Μεγάλο «διπλό» στην Τρίπολη, με εντυπωσιακή ανατροπή. Δημήτρης Μπούζας
«Έπαιξε και πάλι με τη φωτιά», αλλά «το γύρισε» και «απέδρασε» από μια δύσκολη και καταραμένη διαχρονικά έδρα, με ένα υπερπολύτιμο τρίβαθμο στις αποσκευές του και νιώθοντας ότι πατάει με σιγουριά στο ρετιρέ και είναι αδιαμφισβήτητα «μέσα στο κόλπο».
Πέραν από αυτό, κράτησε τον λόγο που είχε δώσει… ότι από τη χθεσινή αγωνιστική θα άρχιζε μια προσπάθεια αναμόρφωσης και επανεκκίνησης. Η οποία θα τον οδηγούσε με σοβαρές πιθανότητες στην ασφαλή προσέγγιση των στόχων του και στην απομάκρυνση του από τον κύκλο της μετριότητας και της αυτοκτονικής εσωστρέφειας, οι οποίες είχαν σαν αποτέλεσμα να εκτροχιαστεί. Βέβαια και στη χθεσινή σπουδαία επιτυχία του δεν απέφυγε να περάσει από την γνωστή διαδικασία μιας διαφαινόμενης «αυτοκτονίας», από τη στιγμή που κόντρα στη ροή του αγώνα... «φρόντισε» να μην ξεχάσει με την πρώτη ευκαιρία να κάνει το λάθος που πλέον έχει γίνει συνήθεια, να δωρίζει ένα γκολ από το πουθενά στον αντίπαλο του.
Η «εξέλιξη» του πρώτου ημιχρόνου με τις βασικές απουσίες που υπήρχαν και το γκολ από το πουθενά, οδήγησαν σε μαύρες σκέψεις για τη συνέχεια. Ευτυχώς όμως οι διορθωτικές κινήσεις που έγιναν, εξισορρόπησαν τα πράγματα και τα έβαλαν στη σωστή τους βάση. Η αλλαγή ήρθε με τρόπο που άφηνε όμως για μια ακόμη φορά το «μήνυμα» ότι το ράβε – ξήλωνε και η απουσία σημαντικών παικτών από το κάθε rotation, πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή. Δυστυχώς το ρόστερ που υπάρχει δεν σου δίνει το δικαίωμα να «παίζεις με τη φωτιά». Εν πάση περιπτώσει: Τέλος καλό, όλα καλά. Και στην περίπτωση την χθεσινή, μπορούμε να πούμε κάτι παραπάνω από καλά. Νίκη ουσίας με ανατροπή, μέσα σε μια έδρα που πάντα σε περιμένει με εχθρικές διαθέσεις και με έναν αντίπαλο «ζημιάρη» από κάθε άποψη και κατά περίσταση.
Ο ΠΑΟΚ πήρε το μεγάλο διπλό γιατί ήταν σαφώς η καλύτερη ομάδα σε ολόκληρο το 90λεπτο. Θα ήταν κρίμα και άδικο να αφήσει στο συγκεκριμένο παιχνίδι χαμένους βαθμούς. Λαχτάρησε βέβαια, με τη δική του όμως ευθύνη. Ήταν όμως και άτυχος. Τα δοκάρια και πάλι μπήκαν στη μέση. Η γνωστή γκαντεμιά εμφανίστηκε και πάλι μπροστά του. Όμως ο ΠΑΟΚ ιδιαίτερα του β΄ ημιχρόνου, έμοιαζε με μια ομάδα πολύ αποφασισμένη να τα αλλάξει όλα και το πέτυχε σε απόλυτο βαθμό. Θα έλεγε κανείς ότι «φόρεσε τα καλά του» και με διαφορετικό αγωνιστικό οίστρο (θα το λέγαμε πάθος), επιδίωξε και πέτυχε αυτό που είχε στόχο και που κάποια στιγμή φάνηκε να χάνεται.
Δεν θα μείνω στο λάθος που στοίχισε το γκολ. Δεν το χρεώνω αποκλειστικά στον Μιχαηλίδη. Έχει συμμετοχή και ο Κοτάρσκι, ο οποίος συνηθίζει την επιστροφή της μπάλας προς το παιχνίδι, να την περνάει διαρκώς και επικίνδυνα μέσα από την περιοχή του, που καραδοκούν οι αντίπαλοι. Κι αυτό το κάνει ενώ έχει τη άνεση και την άπλα να το αποφύγει. Να ενεργήσει δηλαδή διαφορετικά. Το χθεσινό βασικό σχήμα είχε αλλαγές που φάνηκαν και οι οποίες απέδειξαν ότι δυσκολεύουν τα πράγματα, όταν στον πάγκο μένουν - για τους όποιους λόγους - παίκτες που θα έπρεπε να έχουν ξεκινήσει από την αρχή. Τέλος καλό όμως όπως προαναφέραμε και όλα καλά με την ανατροπή. Όμως μια προσεκτικότερη «διαχείριση» δεν βλάπτει να γίνεται από το ξεκίνημα του κάθε αγώνα. Ασφαλώς και δεν ήταν σύμπτωση η επιστράτευση του διδύμου των σκόρερ.
Επαναλαμβάνοντας ότι ο ΠΑΟΚ χθες ήταν η καλύτερη ομάδα και δικαίως πήρε το τρίβαθμο και προχωρώντας σε μια αναφορά που έχει σχέση με την ατομική απόδοση των νικητών, μπορούμε να πούμε ότι «ξεχώρισε» για μια ακόμη φορά ο φιλότιμος Ότο, χωρίς βέβαια να υστερήσουν και κάποιοι από τους υπόλοιπους. Βέβαια το σημαντικό είναι ότι υπήρξε μια διαφοροποίηση και μια θετική εικόνα και άποψη για τον Τσάλοφ. Ο Ρώσος χθες φάνηκε διεκδικητικός και συμμετοχικός και ίσως να χρειάζεται λίγη ακόμη υπομονή, για να βρει τον εαυτό του.
Τέλος η 12η αγωνιστική έκλεισε με τρία παιχνίδια που την σημάδεψαν και της έδωσαν ιδιαίτερο χρώμα και ενδιαφέρον. Αυτά αφορούν το Βατερλό της ΑΕΚ, την απροσδόκητη ήττα του Άρη και αυτό το μεγάλο διπλό του ΠΑΟΚ.
https://www.metrosport.gr/megalo-diplo-stin-tripoli-me-entyposiaki-anatropi-1084755