Στους τυφλούς θα βασιλέψει ο μονόφθαλμος.ΑΕΚ και ΠΑΟ δεν είναι καλά, ο ΠΑΟΚ επίσης έχει προβλήματα αλλά έχει και ανθεκτικότητα που ίσως τον βοηθήσει να σώσει την χρονιά στο φινάλε της. Γράφει ο Κώστας Κεφαλογιάννης

Το γκολ του Κωνσταντέλια ήταν σκέτη ποδοσφαιρική “μαγεία”. Το εκπληκτικό “σβήσιμο” της μπάλας και η αστραπιαία ντρίμπλα πάνω στην κίνηση με το δεξί, το άψογο πλασέ με το αριστερό, όλα αυτά μέσα σε ελάχιστο χρόνο και χώρο, αποτελούν πράγματα τα οποία τη δεδομένη στιγμή (μάλλον και τα τελευταία πολλά χρόνια) δεν υπάρχει άλλος Έλληνας ποδοσφαιριστής που θα μπορούσε να τα κάνει. Ο Ντέλιας μπορεί και μάλιστα με τρόπο τόσο αβίαστο, ώστε πραγματικά αναρωτιέσαι αν ζορίστηκε έστω και λίγο!

Εκτός από μαγεία, το γκολ του Κωνσταντέλια ήταν και οξυγόνο για τον ΠΑΟΚ. Όχι μόνο μέσα στο ματς, αλλά μέσα στη σεζόν. Μέχρι εκείνο το σημείο, ο “Δικέφαλος” όχι απλώς δεν έδειχνε ότι είχε τη δυνατότητα να το γυρίσει, αλλά έμοιαζε πεσμένος στο καναβάτσο και για το υπόλοιπο των πλέι – οφ. Χωρίς νεύρο, χωρίς ένταση, χωρίς παίκτες να ξεχωρίζουν, αγωνιστικά και πνευματικά νωθρός έχανε με 2-0 σβηστά από την -μέτρια- ΑΕΚ που εκμεταλλεύτηκε τα αστεία αμυντικά λάθη των παικτών του ΠΑΟΚ και την καλή δική της πίεση, για να ελέγξει το ματς απολύτως.

Όπως αποδείχθηκε στην πράξη όμως, εκείνη, η ΑΕΚ δηλαδή, βρίσκεται σε ακόμα χειρότερη ψυχολογική κατάσταση από τον αντίπαλο της. Το 2-1 δεν της έφερε απλώς πανικό, την “εξαφάνισε” από το γήπεδο.

Ασφαλώς όλοι σκεφτήκαμε τα περσινά: Ο ΠΑΟΚ στα πλέι – οφ γύρισε από το 2-0 σε 2-2 μέσα την Νέα Φιλαδέλφεια, γύρισε από 1-2, στο 3-2 στην Τούμπα και γενικώς κόντρα στην ΑΕΚ, τελειώνει τα περισσότερα παιχνίδια τον τελευταίο χρόνο, καλά και πιεστικά. Είτε πάρει αποτέλεσμα, είτε όχι. Προφανώς δεν είναι τυχαίο. Όπως δεν είναι τυχαίο και ότι κατά κανόνα υποφέρει στα πρώτα 50-60 λεπτά.

Όταν η ΑΕΚ έχει δυνάμεις, ο ΠΑΟΚ εξακολουθεί να μην ανταποκρίνεται σωστά στην πίεση που του ασκεί. Όταν ο ΠΑΟΚ αρχίζει την αντεπίθεση, η ΑΕΚ εξακολουθεί να τα κάνει σαλάτα.

Αυτά έχουν διάφορες, αγωνιστικές εξηγήσεις που ισχύουν και για το παιχνίδι της Κυριακής. Εκεί εντούτοις, περισσότερο μέτρησε το πνευματικό. Ο ΠΑΟΚ έχει μάθει να αντιδρά όταν όλοι τον θεωρούν τελειωμένο. Η επιτυχημένη διαχείριση των δυσκολιών και των κρίσεων, τον έχρισε πέρυσι πρωταθλητή. Η ΑΕΚ δεν μπορεί να αντιδράσει όταν τα πράγματα της στραβώνουν. Αυτή η αδυναμία της στέρησε πέρυσι το πρωτάθλημα.

Φέτος δε, ζει σε μια παρατεταμένη κρίση, από την αποχώρηση του Μελισσανίδη και τον αποκλεισμό από την Νόα, μέχρι τις δυο κολλητές ήττες από τον Ολυμπιακό (η μία με εξάρα) που εξάντλησαν και τα τελευταία ψυχικά αποθέματα των παικτών αλλά ενδεχομένως και του προπονητή της. Φάνηκε ξεκάθαρα με την σοκαριστική της κατάρρευση μετά το γκολ του Ντελια.

Ο ΠΑΟΚ επίσης διανύει μια αποτυχημένη χρονιά, γεμάτη κρίσεις. Μέχρι το διπλό στην ΟΠΑΠ Αρένα δεν είχε νίκη σε ντέρμπι. Δεν γιατρεύτηκαν όλες οι αδυναμίες του σε ένα βράδυ, ούτε έγινε φαβορί για τη 2η ή έστω την 3η θέση. Ωστόσο, αν η περσινή ανθεκτικότητα που επανεμφανίστηκε την Κυριακή, ήρθε για να μείνει, ίσως προλαβαίνει να ξεπεράσει κάποιον εκ των ΑΕΚ, ΠΑΟ που βρίσκονται σε οριακό σημείο.

Για να μην ωραιοποιούμε τα πράγματα λοιπόν, η μάχη κατάταξης πίσω από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό, θα είναι λίγο σαν το γνωστό “στους τυφλούς, βασιλεύει ο μονόφθαλμος”.

Υ.Γ. Ο Γιάννης Μιχαηλίδης έχει ένα ανεκτίμητο χάρισμα στο buid – up που δεν το βρίσκεις εύκολα σε Έλληνα αμυντικό, ούτε μπορεί να αποκτηθεί με προπόνηση. Ή το διαθέτεις, ή όχι. Τα κενα στο παιχνίδι του αντιθέτως, σαφέστατα βελτιώνονται με προπόνηση και σκληρή δουλειά. Ειλικρινά πιστεύω ότι ακόμα έχει τον χρόνο να εξελιχθεί σε μελλοντικό ηγέτη της άμυνας του ΠΑΟΚ. Όπως πιστεύω ότι ο Τσάλοβ είναι καλός παίκτης και πέραν της δικής του καθυστέρησης στην προσαρμογή, έχει αδικηθεί και από την διαχείριση του Λουτσέσκου στα φορ.  

https://www.sdna.gr/podosfairo/1298464_stoys-tyfloys-tha-basilepsei-o-monofthalmos