Ο Μπράουν πρέπει να δείξει ότι μπορεί να καθοδηγήσει τον ΠΑΟΚ. Γιώργος Πετρίδης

 Οποιος επιχειρήσει να βγάλει συμπεράσματα μέσα από δύο επίσημα παιχνίδια και υπό την πίεση που εκ των πραγμάτων δημιούργησε η εικόνα του δεύτερου, είναι πολύ πιθανό να πέσει σε μία παγίδα. Ακόμη και αυτά που στις 19 και 21 Σεπτεμβρίου φαίνονται να «φωνάζουν» μπορεί να μοιάζουν διαφορετικά μετά από 2-3 μήνες. Μπορεί και όχι όμως.

Ο ΠΑΟΚ μπήκε για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν στη διαδικασία των προκριματικών του BCL, χωρίς να το πολύ-θέλει. Το «μαγικό» της FIBA να μην εξασφαλίζει στον φιναλίστ του FIBA Europe Cup το παραμικρό πλεονέκτημα τον οδήγησε στο Σάμοκοφ, εκεί όπου εκ των πραγμάτων οι πιθανότητες δεν ήταν μαζί του. Δεν είναι όλες οι ήττες ίδιες ασφαλώς και παρότι το σοκ για το οποίο μίλησε ο Ζντοβτς ήταν ισχυρό, το ζητούμενο πια είναι ο ΠΑΟΚ να προσγειωθεί στην πραγματικότητα. Στη σημερινή, έστω, πραγματικότητα αφού έτσι είναι το μπάσκετ και από τη μία μέρα στην άλλη, με 1-2 αλλαγές μπορεί να δεις μία μεταμορφωμένη ομάδα. Δεν υπάρχει όμως λόγος να σκαλίσει κανείς μία τέτοια προοπτική γιατί η αλήθεια είναι ότι στα social media άρχισαν ήδη σχετικοί και μη, να γράφουν για «εκείνον που δεν κάνει» και «τον άλλον που δεν μπορεί».

Advertisement

Δεν χρειάζεται κανείς δίπλωμα προπονητικής βέβαια για να αντιληφθεί ότι οι δύο γκαρντ του ΠΑΟΚ ήταν πολύ μακριά από το επίπεδο που χρειάζεται η ομάδα. Όταν ο, θεωρητικά, 5ος γκαρντ της ομάδας, ο Γιώργος Φίλλιος, μοιάζει να δίνει περισσότερα προφανώς κάτι δεν πήγε καλά. Στέφεν Μπράουν και Κέι Τζέι Τζάκσον ήταν φανερά εκτός ρυθμού τόσο στο κερδισμένο (Ντέρμπι), όσο και το χαμένο (Μπούρσασπορ) παιχνίδι. Ας μην μείνουμε πολύ στα 3/21 σουτ του Τζάκσον στα δύο ματς. Πρέπει όμως να μείνουμε περισσότερο στην εικόνα του πιο έμπειρου Μπράουν.

Ο Αμερικανός γκαρντ, πέραν από τις οχτώ ασίστ που μοίρασε -πέντε στον προημιτελικό και τρεις στον ημιτελικό- αριθμός που δεν μπορεί να θεωρηθεί μικρός, δεν καθοδήγησε την ομάδα με τον τρόπο που απαιτούσαν οι ανάγκες του παιχνιδιού. Κόντρα στην Μπούρσασπορ και παρότι ήταν φανερό ότι ο ΠΑΟΚ δεν μπορούσε και δεν έπρεπε να ακολουθήσει τον ρυθμό που επέβαλλαν οι Τούρκοι, ο Μπράουν δεν έδειξε να έχει «καθαρό» μυαλό για να οδηγήσει την ομάδα του σε ένα άλλο τέμπο. Ο ΠΑΟΚ έτρεχε χωρίς λόγο και εκτελούσε κατά κανόνα χωρίς τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Συνεργασίες βέβαια και αυτοματισμοί είναι συνθήκες που διαμορφώνονται στην πορεία της σεζόν και σίγουρα όχι τον Σεπτέμβριο, ειδικά για μία ομάδα φτιαγμένη ουσιαστικά από το μηδέν.

Ο Στέφεν Μπράουν λοιπόν έχει στην πλάτη του το μεγαλύτερο βάρος από οποιονδήποτε άλλον παίκτη μιας ομάδας που ακόμη φτιάχνει τις αρχές της και τους δρόμους πάνω στους οποίους θέλει να βαδίσει. Πρέπει να γίνει αυτός που θα δώσει το σύνθημα, θα καθοδηγήσει μία ομάδα που χρειάζεται καθοδήγηση, θα πατήσει το γκάζι ή θα χαμηλώσει τις «στροφές» ανάλογα με τις ανάγκες της. Σίγουρα να κάνει κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που έδειξε με την Μπούρσασπορ.

Δεν μπορεί όμως να το κάνει χωρίς υποστήριξη. Ο Κέι Τζέι Μπράουν που είναι δίπλα του αλλά και οι γκαρντ που έρχονται από τον πάγκο έχουν σημαντικό μερίδιο ευθύνης σε αυτήν την αποστολή. Κανείς τους όμως δεν είναι δυνατόν να κριθεί μετά από δύο παιχνίδια. Για να έχουμε ένα «φρέσκο» σημείο αναφοράς και μέτρο σύγκρισης, ο Φρανκ Μπάρτλεϊ στα αντίστοιχα παιχνίδια της περσινής σεζόν είχε δύο εκ διαμέτρου αντίθετες εικόνες. Κυριάρχησε στον ημιτελικό με την Οραντέα (27 πόντοι) αλλά ήταν… απών στον τελικό με την Πετκίμσπορ (8 πόντοι με 2/9 τρίποντα).

https://www.metrosport.gr/o-mpraoyn-prepei-na-deixei-oti-mporei-na-kathodigisei-ton-paok-1230411