Ο ΠΑΟΚ, η κάψα του Ολυμπιακού και η ευθύνη της πολιτείας

Ο Κώστας Βασιλόπουλος γράφει για τον ΠΑΟΚ που δεν πρέπει να γίνει... αυτόχειρας, αλλά και τον Ολυμπιακό που ασχολήθηκε περισσότερο με το ματς του Δικεφάλου στο Αγρίνιο.

Συζητώντας πριν από δυο μέρες με φίλο και συνάδελφο που εδρεύει στην Αθήνα, έκανα μια ευχάριστη και μια θλιβερή διαπίστωση. Τόσο στον Ολυμπιακό όσο και στην ΑΕΚ, υπολογίζουν τον ΠΑΟΚ πολύ περισσότερο απ΄ όσο τον υπολογίζει η ασπρόμαυρη οικογένεια. Θεωρούν ότι σε αγωνιστικό επίπεδο ο Δικέφαλος, είναι ένα σκαλί πιο πάνω από τους δυο συνδιεκδικητές του τίτλου.
 
Αυτό φάνηκε και την προηγούμενη Κυριακή. Οι ερυθρόλευκοι ασχολήθηκαν περισσότερο με το παιχνίδι του ΠΑΟΚ στο Αγρίνιο και λιγότερο με το δικό τους παιχνίδι στην Τρίπολη με τα γνωστά αποτελέσματα. Ανατροπή στον βαθμολογικό πίνακα της Super League και μαύρες πλερέζες στον Πειραιά.
 
Συνεχίζω. Ξεπερνώ εύκολα την ευχάριστη διαπίστωση μιας και η θλιβερή, με άγγιξε περισσότερο. Θεωρούν λοιπόν ότι, ο ΠΑΟΚ λόγω της εσωστρέφειας που διακρίνει τον οργανισμό, είναι πολύ πιθανό να «αυτοκτονήσει» και να χάσει τον φετινό τίτλο. Εκεί ποντάρουν οι δυο αντίπαλοι του.
 
Ξέρουν καλά πόσο εύθραυστη είναι η ψυχολογία της ασπρόμαυρης οικογένειας. Έχουν μελετήσει καλά τον ΠΑΟΚ (είχαν αυτή την πολυτέλεια ιδιαίτερα στον Ολυμπιακό από τη θέση ισχύος που τους προσέφερε το παρασκήνιο) και γνωρίζουν ότι, ο ενθουσιασμός εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε απογοήτευση, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό.
 
Ειλικρινά μου κακοφάνηκε αλλά, έχουν δίκιο. Αυτό τουλάχιστον μας έχει διδάξει η ιστορία. Ο ΠΑΟΚ κινδυνεύει περισσότερο από τον εαυτό του και λιγότερο από τους αντιπάλους του. Μιλώντας για ΠΑΟΚ συμπεριλαμβάνω παίκτες, τεχνική ηγεσία, διοίκηση, υπάλληλους, φιλάθλους και φυσικά τον Τύπο. Όλοι όσοι κινούνται στην ασπρόμαυρη κοινωνία παίζουν το ρόλο τους.
 
Το παραμικρό θέμα, μπορεί να γίνει αφορμή οξείας αντιπαράθεσης στον οργανισμό του ΠΑΟΚ. Μέσα από την τρέλα του (που πηγάζει από την αγάπη του για την ομάδα) και τον εγωισμό του ο καθένας, χωρίς να το θέλει, μπορεί να βλάψει την ομάδα. Για ψύλλου πήδημα μπορεί να φέρουμε τα πάνω κάτω και μετά να κλαίμε πάνω από το χυμένο γάλα.
 
Θέλω να πιστεύω ότι τα παθήματα του παρελθόντος, έγιναν μαθήματα και δεν θα αποδειχθεί αυτόχειρας ο οργανισμός του ΠΑΟΚ. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Δεν θα τους δώσουμε το δικαίωμα να γελάσουν εις βάρος μας. Με επιμονή, υπομονή και λιγότερο εγωισμό, ο οργανισμός του ΠΑΟΚ θα φτάσει στην επίτευξη του μεγάλου στόχου μετά από 33 χρόνια.
 
ΥΓ Εσκεμμένα δεν ασχολούμαι με τα μεταγραφικά. Καιρό τώρα σας λέω ότι ο ΠΑΟΚ θα πάρει δυο παίκτες. Ήδη ο διεθνής Βόσνιος, Μάρκο Μιχόγιεβιτς πρέπει να θεωρείται παίκτης του ΠΑΟΚ. Παίκτες με προοπτική, έρχεται για να βοηθήσει εφόσον παραστεί ανάγκη, μα κυρίως έρχεται ως επένδυση για το μέλλον. Παράλληλα ο ΠΑΟΚ έχει εστιάσει στον Μουλέν την Λέγκια Βαρσοβίας. Παίκτης «μηχανάκι» στο χώρο του κέντρου, με χαρακτηριστικά πολύ καλύτερα από του Τσίμιροτ όπως επίσης και πολύ ανώτερες ποδοσφαιρικές παραστάσεις. Χαρακτηριστικά καλύτερα και από απ΄ αυτά του Κουρμπέλη, με ενημερώνουν άνθρωποι που έχουν παρακολουθήσει τον παίκτη. Αναφέρονται στη σημερινή κατάσταση των δυο παικτών και όχι στην εξέλιξη που ενδεχομένως θα παρουσιάσει ο ελληνας διεθνής. Γιατί συγκρίνω τον Κουρμπέλη με τον Γάλλο; Σίγουρα πάντως, όχι τυχαία…
 
ΥΓ 1 Διαιτητές όπως ο Ζαχαριάδης, δεν έχουν θέση ούτε στο σήμερα, ούτε στο αύριο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αν θέλουμε να μιλάμε για ποδόσφαιρο, πρέπει να έχουν την τύχη του Σπάθα και της διαιτητικής παρέας, που διέλυσε το ελληνικό ποδόσφαιρο.
 
ΥΓ2 Αισθάνομαι την ανάγκη να γράψω δυο λόγια με αφορμή, το περιστατικό σε βάρος του Αρη Ασβεστά. Με τον Αρη μας χωρίζουν πολλά. Οι απόψεις μας σε αρκετά θέματα, είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Σε μια συνάντηση που είχαμε πριν από δυο περίπου μήνες στην Θεσσαλονίκη, με έπεισε για την αγνότητα του τρόπου που λειτουργεί ως δημοσιογράφος, σε σχέση με το ποδόσφαιρο. Δεν επιχείρησε να με πείσει. Δεν είχε λόγο να με πείσει για τις απόψεις του. Από τη συζήτηση προέκυψε. Του είπα λοιπόν ότι χειροκροτώ τις απόψεις, χωρίς να τις ασπάζομαι. Που θέλω να καταλήξω; Δεν χτύπησαν τον Αρη πριν από λίγες μέρες. Το ελληνικό ποδόσφαιρο και όσους ασχολούμαστε με αυτό, χτύπησαν. Με την ανοχή της πολιτείας, που κανείς δεν μπορεί να με πείσει ότι, δεν ξέρει τους φυσικούς μα κυρίως, τους ηθικούς αυτουργούς όσων συμβαίνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα!

http://www.sdna.gr/podosfairo/superleague/article/427947/o-paok-i-kapsa-toy-olympiakoy-kai-i-eythyni-tis-politeias