Στο μυαλό του Λουτσέσκου…Ο προπονητής του ΠΑΟΚ είπε ουσιαστικά τα πάντα, δίχως να πει τίποτα! Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος…

Δεν έδωσε σχεδόν καμία είδηση. Δεν «έδωσε» κανέναν στεγνά. Δεν έδωσε κανένα περιθώριο για παρερμηνείες. Δεν έδωσε καμία αφορμή για καβγά. 

Οι ατάκες του έγιναν πρώτο θέμα για λίγο. Μία μέρα μετά, ελάχιστοι θυμούνται τι ακριβώς είπε. 

Τότε για ποιο λόγο, ο Ραζβάν Λουτσέσκου είχε τέτοια πρεμούρα να δώσει μία εκτός προγράμματος ανοιχτή συνέντευξη τύπου; Τι τον έκανε να θέλει να θέλει να ξοδέψει 90 λεπτά από τον χρόνο του, μιλώντας αποκλειστικά για… ποδόσφαιρο και να απογοητεύσει, όσους αιθεροβάμονες περίμεναν τσακωμούς, φωνές, ψυχροπολεμικές καταστάσεις ακόμα και… παραιτήσεις;

Μετά από τόσα χρόνια, όλοι πια θα έπρεπε να τον ξέρουν. Κάθε του κίνηση, κάθε μορφασμός, κάθε του χειρονομία έχει δύο και τρία επίπεδα ανάλυσης, σπάνια είναι αυτό που φαίνεται.

Το ίδιο ισχύει και με τα λόγια του. Οι λέξεις του είναι πολύ προσεκτικά επιλεγμένες, σημασία μαζί του δεν έχει σημασία τι λέει, μα τι πραγματικά θέλει να πει.

Ένας πραγματικός ηγέτης παίρνει πάνω του λίγο παραπάνω φταίξιμο απ’ όσο του αναλογεί και λίγο λιγότερα εύσημα από όσα του πρέπουν.

Κι ο Ρουμάνος έχει αποδείξει ότι είναι τέτοιος. Στην δύσκολη συγκυρία, στην στραβή, στην κρίση βγήκε δημόσια μπροστά για να ομολογήσει ότι αυτός φταίει περισσότερο από όλους. 

Πήρε την ευθύνη για όσα έκανε και για όσα δεν έκανε. Για όσα επιχείρησε και για όσα δεν τόλμησε. Για τον υπερβάλλοντα αρνητισμό που είχε από το ξεκίνημα της χρονιάς, αλλά και για την αποτυχία να δημιουργήσει -μέχρι στιγμής- ένα γκρουπ που να έχει την δική του σφραγίδα.

Μία γενναία, θαρραλέα και υπεύθυνη στάση. 

Μαζί του, οι λέξεις μπάλανς, μεντάλιτι, ρισπονσάμπιλιτι με την δική του χαρακτηριστική προφορά έχουν πάρει κύρια θέση στην ποδοσφαιρική συζήτηση. Ωστόσο αυτή τη φορά, ο Λουτσέσκου εμπλούτισε την φρασεολογία του με μερικές θαρρεί κανείς «φωτογραφικές» λέξεις.

Χρησιμοποίησε πολλές φορές την λέξη «humble» (ταπεινότητα), όχι τυχαία. Υπάρχει η αίσθηση στον αέρα -κι όχι άδικα- ότι η κατάκτηση του πρωταθλήματος αποπροσανατόλισε ολόκληρο τον οργανισμό, από τον πρώτο ως τον τελευταίο. Τον έκανε να πιστεύει ότι όλα από εδώ και πέρα θα έρθουν αυτόματα. Από μόνα τους. Άκοπα. 

Δημιούργησε εγωισμούς, ατομικές ατζέντες. Ο Λουτσέσκου το είπε ξεκάθαρα: «πρέπει όλοι να ξαναβρούν την χαρά του παιχνιδιού. Να είναι χαρούμενοι όταν κάνουν την έξτρα πάσα στον ελεύθερο συμπαίκτη τους. Να είναι χαρούμενοι ακόμα και όταν κάθονται στον πάγκο. Να είναι χαρούμενοι, όταν σκοράρει ένας συμπαίκτης του».

Για να τα υπογραμμίζει με τέτοιο τρόπο, σημαίνει ότι φέτος δεν τα βλέπει.

Πόσο πιο ξεκάθαρα να το πει;

Μίλησε πολλές φορές για το περίφημο «bond» που πρέπει να δημιουργηθεί. Ο Λουτσέσκου διακρίνει χαλαρούς συνεκτικούς δεσμούς ανάμεσα στα μέλη του γκρουπ του. Βλέπει τους παίκτες του να μην βρίσκονται στην ίδια σελίδα του βιβλίου.

Δεν είναι απλώς ένας διαχωρισμός ανάμεσα στους παλιούς και τους νέους, που δεν έχουν μπει ακόμα στο πνεύμα της ομάδας. Είναι μία διαπίστωση που αφορά ακόμα και τους «πρωταθλητές». Κάποιοι εξ’ αυτών μοιάζουν μπλοκαρισμένοι, μπερδεμένοι: «Δεν μπορεί να χάθηκε ο χαρακτήρας και η νοοτροπία που είχαμε πέρσι. Απλώς, πρέπει να βρω τρόπο να τα επανενεργοποιήσω», είπε με νόημα.

Το είπε με πολλούς διαφορετικούς τρόπους: «πρέπει να αποδεχόμαστε ο ένας τον άλλον», «πρέπει να γίνουμε γενναιόδωροι», «πρέπει να έχουμε ενιαία φιλοσοφία, ο τίτλος μας άλλαξε τον τρόπο σκέψης».

Η νοοτροπία, το περίφημο «μεντάλιτι» είναι το πρώτο, το βασικό θεμέλιο συστατικό όλων των γκρουπ που έχει δημιουργήσει -η ατομική ποιότητα, τα ποδοσφαιρικά χαρακτηριστικά έπονται. 

Αν λείπει αυτό, τότε του είναι αδύνατον να φτιάξει ομάδες όπως τις θέλει. Όσο δεν μπορεί να βρει τον τρόπο να δημιουργήσει εκείνες τις σχέσεις που θα δημιουργήσουν μία «πολεμική μηχανή με μαχητικό πνεύμα», τότε «τα όνειρα θα απαγορεύονται», όπως είπε πολύ πιο χαρακτηριστικά.

Ο Λουτσέσκου είπε με νόημα και κάτι άλλο. Όλοι -πλην του Θυμιάνη- πήραν τις ευκαιρίες τους. Τώρα πια έχει συλλέξει στα χέρια του όλα τα στοιχεία, όλα τα δεδομένα, έχει όλες τις αναλύσεις στα χέρια του: «Έχω μία πολύ βαθιά επίγνωση όσων έχω στα χέρια μου», είπε χαρακτηριστικά.

Ξέρει πια, ποιοι μπορούν και ποιοι δεν μπορούν. Ξέρει ποιοι ταιριάζουν μαζί και ποιοι όχι. Τώρα είναι η ώρα για να αποφασίσει με ποιους θα πορευτεί και ποιους θα αφήσει πίσω.

Από τους παίκτες θα εξαρτηθεί αν θα συνεχίσουν να αποτελούν μέλη του γκρουπ ή αν θα κατέβουν από μόνοι τους από το τρένο. Μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες: «Μέχρι τώρα, υπεύθυνος ήμουν εγώ. Τώρα, για ότι κι αν γίνει -θετικό ή αρνητικό- υπεύθυνοι είναι και οι παίκτες», όπως είπε για να θέσει καθένα προ των ευθυνών του. 

Δεν ήταν απλώς ένα καμπανάκι, μα ένα καμπαναριό ολόκληρο.

Ο προπονητής του ΠΑΟΚ οριοθέτησε πολύ προσεκτικά (και με νόημα) τον χώρο του. Απέφυγε με κάθε τρόπο να μιλήσει για διοικητικές αποφάσεις, μεταγραφές, στρατηγικές επιλογές, πήρε αποστάσεις από οτιδήποτε είναι εκτός των αρμοδιοτήτων του και επικεντρώθηκε σε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα από τον καθένα: στην διεύθυνση και στην προστασία του ποδοσφαιρικού τμήματος.

Ως μπροστάρης, αλλά και ως ασπίδα.

Άλλωστε, νιώθει δεν είναι ώρα για έριδες, εσωστρέφεια, παράπονα. Ο ΠΑΟΚ έχει απέναντι του «ένα ολόκληρο σύστημα», όπως είπε φωτογραφικά. Δεν ωφελεί να ρίχνει αλάτι στις δικές του πληγές.

Ο λόγος που, εντέλει, αποφάσισε να μιλήσει δημόσια ήταν μία βαθιά εσωτερική ανάγκη να κινητοποιήσει, να αφυπνίσει, να ιντριγκάρει, να θυμώσει, να πεισμώσει, να συσπειρώσει όλους όσοι βρίσκονται γύρω από την ομάδα.

Όσοι έχουν ευήκοα ώτα και μπορούν να επεξεργαστούν σωστά τις πληροφορίες, πρέπει να έλαβαν και τα κατάλληλα μηνύματα.

Ο Λουτσέσκου αποφάσισε να ηγηθεί διά του παραδείγματος. Παραδέχθηκε ότι αφήνει πίσω τον αρνητισμό και την κακή ενέργεια των πρώτων μηνών και μπαίνει σε ένα άλλο mood και σε ένα άλλο mode. 

Αν άλλαξε αυτός, τότε όλοι μπορούν και πρέπει να αλλάξουν.

Αν πιστεύει αυτός, τότε όλοι πρέπει να πιστέψουν.

Αν αναρωτιέστε ακόμα ποιος είναι ο λόγος που δόθηκε αυτή η εκτός προγράμματος συνέντευξη τύπου, τότε στις δύο προηγούμενες αράδες, ίσως βρήκατε όλες τις απαντήσεις…

https://www.sdna.gr/podosfairo/1255431_sto-myalo-toy-loytseskoy