Και πώς το σώζεις αυτό; Κάποτε σε μία συζήτηση που είχα με ποδοσφαιριστή, μου είχε πει πως μία ομάδα που δεν έχει καλό κλίμα στο περιβάλλον της, δεν πρόκειται να πετύχει τίποτα. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας…

 Ο ποδοσφαιριστής δικαιώθηκε δεκάδες φορές από τότε. Τα παραδείγματα πάρα πολλά. Και στον ΠΑΟΚ κάτι τέτοιο έρχεται αν δεν αλλάξουν δραματικά οι καταστάσεις.

Θα μου πει κάποιος φταίει το κλίμα που ο Τσάλοφ δεν μπορεί να πλασάρει πειστικά από το ύψος της μεγάλης περιοχής και ο Καμαρά δεν βλέπει ούτε γωνία ούτε τον Ντεσπότοφ που είναι μόνος δίπλα του;

Όταν είσαι πιεσμένος, όταν εισπράττεις την αμφισβήτηση, προφανώς και οι αποφάσεις σου δεν είναι οι καλύτερες δυνατές.

Ο ΠΑΟΚ χρειάζεται νίκες αλλά δεν τις βρίσκει. Τρία σερί παιχνίδια με αδυναμία στο σκοράρισμα, με νευρικότητα που ουδέποτε είδαμε ποτέ στο παρελθόν και μία υποβόσκουσα κόπωση στα πρόσωπα ανθρώπων που θα έπρεπε να βγούνε μπροστά.

Στο ποδόσφαιρο βέβαια όλα αλλάζουν, όμως εδώ υπάρχει μία ιδιομορφία. Το θέμα δεν είναι μόνο αγωνιστικό. Είναι συνολικό. Η υπόθεση Μυστακίδη, η στάση του ΑΣ, έχει δημιουργήσει μέτωπο. Στη Τούμπα δεύτερη σερί φορά μήνα Σεπτέμβρη, η κερκίδα μιλάει για βαριές φανέλες. Σπάνιο για την εποχή.

Σήμερα, άλλο κομμάτι του γηπέδου απάντησε. Ο διχασμός δεν είναι προ των πυλών. Είναι μέσα στις πύλες. Όμως πέρα βρέχει.

Το πιο ενοχλητικό όλων, είναι πως υπάρχει στρατηγικά επένδυση στην ήττα της ομάδας. Για την ακρίβεια στη μη νίκη. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου γκελάρει τον συγκεκριμένο μήνα. Ούτε είναι η μοναδική ομάδα που το κάνει αυτό.

Σε 3,2,1 θα εμφανιστεί αυτός που θα πει «ρε Κόλκα ο ΑΣ φταίει που έχει ο ΠΑΟΚ τον Τσάλοφ»; Προφανώς και δεν φταίει ο ΑΣ που η ΠΑΕ δεν φρέσκαρε όπως τα έπρεπε κομβικές θέσεις. Όμως εδώ το ζήτημα είναι βαθύτερο.

Η ΠΑΕ πληρώνει τα ακατανόητα που κάνει. Το να μη πάρεις φορ, το να αργήσεις να πάρεις χαφ και στόπερ, είναι αποφάσεις που ειδικά τώρα θα τις βρίσκει μπροστά της. Και θα έπρεπε να είναι υποψιασμένη, όχι μόνο επειδή υπάρχει εσωτερικός πλέον ανταγωνισμός ως προς την ηγεσία της, αλλά γενικά γιατί ο ανταγωνισμός είναι ακραίος. Ο ΠΑΟΚ πέρυσι δεν ανταποκρίθηκε εντός συνόρων και δεν κατάφερε να ξεπεράσει στην Ευρώπη ένα εμπόδιο στα μέτρα του. Το μήνυμα είχε σταλεί πριν εμφανιστεί ο οποιοσδήποτε.

Όμως άλλο η δυσλειτουργία μίας διοίκησης και άλλο το να υπάρχει συντονισμένη προσπάθεια διχασμού, κρυφές ατζέντες, προσωπικότητες που λένε ψέματα στα μούτρα του κόσμου για δήθεν προτεραιότητες και όταν έρθει η στιγμή να δοθεί μία τέτοια, να βγαίνουν ανακοινώσεις δέκα λεπτά πριν ξεκινήσει παιχνίδι με αιχμές κατά μίας επιτροπής που οι ίδιοι επέλεξαν.

Και την ίδια στιγμή, να βλέπουμε μία συντονισμένη φθορά προσώπων που κινούνται μέσα και γύρω από τον σύλλογο με αποδεδειγμένη προσφορά, από ΜΜΕ και Social Media που εμφανίστηκαν τον τελευταίο μήνα.

Υπό αυτές τις συνθήκες θα πρέπει να γράψουμε για ποδόσφαιρο. Ο ΠΑΟΚ δεν ήταν κακός, αλλά θα μπορούσε να μπλέξει αν δεν είχε τον Παβλένκα. Το πρώτο του ημίχρονο είχε αφέλεια, οι Ισραηλινοί έκαναν φάσεις, ο Τσέχος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων.

Στο δεύτερο, ο ΠΑΟΚ ήταν σαφώς καλύτερος, είχε τον έλεγχο του αγώνα, έκανε πέντε κλασικές ευκαιρίες, δεν κατάφερε να βάλει πάλι τη μπάλα μέσα.

Άνθρωποι που έχουν συνήθως διψήφιο αριθμό τερμάτων, δεν μπορούν να βρούνε εστία, ο άνθρωπος της τελευταίας στιγμής έχει αστοχήσει σε δύο σερί παιχνίδια από το ύψος της μικρής περιοχής και ο Τσάλοφ κατάφερε να αστοχήσει πάλι από ευνοϊκή θέση και χωρίς πίεση.

Θα κρατήσω την ολιγόλεπτη παρουσία του Ιβάνουσετς, που σε μόλις οκτώ λεπτά συμμετοχής, έβγαλε δύο ασίστ πάρε βάλε, αλλά μείναμε στο πάρε. Με δύο ενέργειες που ξεκίνησαν από τα αριστερά, γιατί απλά εκεί είναι ο χώρος του. 

https://www.sdna.gr/podosfairo/1352430_kai-pos-sozeis-ayto