ΠΑΟΚ: Ο πιο α-ποδοσφαιρικός πρωταθλητής του κόσμου!
Ό,τι έκανε ο ΠΑΟΚ (και ο Λουτσέσκου) το περασμένο καλοκαίρι μοιάζει να είναι ό,τι πιο αντιποδοσφαιρικό μπορούσε να κάνει κουβαλώντας στις πλάτες του, μάλιστα, τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας.
Ό,τι μεσολάβησε έκτοτε η αγωνιστική κατρακύλα, κυρίως, δεν ήλθε από εγνωσμένο αθλητικό background. Γι' αυτό, φούσκωσε και ξεφούσκωσε κι… έσκασε με κρότο. Φτάνοντας, αγκομαχώντας είναι αλήθεια, τώρα, ο περσινός πρωταθλητής να 'χει στόχο να μη βγει… 4ος. Το’ χε ξαναπάθει, όπως έχει επισημανθεί, αμέσως μετά την κατάκτηση του αήττητου πρωταθλήματος και του πρώτου νταμπλ της ιστορίας του πριν από έξι χρόνια. Δεν έμαθε το πάθημά του, λένε. Με μια διαφορά. Τότε, δεν υπήρξαν τόσες πολλές νύχτες-ντροπής, όπως η χθεσινή στη Λεωφόρο και την ήττα από την Athens Kallithea.
Στο τέλος της βραδιάς το ταμπλό έδειχνε «2-1», αλλά και 4-1 να έδειχνε δε θα έλεγε ψέματα. Για τόσα ήταν χθες ο ΠΑΟΚ! Ας όψετε ο Γίρι Παβλένκα και οι (σωτήριες) αποκρούσεις του. Με το σκορ ακόμη στο 1-1, η στατιστική υπηρεσία έβγαλε μια κάρτα με τις τελικές προσπάθειες: Athens Kallithea 16 τελικές προσπάθειες, 6 στην εστία. Ο «Δικέφαλος» είχε έξι όλες κι όλες, τελικές…
Ο ΠΑΟΚ, πρωταθλητής Ελλάδας πέρυσι, ακριβοπληρωμένος και διαφημισμένος αρκετά φέτος, απέχει 14 ολόκληρους βαθμούς από τον επίδοξο πρωταθλητή Ολυμπιακό. Στο μείον 7 από τη δεύτερη θέση. Με 18 διαθέσιμους βαθμούς στα play-off. Είναι, κυρίως, μια ομάδα, ένα σύνολο (ο Θεός να το κάνει…) που αποδεικνύει ότι τα λεφτά, τα αστέρια και το μάρκετινγκ δεν αποτελούν εγγύηση για την επιτυχία. Δεν φέρνουν καμία ευτυχία.
Αν τα καταφέρει, δηλαδή, να τερματίσει τέταρτος και καταϊδρωμένος και να επιστρέψει στα προκριματικά του Conference League, θα ισοδυναμεί με μία από τις μεγαλύτερες αρνητικές εκπλήξεις.
Ο «Δικέφαλος», λοιπόν, που επί Ραζβάν Λουτσέσκου ήταν πάντα η ομάδα της αγωνιστικής πειθαρχίας, της συνεργασίας, της ομόνοιας και της ομοιογένειας, φαίνεται ότι όλα αυτά δεν μπορεί να τα αντέξει. Γι' αυτό έχασε με «κάτω τα χέρια» από την Athens Kallithea, γι' αυτό δεν μπόρεσε να κερδίσει κανένα ντέρμπι στην κανονική περίοδο, γι' αυτό ηττήθηκε με ανατροπή για πολλοστή φορά μέσα στη σεζόν!
Ο Λουτσέσκου απέδωσε την τραγική εικόνα στην κούραση των παικτών του να τον… ακούνε να τους λέει τα ίδια και τα ίδια στις προπονήσεις! Είναι μια οπτική δεν λέω, αν και προσωπικά, αυτό που ξέρω είναι πως όταν δουλεύεις την ομάδα σου, όπως ο Ρουμάνος τεχνικός, έξι από τις επτά ημέρες της εβδομάδας και 22 από τις 24 ώρες της έβδομης, τότε στο δίωρο του παιχνιδιού μπορεί να είσαι και... περιττός. Το ζήσαμε εξάλλου κι αυτό τη φετινή σεζόν, μην το ξεχνάμε. Και κάπως έτσι καταργείς το μύθο του καλού και του κακού coaching, του μάγου των αλλαγών, του φωνακλά που ξυπνάει ή εμπνέει τους ποδοσφαιριστές.
Πάντως, επειδή όλα αυτά ίσως και να μην ισχύουν, με τις επιλογές και τις εμμονές τύπου Μεϊτέ (όχι μόνο για τη χθεσινή επιλογή του Γάλλου στο αρχικό σχήμα, αλλά για την όλη στάση του από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα), ο Ραζβάν μόνο κακό κάνει στον ίδιο και την ομάδα του.
Αν και δεν είμαστε από αυτούς που πιστεύουν στον παράγοντα «ψυχολογία», στο βαθμό που τον χρησιμοποιούν οι περισσότεροι για να δικαιολογήσουν ένα αποτέλεσμα, τελικά, σε αναμετρήσεις όπως η χθεσινή, μάλλον θα πρέπει να κάνουμε πίσω. Μάλλον θα πρέπει να αποδεχθούμε ότι η ψυχολογία έπαιξε τον σημαντικότερο ρόλο, ειδικά μετά τη γρήγορη ισοφάριση σε 1-1 της Athens Kallithea και παίκτες όπως ο Μεϊτέ, ο Μπάμπα, ο Καμαρά, ο Τόμας, ο Τάισον, ο Ντεσπόντοφ, o Σάστρε, ο Κεντζιόρα, ο Πέλκας, ο Βιετέσκα, δεν πρέπει να ξέχασα κάποιον, βολόδερναν στο χορτάρι της Λεωφόρου.
Απουσίαζε ο τιμωρημένος Κωνσταντέλιας και δεν υπήρχε ΠΑΟΚ στο γήπεδο. Για να τα λέμε όλα...
Μήπως, όμως, όταν επικαλούμαστε την κακή ψυχολογία ή τις απουσίες, προσπαθούμε να εξωραΐσουμε την εμφανή αδυναμία να αντιμετωπίσουμε έναν καλύτερο αντίπαλο και να αποσπάσουμε το θετικό αποτέλεσμα; Μήπως η ψυχολογία είναι μια αηδία και μισή;
Η Athens Kallitthea του Στέλιου Μαλεζά πήρε πανάξια μια σπουδαία νίκη. Για τους «πρώην» προπονητές του ΠΑΟΚ και την ιστορία τους τα γράψαμε δύο μέρες πριν από το ματς, απλώς ο «Μάλε» απέδειξε πόσο καλός προπονητής είναι και μπορεί να γίνει πολύ καλύτερος.
Επί της ουσίας η αναμέτρηση της Λεωφόρου (απ)έδειξε ότι ο ΠΑΟΚ με τέτοιες εμφανίσεις δεν μπορεί να έχει την παραμικρή τύχη στα play-offs. Μια ομάδα δίχως αρχή και τέλος. Μια αφελέστατη και πολύ soft ομάδα στη φετινή «έκδοσή» της.
Δεν ξέρω αν η επόμενη μέρα στον ΠΑΟΚ θα πρέπει να είναι με ή χωρίς τον Ραζβάν Λουτσέσκου και τις εμμονές του. Ο σπόρος της αμφιβολίας έχει φυτρώσει ακόμα και στους πιο φανατικούς υποστηρικτές του. Άπαξ και φυτρώσει ο σπόρος της αμφιβολίας, τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Η αμφισβήτηση, η αμφιβολία, η διερεύνηση δεν εστιάζει σε συγκεκριμένα αντικείμενα. Την συναντάς παντού!
Μέχρι τώρα ο Λουτσέσκου λειτουργούσε λίγο πολύ ως ο άνθρωπος που έπαιρνε πάνω του όλα τα κακώς κείμενα, για πολλούς ήταν εκείνος που έσωζε καταστάσεις και απορροφούσε τις πολλές λανθασμένες επιλογές της διοίκησης, ήταν εκείνος που δεν επέτρεπε να περνάει ο σπόρος της αμφιβολίας στην ομάδα. Άλλαξε κι αυτό.
Με τέτοια αποτελέσματα και με τόσο κακή εικόνα γενικά της ομάδας σίγουρα δεν υπάρχει ελπίδα. Για να υπάρξει ελπίδα για το αύριο με τον Ραζβάν στην άκρη του «ασπρόμαυρου» πάγκου θα πρέπει να αλλάξουν πολλά και πρώτα απ’ όλα να αλλάξει ο ίδιος ο Λουτσέσκου. Θα πρέπει να υπάρξουν ριζικές αλλαγές σε πρόσωπα, σε νοοτροπία, φιλοσοφία, αγωνιστική προσέγγιση στο ίδιο το ποδόσφαιρο. Και το κυριότερο, όσοι συνεχίσουν στο κλαμπ του χρόνου θα πρέπει να έχουν μαγειρέψει προτού πεινάσουν.
Κάποτε είχαν ρωτήσει τον σπουδαίο Αρσέν Βενγκέρ αν προτιμά να δουλεύει με «τέσσερις που παίκτες που έχουν κατακτήσει τη "Χρυσή Μπάλα"» και εκείνος απάντησε ότι θέλει να έχει «δέκα που θα κατακτήσουν στο μέλλον τη "Χρυσή Μπάλα"».
Ο νοών νοείτω…
