Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ επίσκοπος Σεβαστείας
Ό Άγιος αυτός έζησε τον 4ο αιώνα. Σπούδασε την ιατρική και οι γνώσεις πού πήρε άπ' αυτή συνετέλεσαν να ενισχυθεί ή πίστη του. Διότι στη μελέτη του ανθρωπίνου σώματος, του θαυμάσιου αυτού ζωντανού οργανισμού, έβλεπε αναρίθμητα και καταπληκτικά δείγματα σοφίας. Θα ήταν παραφροσύνη να τα αποδώσει στην τύχη. Όλα αυτά μαρτυρούν τον παντοδύναμο και πάνσοφο Δημιουργό. ο Βλάσιος, λοιπόν, ήταν άριστος επιστήμονας και σοφός στο μυαλό. Όμως αυτό δε φθάνει, και ρωτάει ο θεόπνευστος λόγος της Άγιας Γραφής: "Τίς σοφός και επιστήμων εν ύμίν; δειξάτω εκ της καλής αναστροφής τα έργα αυτού εν πραΰτητι σοφίας"1. Δηλαδή, ποιος από σας είναι σοφός και φωτισμένος; Όποιος είναι, ας το δείξει όχι με λόγια, αλλά με τα έργα της καλής του ζωής και με πραότητα, πού δίνει στον άνθρωπο ή αληθινή σοφία. Και ο Βλάσιος το έδειξε. Την επιστήμη του δεν την έκανε επάγγελμα, αλλά αγαθοεργία. Πήγαινε στα σπίτα των φτωχών ασθενών, πού θεράπευε και φρόντιζε με κάθε τρόπο. Συγχρόνως όμως, μελετούσε αδιάκοπα και την Αγία Γραφή. Όλη του ή καλή εργασία έφερε τον Βλάσιο στις τάξεις του κλήρου και τον ανέδειξε επίσκοπο Σεβαστείας. Από τη θέση αυτή, χρησιμοποιεί περισσότερο την επιστήμη του για τη δόξα του Θεού, με έργα και διδασκαλία. Τελικά, βασανίζεται σκληρά από τον έπαρχο Άγρικόλα και αποκεφαλίζεται. Συνδύασε, έτσι, στη ζωή του αρμονικότατα, πίστη και επιστήμη. 1. Επιστολή Ιακώβου, γ' 13.
Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.Φερωνύμως βλαστήσας ως δένδρον εϋκαρπον, Ίεράρχα Κυρίου Βλάσιε ένδοξε, μαρτυρίου τους καρπούς κόσμω προήγαγες, και θαυμάτων δωρεάς, αναβλύζεις δαψιλώς, ως θείος Ιερομάρτυς, τοις καταφεύγουσι Πάτερ, τη άντιλήψει της πρεσβείας σου.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΥΟ ΠΑΙΔΕΣ
Ήταν συναθλητές του Άγιου Βλασίου και μαρτύρησαν δια ξίφους.
ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΕΠΤΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Αυτές ακολούθησαν τον "Αγιο Βλάσιο στο μαρτύριο, και μαρτύρησαν δια ξίφους.
ΕΥΡΕΣΙΣ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΖΑΧΑΡΙΑ πατέρα του Προδρόμου
Βρέθηκε στα χρόνια του Θεοδοσίου του νέου το 409, στο χωριό Κοφάρ της Ελευθερούπολης στην Παλαιστίνη, από κάποιο άνθρωπο πού ονομαζόταν Καλήμερος. Φορούσε λευκό ένδυμα, μίτρα χρυσή στο κεφάλι και σανδάλια χρυσά στα πόδια όπως βρισκόταν στο θυσιαστήριο, όταν λειτουργούσε στον Θεό, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Δοσίθεος στη Δωδεκάβιβλο. Το Ιερό λείψανο του Προφήτη Ζαχαρία βρίσκεται τώρα στην Ιταλία, όπως λέει ο Ιεροσολύμων Νεκτάριος στο έργο του περί της αρχής του Πάπα αντιρρήσεως. (Όρισμένοι Συναξαριστές αναφέρουν, ότι μαζί με την προαναφερθείσα εύρεση των λειψάνων του προφ. Ζαχαρία, εορτάζουμε και την εύρεση λειψάνων του Ιωσήφ, γιου του Ιακώβ. Κατά πόσο όμως αυτό ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε).
Η ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑ ή Αυγούστα
Καταγόταν από το χωριό Έβεσσα της Παφλαγονίας, νωρίς όμως ή οικογένεια της εγκαταστάθηκε στην Κων/πολη. ο πατέρας της ονομαζόταν Μαρίνος και κατείχε το βαθμό του δρουγγαρίου. Ή δε μητέρα της Θεοκτίστη, διακρινόταν για την ευσέβεια της και την ένθερμη προσήλωση προς την Όρθοδοξία, πού εργάστηκε να μεταδώσει και στα παιδιά της. Ή Θεοδώρα είχε πέντε αδέλφια. Τη Σοφία, τη Μαρία, την Ειρήνη, το Βάρδα και τον Πέτρωνα. Το 830 παντρεύτηκε τον βασιλιά Θεόφιλο, μετά το γνωστό επεισόδιο αυτού με την Κασσιανή. Όταν το 842 πέθανε ο Θεόφιλος, πού ήταν είκονομάχος, τη βασιλεία ανέλαβε ή Θεοδώρα διότι ο γιος της Μιχαήλ ήταν πολύ μικρός. Αμέσως τότε συνεκάλεσε Σύνοδο, πού αποφάσισε την αναστήλωση των αγίων εικόνων. Δυστυχώς όμως αργότερα, ο γιος της και ο αδελφός της Βάρδας, διέταξαν τον άλλο αδελφό της Πέτρωνα να κλείσει την ίδια με τις θυγατέρες της, αναγκαστικά στη Μονή Γαστρίων. Εκεί ή Θεοδώρα αφοσιώθηκε αποκλειστικά στα θεία και εργάστηκε, να παρηγορήσει τις θυγατέρες της, στρέφοντας όλη την ψυχή τους στη χριστιανική ευσέβεια, τη μόνη άγκυρα των ψυχών μέσα στην κοσμική αστάθεια και ματαιότητα. Το δε λείψανο της Θεοδώρας βρίσκεται σήμερα στην Κέρκυρα, στο ναό της Θεοτόκου Σπηλαιωτίσσης.
Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.Δωρεών των ένθέων ούσα επώνυμος, την Έκκλησίαν φαιδρύνεις βασιλικαις δωρεαίς, ως θεόγλυπτος είκών θείας φρονήσεως· των γαρ Εικόνων των σεπτών, την τιμήν ως σχετικήν, έτράνωσας Θεοδώρα, των Βασιλίδων άκρατης, των Ορθοδόξων έγκαλλώπισμα.
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ από τη Σερβία
Καταγόταν από την πόλη Κράτοβα της Σερβίας και από γονείς ευσεβείς, τον Δημήτριο και τη Σάρρα. Από έξι χρονών επιδόθηκε στη μελέτη των Ιερών Γραφών και αργότερα έμαθε την τέχνη του χρυσοχόου. Όταν πέθανε ο πατέρας του, φοβήθηκε μήπως, λόγω της ωραιότητας του, τον πάρει στην αυλή του ο ακόλαστος Σουλτάνος Βαγιαζήτ ο Β'(1418-1512), και γι' αυτό ήλθε στη Σόφια της Βουλγαρίας, όπου κατοικούσε στο σπίτι ενός Ιερέα ονομαζόμενου Πέτρου. ο Ιερέας αυτός του έδωσε τη δυνατότητα να μάθει άριστα τα Ιερά γράμματα. Εφαρμόζοντας ο Γεώργιος αυτά πού έμαθε, έγινε υπόδειγμα χρηστού και ενάρετου νέου. ΟΙ Τούρκοι λόγω της μεγάλης προκοπής του Γεωργίου, προσπάθησαν να τον εξισλαμίσουν μέσω ενός έμπειρου μουσουλμάνου διδασκάλου. Τότε ο Γεώργιος βρήκε την ευκαιρία, με μακρές θρησκευτικές συζητήσεις, να αποδείξει ότι ή μόνη αληθινή θρησκεία είναι ή χριστιανική και να ελέγξει συγχρόνως σαν ψεύτικη τη μουσουλμανική θρησκεία. Αμέσως τότε οδηγήθηκε στον κριτή, πού έμεινε έκπληκτος από την ομορφιά του. Παρά τίς κολακείες και τις υποσχέσεις του κριτή, ο Γεώργιος παρέμεινε σταθερός στην πατρώα πίστη. Γι' αυτό παραδόθηκε δέσμιος με πολλά βασανιστήρια στη φυλακή. Εκεί τον επισκέφθηκε ο Ιερέας Πέτρος, πού του είπε λόγια ενθαρρυντικά. Έπειτα πάλι οδηγήθηκε στον κριτή, και αυτή τη φορά μπροστά σε πλήθος τούρκικου όχλου. ο κριτής υποσχέθηκε να υιοθετήσει τον Γεώργιο και να τον κάνει μέτοχο όλου του πλούτου του, αν αυτός αρνηθεί τον Χριστό. Άλλ' ο μάρτυρας με τόλμη ήλεγξε και πάλι τον μουσουλμανισμό και ομολόγησε την αγάπη του στον Χριστό. Τότε παραδόθηκε στο εξαγριωμένο πλήθος, πού τον έσερνε αλυσοδεμένο στους δρόμους της πόλης. Στό τέλος τον έκαψαν ζωντανό στις 11-2-1515 στη Σόφια της Βουλγαρίας.
Απολυτίκιο. Ήχος γ'. Θείας πίστεως.Θείω Πνεύματι, ανακηρύξας, την του Κτίσαντος, οίκονομίαν, άθλητικώς ήγωνίσω Γεώργιε και του πυρός ένεγκών την κατάφλεξιν, καταδροσίζεις ημάς θείαις χάρισι. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν Ικέτευε, δωρήσασθαι ήμίν το μέγα έλεος.
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ ο Άκαρνάνας
Ό άγιος Ίερομάρτυρας Βλάσιος καταγόταν από χωριό της Ακαρνανίας, πιθανότατα από το χωριό Σκλάβαινα, οπού βρέθηκε ο τάφος του με τα ιερά λείψανα του το 1923. Στίς εμφανίσεις του έλεγε: "Είμαι Άκαρνάν". "Είμαι ο άγιος Βλάσιος από τα Σκλάβαινα" κ.ά. Σύμφωνα με τη χρονολογία (1006), πού βρέθηκε μέσα στον τάφο του, πρέπει να έζησε στο τέλος του 10ου αιώνα και στις αρχές του 11ου. Μόνασε σαν Ηγούμενος στην Ιερά Μονή Είσοδίων της Παναγίας, στην παλιά Κιάφα -Σκλάβαινα της Ακαρνανίας της επαρχίας Βονίτσης και Ξηρομέρου. Υπέστη μαρτυρικό θάνατο από τους άγαρηνούς πειρατές, μαζί με τους πέντε συμμοναστές του. Δύο Ιερομόναχους και τρεις μοναχούς, καθώς και με πολλούς άλλους χριστιανούς της περιοχής. Τη ζωή του, τον μαρτυρικό του θάνατο και τον τάφο του, απεκάλυψε ο ίδιος ο άγιος Βλάσιος σε πολλούς Κληρικούς και λαϊκούς κυρίως στην ευσεβέστατη και αείμνηστη Γερόντισα Ευφροσύνη Σ. Κατσαρά από τα Σκλάβαινα, με οφθαλμοφανείς εμφανίσεις του. Πρόσφατα ο άγιος Βλάσιος έκανε δύο εμφανίσεις, μία σε όραμα στον ευσεβέστατο αείμνηστο Άρχιμ. Αρσένιο Τσαταλιό την 6-12-1978 και μία άλλη σε ευλαβέστατο μοναχό Αγιορείτη στο Άγιο Όρος την 3-2-1980.
ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΓΑ ΝΙΚΟΠΟΛΗΣ (1603)
Ο ΟΣΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ο Βασιλεύς (+ 1138)
|
Reviewed by GEORGE GEOPONOS
on
Φεβρουαρίου 10, 2019
Rating:
.webp)
