Σχεδόν 50 χρόνια, βάσανα και διωγμοί… Ο Νίκος Μοσχοβίτης κουοτάρει Ρασούλη μπας και συνειδητοποιήσει τι έχει συμβεί

Πριν περίπου ένα μήνα, με αφορμή τη ρεβάνς με τη Φριμπούρ στα προημιτελικά του FIBA Europe Cup, από εδώ, γράφαμε για την «ουρά του γαϊδάρου» που έχει μείνει στον ΠΑΟΚ, εξωαγωνιστικά και κατ’ επέκταση αγωνιστικά, αφού το ένα είναι αλληλένδετο με το άλλο.

Το που… πήγαινε το πράγμα είχε φανεί, απλά το σενάριο των αγώνων με τη Σολέ, ξεπέρασε τη φαντασία. Και την ξεπέρασε με την εξέλιξη που είχε, τόσο ο πρώτος ημιτελικός στο Παλατάκι, όσο κυρίως ο δεύτερος χθες στο «Meilleraie». Ήταν σαν να του χρωστούσε η ιστορία, να είναι αυτήν τη φορά εκείνος που βάζει το μεγάλο καλάθι και όχι αυτός που το δέχεται. Ε, κάποια στιγμή θα συνέβαινε αυτό, μπορεί να πήρε πολλά χρόνια, αλλά ήρθε η ώρα να το ζήσει και αυτό, η συγκεκριμένη γενιά ΠΑΟΚτσήδων, η οποία, πλάκα-πλάκα, την τελευταία δεκαετία πόσες χαρές μπορεί να έχει ζήσει; Και μακάρι να ζήσει κι άλλες…

Φεύγοντας από το καθαρά αγωνιστικό, που ξέρετε ότι πάντα μας απασχολεί πρωτίστως, θα συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο, ακόμα και μετά την πρόκριση στους τελικούς. Πέρα από τη συγκεκριμένη επιτυχία και το σημαντικό (πια) ενδεχόμενο, αυτή η version του μπασκετικού ΠΑΟΚ, να κατακτήσει το τρίτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας, εμείς θα επιμένουμε να κοιτάμε τη μεγάλη εικόνα, όπως προσπαθούμε να κάνουμε πάντα. Και στα στραβά, που δεν τα λες και λίγα εδώ και καμιά 25ετία (και όχι σχεδόν 50 χρόνια όπως λέει στον τίτλο ο στίχος του Μανώλη Ρασούλη)…

Είναι σχεδόν απίστευτο, αλλά ο μπασκετικός ΠΑΟΚ, βλέπει φως στην άκρη ενός μεγάλου τούνελ που είχε μπει ουσιαστικά από τις αρχές του 2000. Και μάλιστα, πως τα φέρνει η (…) ζωή, θα είναι πιθανό να πανηγυρίσει έναν ευρωπαϊκό τίτλο, στο Παλατάκι, που από τότε που φτιάχτηκε, είναι λες και έγινε, για να συνδυαστεί μόνο με πίκρες και προβλήματα.

Προφανώς και αυτή η ομάδα του Μάσιμο Καντσελιέρι, θα πάει ως αουτσάιντερ και στους τελικούς με τη Μπιλμπάο. Προφανώς όμως και σε αυτά τα παιχνίδια, όπως και κόντρα στον Παναθηναϊκό, τον Ολυμπιακό, οποιονδήποτε βρίσκει μπροστά της, θα πάει για να κερδίσει. Πιστεύοντας το, ότι μπορεί να κερδίσει. Όχι στα λόγια. Γιατί αυτό είναι το… μικρόβιο που έχει βάλει αυτή η μεγάλη ιταλική μορφή, που βρέθηκε από μία «σπόντα» από αυτές που συμβαίνουν τα καλοκαίρια, στον πάγκο του ΠΑΟΚ. Δε θα σταματήσουμε να σημειώνουμε από εδώ, πόσο συνεπής είναι από την αρχή, σε λόγια και πράξεις. Πλέον αυτά που πετυχαίνει αυτή η ομάδα, είναι πάνω από αυτά που υποσχέθηκε ο προπονητής να κάνει, όταν ανέλαβε!

Και όπως εύστοχα σημείωσε ο Θανάσης Χατζόπουλος στο αεροδρόμιο σήμερα, ίσως η επιτυχία αυτή, να έρχεται πιο νωρίς από το αναμενόμενο. Όντως ήρθε, ανεξαρτήτως τι θα γίνει στους τελικούς με τη Μπιλμπάο. Και ο ίδιος, ξέρει πολύ καλά από τότε που πήρε την απόφαση… αυτοκτονία να αναλάβει την ΚΑΕ για να τη σώσει, τι σημαίνει ο στίχος του Ρασούλη «σχεδόν 50 χρόνια βάσανα και διωγμοί…»

Ο ίδιος όμως, όπως και όλοι πλέον, αντιλαμβάνονται και τη συνέχεια αυτού του εκπληκτικού τραγουδιού, που ερμήνευσε η Χαρούλα Αλεξίου και συνέθεσε ο Μάνος Λοΐζος… «Τίποτα δεν πάει χαμένο στη χαμένη σου ζωή. Τ’ όνειρο σου ανασταίνω και το κάθε σου γιατί». Το όνειρο αναστήθηκε ήδη! Και μπροστά, μόνο καλύτερα μπορούν να έρχονται γι’ αυτόν τον ΠΑΟΚ.

Το αξίζουν αυτοί που είναι εκεί κάθε μέρα, όλα αυτά τα χρόνια με «βάσανα και διωγμούς». Δε χρειάζεται να τους απαριθμήσουμε, ούτε να τους ονοματίσουμε. Ξέρουν πολύ καλά ποιοι είναι, ξέρουμε πολύ καλά ποιοι είναι. Μακάρι σε 20 μέρες από σήμερα, σε ένα Παλατάκι, που δεδομένα θα είναι κατάμεστο απ’άκρη σ’άκρη, πρώτα αυτοί, να ζήσουν τη μεγαλύτερη χαρά της «ασπρόμαυρης» ζωής τους. Και παράλληλα, όλος ο σύλλογος. Υπάρχει πιο ωραία αίσθηση, να κάνεις προεόρτια των 100 χρόνων, με την κατάκτηση ενός ευρωπαϊκού τίτλου;

Υ.Γ.: Το έχω πάρει απόφαση… Εφόσον το σηκώσει το FEC o ΠΑΟΚ, θα αποκαλύψω τη λέξη που χαρακτηρίζει 100% τη φετινή ομάδα.

Υ.Γ.2: Και τώρα, πώς πας να παίξεις με την ΑΕΚ το Σάββατο;

Υ.Γ.3: Πρόεδρε εκείνο το βράδυ στο κυλικείο, μετά την πρόκριση στα προημιτελικά, είχες μία σκέψη που είχες μοιραστεί σε μια κουβέντα. Ε και να την κάνεις πράξη, «κλάμα» που θα πέσει…

Υ.Γ.4: Φυσιολογικο να πέφτουν όλα τα φώτα στον Μπάρτλεϊ. Ο τύπος έβαλε 8 τρίποντα σε τέτοιο παιχνίδι και το buzzer beater για την παράταση. Και εκεί, έρχεται από έναν άλλο… χωροχρόνο, από μία άλλη διάσταση, ποιος; Ο Γκράντισον! Και κάνει το 87-90 με μία τεράστια τριποντέλα. Πόσο ΠΑΟΚ…

https://www.paok24.com/mpasket/552721/schedon-50-chronia-vasana-kai-diogmoi/