Σφαλιάρα ξυπνητήρι. Ο ΠΑΟΚ εκτέθηκε στη Λιβαδειά και τώρα καλείται να το συμμαζέψει. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας.
Η βαριά ήττα απέναντι στον Λεβαδειακό ήταν αυτό που άξιζε στον ΠΑΟΚ. Όχι γιατί είναι σύνηθες ομάδα που έχει πέντε τελικές να πετυχαίνει τέσσερα γκολ, αλλά γιατί ο ΠΑΟΚ έπρεπε να ξέρει πως όταν μπαίνεις στο γήπεδο με κακή νοοτροπία, θα το πληρώσεις.
Δύο λάθη του Κεντζιόρα, μία κακή συμπεριφορά σε στημένη μπάλα και μία τραγική επιλογή των Ιβάνουσετς – Σάστρε, έφεραν τέσσερα γκολ παθητικό. Στιγμές στα όρια της ηλιθιότητας όταν για παράδειγμα έχει δοθεί πέναλτι για σπρώξιμο υπέρ σου και εσύ πας και σπρώχνεις αντίπαλο με το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου ή όταν κερδίζεις την κατοχή και δεν καταφέρνεις πέντε με δύο να βγάλεις την μπάλα από την περιοχή σου.
Το μοναδικό ευχάριστο για τον ΠΑΟΚ είναι πως αυτή η στιγμή απόλυτης ποδοσφαιρικής ηλιθιότητας, ήρθε σε μία διοργάνωση που μπορεί να το σώσει αν και έτσι όπως είναι το πράγμα και σε αυτό μπαίνει ένα ερωτηματικό.
Ο Λουτσέσκου μίλησε για ντροπή, κάτι που έχει βάση αφού μία δική του ομάδα δεν είναι δυνατόν να παρουσιάζει αυτή την εικόνα. Οι επιλογές του βέβαια εμπεριείχαν ρίσκο, αλλά αντίστοιχο ρίσκο είχαν και αυτές του Παπαδόπουλου από την αντίπερα όχθη.
Προφανώς πολλά συνετέλεσαν για να συμβεί αυτό που είδαμε. Απλά κούρασε αυτή η εικόνα συγκεκριμένων παικτών. Του Σάστρε που ήταν είναι χωρίς ρυθμό να μη προσφέρει τίποτα, του Καμαρά που στη ροή του αγώνα να μη μπορεί να δώσει κάτι έστω μικρό πλην επικίνδυνων λαθών, του Τσάλοφ που δεν μπορούσε να βρει έστω μία στιγμή που να λειτουργήσει θετικά, ενώ οι νέοι Ιβάνουσετς και Τέιλορ ήταν επιεικώς αρνητικοί.
Στο ντεμπούτο του ο Μπιάνκο δεν μπορεί να κριθεί αρνητικά γιατί τουλάχιστον έκανε τα τυπικά και δεν είχε λάθη, ενώ ο Γκουγκεσασβίλι, ότι και να λέμε, όταν υπήρξε στιγμή που με τρεις τελικές είχε δεχτεί τέσσερα γκολ, δεν μπορεί να αναλυθεί ιδιαίτερα το ότι έκανε.
Είναι από αυτά τα απογεύματα που το ποδόσφαιρο στη φυλάει. Και καλά σου κάνει γιατί μάλλον εκτιμάς πως μπορεί να πετύχεις πράγματα χωρίς να ματώσεις.
Από εδώ και στο εξής υπάρχουν δύο δρόμοι για τον Λουτσέσκου και τους παίκτες του. Να αποδεχτούν δημιουργικά τη σφαλιάρα ή παθητικά. Έκαψαν ένα πυραυλάκι και δεν έχουν περιθώρια για άλλο σύντομα.
Βέβαια για μία ομάδα που θα παίξει κοντά στα εξήντα παιχνίδια, το ροτείσον είναι το πλέον σημαντικό κομμάτι της σεζόν. Σήμερα, απέτυχε παταγωδώς, έχω όμως την αίσθηση κυρίως λόγω κακής ατομικής νοοτροπίας. Ούτε πίεση δέχτηκε η ομάδα, ούτε τον έλεγχο έχασε, απλά τα ατομικά λάθη ήταν τραγικά.
Ο Λουτσέσκου λοιπόν, οφείλει να απογειώσει όσους πιστεύουν πως μπορούν να διαλέγουν συμπεριφορές ανά παιχνίδι.
