Ο Λόβρεν, η σπίθα και η ανατροπή του ΠΑΟΚ. Σε κάθε κρίση, χρειάζεται ένας άνθρωπος να σταθεί όρθιος, να κοιτάξει τους υπόλοιπους στα μάτια και να πει: «πάμε να το γυρίσουμε». Στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, αυτός ο άνθρωπος για τον ΠΑΟΚ λεγόταν Ντέγιαν Λόβρεν.Συντάκτης: Στέλιος Στεργιάδης

Η ομάδα είχε περάσει εβδομάδες γεμάτες πίεση και απογοήτευση. Η βαριά ήττα από τη Θέλτα είχε αφήσει πίσω της σκιά, αμφιβολίες, ακόμα και κόπωση ψυχική. Το ντέρμπι στην Τούμπα δεν ήταν απλώς άλλο ένα παιχνίδι· ήταν τελικός ψυχολογίας για έναν ΠΑΟΚ που έψαχνε ανάσα, ταυτότητα και πίστη.

Σε τέτοιες στιγμές, το βάρος πέφτει πάντα στους ώμους των έμπειρων. Ο Λόβρεν μπορεί να μην μετρά χρόνια στον Δικέφαλο, αλλά η εμπειρία του ζυγίζει πολύ περισσότερο απ’ ό,τι οι συμμετοχές. Έδειξε τι σημαίνει ηγετική παρουσία όχι με φωνές ή μεγάλα λόγια, αλλά με πράξεις. Το τάκλιν του πάνω στον Κοστίνια —εκείνη η κίνηση που ξύπνησε και το γήπεδο και την ομάδα— έγινε η σπίθα που άναψε τη φωτιά της ανατροπής.

Στα αποδυτήρια, λίγο πριν αρχίσει το δεύτερο ημίχρονο, ο Κροάτης στόπερ μίλησε απλά, ανθρώπινα, αλλά με εκείνη την ένταση που δεν χρειάζεται φωνή. «Έχουμε 45 λεπτά για να δείξουμε ποιοι είμαστε, για να αποδείξουμε ότι μπορούμε να κερδίσουμε για τον κόσμο μας». Και όταν ο ΠΑΟΚ επέστρεψε στο χορτάρι, ήταν μια άλλη ομάδα. Πιο δυνατή, πιο ενωμένη, πιο αντρική, όπως είπε ο ίδιος μετά.

Η εμφάνισή του ήταν από τις πιο μεστές του με τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Εντεκα καθοριστικές απομακρύνσεις, τάκλιν, σωστές τοποθετήσεις, ηρεμία στην κυκλοφορία και, πάνω απ’ όλα, η αίσθηση ότι «ο Λόβρεν είναι εκεί». Αυτή η παρουσία, το να ξέρεις πως έχεις πίσω σου έναν παίκτη που δεν λυγίζει, είναι από μόνη της ασπίδα.

Ο ίδιος το είπε ξεκάθαρα: «Μερικές φορές δεν χρειάζεται να παίξεις όμορφο ποδόσφαιρο. Αρκεί να παλέψεις». Και αυτό ακριβώς έκανε ο ΠΑΟΚ. Πάλεψε, ίδρωσε, πίστεψε. Και όταν τελείωσε το παιχνίδι, το χαμόγελο του Κροάτη τα έλεγε όλα. Δεν ήταν απλώς μια νίκη. Ήταν η στιγμή που η ομάδα ξαναβρήκε τον σφυγμό της.

Ακόμη και το χιουμοριστικό του σχόλιο για τον Τσιφτσή έδειξε πόσο δεμένος είναι ήδη με την ομάδα. «Δεν ήξερα καν ότι αλλάξαμε τερματοφύλακα», είπε γελώντας, «αλλά ο Αντώνης μπήκε και στάθηκε παλικάρι». Ήταν η πιο αυθεντική στιγμή της βραδιάς — η απόδειξη ότι στα δύσκολα, αυτοί οι παίκτες κοιτάζουν ο ένας τον άλλον και προχωρούν μαζί.

Γιατί αυτός είναι ο ΠΑΟΚ που θέλει να βλέπει ο κόσμος του: ενωμένος, πεισματάρης και γεμάτος ψυχή. Και σε αυτή τη νύχτα που γύρισε το κλίμα, ο Ντέγιαν Λόβρεν ήταν ο καθρέφτης αυτής της αναγέννησης.

https://www.sfina.gr/o-lobren-i-spitha-kai-i-anatropi-tou-paok