτων.

Το ακμαίο του Prodenia litura έχει άνοιγμα πτερύγων 30-40 χιλ. Οι πρόσθιες πτέρυγες είναι ωχροκίτρινες με καστανές και υπόλευκες ζώνες, γραμμές και κηλίδες. Η προνύμφη (κάμπια) φθάνει μήκος περίπου 40 χιλ. και το χρώμα της αρχικά είναι πρασινωπό με το πρώτο κοιλιακό τμήμα σκουρόχρωμο. Στη συνέχεια γίνεται κυανοπράσινη-γκριζοκάστανη. Πλευρικά φέρει χαρακτηριστικές τριγωνικές μαύρες κηλίδες και στην κοιλία (στο 1ο και 8ο ουρομερή) δυο μεγάλες σκούρες κηλίδες.

Υλέμυια / Hylemyia platura , Hylemyia brassicae



Προσβάλλονται κυρίως τα κολοκυνθοειδή και τα φυλλώδη λαχανικά, τα κρεμμύδια, το σπαράγγι, αλλά και τα σολανώδη.

Κατάταξη Προσβολή στα φυτά

Δίπτερα
προνύμφες με μασητικά στομ. μόρια ρίζα

x φυτάριο

x στέλεχος φύλλο καρπός

Ζημιά

Η προνύμφη εισχωρεί μέσα στο "λαιμό" των ριζών (στα φυλλώδη λαχανικά) ή στα φυτάρια (στα κολοκυνθοειδή), ορύσσει στοές με συνέπεια τα φυτά να σπάζουν στον "λαιμό" ή τα φύλλα να κιτρινίζουν και να σαπίζουν. Προσβάλλονται επίσης οι σπόροι και οι κοτυληδόνες. Η προσβολή μπορεί να οδηγήσει στον θάνατο του φυταρίου.

Εχθρός

Το ακμαίο (μύγα) έχει μήκος 4-7 χιλ.
Οι προνύμφες έχουν μήκος περίπου 8 χιλ., χρώμα υπόλευκο, είναι άποδες και στερούνται κεφαλικής κάψας. Το πρόσθιο τμήμα τους είναι μυτερό και είναι εφοδιασμένο με στοματικά άγκιστρα.

Παρατηρήσεις

Οι όψιμες φυτείες κινδυνεύουν περισσότερο από αυτό το έντομο. Η υλέμυια προτιμά τα αφράτα καστανοχώματα.



Αλτερναρίωση πατάτας / Alternaria solani
περισσότερα

Αλτερναρίωση στελέχους τομάτας /Alternaria alternata f.sp. lycopersici
περισσότερα

Βοτρύτης / Botrytis cinerea
περισσότερα

Διδυμέλλα ή Έλκος στελεχών τομάτας / Didymella lycopersici
περισσότερα

Κλαδοσπορίωση τομάτας /Mycorellosiella fulva
περισσότερα

Περονόσπορος τομάτας /Phytophthora infestans
περισσότερα

Πύθιο / Pythium spp.
περισσότερα

Ωίδιο τομάτας / Leveillula taurica
περισσότερα

Προληπτικοί ψεκασμοί δέντρων - Ασθένειες, αντιμετώπιση και πρόληψη

Γράφτηκε από την sopap

Κορύνεο σε φύλλα

Τι μπορούμε να κάνουμε για τα δένδρα μας για να προλάβουμε τις ασθένειες, δηλαδή το "κακό";

S.O.S.: Πρέπει να γνωρίζουμε πως ότι και αν διαβάσουμε, ότι και αν μας πουν, ότι και αν ακούσουμε είναι καλό να δρούμε σύμφωνα με τις γεωργικές προειδοποιήσεις της περιοχής μας και να συμβουλευόμαστε τους τοπικούς γεωπόνους.

Πυρηνόκαρπα: βερικοκιά, βυσσινιά, δαμασκηνιά, κερασιά, νεκταρινιά και ροδακινιά

Εξώασκος

Η ασθένεια αυτή προκαλείται από διάφορα είδη του γένους Taphrina.

Η πρόληψη βασίζεται σε έναν και μόνο ψεκασμό ο οποίος μπορεί να γίνει το φθινόπωρο μετά την πτώση των φύλλων και μέχρι το φούσκωμα των οφθαλμών, με βορδιγάλειο πολτό ή με οξυχλωριούχο χαλκό ή με κάποιο άλλο χαλκούχο.

Προσοχή όμως: Μετά την είσοδο του παθογόνου στο δένδρο μας η αντιμετώπιση δεν θα έλεγα ότι είναι και πολύ εύκολη…!!

Σε περίπτωση εξασθένησης των δένδρων μας από τον εξώασκο απαιτείται ενίσχυση με αζωτούχο λίπανση, περιοδικές αρδεύσεις και αραίωση των καρπών ανάλογα με τον όγκο του φυλλώματος.

Εικόνα 1. Εξώασκος σε φύλλο ροδακινιάς.

Βακτηριακό έλκος

Η ασθένεια οφείλεται στο βακτήριο Pseudomonas syringae.

Για τη πρόληψη του βακτηρίου συνίστανται τα εξής: δύο ψεκασμοί με βορδιγάλειο πολτό 1% ή με οξυχλωριούχο χαλκό 0,5%.

Ο πρώτος γίνεται όταν αρχίσουν να πέφτουν τα φύλλα και ο δεύτερος όταν έχουν πέσει το 75% των φύλλων.

Το κλάδεμα των δένδρων να γίνεται νωρίς το φθινόπωρο πριν αρχίσουν οι βροχοπτώσεις και να αποφεύγεται η δημιουργία πληγών κατά τη περίοδο που είναι ευπαθή, δηλαδή φθινόπωρο- χειμώνα.

Τέλος, αφαιρούμε και καταστρέφουμε με φωτιά τα προσβεβλημένα μέρη το καλοκαίρι, με ξηρό καιρό.

Εικόνα 2. Βακτηριακό έλκος.

Έλκος κλαδίσκων

Ο μύκητας που κάνει τη ζημιά είναι ο Fusicoccum amygdali.

Απαιτείται επιμελής αφαίρεση και καταστροφή με φωτιά όλων των προσβεβλημένων βλαστών. Αυτή η κίνηση να γίνεται μόλις εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα, σε οποιαδήποτε εποχήτου έτους. Το μέτρο αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί στοχεύει στην εξάλειψη των εστιών μόλυνσης.

Συνιστώνται 2- 3 ψεκασμοί / 10 ημέρες, το φθινόπωρο, κατά την πτώση των φύλλων και κατά το "φούσκωμα" των οφθαλμών.

Πρέπει να πούμε, ότι οι ψεκασμοί καθορίζονται από την εποχή και την διάρκεια των βροχοπτώσεων της κάθε περιοχής.

Εικόνα 3. Έλκος κλαδίσκων.

Κορύνεο

Οφείλεται στον μύκητα Wilsonomyces carpophilus.

Συνίσταται το παρακάτω πρόγραμμα ψεκασμών: το φθινόπωρο, κατά τη πτώση των φύλλων, με βορδιγάλειο πολτό ή οξυχλωριούχο χαλκό, επαναλαμβάνουμε τα ίδια λίγο πριν "φουσκώσουν" οι οφθαλμοί, κατά τη πτώση των πετάλων ψεκάζουμε με thiram, ziram, folpet (ενδεικτικά λέω κάποια, υπάρχουν και άλλα) και μετά από 20 μέρες πάλι με τα ίδια φάρμακα (τα τελευταία).

Εικόνα 4. Κορύνεο σε φύλλα.

Νέκρωση βραχιόνων

Τη ζημιά μας την κάνει ο μύκητας Eutypa lata.

Το κλάδεμα, πραγματοποιείται με ξηρό καιρό, ακολουθείται από ψεκασμό των δένδρων με benomyl ή κάνουμε επάλειψη των πληγών με benomyl.

Τέλος, αφαιρούμε τα προσβεβλημένα μέρη και στη πυρά (τα καίμε)!

Εικόνα 5. Ζημιά του μύκητα σε κλαδί αμπέλου.

Αδρομυκώσεις

Οι αδρομυκώσεις στα πυρηνόκαρπα οφείλονται αποκλειστικά σε είδη του γένους Verticillium.

Δεν υπάρχει χημική καταπολέμηση της ασθένειας και η αντιμετώπιση της στηρίζεται αποκλειστικά στη χρήση υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού, σε αμόλυντο έδαφος, στην χρησιμοποίηση ανθεκτικών ποικιλιών αλλά και στην αποφυγή φύτευσης των δένδρων σε αγροτεμάχιο που προηγουμένως έχει καλλιεργηθεί πατάτα, βαμβάκι κ.α.

Σε περίπτωση που έχουμε μολυσμένο έδαφος και δεν μας "βρίσκεται" άλλο μέρος, κάνουμε το εξής: απολυμαίνουμε με βρωμιούχο μεθύλιο ή ισοθειοκυανικό μεθύλιο ή με ηλιακή θερμότητα όπου καλύπτουμε την επιφάνεια του εδάφους με διαφανή φύλλα πολυαιθυλενίου από τον Ιούλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο.

Κοινώς, κάνουμε ηλιοαπολύμανση.

Επίσης, αποφεύγουμε να κάνουμε πληγές με τα καλλιεργητικά μας εργαλεία στην περιοχή των ριζών, δεν αρδεύουμε με το σύστημα «αυλάκια» διότι το μόλυσμα μεταφέρεται με το νερό, καταπολεμούμε τα ζιζάνια συχνά- πυκνά και ξεριζώνουμε τα αποξηραμένα δένδρα!

Εικόνα 6. Αδρομύκωση σε φυτά ηλίανθου.

Μηλοειδή: αχλαδιά, μηλιά, κορομηλιά, κυδωνιά και μουσμουλιά

Φουζικλάδιο στην μηλιά

Οφείλεται στον μύκητα Venturia inaequalis.

Ο αποτελεσματικότερος αλλά και οικονομικότερος τρόπος καταπολέμησης της ασθένειας είναι οι προληπτικοί ψεκασμοί ανάλογα με τα βλαστικά στάδια ανάπτυξης του δένδρου.

Απαραίτητοι είναι τουλάχιστον τρεις ψεκασμοί: όταν οι οφθαλμοί έχουν ανοίξει και το πράσινο μπουμπούκι είναι 1,5 cm, τα άνθη έχουν χωριστεί μεταξύ τους αλλά δεν έχουν ανοίξει και όταν έχουν πέσει περίπου το 75% των φύλλων.

Τα κατάλληλα φάρμακα είναι: χαλκούχα (συνήθως χρησιμοποιούνται για τους 2 πρώτους ψεκασμούς), ditalimfos, dithianon κ.α. Αν ο καιρός είναι βροχερός και υπάρχει κίνδυνος μολύνσεων, συνεχίζουμε τους ψεκασμούς.

Επίσης, καλλιεργητικά μέτρα: αποφεύγουμε να φυτεύουμε μηλιά σε εδάφη που είναι σε χαμηλά σημεία, δεν φυτεύουμε αραιά και κλαδεύουμε κατάλληλα. Βλ. άρθρο μηλιάς.

Φουζικλάδιο στην αχλαδιά

Εδώ έχουμε άλλον μύκητα, τον Venturia pirina.

Για την αντιμετώπιση προτείνονται: ψεκασμός λίγο πριν την άνθηση, ψεκασμός με την πτώση των πετάλων και τρίτος ψεκασμός 15 ημέρες μετά τον δεύτερο ψεκασμό.

Εφόσον κρίνουμε ότι υπάρχει ανάγκη συνεχίζουμε τους ψεκασμούς 15 ημέρες και χρησιμοποιούμε τα φάρμακα που είναι για το φουζικλάδιο της μηλιάς.

Για να περιορίσουμε τις εστίες μόλυνσης, αφού έχουμε διαπιστώσει ότι κάτι "τρέχει", αφαιρούμε και καίμε προσβεβλημένα μέρη και καρπούς.

Το μέτρο αυτό εφαρμόζεται πριν αρχίσουν οι βροχές το φθινόπωρο και συνεχίζεται και τον χειμώνα. Βλ. άρθρο αχλαδιάς.

Εξέλκωση βραχιόνων

Οφείλεται στον μύκητα Nectria galligena.

Ψεκάζουμε 2 με 3 φορές με βορδιγάλειο πολτό λίγο πριν την πτώση των φύλλων, όταν έχουν πέσει το 50% των φύλλων και λίγο πριν το άνοιγμα των οφθαλμών.

Παρόλα αυτά, αν δούμε έλκη πάνω στα δένδρα μας, τα καθαρίζουμε και καλύπτουμε οπωσδήποτε με απολυμαντική αλοιφή (ξηρός καιρός).

Εικόνα 7. Εξέλκωση βραχίονα.

Εικόνα 8. Εξέλκωση βραχίονα (λίγο πιο μετά).

Μαύρη κηλίδωση

Η ονομασία του μύκητα είναι Alternaria alternata.

Λαμβάνονται διάφορα καλλιεργητικά μέτρα, όπως παράχωμα των φύλλων στο έδαφος και καταστροφή των προσβεβλημένων καρπών.

Αν παρατηρήσετε πολύ σοβαρό πρόβλημα, θα ήταν καλό να αντικαταστήσετε την ποικιλία σας με μια πιο ανθεκτική.

Εικόνα 9. Μαύρη κηλίδωση σε φύλλα πορτοκαλιάς.

Βακτηριακό κάψιμο

Η ασθένεια προκαλείται από το βακτήριο Erwinia amylovora.

Η έγκαιρη εφαρμογή ψεκασμών κατά τη διάρκεια της άνθησης είναι μια πολύ αποτελεσματική ενέργεια. Κάνουμε τρεις ψεκασμούς/πενθήμερο με πρώτη φορά όταν το 5% των ανθέων έχουν "ανοίξει".

Επίσης, ψεκάζουμε και μετά από χαλαζόπτωση.

Παρόλα αυτά, αν παρατηρήσουμε προσβολές κόβουμε τα προσβεβλημένα μέρη μαζί με τμήμα υγιούς μήκους 20-25 εκατοστών. Βλ. άρθρο αχλαδιάς.

Βακτηρίωση

Προκαλείται από το βακτήριο Pseudomonas syringae.

Είναι συγγενές είδος με το βακτήριο που προκαλεί το βακτηριακό έλκος στα πυρηνόκαρπα αλλά διαφέρουν σε ορισμένα σημεία, οπότε… προτείνονται ψεκασμοί 1-2 με βορδιγάλειο πολτό ή χαλκούχα κατά τη περίοδο της άνθησης αλλά ο πρώτος ψεκασμός γίνεται με τα άνθη κλειστά!

Ασθένειες λαιμού (κορμού)

Οι μύκητες του γένους Phytophthora προκαλούν τις ασθένειες αυτές.

Μπορούμε να χρησιμοποιούμε εντελώς υγιή δενδρύλλια και να τα φυτεύουμε στο ίδιο βάθος που ήταν και στο φυτώριο, κάνουμε επάλειψη του κορμού μέχρι ένα μέτρο από το έδαφος με βορδιγάλειο πάστα ή αργά το φθινόπωρο ή νωρίς την άνοιξη, προσέχουμε να μην έρχεται σε επαφή η βάση του κορμού με το νερό ποτίσματος και τέλος αποφεύγουμε να δημιουργούμε πληγές στις ρίζες και στους κορμούς.

Εσπεριδοειδή: κιτριά, λεμονιά, μανταρινιά, πορτοκαλιά, νεραντζιά και γκρέιπ φρουτ

Κορυφοξήρα

Οφείλεται στον μύκητα Phoma tracheiphila.

Προτείνεται: η χρήση ανθεκτικών ποικιλιών, αποφεύγουμε να τραυματίζουμε τις ρίζες, τον κορμό αλλά και τους βλαστούς.

Ειδικά, αποφεύγουμε να κατεργαζόμαστε το έδαφος κατά το φθινόπωρο (αργά) και τον χειμώνα.

Αν υπάρχει η δυνατότητα προστατεύουμε τα δένδρα με ανεμοθραύστες.

Επίσης, κλαδεύουμε μετά το τέλος των βροχών και κάνουμε επάλειψη με προστατευτική αλοιφή.

Συνίστανται ψεκασμοί, από το τέλος Οκτωβρίου και ανά μήνα με βορδιγάλειο πολτό ή οξυχλωριούχο χαλκό.

Εικόνα 10. Κορυφοξήρα.

Εικόνα 11. Κορυφοξήρα σε νεραντζιά.

Ανθράκωση

Η ανθράκωση οφείλεται στον μύκητα Colletotrichum gloeosporioides.

Σε αυτή τη περίπτωση διατηρούμε το δένδρο μας σε καλή φυσιολογική κατάσταση και το προστατεύουμε από παράγοντες που προκαλούν εξασθένιση ή τραυματισμό τους.

Αν υπάρξει πρόβλημα, μαζέψτε τους καρπούς όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Ασθένειες λαιμού

βλ. μηλοειδή.