Δεν πίστεψε στην Ευρώπη, ακάθεκτος στην Ελλάδα

Πολύ σημαντικό ματς στα μέσα της εβδομάδας έδωσε ο ΠΑΟΚ, μέσα στην Τούμπα με αντίπαλο τη Σάλκε.

Ο προπονητής της κερκίδας βρέθηκε στο πλάι της ομάδας, όπως και χιλιάδες κόσμου, και είναι έτοιμος να σας δώσει τη δική του οπτική γωνία. Έναν αγώνα που τον περίμενε τόσο ο κόσμος καθώς και οι παίκτες του ΠΑΟΚ, με ανυπομονησία. Κι ενώ το πάθος για το ματς ξεχείλιζε, η λαχτάρα μεγάλη, η Τούμπα στα γιορτινά ο ΠΑΟΚ δεν τα κατάφερε.

Ίσως είναι το πρώτο ματς φέτος που είδαμε τον ΠΑΟΚ τόσο φοβισμένο, τόσο ηττοπαθή, τόσο διαφορετικό. Ο Βλάνταν Ίβιτς είχε σαφείς αμυντικούς προσανατολισμούς και με ένα σύστημα 3-5-2 θέλησε να κρατήσει το ματς στα μέτρα του και όταν θα μπορούσε να το χτυπήσει, θα το έκανε με τους Ενρίκε-Κάμπος να έρχονται από τον ΠΑΟΚ. Οι Βαρέλα-Κρέσπο-Μαλεζάς πήραν θέση στην άμυνα έχοντας ως φουλ μπακ τους Λέοβατς-Μάτος και κεντρικά χαφ τους Τσίμιροτ-Σάκχοφ. Η επιθετική τριάδα αποτελούνταν από τους Κλάους-Μυστακίδη μπροστά από τον Μπίσεσβαρ.

Όπως αναφέρθηκε ο Σέρβος προπονητής θέλησε να χτυπήσει σαν την κόμπρα, θέλοντας να φυλάξει τα νώτα του. Όσο και να φαίνεται παράξενο μετά το 0-3 ο ΠΑΟΚ το κατάφερε αυτό στο πρώτο δεκαπεντάλεπτο. Η ομάδα του Βλάνταν Ίβιτς κατάφερε να έχει ένα δοκάρι με τον Μάτος και να βγάλει σε πλεονεκτική θέση τον Λέοβατς δυο φορές χωρίς ωστόσο να μπορέσει ο τελευταίος να χριστεί σκόρερ. Κάπου μετά το 20λεπτο και περνώντας το αρκετά εκκωφαντικό βουητό του κόσμου ο αντίπαλος συνήλθε και πήρε την κατοχή της μπάλας, με αποτέλεσμα να ελέγχει το ρυθμό του αγώνα.

Το δίδυμο Τσίμιροτ-Σάκχοφ δεν μπόρεσε να βρει καθόλου πατήματα, με τον Βόσνιο να προσπαθεί και να κόψει και να δημιουργήσει και το δε Σάκχοφ να μην έχει καλή εικόνα μετά το 20λεπτο. Ο τρίτος του κέντρου ήταν εμφανώς σκασμένος από τα συνεχόμενα ματς, με αποτέλεσμα οι Γερμανοί να κάνουν ότι θέλουν στο χώρο του κέντρου, χωρίς ωστόσο να δημιουργούν φάσεις αξιώσεων. Το γκολ τους προήλθε από στημένη φάση όπου η αμυντική συμπεριφορά της ομάδας πιάστηκε στον ύπνο.

Από το σημείο αυτό και μετά η ομάδα έδειξε να χάνει την ηρεμία της, δεν έπαιξε ορθολογικό ποδόσφαιρο και οι μόνες εκλάμψεις ήταν κάποιες προσωπικές ενέργειες των παικτών. Η επιθετική δυάδα ήταν εντελώς αποκομμένη από τους υπολοίπους και η μπάλα δεν ανέβαινε με ορθολογικό τρόπο. Η έλλειψη του Κάνιας ήταν πασιφανής στο χώρο του κέντρου καθώς και η κόπωση του Μπίσεσβαρ, ο οποίος προσπαθούσε μάταια να ανεβάσει μπάλα. Αυτός που φάνηκε να προσπαθεί με μεγάλη ενέργεια στον επιθετικό τομέα ήταν ο Μυστακίδης, ο οποίος κατάπιε αρκετά χιλιόμετρα, πιέζοντας τα αντίπαλα αργά σέντερ μπακ.

Δυστυχώς ο ΠΑΟΚ δεν πίεσε σε κανένα σημείο του αγώνα αυτά τα μπακ, τα οποία έδειχναν επιρρεπή στο λάθος. Και ενώ το ημίχρονο έφευγε και όλοι περιμέναμε μια ουσιαστική αλλαγή στο δεύτερο μέρος, το σκηνικό δεν άλλαξε. Είναι από τις λίγες, ίσως και η πρώτη φορά, που θα διαφωνήσω με τον Ίβιτς, ο οποίος θεωρώ πως έπρεπε να πιέσει παραπάνω στο δεύτερο ημίχρονο τον αντίπαλο προχωρώντας σε τουλάχιστον μια αλλαγή με την έναρξη αυτού. Η ομάδα ήταν εμφανώς ασύνδετη και αυτό το ανακατεμένο σύστημα πιο πολύ πρόβλημα δημιουργούσε, παρά προστάτευε κάτι. Όλα θεωρώ πως τελείωσαν κάπου εκεί. Οι αλλαγές που έγιναν δεν πρόσφεραν τίποτα, μιας και ο Κάμπος τι παραπάνω να κάνει στην επίθεση την ώρα που η μπάλα δε φτάνει εκεί, όπως και τι να προσφέρει ως δεκάρι με την είσοδο Ενρίκε.

Γενικώς θεωρώ πως επικράτησε μια σύγχυση στον αγωνιστικό χώρο, κάτι στο οποίο δεν είμαστε συνηθισμένοι φέτος. Όπως είπα και στην αρχή δεν έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο φέτος. Σίγουρα ρόλο έπαιξε η κόπωση βασικών γραναζιών της ομάδας, όπως του Τσίμιροτ και του Μπίσεσβαρ συν το γεγονός πως ο Μάτος δε βρέθηκε σε καθόλου καλή μέρα. Παρόλα αυτά, όπως ανέφερε και ο προπονητής της ομάδας, το σκορ πιο πολύ μας αδικεί, μιας και οι Γερμανοί 3 επιθέσεις έκαναν 3 γκολ έβαλαν.

Είναι καμιά φορά να μη θέλει να στραβώσει το ματς. Ο ΠΑΟΚ βέβαια δεν μπορεί να κολλήσει σε αυτό το ματς, μιας και η συνέχεια είναι δύσκολη και καθημερινή. Η άποψή μου είναι ότι, όταν θες να λέγεσαι ΠΑΟΚ πας μέσα στη Γερμανία να πάρεις το ματς. Το πιστεύω ειλικρινά πως δεν είναι τόσο μεγάλη η διαφορά μας. Θέλω να δω έναν ΠΑΟΚ επιθετικό, έναν ΠΑΟΚ, όπως μας έμαθε φέτος και όχι φοβητσιάρη και ας έχουμε σοβαρές απουσίες. Θέλω να πιέσουμε αυτά τα άτεχνα, αργά σέντερ μπακ της Σάλκε. Θέλω να δω τριάδα φωτιά μπροστά να αναστατώσει τους Γερμανούς και πιστεύω ο Ίβιτς να μη το δει χαλαρά το ματς. Πιστεύω σε αυτόν τον ΠΑΟΚ ότι μπορεί να κερδίσει μέσα στη Γερμανία. Τώρα το πόσο..;; Ας βάλει το ένα χεράκι του ο Θεός. Μας φτάνει...

Και μετά την ευρωπαϊκή νύχτα της Πέμπτης επανήλθαμε χθες σε Ελληνικό χρώμα, όπου ο ΠΑΟΚ συνεχίζει να κάνει σωστά τη δουλειά του. Ο ΠΑΟΚ στήθηκε σωστά, αν και με αρκετές αλλαγές, απέναντι στη Βέροια και καθάρισε από νωρίς το ματς. Ο Βλάνταν επανέφερε το γνωστό 4-2-3-1 με τους Μαλεζά-Βαρέλα στο κέντρο της άμυνας και του Κίτσιου-Μάτος να παίρνουν θέση αριστερά και δεξιά της άμυνα αντίστοιχα. Στο κέντρο είδαμε το δίδυμο του Κάτσε-Σάκχοφ και πιο μπροστά τους τον νεοαποκτηθέντα Ουάρντα. Στην κορυφή η τριάδα των Ενρίκε-Κάμπος και Πρίγιοβιτς ανέλαβε την πυρπόληση των αντίπαλων διχτύων.

Ο ΠΑΟΚ μπήκε όπως έπρεπε στο ματς και έπιασε από το λαιμό τη Βέροια, προσπαθώντας με λίγο ανορθόδοξο τρόπο και με ατομικές ενέργειες στην αρχή του αγώνα. Το κεντρικό δίδυμο δεν έδεσε πολύ καλά στα πρώτα λεπτά και ο Ουάρντα παρ' όλη την όρεξή του φαινόταν να κολλάει κάποιες στιγμές. Η πίεση του Ενρίκε στα αντίπαλα μπακ, έφερε το γκολ το οποίο έδωσε το προβάδισμα στην ομάδα μας και τα πράγματα έγιναν πιο εύκολα. Ο αντίπαλος προσπάθησε να πιέσει την ομάδα μας, αλλά οι περισσότερες φάσεις ανακόπτονταν από τους Βαρέλα και Μαλεζά.

Μετά το 30λεπτο οι επιθετικογενείς παίκτες άρχισαν να βρίσκουν καλύτερα πατήματα και οι εναλλαγές των Ουάρντα-Κάμπος στις δυο θέσεις λειτουργούσαν πολύ καλά και έδινα πολυμορφία στην επίθεση και πλουραλισμό. Η ύπαρξη του Πρίγιοβιτς στην επίθεση απελευθέρωσε αρκετά τον Ενρίκε και τον Ουάρντα, οι οποίοι έβρισκαν παίκτη να συνδυαστούν μπροστά τους. Ο Σέρβο-Ελβετός έδωσε άλλη διάσταση στον επιθετικό τομέα καθώς φαίνεται να έχει και τις κινήσεις του σέντερ φορ, καθώς και την τεχνική κατάρτιση που έλειπε χρόνια στην κορυφή της επίθεσης.

Η λύση του Κάτσε στο χώρο του κέντρου μπορεί να στερείται ποιότητας, αλλά δεν παύει να είναι ικανή να δώσει λύσεις σε τέτοια ματς, ειδικά όταν ο Τσίμιροτ είναι τόσο επιβαρυμένος. Η αλήθεια είναι ότι το δίδυμό του με τον Σάκχοφ δεν ήταν τόσο παραγωγικό, αλλά έχει δικαιολογίες καθώς δεν έχει συνυπάρξει ξανά και ο Αλβανός μέσος έρχεται από σχετική απραξία. Θα χρειαστεί πάντως να δώσει ανάσες στα βασικά χαφ. Θετική εντύπωση μπορώ να πω προκάλεσε και η μεστότητα του Κίτσιου, ο οποίος και στο προηγούμενο ματς έδειξε καλά σημάδια και πολύ πιθανόν να τον δούμε και στο ματς της Γερμανίας βασικό.

Το δεύτερο γκολ ουσιαστικά σήμανε και τη λήξη του αγώνα από πλευράς αποτελέσματος και το ζήτημα μετά ήταν το μέγεθος του σκορ. Στην επανάληψη ο Ουάρντα με πολύ καλή εκτέλεση κόρνερ βρήκε το κεφάλι του Πρίγιοβιτς, ο οποίος με εξαιρετική γυριστή κεφαλιά έκανε δύο τα τέρματά του μετά το εύστοχο χτύπημα πέναλτι στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου. Είναι πολύ σημαντικό η ομάδα μας να βρίσκει γκολ από στημένες φάσεις, μιας και με την κατοχή που έχει, της δίνει τη δυνατότητα να κερδίζει πολλές από αυτές. Είναι ένας τομέας όπου η ομάδα μας υστερεί και ίσως με τον Ουάρντα να βρήκαμε μια καλή λύση μιας και τα χθεσινά του στημένα, ήταν καλοχτυπημένα.

Στο σημείο αυτό ο Βλάνταν δε το σκέφτηκε πολύ και ο νεαρός Πούγγουρας πήρε τη θέση του κουρασμένου από τα συνεχόμενα ματς Μαλεζά και λίγο αργότερα ο Σιαμπάνης τη θέση του Γλύκου, ώστε ο πρώτος να κάνει την πρώτη του συμμετοχή στο ελληνικό πρωτάθλημα με τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Και οι δυο ανταποκρίθηκαν στις θέσεις τους μιας και ο Πούγγουρας βγήκε σωστά και γρήγορα στις φάσεις που έπρεπε και ο Σιαμπάνης εκτινάχτηκε καλά σε ένα δυνατό σουτ του αντίπαλου.

Αν και το ματς είχε κριθεί, ο ΠΑΟΚ δεν σταμάτησε να το κυνηγάει και η διάθεση των Ουάρντα-Ενρίκε-Πρίγιοβιτς για γρήγορο και κάθετο ποδόσφαιρο πρόσφερε ωραίες συνεργασίες και φάσεις. Στην πιο εξαιρετική προσπάθεια από αυτές ο Ουάρντα χόρεψε τον αντίπαλο και με εκπληκτική πάσα πρόσφερε στον Πέλκα ένα τετ-α-τετ το οποίο ο νεοεισελθών Έλληνας μέσος μετέτρεψε σε γκολ ποίημα με το ωραίο του τσιμπηματάκι. Έχουμε ξαναπεί για το ταλέντο του Πέλκα. Θέλει δουλειά και πείσμα για να ανέβει και να σταθεροποιηθεί σε ξεχωριστό επίπεδο.

Εν ολίγοις αυτό που έπρεπε να κάνει χθες ο ΠΑΟΚ το έκανε και με το παραπάνω. Η συνέχεια οφείλει να είναι όμοια και ένα θαυματάκι να γίνει την Τετάρτη δε θα στεναχωρήσει κανέναν Ευρωπαίο.

Ο ΠΑΟΚ ψηλώνει αλλά δεν μπορεί από νάνος να γίνει γίγαντας. Θέλει υπομονή και στήριξη, όχι μόνο στα λόγια αλλά και στα έργα.

Γράφτηκε από τον Ο προπονητής της κερκίδας

http://www.paokmania.gr/stiles/apopseis/o-proponitis-tis-kerkidas/119082-den-pistepse-stin-evropi-akathektos-stin-ellada