Τα χαλασμένα μυαλά και η ανάγκη για παρεμβάσεις. Το ποδόσφαιρο δεν είναι ένα άθλημα για Αυγολέμονους. Και ο πρωταθλητισμός χρειάζεται αποφασιστικότητα. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας.
Πριν το παιχνίδι με τον ΟΦΗ, πέτυχα ότι φελλό θα μπορούσα να πετύχω, σίγουρο για τη νίκη και με τρία – τέσσερα γκολ. Καταπατήθηκε το βασικό μου γούρι. Στη συνέχεια, μπήκε στο γήπεδο ο ΠΑΟΚ για να κάνει ότι έκανε και στα άλλα φετινά παιχνίδια της Τούμπας, σε αυτά που ήταν ξεκάθαρα καλύτερος. Έπαιξε αδυνατώντας να το καθαρίσει.
Θα το είχε κάνει βέβαια για ένα εκατοστό στο γκολ του Τισουντάλι, όμως δεν μέτρησε. Και δεν είναι το δεύτερο ημίχρονο η αιτία του κακού. Από το πρώτο, ο ΟΦΗ έφτανε στην εκτέλεση, όμως συνήθως ο Λόβρεν κόντραρε την τελική. Το έκανε μία, δύο, τρεις, τέσσερις, πέντε, η έκτη δεν θα ήταν υπέρ του. Όπως και έγινε.
Ο ΠΑΟΚ δημιουργούσε βέβαια συνεχώς φάσεις. Όμως όπως με τον Άρη, στη προηγούμενη ήττα της Τούμπας, δεν είχε κανένα είδος αποφασιστικότητας. Και το γκολ που πέτυχε, το εκπληκτικό φάουλ του Ντεσπότοφ, μπαίνει μία στις χίλιες. Μπροστά στην εστία ο Κωνσταντέλιας, ο Σβαμπ, ο Οζντόεφ, ο Γκόμεζ, σκότωσαν ότι πετούμενο κυκλοφορούσε στον εναέριο χώρο της Τούμπας.
Και στη διαχείριση βέβαια όλα λάθος από τον Λουτσέσκου. Σου φωνάζει το παιχνίδι πως ο καλύτερος παίκτης του ΟΦΗ πέφτει πάνω στον πιο άπειρο του ΠΑΟΚ. Ο Σενγκέλια βρήκε τη χαρά του με τον Γκόμεζ. Με το 1-0 δικό σου, η πρώτη αλλαγή έπρεπε να είναι ο Μπάμπα για να βρεις καλύτερη ισορροπία. Και να το κλειδώσεις σαν άνθρωπος. Ο Μπάμπα μπήκε όταν ο ΠΑΟΚ δέχτηκε δύο. Και τα δύο ουσιαστικά από ενέργειες από την πλευρά του Γκόμεζ που στο δεύτερο έχασε τον Γεωργιανό και έδωσε ένα αστείο φάουλ.
Η αλλαγή του Τισουντάλι. Ποιος ο λόγος να βγει; Κάνει καλό παιχνίδι την ώρα που ψάχνει αυτοπεποίθηση, είναι μέσα σε όλα και βγαίνει για να μπει ο εκτός ρυθμού Μπράντον.
Έγιναν και μοιραία λάθη. Διαφορά σεζόν με σεζόν υπάρχει πάντα. Για παράδειγμα πέρυσι ο ΠΑΟΚ δεν πλήρωσε ούτε μισή γκέλα του Κοτάρσκι. Φέτος σχεδόν όλες. Η σημερινή είναι μυθική για το επίπεδό του. Όμως το θέμα δεν είναι ατομικό, είναι συνολικό.
Η αδυναμία να τελειώσεις τα παιχνίδια, είναι προϊόν χαλασμένων μυαλών, κορεσμένων παικτών, νέων που δεν έχουν προσαρμοστεί, χαρακτηριστικών που λείπουν. Ειδικά στο 6, η κατάσταση είναι δραματική. Είναι και τα ερείσματα που λαμβάνει το γκρουπ από πιο πάνω. Η υποστελέχωση είναι ένα θέμα που πρέπει να απασχολήσει σοβαρά την οικογένεια Σαββίδη.
Ο ΠΑΟΚ είχε να λέει πως τουλάχιστον δεν κάνει γκέλα με μικρότερους. Πλέον δεν μπορεί να το πει και μάλλον οφείλει να σκεφτεί το πόσο εύκολα θα μπορούσε να γκελάρει στο Περιστέρι ή τη Λειβαδιά.
Ευτυχώς για τον οργανισμό ΠΑΟΚ, όλος ο ανταγωνισμός είναι ένα αλαλούμ. Ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να βρει με τίποτα τα πατήματά του εντός Ελλάδος, η ΑΕΚ έχει ένα μη διαχειρίσιμο ρόστερ που θα οδηγήσει μαθηματικά στην απομάκρυνση του προπονητή, ο Παναθηναϊκός είναι τόσο μπερδεμένος που δεν ξέρεις αν αυτό μπορεί να αλλάξει ποτέ και πιο σοβαρή ομάδα απ όλες δείχνει ο Άρης.
Και αυτό γιατί έχει έναν ρεαλισμό, ξέρει μέχρι που μπορεί να φτάσει το πάπλωμά του ποδοσφαιρικά και παίζει σωστά. Και γουστάρει αυτό που κάνει.
Όλοι οι άλλοι, δείχνουν απροσάρμοστοι…
https://www.sdna.gr/podosfairo/1248876_ta-halasmena-myala-kai-i-anagki-gia-parembaseis