Άγιος Λέων ο Θαυματουργός Επίσκοπος Κατάνης - Άγιος Κορνήλιος ο Ιερομάρτυρας εκ Ρωσίας - Άγιος Αγάθων Πάπας Ρώμης - Όσιος Βησσαρίων

Βιογραφία

Οἰ μὲν νεκρὸς Λέοντος, εἶ δ' οἵου πύθῃ,
Πάντως ἐροῦμεν. Τοῦ προέδρου Κατάνης.
Εἰκάδι ἀμφὶ Λέοντα χυτὴν ἐπὶ γαῖαν ἔχευσαν.

Ο Άγιος Λέων εγεννήθηκε στη Ραβέννα της Ιταλίας από γονείς ευλαβείς και ευγενείς . Αφού εσπούδασε, εχειροτονήθηκε πρεσβύτερος στη Ραβέννα και αργότερα εξελέγη για την καθαρότητα και πνευματικότητα του βίου αυτού Επίσκοπος Κατάνης της Σικελίας. Έγινε προστάτης των ορφανών και των χηρών, εδίδασκε και ενουθετούσε το ποίμνιό του και έκτισε το ναό της Αγίας Μάρτυρος Λουκίας (βλέπε 13 Δεκεμβρίου). Ο Άγιος διακρίθηκε, επίσης, για τους αγώνες του κατά των αιρετικών, τους οποίους ενίκησε και εντρόπιασε όχι μόνο με λόγια αλλά και με κείμενα.

Ο Άγιος Θεός τον επροίκισε με το χάρισμα της θαυματουργίας. Και τον μάγο Ηλιόδωρο που είχε πλανέψει πολλούς με μαγείες, μετά από προσευχή τον κατέκαψε με φωτιά, επειδή εκαυχόταν ότι μπορούσε να κάνει τα πάντα και ότι δεν εφοβόταν την φωτιά. Βλέποντας οι πιστοί το θαύμα αυτό κατεπλάγησαν . Αμέσως το περιστατικό αυτό διαδόθηκε στη Βασιλεύουσα. Για το λόγο αυτό ο Άγιος προσκλήθηκε από τους βασιλείς Λέοντα Δ΄ (775 - 780 μ.Χ.) και Κωνσταντίνο ΣΤ΄ (780 - 798 μ.Χ.) στην Κωνσταντινούπολη, όπου αξιώθηκε πολλών τιμών.

Ο Άγιος Λέων εκοιμήθηκε με ειρήνη το 785 μ.Χ. και το σεπτό λείψανό του ενταφιάσθηκε στο ναό της Αγίας Λουκίας.

Σημείωση: Ο Άγιος Νικόδημος αναφέρει ότι ο Όσιος Λέων έζησε στην εποχή του Λέοντος του Σοφού (886 - 912 μ.Χ.).

 

Άγιος Κορνήλιος ο Ιερομάρτυρας εκ Ρωσίας

Βιογραφία

Ο Άγιος Ιερομάρτυς Κορνήλιος γεννήθηκε το έτος 1501 μ.Χ. στη Ρωσία από εύπορη και ευγενή οικογένεια. Έλαβε την εκπαίδευσή τους κοντά σε ένα γέροντα μοναχό στη μονή Μιρόζ του Πσκωφ, στην οποία τον απέστειλαν οι ευσεβείς γονείς του.

Μετά το πέρας των σπουδών του αποφάσισε να ακολουθήσει την οδό της μοναχικής πολιτείας και να γίνει μοναχός. Την απόφασή του αυτή πραγματοποίησε, με τη Χάρη του Θεού, όταν επισκέφθηκε την Μονή των Σπηλαίων του Πσκωφ και εντυπωσιάσθηκε από την κατανυκτικότητα των ιερών Ακολουθιών και το κάλλος της φύσεως.

Σε ηλικία 28 ετών εξελέγη ηγούμενος της μονής και μερίμνησε για την κατά Θεό προκοπή και αύξηση αυτής. Επί των ημερών του ο αριθμός των μοναχών αυξήθηκε από δεκαπέντε σε διακόσιους.

Παράλληλα ο Όσιος φρόντισε για την ανακαίνιση της μονής και την ανέγερση ναών εντός αυτής και καλλιέργησε το φιλανθρωπικό έργο της μονής στους λαούς των Αιστιών και των Σαετίων, που ζούσαν στην περιοχή. Διάδωσε την Ορθοδοξία, έκτισε ναούς, πανδοχεία, ορφανοτροφεία και οικοτροφεία για τους ασθενείς και τους πτωχούς. Κατά την διάρκεια φοβερού λοιμού στην περιοχή του Πσκωφ ο Όσιος Κορνήλιος, μιμούμενος τον Άγιο Ιωάννη τον Ελεήμονα, συμπαραστεκόταν στους ασθενείς φροντίζοντάς τους, τους Κοινωνούσε και έψαλλε την Εξόδιο Ακολουθία σε εκείνους που απέθνησκαν. Κατέγραφε μάλιστα τα ονόματα τον κεκοιμημένων σε ένα βιβλίο, που το αποκαλούσε «πρυμναία βίβλο» από τον συμβολισμό της πρύμνης του πλοίου, και τα μνημόνευε στις προσευχές του, αφού το βιβλίο αυτό για τον Όσιο σήμαινε τη μνήμη των κεκοιμημένων.

Κατά τον Λιβονικό πόλεμο ο Όσιος κήρυττε τον Χριστιανισμό στις κατεχόμενες πόλεις, ανήγειρε ναούς και βοηθούσε γενναιόδωρα τους Αιστίους και Λιβονούς, οι οποίοι χειμάζονταν από τον πόλεμο. Μέσα στη μονή περιποιόταν με αυταπάρνηση τους τραυματίες και ακρωτηριασμένους, ενταφίαζε τους νεκρούς στα σπήλαια και χάραζε τα ονόματά τους στο Συνοδικό της μονής υπέρ της αιωνίας μνήμης αυτών.

Ακόμη και στις πολεμικές επιχειρήσεις ο Όσιος δεν δίστασε να συμπαρασταθεί στους πολεμιστές. Το έτος 1570 μ.Χ., ευλόγησε τα Ρώσικα στρατεύματα που πολιορκούσαν την πόλη του Θελίν και την ίδια μέρα οι πολιορκημένοι Γερμανοί παρέδωσαν πράγματι οικιοθελώς την πόλη.

Επιπλέον, σε καιρό ειρήνης, ο Όσιος Κορνήλιος ασχολήθηκε με την συγγραφή και τη συλλογή βιβλίων για την βιβλιοθήκη της μονής.

Η μονή των Σπηλαίων αναδείχθηκε φάρος της Ορθοδοξίας για το Ρωσικό λαό και προμαχώνας εναντίων των εξωτερικών εχθρών της Ρωσίας. Όμως ο Όσιος έπεσε θύμα των εσωτερικών ταραχών που ξέσπασαν στη χώρα και αποκεφαλίσθηκε από τον τσάρο Ιβάν τον Τρομερό το έτος 1570 μ.Χ., σε ηλικία 69 ετών, όπως μας πληροφορεί το Χρονικό που συνέταξε ο ιεροδιάκονος Πιτιρίμ.

Ο τσάρος αμέσως αναγνώρισε ότι ο Όσιος έπεσε θύμα διαβολής και συκοφαντιών και αφού μετανόησε μετέφερε ο ίδιος το ιερό λείψανο του Οσίου Κορνηλίου στη μονή. Ο δρόμος τον οποίο διήνυσε ο τσάρος φέροντας στα χέρια του το ματωμένο λείψανο του Οσίου ονομάσθηκε «οδός του αίματος». Το ιερό σκήνωμα ενταφιάσθηκε στη μονή των Σπηλαίων, όπου και παρέμεινε άφθορο επί 120 χρόνια. Το έτος 1690 μ.Χ. ανεκομίσθη από τον Μητροπολίτη Πσκωφ και Ιζμπόρσκ Μάρκελλο στον καθεδρικό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Νέα ανακομιδή των ιερών λειψάνων έγινε κατά τα έτη 1872 μ.Χ. και 1892 μ.Χ., οπότε και τα εναπέθεσαν εντός νέων θηκών.

Άγιος Αγάθων Πάπας Ρώμης

Βιογραφία

Ῥώμης Ἀγάθων οἴακας διευθύνας,
Πρύμναν ἔκρουσε πρὸς νοητοὺς λιμένας.

O Άγιος Αγάθων καταγόταν από το Παλέρμο της Σικελίας και από μικρή ηλικία ποτίστηκε με τα νάματα της ευσέβειας. Υπήρξε ο 79ος πάπας της Ρώμης.

Πάπας έγινε το 678 μ.Χ. και έλαβε ενεργό μέρος στην ΣΤ' Οικουμενική Σύνοδο αποστέλλοντας τρεις αντιπροσώπους, τους πρεσβύτερους Θεόδωρο και Σέργιο, και τον διάκονο Ιωάννη. Η Σύνοδος αυτή, συνήλθε το έτος 680 μ.Χ. στη Κωνσταντινούπολη για να καταδικάσει την αίρεση των Μονοφυσιτών. Οι δε αποφάσεις της, στηρίχθηκαν και στη θερμότητα που αντιμετώπισε το θέμα, ο πάπας Αγάθων, ο οποίος αναθεμάτισε όλους όσους στο παρελθόν έδειξαν μονοφυσιτικό φρόνημα, μεταξύ αυτών και τον προκάτοχό του πάπα Ονούφριο τον Α' (625 - 638 μ.Χ.). Έτσι στον Αγάθωνα χρεωστάμε ένα από τα αποτελεσματικότερα βέλη κατά της αξίωσης περί αλάθητου των Πάπων.

Εκοιμήθη οσιακά το 682 μ.Χ.

Όσιος Βησσαρίων

Βιογραφία

Πολλῶν ἱδρώτων καὶ πόνων Βησσαρίων,
Πολλὰς θανὼν εὕρηκεν ἀντιμισθίας.

Ο Όσιος Βησσαρίων γεννήθηκε στην Αίγυπτο, στην πόλη Μισήρι και έζησε περί τα τέλη του 4ου και αρχές του 5ου αιώνα μ.Χ. Διήλθε το βίο του στην έρημο της Αιγύπτου ως ασκητής. Ποτέ δεν απέκτησε ένα ένδυμα. Επί σαράντα ημέρες και νύχτες στάθηκε ακλόνητος σε ακανθώδες θάμνους, σαν στύλος, για να υπερνικήσει τον ύπνο, έχοντας τα χέρια και το βλέμμα στραμμένα προς τον ουρανό, την δε ψυχή του ενωμένη με τον Θεό. Ο Θεός τον τίμησε με την χάρη και ευλογία του, αφού επιτέλεσε μεγάλα θαύματα.

Τα Συναξάρια περιέχουν πολλά θαύματα του Αγίου. Έτσι αναφέρεται ότι έστησε τον ήλιο και ότι διερχόταν τους ποταμούς χωρίς να βρέχεται, όπως ο Ελισσαίος διέβη τον Ιορδάνη και όπως ο Προφήτης Ηλίας κατεβίβασε βροχή και πότισε την διψασμένη και άνυδρη γη.

Ο Άγιος Βησσαρίων, αφού έφθασε σε βαθύ γήρας, κοιμήθηκε με ειρήνη.

https://www.saint.gr/02/20/index.aspx