Επιστροφή στα «χαρακώματα» με γενική «επιστράτευση» Ο Δημήτρης Μπούζας αρθρογραφεί για την ελπίδα και την προσδοκία των φίλων του ΠΑΟΚ για τη διακοπή που έδωσε την ευκαιρία για συμμάζεμα

Ο τίτλος του σημερινού σημειώματος αφορά όλους όσους έχουν άμεση σχέση, ως εκ τούτου και ευθύνη, με την πορεία του ΠΑΟΚ στο Πρωτάθλημα. Το γεγονός ότι ο στόχος θεωρείται και είναι αμετακίνητος (η κατάκτηση του φετινού Πρωταθλήματος), καθιστά αυτόματα καταναγκαστική την υποχρέωση να κινηθούν και να αγωνιστούν άπαντες και μάλιστα μονόδρομα και με θρησκευτική προσήλωση προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Η ασπρόμαυρη οικογένεια αυτή τη στιγμή δονείται από ένα περίεργο συναίσθημα αναμονής και τελεί κατά κάποιο τρόπο υπό το καθεστώς μιας ιδιότυπης «ομηρίας» που δεν της επιτρέπει να διανοηθεί την οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη, πλην της κατάκτησης του πρώτου και του πλέον σημαντικού στόχου της νέας αγωνιστικής περιόδου.

Οι όποιες γραφικές και αφελείς προσεγγίσεις απαγορεύονται! Στο ρευστό και βατό, όπως ακριβώς ήταν και πέρσι σκηνικό, με τις αναδυόμενες ευκαιρίες να έρχονται η μια πίσω από την άλλη (σ.σ. οι ανταγωνιστές και πάλι παρουσιάζονται μπερδεμένοι και αδύναμοι), θα  αποτελεί πραγματικό ξεπούλημα αλλά και συνολική ενοχή μια νέα αποτυχία. Δυστυχώς, χάθηκαν πολύτιμοι βαθμοί στο ξεκίνημα. Ευτυχώς όμως το ίδιο έγινε και στην «αντίπερα όχθη». Οι αποστάσεις παραμένουν ίδιες, το ίδιο και οι προοπτικές για εκείνες τις ομάδες που φιλοδοξούν να κερδίσουν τον «πόλεμο». Σχεδόν όλες -συμπεριλαμβανομένου και του ΠΑΟΚ- παρουσιάζουν αστάθειες και αδυναμίες και μια αγωνιστική θολούρα άνευ προηγουμένου.

Πάνω σε αυτές τις «διαπιστώσεις» οι υπεύθυνοι και των τριών ομάδων είναι υποχρεωμένοι να επανασχεδιάσουν την προσπάθεια τους, επιστρατεύοντας θεμιτά αλλά και αθέμιτα μέσα. Αυτό το τελευταίο αφορά βασικά και αποκλειστικά τον Ολυμπιακό, του οποίου οι επιτελείς έχουν χάσει τελείως την ψυχραιμία τους αυτοδιασυρόμενοι με απίστευτες και αφελείς ενέργειες, όπως η καταγγελία σε βάρος του βοηθού του Λουτσέσκου (!) και το αίτημα -κρατηθείτε-  την αφαίρεση βαθμών από τον ΠΑΟΚ. Οι άναρθρές  ερυθρόλευκες κραυγές για τη διαιτησία, να είστε σίγουροι ότι θα συνεχιστούν, μέχρι να πεισθούν οι της ΚΕΔ όπως οι διοριζόμενοι κατά παραγγελία διαιτητές, ότι δεν επιτρέπεται να ακυρώνονται οι πάγιες τακτικές και αρχές ενός συστήματος και να μην εφαρμόζονται οι συνταγές τύπου Σπάθα, Παππά, Δημητρόπουλου, Γιάχου και Βοσκάκη και όλων γενικά των εκδοροσφαγέων που είχαν αναλάβει εργολαβικά για πολλά χρόνια την ανακήρυξη ως πρωταθλητή του δαφνοστεφανωμένου πριν από την έναρξη του Πρωταθλήματος.

Με εξασφαλισμένη λοιπόν τη διαιτησία, το βάρος θα πέσει σε ένα ρετουσάρισμα από τον sir Takis,  αγνώστου αποτελέσματος. Στη σειρά η ΑΕΚ, απολαμβάνοντας όπως όλα δείχνουν μια περίεργη διαιτητική εύνοια, δεν μένει με σταυρωμένα χέρια. Ηδη, έχει εντοπίσει δυο σοβαρούς μεταγραφικούς στόχους και έχει κάνει και την ανάλογη προσφορά.

Σε αυτό λοιπόν το σκηνικό, των δυο αυτών ανταγωνιστών, καλείται ο ΠΑΟΚ να απαντήσει. Και πώς θα το κάνει αυτό; Η λογική λέει   με έναν τρόπο απλό, υπεύθυνο και σοβαρό. Και αυτός δεν είναι άλλος από την ανασυγκρότηση του, την αναμόρφωση του και την σταδιακή αλλαγή νοοτροπίας που θα του επιτρέψει πλέον να βρεθεί στον πόλεμο πιο δυνατός, πιο αποφασιστικός και πιο αυθεντικός.

Και όταν λέμε αυθεντικός εννοούμε να εκπροσωπεί κατά κύριο λόγο την ποιότητα και το βάθος και τη δυναμική του αξιολογότατου ρόστερ που διαθέτει. Με δυο λόγια, επιστροφή στο μέτωπο με έναν άλλο ΠΑΟΚ. Που δε θα του λείπει το πάθος και η σύνδεση του με το DNA του λαού του. Σε αυτό το σημείο μπαίνει πλέον και η υποχρέωση της διοίκησης να ανασκουμπωθεί και να είναι έτοιμη να προλάβει νέα «τρυπήματα» τύπου Κατσικογιάννη.

Υ.Γ. Στα Τέμπη… και στη μνήμη των αδικοχαμένων αετόπουλων αυτές τις ώρες η σκέψη και η προσευχή. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, ο πόνος και η θλίψη, επιστρέφουν και μαζί τους επιστρέφουν… και τα χαμογελαστά προσωπάκια που κάθε φορά τα βλέπουμε στα αναρτημένα πανό του γηπέδου, στις διαδικτυακές αναρτήσεις, να μας κοιτάζουν με αυτό το αθώο παιδικό και μελαγχολικό βλέμμα, θαρρείς και θέλουν να μας μιλήσουν. Αλήθεια τί θα ήθελαν να μας πουν αν μπορούσαν; Σίγουρα, κάτι για τον αγαπημένο τους ΠΑΟΚ. Και για την άδικη μοίρα τους, που τους στέρησε τη μεγάλη χαρά να τον βλέπουν. Ποιος ξέρει όμως; Ισως και να τον «βλέπουν». Στα Τέμπη και στη μνήμη των χαμένων αετόπουλων χθες, η σκέψη και η προσευχή όλων. Στο τρισάγιο παραβρέθηκε όλη η ασπρόμαυρη οικογένεια. Εκατοντάδες χιλιάδες ΠΑΟΚτσήδες γονάτισαν ευλαβικά και προσευχήθηκαν για την ανάπαυση της ψυχούλας τους και ζήτησαν από τον Μεγαλοδύναμο να μην τα αφήσει ποτέ από την φιλεύσπλαχνη αγκαλιά του.

http://www.metrosport.gr/article/epistrofi-sta-charakomata-me-geniki-epistratefsi