Γδαρμένα λαρύγγια. Ο ΠΑΟΚ πρέπει να βρει έναν τρόπο να βγάλει από τα γρατζουνισμένα μυαλά των παικτών του, κάθε εικόνα από το «Ολντ Τράφορντ». Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος...

Η μυρωδιά από το «ιερό» του χορτάρι βρίσκεται ακόμα στα ρουθούνια όσων εισέπνευσαν τον αέρα του. 

Τα αυτιά βουίζουν ακόμα από την ομοβροντία συνθημάτων -σε βαθμό ηχητικής βίας- που κάλυψαν τα πάντα στο γήπεδο.

Τι κινητά είναι γεμάτα από φωτογραφίες, βίντεο, ενθύμια ζωής. Όλοι όσοι «χιλιόμετρα έκαναν πάλι για την καψούρα τους την πιο μεγάλη» θα πρέπει να κατάλαβαν γιατί το αποκαλούν «Θέατρο των ονείρων».

Διότι εισπράττει την ατομική ελπίδα και την μεταβολίζει σε συλλογική πίστη, σε μία μυσταγωγική τελετή που σε κάνει να ακροβατείς ανάμεσα στην αλήθεια και την παραίσθηση.

Τα λαρύγγια είναι ακόμα γδαρμένα, από μία ανεπανάληπτη οπαδική παράσταση που έκανε τους Άγγλους να αναρωτιούνται φωναχτά μέσω των social media γεμάτοι θαυμασμό για αυτό που αντίκρισαν: «γιατί εξαφανίστηκαν οι ultras από τα αγγλικά γήπεδα;».

Το μυαλό είναι (λογικό να βρίσκεται) ακόμα εκεί. Είναι γεμάτο εικόνες, στιγμές, οπαδικές εμπειρίες που τις διηγείσαι στις επόμενες γενιές. 

Το ταξίδι στο Μάντσεστερ, ο συγχρωτισμός του ΠΑΟΚ με τους «κόκκινους διαβόλους» έμοιαζε με ένα όνειρο, με εκδρομή που την καρτεράς μία ζωή, με σημείο αναφοράς στην οπαδική πορεία του καθενός προσωπικά.

Και τώρα; Και τώρα τι;

Πως μπορείς να προσγειωθείς μέσα σε λιγότερο από 72 ώρες στην ελληνική πραγματικότητα; 

Πως να συμβιβαστείς με την επιστροφή στην πεζή καθημερινότητα; 

Το ίδιο πρόβλημα που έχει ο μέσος οπαδός του ΠΑΟΚ που βρέθηκε στα κόκκινα καρεκλάκια του «Ολντ Τράφορντ», θαρρώ πως την έχει κάθε μέλος του Δικέφαλου. 

Πως μπορείς να αδειάσεις το μυαλό, να κάνεις reset, format, restart στο μηχάνημα; 

Πως μπορείς να ξαναβρεις τόσο γρήγορα την όρεξη, τον ενθουσιασμό, την πείνα, την λύσσα, το κίνητρο; 

Το όνομα του Ολυμπιακού, οι ερυθρόλευκες φανέλες, το σήμα του αρκούν για να δώσουν σφυγμό και παλμό στην Τούμπα. 

Ωστόσο, οσμίζομαι στην ατμόσφαιρα, ότι το ραντεβού αυτό είναι σαν τις πρώτες μέρες στην δουλειά, μετά τις καλοκαιρινές διακοπές. Το σώμα είναι φρέσκο, αλλά το μυαλό «τρέχει» αλλού.

Αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει ο Ραζβάν Λουτσέσκου. Ο ΠΑΟΚ έτρεξε πολύ, σπατάλησε πολλές δυνάμεις στο «Ολντ Τράφορντ», υπήρξε ισοϋψής με τον μεγάλο του αντίπαλο.

Μα, δεν είναι τόσο η σωματική κόπωση, όσο η πνευματική φθορά. Ο κορεσμός. Η σύγκριση με το μεγαλείο της (προηγούμενης) στιγμής που… περνά και χάνεται.

Τα γδαρμένα οπαδικά λαρύγγια γιατρεύονται / επουλώνονται με τσάι, παστίλιες και αφωνία.

Ο ΠΑΟΚ πρέπει να βρει έναν τρόπο να βγάλει από τα γρατζουνισμένα μυαλά των παικτών του, κάθε εικόνα από το «Ολντ Τράφορντ».

Ο σιγουρότερος τρόπος για να ξαναζήσει σύντομα κάτι ανάλογο είναι να… ρίξει τα μούτρα του και να στρωθεί στην σκληρή δουλειά, να… λερωθεί απέναντι στον Ολυμπιακό, να πάρει ένα μεγάλο ματς, να βρει ένα σημείο αναφοράς για την συνέχεια.

Ειδάλλως, το μόνο που θα έχει μείνει, θα είναι ιστορίες. Και κάνα δυο φωτογραφίες…

https://www.sdna.gr/podosfairo/1253328_gdarmena-laryggia