Το σχίσιμο των καρπών στη Ροδιά
Το ρόδι είναι ευρέως διαδεδομένο για τις ευεργετικές ιδιότητες του, με αποτέλεσμα να αυξάνεται όλο και περισσότερο η ζήτηση του τα τελευταία έτη. Η καλλιέργεια της ροδιάς έχει ξεκινήσει τα πρώτα της βήματα σε χώρες όπως ΗΠΑ, Ινδία, Νότια Αφρική αλλά και Ελλάδα, γι’ αυτό έχουν δημιουργηθεί πολλές ανάγκες για την ολοκληρωμένη διαχείριση της καλλιέργειας.
Τι να προσέξετε κατά τη συγκομιδή της ροδιάς;
Μία σημαντική φυσιολογική ασθένεια που προβληματίζει μεγάλο μέρος των καλλιεργητών είναι το σχίσιμο των καρπών λίγο πριν τη συγκομιδή τους. Συνίσταται στους παραγωγούς η πρώιμη συγκομιδή για να αποφύγουν το φαινόμενο του σχισίματος. Στην Ελλάδα η έναρξη της συγκομιδής είναι τον Οκτώβριο ενώ ολοκληρώνεται μέχρι το μήνα του Νοέμβριου, γεγονός που διαφέρει από περιοχή σε περιοχή. Οι καρποί της ροδιάς είναι έτοιμοι για συγκομιδή όταν ο φλοιός του καρπού αλλάζει χρωματισμό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα διαλυτά στερεά συστατικά (ΔΣΣ- ή Brix) φτάσουν το ποσοστό της τάξης του 16% και η οξύτητα του 2% (οι μέτρηση γίνεται με εξειδικευμένα όργανα).
Το φαινόμενο του σχισίματος των ροδιών εμφανίζεται κυρίως κατά τα τελευταία στάδια ανάπτυξης του καρπού, δηλαδή στην ωρίμανση, και για το λόγο αυτό πολλές φορές μιλάμε για ένα «φυσιολογικό» στάδιο για τη καλλιέργεια. Το συγκεκριμένο στάδιο στοχεύει να αποδεσμεύσει και να διασπείρει τους σπόρους που βρίσκονται εσωτερικά του καρπού. Ωστόσο, η συγκεκριμένη φυσιολογική ασθένεια μπορεί να προκαλέσει μεγάλη οικονομική ζημιά στο παραγωγό καθώς ο καρπός δεν είναι εμπορεύσιμος και ταυτόχρονα μπορεί να προσβληθεί από ασθένειες (Penicillium sp., Aspergillus niger). Οι ασθένειες επηρεάζουν τη σύσταση του καρπού και συνεπώς δεν είναι δυνατή η παραγωγή χυμού από ρόδι (είναι επικίνδυνος για τον άνθρωπο).
Κάποιες ποικιλίες ροδιάς είναι περισσότερο ανθεκτικές στο σχίσιμο, αποδεικνύοντας πως η τάση για σχίσιμο είναι ένα γενετικό χαρακτηριστικό της.
Που οφείλεται το σχίσιμο των καρπών και πώς να το αντιμετωπίσετε;
- Οι έντονες βροχοπτώσεις κατά το στάδιο ωρίμανσης του καρπού.
- Η έλλειψη υγρασίας στο έδαφος, η οποία μπορεί να οφείλεται σε λιγοστές βροχές και λανθασμένη άρδευση. Μία πετυχημένη άρδευση συνδυάζει συχνά ποτίσματα μικρής έντασης σε όλη τη καλλιεργητική περίοδο και ιδιαίτερα στα τέλη του καλοκαιριού που πλησιάζει η συγκομιδή. Η ιδανική άρδευση πραγματοποιείται με τη μέθοδο στάγδην άρδευσης, ενώ η καλλιέργεια της ροδιάς απαιτεί 250 χιλιοστά νερού ανά στρέμμα για μία καλλιεργητική περίοδο (στη περίπτωση που οι βροχοπτώσεις άγγιξαν τα 400 mm)
- Μεγάλη διακύμανση της θερμοκρασίας μεταξύ ημέρας και νύχτας.
- Συχνά παρατηρείται έλλειψη ψευδαργύρου και αυτή διορθώνεται με ψεκασμό θειικού ψευδαργύρου το χειμώνα, με διαφυλλικούς ψεκασμούς ή και με εφαρμογή χηλικού ψευδαργύρου στο έδαφος. Εφαρμογή μικροστοιχείων όπως σίδηρος, μαγγάνιο και βόριο εφαρμόζονται κατά περίπτωση στο έδαφος ή με διαφυλλικούς ψεκασμούς και βελτιώνουν την ποιότητα των καρπών.
Σε πρόσφατη μελέτη που έγινε στο Μαρόκο αναφέρεται πως ψεκασμός δένδρων ροδιάς με σκευάσματα που περιείχαν βόριο (Fertibor, 0,2L/στρέμμα), ασβέστιο (Ferticalcium, 0,2L/στρέμμα) ή καολινίτη (Cutisan, 0,2Kg/στρέμμα) μείωσαν το σχίσιμο και βελτίωσαν άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά των καρπών. Επίσης, βρέθηκε ότι ψεκασμός με 0,5-1,0% χλωριούχο ασβέστιο, 0,2% βορικό οξύ, ή 2% ασβεστούχο νιτρική αμμωνία μείωσαν το σχίσιμο σε οπωρώνα ροδιάς στην Ινδία.
Πηγή: Εγχειρίδιο Ροδιάς
Reviewed by GEORGE GEOPONOS
on
Οκτωβρίου 15, 2024
Rating:
