Μονόδρομος οι σκληρές αποφάσεις Εδώ που φτάσαμε, μόνο με «θυσίες» η μηχανή θα πάρει ξανά μπρος. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας

Ο ΠΑΟΚ κατάφερε αυτό που έδειχνε ακατόρθωτο. Μία στρωμένη ομάδα να βγάζει παθογένειες που ούτε είχαμε φανταστεί. Το γιατί, είναι κάπως σύνθετο.

Ο πρωταθλητής ΠΑΟΚ ξεκίνησε τη σεζόν έχοντας λίγα ζητούμενα. Εν τέλει, έχασε δύο παίκτες του βασικού κορμού, τους Μεϊτέ και Κουλιεράκη. Οι οποίοι ουσιαστικά ουδέποτε αντικαταστάθηκαν.

Εχοντας χάσει δύο παίκτες που έδιναν ισορροπία και λύσεις, το πράγμα ξεκινά στραβά. Ο Λουτσέσκου επέμεινε να στηριχτεί στα παιδιά που του έδωσαν το πρωτάθλημα και η αλήθεια είναι πως ξίνισε όταν αντί για έναν του πήραν δύο φορ. Συμπλήρωσε τους τέσσερις, οι τρεις ενεργοί στη ταυτότητα – και στα χαρακτηριστικά – σέκοντ στράικερ, ο φευγάτος Σαμάτα κλασικός επιθετικός με την υποσημείωση πως δεν πετυχαίνει δίχτυ ούτε στην ιχθυόσκαλα.

Υπήρξαν και πολλά που δεν υπολογίστηκαν. Ο Τάισον στα 37 του πλέον δεν θα μπορούσε να συνεχίσει όπως τελείωσε. Θα βρει ενα καλό σημείο στη σεζόν, όμως ακόμη δεν το έχουμε δει. Έτσι συμβαίνει με τους παίκτες σε προχωρημένη ηλικία. Ο Μπάμπα, τα περισσότερα παιχνίδια σε σεζόν στη καριέρα του ήταν 29. Πέρυσι έκανε 45. Μπορούσε να υπολογιστεί πως δεν θα μπορούσε να επαναλάβει μία αντίστοιχη χρονιά.

Ο Κωνσταντέλιας χωρίς προετοιμασία, με χαμένα παιχνίδια λόγω ιώσεων, χωρίς ρυθμό ποτέ. Ο Μπράντον ενοχλημένος που στη χρονιά ανανέωσής του η θέση του έχει άλλους τρεις μνηστής. Ο Μουργκ με καινούργιο συμβολαιάκι το κίνητρο μειωμένο. Ο Ότο, αφού τον ξαναέκανε ο ΠΑΟΚ ποδοσφαιριστή, θυμήθηκε πως δεν αρέσει στη γυναίκα του η Ελλάδα.

Ο Σβαμπ που υπεραγαπώ, στα 35 του δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Το κορμί βαρύ, δεν ακολουθεί. Ο Άντρε που σε ποιότητα δεν βλέπει κανέναν, φτάνει τα σαράντα. Αθλητικά πολύ πίσω.

Κάλυψη των Μπάμπα – Τάισον, δύο πρότζεκτ, ο Γκόμεζ και ο Σορετίρε. Μπορεί να γίνουν σημαντικοί κάποτε, σήμερα δεν είναι.

Ο Τζίμας ακολούθησε την πεπατημένη του δανεισμού, το έκαναν όλοι άλλωστε, αλλά πίσω από αυτή υπάρχει και μία ένδειξη λιγοψυχίας του οργανισμού.

Δύο ακόμη στοιχεία που οφείλω να προσθέσω, είναι το πνευματικό άδειασμα της ομάδας μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος, δείγμα πως το πρόβλημα στη διαχείριση της επιτυχίας παραμένει και βέβαια, το αυξημένο εγώ όλων όσων αποτελούν τον μηχανισμό του ΠΑΟΚ αφού ο καθένας από την πλευρά του εκτιμά πως έχει μεγαλύτερο μερίδιο επιτυχίας από αυτό που του αναλογεί.

Ολα τα παραπάνω ισοπέδωσαν τον προπονητή, χαλώντας το μυαλό του και οδηγώντας τον σε λάθη που υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα έκανε.

Αν κάνουμε ένα κάδρο όλα τα παραπάνω, θα καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα πως έτσι δεν πάμε πουθενά. Και αν μετρήσουμε τα μέτωπα που ανοίγουν για το ερχόμενο καλοκαίρι, αν αυτά δεν μειωθούν μέχρι τότε, φέξε μου κι ας γλίστρησα.

Αν ο ΠΑΟΚ θέλει να κυνηγήσει τους φετινούς του στόχους και να προετοιμάσει την επόμενη χρονιά, οφείλει να ξεκινήσει από τώρα.

Και με αποφάσεις ουσιαστικές που δείχνουν σκληρές στο μοτίβο που δούλευε μέχρι σήμερα. Αλλά δεν είναι.

Είναι και μία εποχή που ή υποστηρίζεις τον προπονητή ή τον εξωθείς σε αποχώρηση. Εκτιμώ πως ο Ιβάν Σαββίδης είναι δίκαιος άνθρωπος και θα επιλέξει να τον υποστηρίξει.

Για τις αποφάσεις, για μένα περισσότερο σημαντικές είναι οι αποχωρήσεις παρά η απόκτηση κάποιων άλλων. Απαραίτητα και τα δύο, αλλά σημαντικότερο το πρώτο.

Αν η προτεραιότητα του Μπακαγιοκο είναι το μόντελινγκ, μπορεί να ασχοληθεί με αυτό. Αν ο Κόλεϊ πιστεύει πως αδικείται, ας δει τα βίντεο στους αγώνες που έπαιξε και ας πάει κάπου που τον εκτιμάνε. Αν ο Μουργκ πιστεύει πως είναι στο χέρι του να μείνει ή όχι, ο ΠΑΟΚ Β χρειάζεται ενίσχυση μετά από οκτώ ήττες σερί. Αν ο Σορετίρε και ο Γκόμεζ είναι πρότζεκτ, ας βοηθήσουν και αυτοί την προσπάθεια του ΠΑΟΚ Β, να πάρουν και παιχνίδια.

Αν ο Ότο εκβιάσει πιέζοντας να βγει η ρήτρα της αυτόματης ανανέωσης, ας καταγγελθεί στην ΟΥΕΦΑ. Τα ημίμετρα κάπου εδώ τελειώνουν. Ο πολιτισμός που δειχνει  ο ΠΑΟΚ στους αθλητές, ήταν αποδοτικός μέχρι φέτος. Τώρα τον αναγκάζουν να πορευτεί αλλιώς.

Υπάρχουν 15 μέρες μπροστά μας. Είναι ελάχιστες μπροστά στη δουλειά που είναι να γίνει. Άρα ο πιεσμένος από τα πολλά γεγονότα που συμβαίνουν γύρω του Ιβάν Σαββίδης, οδηγείται μαθηματικά στη λήψη αποφάσεων και σε μία κατεύθυνση που δεν μας έχει συνηθίσει.

Γενικά ο Ιβάν Σαββίδης αυτή την εποχή είναι σε ένα γενικότερο restart. Ο ΠΑΟΚ είναι η καψούρα του αλλά και η ασπίδα, δεν πρόκειται να τον αφήσει έτσι. Και στις υπόλοιπες εταιρίες του βγάζει αντίδραση. Οι κινήσεις του στη Σουρωτή – μαζί με τη διοίκησή της – έφεραν κερδοφορία. Στο OPEN παρά την λάσπη που δέχεται από δημοσιεύματα που τον πιέζουν προς βολική πώληση προς τους υποψηφίους, δεν λυγίζει. Στον ΟΛΘ, φάνηκε πως έχει την εμπιστοσύνη των μετόχων σε πρώτη φάση μετά την επιθετική κίνηση της οικογένειας Ντρέιφους που εν τέλει συνέλεξε μόλις το 2,5% των μετοχών. Στο Πόρτο Καράς ξεκινά η ανακαίνιση, το Μακεδονια Παλάς έχει βελτιωμένα νούμερα και στα έργα υποδομής του ΠΑΟΚ πληροφορούμαστε πως με την παράδοση των σχεδίων θα μπούνε οι μπουλντόζες. Το νέο υπερσύγχρονο προπονητικό κέντρο του ΠΑΟΚ θα πάρει σάρκα και οστά.

Σε αυτό το μομέντουμ ο Σαββίδης δεν θα μείνει άπραγος με τον ΠΑΟΚ. Δεν θα τον αφήσει στη μοίρα του και είμαι σίγουρος για αυτό.

Δεν θα ρίξει λευκή πετσέτα γιατί ποτέ δεν το έκανε, δεν θα παρατήσει μία χρονιά που ακόμη και ο δεύτερος βγαίνει στο Τσάμπιονς Λιγκ, δεν θα αφήσει τον μεγαλύτερο δυνατό όγκο αλλαγών για το ερχόμενο καλοκαίρι.

https://www.paok24.com/podosfairo/537037/monodromos-oi-sklires-apofaseis/