Όταν όλα στραβώνουν, ο ΠΑΟΚ βρίσκει τον τρόπο. Σε ένα πρωτάθλημα που δοκιμάζει την υπομονή όλων, ο Δικέφαλος απαντά με... μπάσκετ

Στον αθλητισμό το αποτέλεσμα μετράει, αλλά έχει σημασία και ο τρόπος που έρχεται. Γράφει η Όλγα Χιονίδου.

Ο ΠΑΟΚ έφυγε νικητής από το Αλεξάνδρειο (73-78) μετά από 4,5 χρόνια, και το έκανε χωρίς να εντυπωσιάσει, αλλά με πείσμα, συγκέντρωση και καθαρό μυαλό. Ήταν μια νίκη που άξιζε, γιατί ήρθε με κόπο και χαρακτήρα.

Ο Δικέφαλος μπήκε στο παιχνίδι κουρασμένος, με μόνο μία προπόνηση μετά το ταξίδι στη Γερμανία, αλλά φάνηκε έτοιμος πνευματικά. Δεν άφησε το ματς να του ξεφύγει, ακόμη κι όταν ο Άρης έδειχνε να παίρνει τον έλεγχο. Σε εκείνα τα κρίσιμα λεπτά, ο ΠΑΟΚ δεν πανικοβλήθηκε. Έπαιξε με λογική, διάβασε σωστά τις φάσεις και βρήκε λύσεις από τα χέρια των παικτών που έπρεπε.

Πρωταγωνιστής ξανά ο Κέι Τζέι Τζάκσον. Ο Αμερικανός έχει ανεβάσει στροφές τις τελευταίες εβδομάδες και απέδειξε πως μπορεί να σηκώσει την ομάδα στις πλάτες του. Με διαδοχικά τρίποντα στο πρώτο ημίχρονο κράτησε τον ΠΑΟΚ κοντά στο σκορ και στο τελευταίο δεκάλεπτο «καθάρισε» το παιχνίδι. Όταν ο Άρης πέρασε μπροστά με 4-0 και το Παλέ πήρε φωτιά, ο Τζάκσον απάντησε με τρία συνεχόμενα καλάθια, κάνοντας το 60-66. Λίγο αργότερα, με το σκορ στο 67-70, σκόραρε ξανά δύο φορές και «έσβησε» κάθε αμφιβολία για το ποιος το ήθελε περισσότερο.

Η υπογραφή του Γιούρι Ζντοβτς ήταν εμφανής. Παρά το ελάχιστο χρονικό διάστημα για προετοιμασία, ο Σλοβένος έστησε σωστό πλάνο. Ο ΠΑΟΚ μπήκε συγκεντρωμένος, ήξερε πού να χτυπήσει και διαχειρίστηκε έξυπνα τα κρίσιμα λεπτά. Μπορεί να μην έπαιξε θεαματικά, αλλά ήταν ομάδα. Και αυτό μετράει περισσότερο απ’ όλα.

Από την άλλη πλευρά, ο Άρης έδειξε τις αδυναμίες του. Soft, χωρίς ρυθμό στην επίθεση και υπερβολικά εξαρτημένος από τις βολές. Το στατιστικό 39-11 στις εκτελεσμένες βολές τα λέει όλα. Είναι αδιανόητο μια ομάδα, που κυνηγάει σε όλο το ματς, να κερδίζει σχεδόν τριάντα βολές περισσότερες. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Για δεύτερη συνεχόμενη εκτός έδρας αναμέτρηση, ο ΠΑΟΚ βρέθηκε απέναντι σε ένα «μπλόκο» διαιτησίας που αλλοίωσε την εικόνα του αγώνα.

Το ερώτημα είναι πόσο ακόμη θα μπορεί να το αντέξει μια ομάδα αυτό το έργο. Να παίζει, να ιδρώνει, να φτύνει αίμα στο παρκέ και στο τέλος να μένει με άδεια χέρια. Τα περσινά δεν έχουν ξεχαστεί, τότε που με το έτσι θέλω ο ΠΑΟΚ έμεινε εκτός τετράδας, ύστερα από σφαγιαστικές διαιτησίες σε Ρόδο και Πάτρα. Φέτος η ιστορία μοιάζει να επαναλαμβάνεται, με διαφορετικά ονόματα αλλά το ίδιο μοτίβο. Και κάπου εδώ αρχίζει να χάνεται η ουσία του πρωταθλήματος.

Ο ΠΑΟΚ δείχνει πλέον ψυχραιμία μέσα στο παρκέ. Οι παίκτες του μοιάζουν «άνιωθοι» απέναντι στις κακές διαιτησίες, δεν παρασύρονται, δεν γκρινιάζουν, απλώς συνεχίζουν να παίζουν. Η εμπειρία και η σκληράδα αυτής της ομάδας φαίνονται στις στιγμές που όλα πάνε στραβά. Ακόμη και στην πιο κακή τους μέρα, βρίσκουν τρόπο να αντιδράσουν, να μείνουν στο πλάνο και να διεκδικήσουν μέχρι τέλους το αποτέλεσμα.

Με εξαίρεση το παιχνίδι με την Μπούρσασπορ τον περασμένο Σεπτέμβριο στα προκριματικά του Basketball Champions League, σε κάθε άλλη αναμέτρηση έχει δείξει αντανακλαστικά. Ακόμη κι όταν χάνει το μομέντουμ, βρίσκει τρόπο να επιστρέψει. Αυτή είναι η διαφορά μιας ομάδας που μαθαίνει να αντέχει και να πιστεύει στον εαυτό της. Στο τέλος της ημέρας, αυτό που μετράει περισσότερο δεν είναι μόνο οι νίκες, αλλά και ο τρόπος που έρχονται.

https://inpaok.com/881210/otan-ola-stravonoun-o-paok-vriskei-ton-tropo/