Ο καλύτερος ΠΑΟΚ της σεζόν, αλλά έρχονται σκληρές, αδυσώπητες non stop εξετάσεις. Στέλιος Γρηγοριάδης
Το 7-1 με το “μικρό” Αιγάλεω και το 4-1 με τον Πανσερραϊκό του αυτογκόλ και των 10 παικτών δεν αποτελούσαν, εκ των πραγμάτων, αξιόπιστα δείγματα γραφής. Ουσιαστικά, το πρώτο σοβαρό τεστ επαναφοράς στην κανονικότητα έγινε στο ματς με τη Φερεντσβάρος. Και τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. 5-0 αντί για 7-0 ή 8-0, πολύ ωραίο ποδόσφαιρο, απόλυτη εκμετάλλευση των ποιοτικών χαρακτηριστικών της ομάδας, με απόλυτη συγκέντρωση, απόλυτη αγωνιστική πειθαρχία, απόλυτη κατάθεση ψυχικών και σωματικών δυνάμεων, απόλυτη προσπάθεια από όλους τους παίκτες να παρουσιάσουν τον καλύτερο εαυτό τους.
Ο ΠΑΟΚ πέτυχε πέντε γκολ και έχασε κι άλλα με δράστες τους επιθετικούς παίκτες του. Δεν χρειάστηκε ούτε στο ελάχιστο να συνεισφέρουν οι μπακ και οι αμυντικοί μέσοι, που συχνά βγάζουν το φίδι από την τρύπα, με κορυφαίο φυσικά σ' αυτόν τον τομέα τον Μπάμπα. Ολοι οι επιθετικοί λειτούργησαν άψογα. Και ο Μπράντον και ο Τσάλοφ. Και ο Ζίβκοβιτς και ο Ντεσπόντοφ. Και ο Τάισον και ο Κωνσταντέλιας. Οσο για την άμυνα, ο μεν Κοτάρσκι δεν ζορίστηκε ποτέ, οι δε υπόλοιποι, από τον Καμαρά και τον Οζντόεφ μέχρι και τους τέσσερις μπακ δεν επέτρεψαν στους Ούγγρους να δημιουργήσουν ευκαιρίες παρά μόνο μία φορά, όταν και οι δύο στόπερ γλίστρησαν στην ίδια φάση. Τότε ήταν που, με 2-0 το σκορ, ήρθε η τύχη να προστατεύσει τον ΠΑΟΚ. Αυτή που συνήθως τον καταδικάζει σε κάθε λάθος και σε κάθε ολιγωρία. Ναι, χρειάζεται ΚΑΙ τύχη στο ποδόσφαιρο για να προχωράς με επιτυχία. Αλλά, στη συγκεκριμένη περίπτωση, θα ήταν παράλογο και άδικο με μία μόνο φάση από τον αντίπαλο να γίνει το 2-1 και να αλλοιωθεί η όλη εικόνα που προμήνυε θρίαμβο του ΠΑΟΚ.
Αλλά, φτάνει με τους ύμνους. Το να πούμε ότι ο ΠΑΟΚ που διέλυσε τη Φερεντσβάρος ήταν ο καλύτερος ΠΑΟΚ της σεζόν που διανύουμε είναι το αυτονόητο και δεν χρειάζονται καν επιχειρήματα. Πρέπει, λοιπόν, να σημειώσουμε ότι αυτός ο εντυπωσιακός ΠΑΟΚ προέκυψε απέναντι σε μια ομάδα που έπαιξε ανοιχτά, επιθετικά και δεν ήρθε στην Τούμπα απλά για να στήσει ένα τείχος μπροστά στην εστία της, όπως κάνουν οι περισσότεροι αντίπαλοι στο Πρωτάθλημα.
Επίσης, πρέπει να περιμένουμε να δούμε τα επόμενα βήματα του ΠΑΟΚ για να σιγουρευτούμε ότι όντως γύρισε το κουμπί. Και, εδώ που τα λέμε, οι εξετάσεις που έρχονται είναι σκληρές και αδυσώπητες. Από τις 15 έως τις 22 του μήνα με Παναιτωλικό, με ΑΕΚ για το Κύπελλο και με Ατρόμητο. Τρία ματς σε οκτώ μέρες. Μετά τη διακοπή για τις γιορτές, από 5 Ιανουαρίου έως και 2 Φεβρουαρίου, με Παναθηναικό, ΑΕΚ για το Κύπελλο, Βόλο, Αρη, Σλάβια Πράγας, Λεβαδειακό, Σοσιεδάδ και ΑΕΚ. Οκτώ αγώνες σε 28 μέρες. Ενας κάθε 3,5 μέρες, χωρίς ανάσα. Τρομερά δύσκολο, πνευματικά και σωματικά.
Προφανώς, θα ήταν πολύ σημαντικό να μπορούσαν να εμφανιστούν καινούργιοι παίκτες από τις αρχές της μεταγραφικής περιόδου του Ιανουαρίου μην τυχόν και καλυφθούν άμεσα κάποια κενά στο ρόστερ. Λόβρεν, Κόλει και Μπακαγιόκο, με εικόνα βετεράνων και οι τρεις, ισοδυναμούν με περιττή και αχρείαστη πολυτέλεια. Και κάτι ακόμη: Πίσω από τον Κωνσταντέλια δεν υπάρχει εναλλακτική για τη θέση “10”. Ποιος Μουργκ; Ο ίδιος κατάφερε να το επαναφέρει στα χείλη μας...
ΥΓ. Κόουτς Λουτσέσκου, τον Ντεσπόντοφ και τα μάτια σου. Είναι το κλασικό παράδειγμα αυτού που ονομάζουμε “παίκτης ψυχολογίας”...
Reviewed by GEORGE GEOPONOS
on
Δεκεμβρίου 13, 2024
Rating:
.jpg)
