Απαραίτητος ο ρεαλισμός στον ΠΑΟΚ. Πρεμιέρα για τον ΠΑΟΚ στη νέα σεζόν με φλόγα στην κερκίδα, επιστροφή του Ιβάν Σαββίδη στη φυσική του θέση και μια ομάδα που «ψαχνόταν» στον αγωνιστικό χώρο. Γράφει ο Κ.Βασιλόπουλος.
Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα από την ομάδα να πετάει… φωτιές αρχές Αυγούστου. Οπως αλήθεια είναι ότι περίμενα κάτι καλύτερο απ αυτό που είδαμε κόντρα στους Αυστριακούς.
Χωρίς τελική στην αντίπαλη εστία και τον Παβλένκα κορυφαίο στον αγωνιστικό χώρο, καταλαβαίνει κανείς ότι, ο Δικέφαλος πρέπει να αισθάνεται τυχερός που το παιχνίδι έμεινε στο 0-0.
Η τύχη χαμογέλασε στην ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου που τώρα καλείται να συγκεντρώσει την προσοχή της στη ρεβάνς της επόμενης Πέμπτης. Θεωρώ πως δεν μπορεί να γίνει σύγκριση μεταξύ του ΠΑΟΚ και της Βόλφσμπεργκερ.
Η ανωτερότητα του Δικεφάλου σε όλα τα επίπεδα είναι αναμφισβήτητη και θα αποδεχθεί στον επαναληπτικό. Για να μην δημιουργηθούν παρεξηγήσεις. Δεν υποστηρίζω ότι ο ΠΑΟΚ θα κάνει… παπάδες στο Κλάνγκεφουρτ, σίγουρα όμως θα διορθώσει κάποιες από τις αδυναμίες που έδειξε στην Τούμπα και θα προσαρμόσει το παιχνίδι του στα δεδομένα που απαιτούνται για να φτάσει στην πρόκριση.
Η σφιχτή άμυνα των Αυστριακών σε συνδιασμό με την -βασανιστικά αργή ανάπτυξη- του ΠΑΟΚ και φυσικά την κακή βραδιά των επιθετικών του στο παιχνίδι της Τούμπας, κράτησε την ομάδα μακριά από την εστία της Βόλφσμπεργκερ. Θεωρώ δεδομένο ότι τόσο ο Ζίβκοβιτς όσο και ο Τάισον, την Πέμπτη θα βρούνε τους χώρους για να δημιουργήσουν προϋποθέσεις που θα επιτρέψουν στην ομάδα να σκοράρει και να «κλειδώσει» την πρόκριση στα play off του Europa League.
Απλό σαφώς δεν είναι, αλλά ο ΠΑΟΚ -όσο κι αν απογοήτευσε στην πρώτη εμφάνιση της χρονιάς- έχει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά να ξεπεράσει το εμπόδιο μιας καλά οργανωμένης ομάδας που επαναλαμβάνω, σε δύο αγώνες κόντρα στον Δικέφαλο, δεν έχει τύχη. Εκτός κι αν το γκρουπ του Λουτσέσκου, δεν… βάλει μυαλό, κάτι που πιστεύω δεν μπορεί να συμβεί.
Ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εθελοτυφλούμε και κυρίως, να εθελοτυφλούν όσοι χειρίζονται το λεπτοί θέμα της ενίσχυσης του ρόστερ. Από την ομάδα λείπουν, ένα φορ που θα κάνει αισθητή την παρουσία του στην αντίπαλη περιοχή, ένα γρήγορο χαφ με ποιότητα και προσωπικότητα και ένας αμυντικός.
Δεν αναφέρομαι απλά σε τρεις προσθήκες στο ρόστερ. Αναφέρομαι σε τρεις θεμελιώδεις προσθήκες που θα ανεβάσουν το επίπεδο και θα επιτρέψουν στον ΠΑΟΚ να ανταγωνιστεί τις ομάδες που με τις οποίες θα κοντραριστεί στο πρωτάθλημα.
Οι κινήσεις ενίσχυσης των αντιπάλων του ΠΑΟΚ, σε θεωρητικό -μέχρι να τους δούμε στο γήπεδο- επίπεδο, δεν αφήνουν άλλη επιλογή αν η ομάδα θέλει να πρωταγωνιστήσει.
Αν υποθέσουμε ότι η προσθήκη Γιακουμάκη θα προσφέρει ουσιαστική βοήθεια στην επίθεση (το πιστεύω βασιζόμενος στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ποδοσφαιριστή), απομένουν οι προσθήκες του χαφ και του αμυντικού που ξαναλέω χωρίς να νιώθω ότι κινδυνεύω να γίνω κουραστικός, πως επιβάλλεται να διαθέτουν τα προσόντα να αναβαθμίσουν το παιχνίδι του ΠΑΟΚ.
Ενδεχομένως να ανοίξει μέσα στον Αύγουστο και συζήτηση για τον Τσάλοφ. Ο Ρώσος δεν είναι κακός παίκτης. Το αντίθετο θα έλεγα. Εχω καταλήξει όμως στο συμπέρασμα ότι δεν ταιριάζει στον τρόπο παιχνιδιού του Λουτσέσκου. Δεν μπορεί να υπηρετήσει το αγωνιστικό πλάνα του Ρουμάνου και ενδεχομένως μια αλλαγή, να ωφελούσε και τον ίδιο και την ομάδα. Αυτό που θέλω να πω είναι πως με Γιακουμάκη και ένα επιθετικό με διαφορετικά στοιχεία από αυτά που διαθέτει ο Τσάλοφ, θα μπορούμε να μιλάμε για ενίσχυση στην επίθεση.
Αν όλα τα παραπάνω δεν συμβούν, ο ΠΑΟΚ ναι μεν θα προκριθεί στη LEAGUE PHASE του Europa League αλλά, θεωρώ πως εντός συνόρων δεν έχει τη δυνατότητα να ανταγωνιστεί τους αντιπάλους του.
Η παρατεταμένη καθυστέρηση στην ολοκλήρωση μεταγραφών έχει εξελιχθεί σε μάστιγα που ταλαιπωρεί κάθε χρόνο το club. Εχω χάσει κάθε ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει, οπότε αυτό που απομένει είναι να το καταγράφω όσο πιο συχνά μπορώ. Τα υπόλοιπα είναι δουλειά άλλων.
https://www.sdna.gr/podosfairo/1337737_aparaititos-o-realismos-ston-paok
