Ο ώριμος ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου είναι μια ομάδα που πλέον δεν χρειάζεται να αποδεικνύει τίποτα. Ο Σταύρος Σουντουλίδης γράφει μετά τη νέα εντυπωσιακή εμφάνιση και νίκη του ΠΑΟΚ στις Σέρρες, για την ομαδάρα του Λουτσέσκου που δείχνει να έχει κατακτήσει κάτι σπανιότερο από την κορυφή: την ωριμότητα.
Η εικόνα είναι ολοκάθαρη: ο ΠΑΟΚ του Ραζβάν Λουτσέσκου έχει μεταμορφωθεί εκ νέου σε ομάδα που εμπνέει σιγουριά, όχι απλώς ενθουσιασμό. Κι αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα στο ποδόσφαιρο.
Γιατί ο ώριμος ΠΑΟΚ δεν χρειάζεται να εντυπωσιάζει. Του αρκεί να πείθει.
Τα μεγάλα παιχνίδια έρχονται τώρα, με τους Γιουνγκ Μπόις και τον Παναθηναϊκό να ακολουθούν. Αν ο ΠΑΟΚ κρατήσει την ίδια ισορροπία, αν συνεχίσει να παίζει χωρίς να επηρεάζεται από το όνομα του αντιπάλου, τότε η φετινή χρονιά μπορεί να τον οδηγήσει κάπου πιο μακριά από ό,τι νομίζει ακόμη κι ο ίδιος.
Η προϊστορία μπορεί να μην αποτελεί σίγουρο οδηγό, αλλά αφήνει περιθώρια ελπίδας, μια και στο παρελθόν ομάδες που άρχισαν άσχημα μπόρεσαν και διόρθωσαν τα πράγματα στην πορεία Το… κουμπί έχει γυρίσει για τα καλά και η μεταμόρφωση αποτυπώνεται κάθε Κυριακή πάνω στο χορτάρι.
Αν κοιτάξει κανείς, ψυχρά και μόνο, τους αριθμούς θα καταλάβει περί τίνος μιλάμε και τι έχει συμβεί τον τελευταίο σκάρτο ένα μήνα. Ήταν 2 Οκτωβρίου όταν ο «Δικέφαλος» έβγαινε λαβωμένος από το τερέν του «Μπαλαϊδος» και τρεις ημέρες μετά ακολουθούσε το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Μέχρι τότε σε 12 αγώνες οι «ασπρόμαυροι» μετρούσαν 5 νίκες, 3 ισοπαλίες και 2 ήττες. Με μ.ο. γκολ: 1,25 υπέρ- 1 κατά. Έκτοτε, μετράει: 6 νίκες, 0 ισοπαλίες και 0 ήττες. Το απόλυτο. Με μ.ο. γκολ: 3,3 υπέρ- 0,8 κατά.
Ο ΠΑΟΚ που δεν αλλάζει ρυθμό
Στις Σέρρες, σε μια πόλη που εδώ και χρόνια τον υποδέχεται με ασπρόμαυρα χρώματα και αισθήματα, ο «Δικέφαλος» πέρασε σαν σίφουνας, σαν μια ομάδα που ξέρει ακριβώς τι κάνει. Όχι με τον ενθουσιασμό του διεκδικητή του τίτλου, αλλά με τη ρουτίνα του κυρίαρχου. Ένα 5-0 που έμοιαζε σχεδόν… αναμενόμενο. Έκτη σερί νίκη, εικοστό γκολ στη διαδρομή, κορυφή μόνος του.
Στο ίδιο γήπεδο έχει κερδίσει με 6-1 (τον Δεκέμβριο του 1987) και με 4-0 (τον Σεπτέμβριο του 1983) τον Ολυμπιακό, πέρσι έβαλε τέσσερα γκολ, φέτος ένα παραπάνω, το κερασάκι στην τούρτα, το πιο ωραίο από το δεξί πόδι του Αλεσάντρο Μπιάνκο. Για τον Ιταλό χαφ και το πόσο έχει μπει για τα καλά στο ρόλο του, τα γράψαμε την περασμένη Παρασκευή...
Δεν ξέρω αν υπάρχει καλύτερος ορισμός της ωριμότητας από αυτό που δείχνει ο ΠΑΟΚ τον τελευταίο μήνα. Στις Σέρρες δεν χρειάστηκε να παλέψει, ούτε να «ζοριστεί» για να επιβληθεί. Ήταν σαν να παίζει σε ρυθμό που του ανήκει, με τη βεβαιότητα μιας ομάδας που έχει βρει τον τρόπο της.
Και όμως, ο ΠΑΟΚ δεν μοιάζει να παρασύρεται από τα νούμερα. Δείχνει να τα διαχειρίζεται όπως διαχειρίζεται και τους αγώνες του: ψύχραιμα, μεθοδικά, σχεδόν επαγγελματικά. Ο Λουτσέσκου έχει δημιουργήσει μια ομάδα που ξέρει πώς να κυριαρχεί χωρίς να χρειάζεται να ανεβάζει φωνή.
Ο Ραζβάν, για να επανέλθουμε στα της ωριμότητας, έχει προαποφασίσει πως με όποιους «έζησε» (και μεγαλούργησε), με αυτούς και θα «πεθάνει». Βγάλε, βρε άνθρωπέ μου, τον Μεϊτέ, λυπήσου τον!
Στις Σέρρες έπαιξε με αρκετές αλλαγές. Όμως, ο Γάλλος εκεί! Στην πρώτη γραμμή. Εφτασε τα 18/18 παιγνίδια εκ των οποίων τα 16 ως βασικός. Κάπου «basta», που λένε και οι γείτονες Ιταλοί. Μπορεί να έλειπαν Ζίβκοβιτς, Πέλκας, Καμαρά, Λόβρεν, κι όμως δεν φάνηκε πουθενά. Μπήκε δυνατά, προηγήθηκε νωρίς, έλεγξε το ρυθμό, σκόραρε με ευκολία, και τελείωσε το παιχνίδι χωρίς ίχνος πίεσης. Αυτή είναι η διαφορά με την ομάδα της περσινής χρονιάς. Δεν χρειάζεται να κάνει το τέλειο ματς για να κερδίσει. Αρκεί να παίξει το δικό της παιχνίδι.
Όλα κύλησαν σαν καλοκουρδισμένο ρολόι. Οι αριθμοί λένε 72% κατοχή στο πρώτο ημίχρονο και 64% συνολικά, αλλά η πραγματικότητα λέει κάτι πιο απλό: ο ΠΑΟΚ έπαιζε όπως ακριβώς ήθελε.
Ο Οζντόεφ ως σύμβολο ισορροπίας
Δεν είναι εύκολο να φτάσει μια ομάδα σ’ αυτό το σημείο. Για να το κάνει, πρέπει να έχει περάσει μέσα από ήττες, πίεση, αμφισβήτηση. Ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου χτίστηκε μέσα σε ένα καλοκαίρι, με συνέπεια, με επιμονή, με μικρές βελτιώσεις κάθε εβδομάδα. Και τώρα, δείχνει ότι αρχίζει να απολαμβάνει το ίδιο του το ποδόσφαιρο.
Ο Οζντόεφ είναι η πιο χαρακτηριστική φιγούρα αυτής της μεταμόρφωσης. Ποιος θα το έλεγε πως θα γινόταν πρώτος σκόρερ της ομάδας, με πέντε γκολ ως χαφ, σκοράροντας δις σε δύο συνεχόμενα παιχνίδια. Δεν χρειάζεται να τραβάει τα φώτα πάνω του — τα φέρνει η λειτουργία της ομάδας. Είναι προϊόν ενός συστήματος που παράγει αυτοπεποίθηση. Και η αυτοπεποίθηση παράγει γκολ. Το ξέρουμε από την πρωταθληματική σεζόν 2023-24.
Ο «Δικέφαλος» έχει πάψει να εξαρτάται από το αν ο εκάστοτε «ηγέτης» θα είναι σε μέρα. Ο Κωνσταντέλιας πχ ήταν εξαιρετικός και πάλι, όμως δεν σκόραρε, ούτε στο φύλλο της στατιστικής καταγράφηκε κάποια ασίστ. Είχε, πάντως, δύο πάσες-κλειδιά. Η πρώτη στον Τέιλορ για το 0-2 από τον «κεραυνό» του Οζντόεφ και η δεύτερη στον Τάισον για το 0-4 από τον Γιακουμάκη.
Σκοράρουν πολλοί, δημιουργούν όλοι, και αυτό είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του προπονητή του. Ο Λουτσέσκου μιλάει για ομαδικότητα, για ενέργεια, για νοοτροπία. Μα πάνω απ’ όλα, αυτό που βγάζει πια η ομάδα του είναι ηρεμία. Η ηρεμία εκείνη που έχουν οι ομάδες που ξέρουν πού πηγαίνουν.
Ακόμα και η παρουσία του κόσμου, με τις Σέρρες να θυμίζουν Τούμπα, με τον σύνδεσμο να οργανώνει, να στήνει γιορτή και να καθαρίζει μετά την πόλη, δίνει μια αίσθηση συνέχειας. Ο ΠΑΟΚ, στο γήπεδο και έξω απ’ αυτό, μοιάζει πια με οργανισμό που έχει καταλάβει πώς να φέρεται ως «μεγάλος».
Και τώρα αρχίζει το δύσκολο. Γιουνγκ Μπόις και Παναθηναϊκός μέσα σε λίγες ημέρες. Εκεί θα φανεί πόσο σταθερή είναι αυτή η ωριμότητα. Όχι για να αποδείξει κάτι, αλλά για να δει ο ίδιος ο ΠΑΟΚ πόσο μακριά μπορεί να φτάσει όταν παίζει με καθαρό μυαλό.
ΥΓ: Σήμερα στις 4 μ.μ. είναι προγραμματισμένη να γίνει η συνάντηση μεταξύ ΠΑΕ-ΑΣ για την παράδοση του μνημονίου, που αφορά τη Νέα Τούμπα. Μένει να φανεί αν στο μνημόνιο συνεργασίας, που θα παραδώσει η διοίκηση του Ερασιτέχνη , θα υπάρχουν ή όχι κάποιες (νέες) εκπλήξεις με αλλαγές στην πρόταση που είχε καταθέσει προς ψήφιση η τριμελής τεχνοκρατική επιτροπή. Γιατί αν υπάρχουν, τότε δύσκολα θα γίνει αποδεκτό από την ΠΑΕ ΠΑΟΚ.
ΥΓ1: Ό,τι και να γράψει κανείς για τη διαιτησία των Τσιμπούρη-Καρπάνου-Μπακάλη στο Άρης – ΠΑΟΚ (73-78) είναι λίγο, αφήστε που υπάρχει κίνδυνος να… εκτελέσει καμία ακόμη βολή κάποιος παίκτης των «κίτρινων». Οι 39 βολές δεν ήταν αρκετές. Εδώ στο 54-60 ο παίκτης του Άρη γλιστράει και αντί να χρεωθεί με βήματα, χρεώνεται ο Τζόουνς με φάουλ που στέλνει βολές τον Άρη και τεχνική ποινή στον Ζντοβτς! Τι να λέμε…
Ευτυχώς, πάντως, που υπήρχε (κι) ο Μήτρου-Λονγκ! Δείτε, γιατί…
Reviewed by GEORGE GEOPONOS
on
Νοεμβρίου 03, 2025
Rating:
