ΠΑΟΚ: Όταν από το 0-0 πηγαίνεις στο 3-3 είσαι ανισόρροπος…Ο Δημήτρης Τσορμπατζόγλου γράφει για τον ΠΑΟΚ που από το 0-0 πήγε στο 3-3 με εντελώς ανισόρροπο τρόπο για τα δικά του στοιχεία, δείχνοντας ότι αυτή την περίοδο δεν είναι καλά και «πρέπει» να δοκιμαστεί.
Η ομάδα του 0-0 πήγε στην Τρίπολη και έφερε 3-3! Η εικόνα, το αποτέλεσμα, η εξέλιξη και όλες οι λεπτομέρειες του αγώνα, τα λένε όλα! Ο ΠΑΟΚ έχασε με 1-0, κέρδιζε με 3-3 και στο τέλος άφησε κι αυτούς τους βαθμούς! Πρόκειται για τον ορισμό της ανισορροπίας!
Όταν ο Τάισον από το ένα μέτρο δεν έκανε το 1-4 στο πρώτο 45λεπτο και ο Αστέρας μείωσε σε 2-3 στην τελευταία φάση του ημιχρόνου όπου οι παίκτες του ΠΑΟΚ έπρεπε να «καταπιούν» την μπάλα για να πάνε άνετοι στα αποδυτήρια, ήμουν απόλυτα βέβαιος ότι και σε αυτό το ματς ο Δικέφαλος δεν θα κέρδιζε! Δεν ήταν μόνο διαίσθηση… Υπάρχουν στοιχεία.
Μέσα στην ομάδα του ΠΑΟΚ το τελευταίο διάστημα έχει μπει η αμφιβολία! Δε νιώθουν σίγουροι πλέον και κάπως έτσι προέκυψε αυτή η μεγάλη διαφορά στην εικόνα και στο σκορ σε σχέση με τα περασμένα ματς. Η μεγάλη διαφορά αποδείχθηκε κυρίως στην αμυντική λειτουργία. Η καλύτερη άμυνα με τα τόσα πολλά clean sheets, ένα οργανωμένο σύνολο, δέχθηκε τόσες πολλές φάσεις, ευρισκόμενο σε φάση ανισορροπίας. Παραπατούσαν σε κάθε δύσκολη περίπτωση! Καμία σιγουριά στις κινήσεις και ελλιπής οργάνωση όταν χανόταν η μπάλα! ΠΑΟΚ χωρίς συνοχή στα δύσκολα- απαιτητικά διαστήματα! Δυστυχώς… Ένας ΠΑΟΚ χωρίς ισορροπία, χωρίς αυτοέλεγχο! Γιατί; Γιατί δεν κερδίζει, γιατί το ένα φέρνει το άλλο εντός και εκτός γηπέδου σε περίοδο κακή. Γενικώς…
Ήταν ένας άλλος ΠΑΟΚ αυτός της Τρίπολης, ειδικά όταν έχανε την μπάλα. Η δημιουργία δεν έλειψε, όπως και το συνδυαστικό ποδόσφαιρο. Οι φάσεις μπροστά βγήκαν. Πέντε έγιναν μετά και το 3-3! Αλλά το σύνολο του Λουτσέσκου στα δύσκολα του αγώνα, έδειξε ότι δεν είναι καλά. Απίθανο! Απίστευτο για αυτή την ομάδα να δέχεται το 3-3 μετά από το 1-3! Και μόνο αυτό, η εικόνα μαζί με το αποτέλεσμα, δείχνει πολλά!
ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΜΑΤΣ
Το παιχνίδι ξεκίνησε με… αυτογκόλ, με δώρο της ομάδας, αλλά η αντίδραση ήταν καλή! Ο ΠΑΟΚ έπαιξε. Ήταν νωρίς στο ματς, ο Αστέρας όλως-παραδόξως δεν κλείστηκε και έπαιζε ψηλά, κάτι που διευκόλυνε τον ΠΑΟΚ να κυκλοφορεί καλά την μπάλα και να βγάζει την μία καλή επίθεση μετά την άλλη. Το 1-3 έγινε σε χρόνο ρεκόρ αλλά αποδείχθηκε ότι τίποτα δεν είχε τελειώσει. Στο κάτω-κάτω και σε εκείνο το διάστημα, ο Αστέρας έβγαζε πολλές φάσεις, ο Παβλένκα όμως κρατούσε. Ο ΠΑΟΚ δεν είναι σε φάση που… εμπνέει εμπιστοσύνη. Οι παίκτες του δεν είναι καλά ψυχοπνευματικά και φυσικά ο προπονητής το ξέρει. Το νιώθει.
Στην επανάληψη απλώς επιβεβαιώθηκε αυτός ο… φόβος για τον φόβο των ασπρόμαυρων να κερδίσουν. Επιπόλαια λάθη, χαμένες μονομαχίες, καμία επιθετικότητα, αποτέλεσμα της γενικής τους κατάστασης αυτή την περίοδο. Σε κάθε φάση που ο Αστέρας γινόταν λίγο πιο αποφασιστικός, οι ασπρόμαυροι παραπατούσαν! Καμία σιγουριά! Μηδέν αυτοπεποίθηση για να πάνε για το τέταρτο γκολ ή να περάσουν το μήνυμα στους γηπεδούχους ότι… «δεν μπορείτε». Ίσα-ίσα…
Μετά το αναμενόμενο για εμένα 3-3, ο ΠΑΟΚ αντέδρασε και πάλι ποδοσφαιρικά. Ήταν κάτι θετικό. Ποδοσφαιρικά και ψύχραιμα έφθασε σε πέντε ευκαιρίες! Δεν θα κέρδιζε όμως… Είναι αυτή η περίοδος που η ομάδα «πρέπει» να δοκιμαστεί. Ακόμη και αν ο Λόβρεν έκανε κεφαλιά μόνος από το ένα μέτρο και αστόχησε.
Όλα πάνε στραβά τώρα. Έτσι γίνεται τώρα. Μέχρι να έρθει μία μεγάλη νίκη. Ακολουθεί αγώνας Θέλτα-ΠΑΟΚ και μετά ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός. Τα μεγάλα ματς δίνουν πάντα τέτοιες ευκαιρίες. Να έρθει ένα μεγάλο αποτέλεσμα ώστε ο ΠΑΟΚ να ξαναβρεί τον εαυτό του. Αρκεί όλος ο μηχανισμός του να διαχειριστεί με ψυχραιμία την κρίση. Χωρίς σπασμωδικές κινήσεις. Όπως ακριβώς έκανε τα περασμένα χρόνια...
* Για τη διαιτησία εν έτη 2025 με όσα λίγα γίνονται, μιλάνε και κάνουν φασαρία μόνο οι άνθρωποι που έχουν αυτή τη «δουλειά». Πρέπει να το κάνουν γιατί αλλιώς δεν θα έχουν αντικείμενο ενασχόλησης. Θα το κάνει και ο Ολυμπιακός απλά για να κερδίσει τα επόμενα σφυρίγματα. Τι πιο σύνηθες…
