Η διαχείριση της άβολης αλήθειας. Αν ο μέσος νταλαβερτζής του Λεκανοπεδίου έχει ένα βασικό ταλέντο, είναι ο τρόπος που γυρίζει το μπιφτέκι. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας.
Το ερωτηματικό βέβαια είναι ένα. Γιατί πρέπει να υπάρχει ρόλος Γιαννάκης Παπαδόπουλος; Ποιο ακριβώς είναι το κέρδος;
Εικάζω πως ο Ολυμπιακός θέλει να αυξήσει τη δυναμική του στην ομοσπονδία, κάτι φυσιολογικό από τη στιγμή που δεν μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον και το πως θα τα πάει ο Μάκης Γκαγκάτσης. Προσωπικά ξέρω τις προθέσεις του, αλλά ανήκω σε κοινό στρατόπεδο. Δεν είναι υποχρεωμένος ο απέναντι να σκέφτεται σαν και εμένα.
Ο κάθε σύλλογος παίρνει τις αποφάσεις του και κρίνεται από το κοινό του και την κοινή γνώμη. Και συνήθως κρίνεται από το αποτέλεσμα. Κάπου εδώ, τελειώνει η κουβέντα.
Ο Ολυμπιακός τον Γιαννάκη Παπαδόπουλο, η ΑΕΚ τον Μπαλτάκο, ο ΠΑΟ πορεύεται με τον Κομπότη λέει η πιάτσα, όλοι αισθάνονται την ανάγκη να έχουν τον... νταλαβερτζή τους. Μόνο ο ΠΑΟΚ έχει την πολυτέλεια να μην αισθάνεται την ανάγκη να βάλει έναν τέτοιον στον μηχανισμό του, γιατί ένα δικό του δημιούργημα πολύ διαφορετικού ύφους είναι στην προεδρεία της ΕΠΟ.
Το θέμα της μετακίνησης του Παπαδόπουλου στον Ολυμπιακό πάντως, δεν αφορά τον ΠΑΟΚ. Και το αναφέρω γιατί διαπιστώνω μία τέτοιου είδους αναφορά σε αρθρογραφίες που έχουν βάσει την ΑΕΚ.
Ο Γιάννης Παπαδόπουλος, ο Μπεσαλής όπως γράφτηκε από οπαδικό έντυπο Δικέφαλος την ημέρα της αποχώρησης, πήρε μία απόφαση που μάλλον πληγώνει τους ΑΕΚτσήδες και όχι τον ΠΑΟΚ. Δεν ξέρω αν είναι ακόμα Μπεσαλής ή όχι, πάντως το συγκεκριμένο γεγονός εμάς δεν μας αγγίζει.
Μίλησε ο Μάκης Γκαγκάτσης στην εκπομπή του OPEN «έντεκα αυτοί, έντεκα εμείς». Γέλασα όταν ερχόντουσαν στο κινητό μου μηνύματα από φίλους που τον έκραζαν γιατί είπε για τα 28 λεπτά ανάπαυλας στο περυσινό Άρης – ΑΕΚ. Γέλασα γιατί μου ήρθαν πολλά ντεζαβού που μου υπενθύμισαν κάτι πολύ απλό. Κανείς δεν αντέχει την αλήθεια όταν είναι άβολη.
Τα 28 λεπτά ανάπαυλας, είναι ένα γεγονός. Δεν αμφισβητείται. Όλοι οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου ενοχλήθηκαν όταν το είδαν, όταν το αντιλήφθηκαν. Η μάζα που υποστηρίζει τον Άρη ή την ΑΕΚ θίχτηκε. Μα είναι γεγονός… Το τι συνέβη στα αποδυτήρια όλοι έχουμε ακούσει διάφορα. Δεν μπορούμε να τα αποδείξουμε. Όμως το γεγονός από μόνο του, δημιουργεί σκοτάδι.
Κάθε μέρα γελάω με την αδυναμία διαχείρισης της αλήθειας. Ακούω τους συναδέλφους της ΑΕΚ να μιλάνε για συμμαχία ΠΑΟΚ – Ολυμπιακού, αλλά ο δικός τους κανακάρης ανήκει πλέον στο δυναμικό του δήθεν συμμάχου μας. Μήπως υπάρχει μία υπόγεια συμμαχία ΑΕΚ – Ολυμπιακού; Γιατί κάτι θυμάμαι για πολύ φιλικές σχέσεις Μαρινάκη – Ηλιόπουλου.
Ναι, οι σχέσεις του ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό σήμερα είναι νορμάλ. Αυτές που πρέπει να έχουν οι μεγάλες ομάδες μεταξύ τους. Όμως στην ΑΕΚ δεν άκουσα ή διάβασα ποτέ τι έφταιξε και έμεινε μόνη της. Μήπως έκανε κάτι λάθος; Μήπως κοίταξε την πάρτι της περισσότερο απ όσο ορίζουν τα όρια; Μήπως η αλαζονεία που έβγαλε ενόχλησε φυσιολογικά όλους τους υπόλοιπους;
Αλήθεια, πως να συμμαχήσω με μία ομάδα που σε παιχνίδι της η ανάπαυλα ημιχρόνου αγώνα που έκρινε πρωτάθλημα, διήρκησε 28 λεπτά;
Πως μπορώ να δικαιολογήσω μέσα μου τα όργια του Μανούχου στο Αστέρας Τρίπολης – Κηφισιά, έτσι ώστε να μπει η Λαμία στα πλέι οφς;
Και άλλα πολλά βέβαια που όλοι τα γνωρίζουν, τα αντιλαμβάνονται και απλά κάνουν τους χαζούς.
Μία συμμαχία υπήρχε λοιπόν με την ΑΕΚ και αυτή με το προηγούμενο καθεστώς της. Με τη σημερινή η ίδια επέλεξε να είναι απέναντι, ευαγγελίζεται το ευ αγωνίζεσθαι και θα φανεί αν το ευνοεί κιόλας.
Σε πρώτη φάση, το μόνο που κάνει είναι να στοχοποιεί συστηματικά τον Λανουά, δημιουργώντας από μόνη της φάσεις που αδικήθηκε, εξαιρώντας την φάση πέναλτι του Πινέδα στις Σέρρες. Και υπολογίζοντας πως υπάρχουν και αρκετές που ευνοήθηκε.
Αυτός είναι και ο λόγος που τσίμπησαν κάποιοι ρεπόρτερ της στις δηλώσεις Γκαγκάτση για ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ στοχοποίηση ανθρώπων και παρέμβαση του εισαγγελέα εφόσον συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ξέχασαν συστηματικά, να αναφερθούν στο συστηματική, έτσι για τις εντυπώσεις.
Αυτό που πρέπει να καταλάβουν όλοι και όχι μόνο οι της ΑΕΚ, είναι πως έχει κουράσει αυτό το μοτίβο. Και όχι τίποτα άλλο, παρασύρεται και το κοινό παίζοντας έναν αντίστοιχο ρόλο, πιστεύοντας πως στην εποχή των social media αποτελεί κάτι μετρήσιμο για την διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Με αποτέλεσμα, η κουβέντα για το ποδόσφαιρο, να μη περιστρέφεται ποτέ γύρω από το ίδιο το άθλημα.
Όλοι έχουμε στη ζωή μας καλές και κακές στιγμές. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολλές άβολες αλήθειες. Ο τρόπος που τις διαχειριζόμαστε, ορίζει σε μεγάλο βαθμό το στάτους μας. Ατομικά ή ως οργανισμοί.
Ας το σκεφτούνε όλοι καλά αυτό και ας αποφασίσουν τι θέλουν να πράξουν.
ΥΓ Κατηγορείται ο Γκαγκάτσης απο διάφορους πως στη γνωστή συνέντευξη μίλησε σαν παράγοντας του ΠΑΟΚ. Για υποθέσεις που αφορούσαν τις αποφάσεις που πηρε ως CEO του ΠΑΟΚ, προφανώς θα μιλούσε σαν στέλεχος του ΠΑΟΚ. Οταν μιλησε για υποθέσεις της ΕΠΟ, μίλησε σαν πρόεδρος της ΕΠΟ. Αλλά πως να γίνει αυτός ο διαχωρισμός από ανθρώπους που δεν αμφισβητούν γεγονός με χρονικο προσδιορισμό, όπως η ανάπαυλα ενός ημιχρόνου.