Ψευτομαγκιά είναι να κάνεις το… παγώνι και να μην αντιδράς στις αθλιότητες. Δημήτρης Μπούζας
Στα απόνερα του ντέρμπι τσαλαβούτησαν άγαρμπα οι Ενωσίτες, με τον άπειρο κατά γενική ομολογία πρόεδρο τους, επιχειρώντας να αποπροσανατολίσουν ολοφάνερα τους προβληματισμένους δικαιολογημένα οπαδούς τους, καλύπτοντας συγχρόνως και τις όποιες ευθύνες καταλογίζονταν στον προπονητή τους. Ο τελευταίος, εδώ και αρκετό καιρό και παρά τα πολλά λάθη του, μένει περιέργως στο απυρόβλητο. Το «σοκ» από το νέο αρνητικό αποτέλεσμα, διατάραξε τον ψυχισμό και την ψυχραιμία τους.
Έτσι εκόντες – άκοντες οδηγήθηκαν σε σπασμωδικές ενέργειες, προκειμένου να στείλουν την μπάλα στην κερκίδα. Το «κακό» στην συγκεκριμένη περίπτωση αποδείχθηκε ότι ήταν ο «τρόπος» αλλά και το «πρόσωπο», με τα οποία πίστευαν ότι θα πετύχαιναν τον αντιπερισπασμό τους. Ο τρόπος ήταν να «εκμεταλλευτούν» κατά το δυνατόν το επεισόδιο που προκλήθηκε μετά τον αγώνα και στο οποίο συμμετείχε και ο προπονητής του ΠΑΟΚ. Σε ότι αφορά το πρόσωπο, δεν είναι άλλο από τον άπειρο – το επαναλαμβάνουμε για δεύτερη φορά – πρόεδρο τους.
Ο οποίος τα έκανε στην κυριολεξία μούσκεμα. Να σκεφτεί κανείς πως μέσα στην παραζάλη του (εδώ υπάρχει ένα ερωτηματικό, την δική του ή των συμβούλων του), έσπευσε καθυστερημένα και με την μεσολάβηση ενός συναδέλφου (του Κυριάκου Θωμαΐδη), να αποκαταστήσει εαυτόν, διευκρινίζοντας ότι τα όσα απίστευτα και αδιανόητα καταλόγισε στον Λουτσέσκου, δεν αφορούσαν τον ΠΑΟΚ, παρά μόνον τον προπονητή του. Προφανώς οι συμβουλάτορες του λησμόνησαν να του υπενθυμίσουν πως εκείνο το τερατώδες και «μεγαλειωδώς» ηλίθιο περί της γνησιότητας των προσφυγικών συλλόγων, αφορούσε όχι έμμεσα αλλά άμεσα και τον ΠΑΟΚ. Συγχρόνως και ακύρωνε ολόκληρο το δεύτερο αφήγημα που διαμεσολαβητικά επιστράτευσε, για να στηρίξει την μονοδιάστατη επίθεση του στον κόουτς του Δικέφαλου.
Δεν υπάρχει λόγος να προχωρήσουμε σε λεπτομέρειες για το τι ακριβώς συνέβη μετά τον αγώνα μπροστά στη φυσούνα. Είναι κάτι που συνέβη και στην Τούμπα με τον Αλμέιδα, όπως και σε άλλα παιχνίδια άλλων ομάδων. Μένουμε στην «OPAP Arena» και ρωτάμε απλά τον συμπαθέστατο κύριο Ηλιόπουλο: Ποια ήταν η αντίδραση του όταν κατά την διάρκεια του αγώνα και σε τακτά διαστήματα, ακουγόταν το βροντώδες και άθλιο σύνθημα των οργανωμένων της ομάδας του σε βάρος του κόουτς του ΠΑΟΚ; Μήπως δεν το άκουσε; Μάλλον όχι. Ανεξάρτητα το τι από τα δύο συμβαίνει, εμείς του το θυμίζουμε: «Λουτσέσκου μπινέ, που@νας γιέ». Και όχι μόνο μία φορά! Τι ένιωσε έστω και σαν οικοδεσπότης για να μην προσθέσουμε και σαν νουνεχής ποδοσφαιρικής παράγοντας. Από ότι αποδείχθηκε με την επανάληψη του εμετικού συνθήματος, δεν υπήρξε καμία παρέμβαση. Το υβρεολόγιο καταγράφηκε σαν το μελανό σημείο του αγώνα. Ο οποίος ομολογουμένως διεξήχθη ομαλότατα και οι πρωταγωνιστές του έφυγαν αγκαλιασμένοι για τα αποδυτήρια. Το τι συνέβη με τον Λουτσέσκου και τον Λαμέλα, το είδαν μόνον αυτοί που ήταν μπροστά και ότι είδαν μάλλον δεν διαφέρει από παρόμοιες περιπτώσεις που συχνά βλέπουμε στα γήπεδα μας.
Από εκεί και πέρα, μέχρι τα όσα εξέμεσαν ο πρόεδρος της Ένωσης και ο «θίασος» που τον περιστοιχίζει, η απόσταση είναι μεγάλη και κάποιοι οφείλουν να αναλογιστούν και τις ευθύνες που προκύπτουν, όταν για ασήμαντες διαφορές προκαλούν επικίνδυνες συλλογικές εχθροπάθειες. Τα περί γνήσιων προσφυγικών συλλόγων του κυρίου Ηλιόπουλου, σαφέστατα ήταν ένα τεράστιο σφάλμα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η παρέμβαση του Σαββίδη στην προκειμένη περίπτωση ήταν πραγματικά καταλυτική. Προσφυγιά και ΠΑΟΚ είναι έννοιες και ιδέες ταυτόσημες και άρρηκτα συνδεδεμένες. Περί αυτού, μόνον οι επιεικώς ανιστόρητοι έχουν διαφορετική άποψη. Όσο για την ψευτομαγκιά, μάλλον αφορά εκείνους που κάνουν το παγώνι και δεν τολμούν να αντιδράσουν σε αθλιότητες. Ο νοών νοείτω!