Το τρυπημένο ταβάνι και η αποφασιστικότητα. Ήταν μία εξαιρετική εβδομάδα για τον ΠΑΟΚ, όμως οφείλει να χτίσει μέσα από αυτή. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας.

Το μπάσκετ είναι ένα άθλημα που συνήθως κερδίζει ο καλύτερος, ο ακριβότερος, αυτός που έχει το βάθος και μπορεί να επιβάλλει τον ρυθμό του. Ο ΠΑΟΚ του Χατζόπουλου και του Καντσιελιέρι, κατάφερε να πάει κόντρα σε αυτό το μοτίβο και να δώσει το παρόν σε έναν τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης. 

Το θαύμα, γιατί περί θαύματος πρόκειται, είχε έναν συνδυασμό μπασκετικής ευφυΐας και γνήσιας αγάπης για την ομάδα. Πόσες φορές άλλωστε έχουμε δει ομάδες των 600^ων χιλιάδων όπως αυτή του ΠΑΟΚ, να μην αλλάζει ξένους, να αποκτά ταυτότητα, να παίζει συνεχώς στο όριο και να καταφέρνει πράγματα; 

Παράλληλα, πόσες φορές έχουμε δει τον πρόεδρο μίας ομάδα, να παθιάζεται τόσο με αυτό που κάνει και να κατανοείς από την κάθε έκφραση του προσώπου του πως έχει δώσει όλο το είναι του για το τμήμα; Είναι συνδυασμός πραγμάτων. 

Σε αυτές τις περιπτώσεις βέβαια, αντιλαμβάνεσαι πως το συγκεκριμένο τμήμα είναι φτιαγμένο για πολύ ψηλά, όμως οι συνθήκες δεν το έχουν ευνοήσει. Οι βάσεις του τμήματος είναι τόσο ισχυρές, που εννέα στις δέκα φορές η ομάδα αποδίδει περισσότερο από αυτό που κοστίζει και στέλνει το μήνυμα πως όταν εμφανιστούν κεφάλαια κάποτε με το καλό, θα μπορέσει να επιστρέψει στη διοργάνωση που ως ιδρυτικό μέλος έχει δικαίωμα να παραστεί. 

Στο ποδόσφαιρο τα πράγματα είναι κρίσιμα για ακόμη μία φορά. Είναι η αγωνιστική που στα δικά μου μάτια θα φανεί αν η ομάδα έχει την δύναμη να ξεμπλοκάρει από την τέταρτη θέση και να κοιτάξει παραπέρα. Έχουμε ζήσει αρκετές φορές στο παρελθόν διαδικασία πλέι οφς και το ψυχολογικό είναι μάλλον το σημαντικότερο κομμάτι. 

Έτσι όπως τα έχω στο μυαλό μου, δεύτερος θα καταλήξει αυτός που θα πάρει περισσότερους βαθμούς από τον Ολυμπιακό. Και ο ΠΑΟΚ πρέπει να βρει τον τρόπο να κερδίσει αύριο έτσι ώστε στο χειρότερο σενάριο να είναι σε απόσταση βολής και από ΠΑΟ και από ΑΕΚ. Εκεί στο ΟΑΚΑ βέβαια μία ισοπαλία είναι κουτί, αλλά πρωτίστως ο ΠΑΟΚ πρέπει να κερδίσει. 

Ο Ολυμπιακός προφανώς και είναι καλός. Είναι δίκαια πρώτος, έχει ταυτότητα, κάνει εξαιρετικά αυτό που έχει επιλέξει ως στρατηγική και για να τον κερδίσεις πρέπει να δώσεις πολύ σκληρή μάχη. Ο ΠΑΟΚ οφείλει να είναι έτοιμος για μία τέτοια, έτσι ώστε να χτίσει πάνω στη νίκη της Φιλαδέλφειας. 

Η επιστροφή των Ότο – Τάισον είναι σημαντική, όμως υπάρχει ένα ζήτημα ρυθμού και για τους δύο. Αν στην οικονομία του παιχνιδιού δεν εκτεθούν, ο ΠΑΟΚ έχει αρκετές πιθανότητες να πάρει το παιχνίδι. Απέναντι σε μία ομάδα που έχει πάρει το πρωτάθλημα και το ξέρει. Όσες ομιλίες να κάνει ο Μεντιλίμπαρ, στο πίσω μέρος των παικτών του λογικά υπάρχει η γνώση πως το έχουν σηκώσει. 

Αυτό που οφείλει ο ΠΑΟΚ να κάνει σε πρώτη φάση, είναι να αποφύγει τα μεγάλα λάθη. Στη Φιλαδέλφεια δέχτηκε δύο γκολ από ασίστ παικτών του και δεν είναι η πρώτη φορά. Επίσης οι χαφ του, όποιοι επιλεγούν, πρέπει να μπούνε στο πνεύμα του αγώνα. Το απίστευτο στατιστικό της προηγούμενης νίκης, με τους τρεις παρακαλώ χαφ να μην έχουν καμία συμμετοχή σε τρία γκολ, είναι ενδεικτικό της κατάστασης. Και το καμπανάκι σοβαρής αναβάθμισης της γραμμής για του χρόνου. 

Σε γενικές γραμμές είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον ΠΑΟΚ να κλείσει τη σεζόν με τρόπο που θα μειωθεί ο εκνευρισμός της αλλοπρόσαλλης αυτής χρονιάς. Και να πάει το κλαμπ με ηρεμία, να κάνει τις αλλαγές που πρέπει για την επόμενη. 

https://www.sdna.gr/podosfairo/1300117_trypimeno-tabani-kai-i-apofasistikotita