ΠΑΟΚ μάς έκαψες τον εγκέφαλο. Ο Λάμπρος Μπαλάφας γράφει για τον ΠΑΟΚ που τα… έσπασε μπροστά από την εστία της Μακάμπι και έμεινε στο μηδέν.

Να τελειώνει ένα ματς και να ψάχνεσαι, να μην είσαι σίγουρος γι’ αυτό που είδες.

Κρίμα που δεν κερδίσαμε μπορεί να πει ο αισιόδοξος οπαδός του ΠΑΟΚ, πάλι καλά που δεν πάθαμε και μεγάλη ζημιά, να προσθέσει ο συντηρητικός.

Η ομάδα του Λουτσέσκου κινδύνευσε να χάσει από την Μακάμπι, ο Παβλένκα ήταν εκεί που έπρεπε σε όλες τις στιγμές που χρειάστηκε, αλλά στο τελευταίο κομμάτι της πρεμιέρας της στη League Phase του Europa League, πίεσε ασφυκτικά και έχασε δύο τεράστιες ευκαιρίες, για να πάρει τους 3 πολύτιμους βαθμούς και να μπει ιδανικά στη φετινή διοργάνωση. Ποδόσφαιρο, μπορεί να σε τρελάνει, να φεύγεις από το γήπεδο γεμάτος ερωτήματα.

Ο ΠΑΟΚ είχε να αντιμετωπίσει μια καλοδουλεμένη ομάδα, η Μακάμπι από την πρώτη στιγμή διατηρούσε σωστές αποστάσεις, οι γραμμές της είχαν συνοχή, οι παίκτες της έπαιζαν γρήγορα και σωστά, όλο αυτό το πακέτο, της επέτρεπε να βγάζει αυτοματισμούς και να γίνεται επικίνδυνη. Η στατιστική του πρώτου ημιχρόνου δεν έλεγε την αλήθεια, οι αριθμοί έδειχναν μέχρι και υπεροχή για τον Δικέφαλο του Βορρά, οι ποιοτικές ευκαιρίες όμως, οι καθαρές φάσεις για γκολ, ήταν στην πλευρά των Ισραηλινών, τα xgoals στο 1.00!

Αυτό λειτούργησε σαν καμπανάκι στο τελευταίο δεκάλεπτο του ημιχρόνου, εκεί ο Λουτσέσκου είδε τους ποδοσφαιριστές του να πατούν με απειλητικές διαθέσεις την αντίπαλη περιοχή, αλλά και πάλι κλασική φάση δεν έφτιαξαν.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ

Λουτσέσκου: “Είμαστε σε μια στιγμή που δεν έχουμε την τύχη με το μέρος μας”

Οι αξιολογήσεις των φάσεων και ο παράγοντας Καμαρά

Στην επανάληψη είδαμε μια πιο ισορροπημένη εικόνα, αλλά αυτό πάλι δεν βόλευε τον ΠΑΟΚ, στην έδρα του έπαιζε, αυτός έπρεπε να είναι το αφεντικό και να δώσει στη Μακάμπι δεύτερο ρόλο. Υπήρχαν στιγμές που τα τρεξίματα των παικτών του Λουτσέσκου δεν είχαν ουσία, τους βλέπαμε να φθάνουν ένα κλικ πιο αργά στη φάση, η πίεση για το πρώτο μπλοκ πάνω στη μπάλα ήταν λάθος, αυτό δημιουργούσε και εκνευρισμό.

Ο Ρουμάνος μετά το τέλος του αγώνα, αυτό εξήγησε, μίλησε για κακές αξιολογήσεις των φάσεων. Στην πορεία προσπάθησε να ηρεμήσει την ομάδα του και να την φρεσκάρει, αλλά το ματς ήταν από μόνο του… τρελό, ο Παβλένκα στο 65΄ έβγαλε τρομερό τετ α τετ στον Αντράντε και αμέσως μετά η τύχη δεν χαμογέλασε στον Δικέφαλο στη σύγχυση και το δοκάρι από γκάφα των φιλοξενούμενων. Ο Καμαρά έχει λυτρώσει την ομάδα του δεκάδες φορές, από τη στιγμή που πάτησε το πόδι του στο χορτάρι, είδαμε και την καλύτερη εκδοχή της.

Άργησε να κάνει το σωστό

Στο φινάλε του ματς, όλα λειτούργησαν όπως έπρεπε, ο ΠΑΟΚ πίεσε μεθοδευμένα, έκλεψε μπάλες, βρήκε σε ανισορροπία την άμυνα των Ισραηλινών, άγγιξε το γκολ, έπρεπε να σκοράρει, μιλάμε για δύο κλασικές ευκαιρίες, έστω η μία έπρεπε να πάει στο βάθος της εστίας. Ειδικά αυτή του Τσάλοφ, φάτσα με την εστία και τη μπάλα στρωμένη, ένα καλύτερο πλασέ, ήταν επιβεβλημένο. Από την άλλη, δεν το έχασε, το έπιασε ο τερματοφύλακας, παίζει κι αυτός, είπαμε ποδόσφαιρο, με τη μπάλα δεν μπορείς να τα βάλεις.

Η τελευταία φάση

Κάτι τελευταίο, που έχει να κάνει με τη γενική εικόνα του ΠΑΟΚ. Διακρίνω μια τεράστια εξάρτηση από τον Κωνσταντέλια και αυτό κάνει όλη την ανάπτυξη προβλέψιμη. Φυσικά και περιμένεις τον ηγέτη ενός συνόλου να σηκώσει το μεγαλύτερο βάρος, αλλά μόνος του δεν γίνεται.

Όταν ο… μάγος είναι στη μέρα του, ναι, όλα θα πάνε καλά. Όταν όμως δεν είναι; Ο Τάισον είχε κάποιες εκλάμψεις, έδωσε βοήθειες, δεν μπορώ να πω όμως το ίδιο για τον Ζίβκοβιτς, ο οποίος έμεινε μακριά από τον καλό εαυτό του. Όταν δεν λειτουργεί σωστά η… μηχανή πίσω από τον φορ και η μπάλα δεν φτάνει εκεί όπως πρέπει, τότε ο Γιακουμάκης και κάθε Γιακουμάκης χάνεται από το ματς. Ο Τσάλοφ έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά, μπορεί να βοηθήσει στην καλύτερη κυκλοφορία και στο να ανοίξουν οι χώροι, αλλά ο Κρητικός βρίσκει δίχτυα με περισσότερη άνεση. Πάλι στην τελευταία φάση καταλήγω, αυτή μου έμεινε…

https://www.sport24.gr/opinions/paok-mas-ekapses-ton-egkefalo