Όταν η λάσπη επιστρέφει... στα μούτρα σου!

Μια μικρή έρευνα σε κίτρινες και φάουλ, στα παιχνίδια που ο Ολυμπιακός διέλυσε τους αντιπάλους του αποδεικνύει ότι η λάσπη γυρίζει μπούμερανγκ. Πόσες κίτρινες πήρε η ΑΕΛ, ο Παναιτωλικός, ο Πανιώνιος κόντρα στον Ολυμπιακό; Σε πόσα φάουλ υπέπεσαν με τον ίδιο αντίπαλο η Ξάνθη, ο Αστέρας Τρίπολης κι ο Βόλος;

Το σύνθημα «πρωτάθλημα με κάθε τρόπο και χωρίς όρια και φραγμούς» φαίνεται πως πλέον παίρνει σάρκα και οστά στο λιμάνι. Τα media έχουν πάρει πλέον θέση sniper και εκτελούν. Παίκτες, προπονητές, διαιτητές, δημοσιογράφους, όποιον πάρει ο Χάρος. Μια ματιά όμως στα παιχνίδια του Ολυμπιακού αρκεί για να αντιληφθεί και ο πλέον αδαής πως η ρητορική πάντα γυρίζει μπούμερανγκ... 

Το ματς στην Τούμπα είχε μόλις τελειώσει και ο Σάββας Παντελίδης ήταν πικραμένος. Μία ήττα με 5-1 (ακόμα κι από τους νταμπλούχους Ελλάδας, που είναι επί 51 ματς αήττητοι) είναι βαρύ, κάθεται στο λαιμό κάθε προπονητή. Μία δήλωση του προπονητή του Ατρόμητου στην συνέντευξη τύπου ήταν αρκετή για να αρχίσει για μία ακόμα φορά ένα γαϊτανάκι παραφιλολογίας: «Το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι δεν χρίζει ιδιαίτερης κριτικής. Εμείς για μεγάλο διάστημα δεν είχαμε μυαλό. Δε δικαιολογείται η τόση έλλειψη πάθους και ενέργειας. Χάναμε με 3-0 και δεν είχε νευριάσει παίκτης μας».

Μία δήλωση υπερβολική. Μόνο ο Μανούσος σε δύο περιπτώσεις ξέφυγε και έκανε φάουλ στα πρόθυρα της κόκκινης κάρτας, παρασυρόμενος από τα νεύρα που έβγαλε από την εξέλιξη του ματς. Ο Ατρόμητος τελείωσε την αναμέτρηση με 17 φάουλ και 3 κίτρινες. Πόσα φάουλ θα έπρεπε να έχουν κάνει δηλαδή οι Περιστεριώτες για να δείξουν πάθος στο γήπεδο; 

Ας το αφήσουμε όμως όλο αυτό και ας ασχοληθούμε με την ουσία. Με την αντιμετώπιση που είχε όλο αυτό από τα διάφορα Μέσα. Τα media που ανοιχτά τάσσονται στο πλευρό του Ολυμπιακού ξεσάλωσαν από την δήλωση του Παντελίδη κι άρχισαν να αφήνουν τα γνωστά υπονοούμενα περί έλλειψης πάθους από τους παίκτες του Ατρόμητου, περί... φιλικών του ΠΑΟΚ, περί περίεργων λαθών. 

Ένα λεπτάκι όμως. Αν κοιτάξει κανείς την ενδεκάδα των Περιστεριωτών, σχεδόν οι μισοί παίκτες είχαν ερυθρόλευκο παρελθόν. Ο Μπάλας Μέγιερι ανήκε επί σειρά ετών στον Ολυμπιακό, το βασικό κεντρικό αμυντικό δίδυμο (Γούτας - Ρισβάνης) ανήκε στους ερυθρόλευκους, ο Ανδρούτσος αγωνίζεται ως δανεικός από τους Πειραιώτες, ενώ ο Απόστολος Βέλλιος είχε σύντομο πέρασμα από την Νότιγχαμ Φόρεστ. Αυτούς τους παίκτες κατηγορούν τα ερυθρόλευκα Μέσα για έλλειψη πάθους σε αγώνα απέναντι στον βασικό αντίπαλο του Ολυμπιακού για τον τίτλο! Να τρελαίνεσαι…

Το έμπειρο μάτι ξέρει να εστιάζει στις μικρές λεπτομέρειες. Όπως για παράδειγμα στους τίτλους των αγώνων. Ευρείες νίκες του ΠΑΟΚ απέναντι σε ομάδες όπως ο Παναιτωλικός (0-3), ο Ατρόμητος (5-1) περνάνε με τίτλους που έχουν τις λέξεις «περίπατος», «εύκολο έργο», «δεν ίδρωσε». Σε ανάλογες νίκες του Ολυμπιακού στο ίδιο χρονικό διάστημα σε ομάδες όπως η ΑΕΛ (4-1), ο Αστέρας Τρίπολης (0-5), ο Παναιτωλικός (0-3) οι τίτλοι είναι πολύ πιο πομπώδεις: «χάθηκε η μπάλα», «ρεσιτάλ ποδοσφαίρου», «μαγικά» κτλ. Οι ερυθρόλευκοι πραγματικά έπαιξαν σπουδαίο ποδόσφαιρο σε κάποιους από αυτούς τους αγώνες, αλλά η ανομοιομορφία σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση είναι ορατή σχεδόν παντού. Καταλαβαινόμαστε νομίζω…

Εδώ και καιρό υφαίνεται μία ρητορική που έχει ως κεντρική φιλοσοφία ότι: «οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού κλωτσάνε στο ψαχνό, ενώ οι αντίπαλοι του ΠΑΟΚ τους λένε… περάστε». Το αντιαθλητικό μαρκάρισμα του Τριαντάφυλλου Πασαλίδη στον Γκιγέρμε στο παιχνίδι του Αστέρα Τρίπολης με τον Ολυμπιακό και οι δηλώσεις του Σάββα Παντελίδη βόλεψαν πολύ στην συντήρηση αυτού του μύθου.

Πάμε να δούμε όμως αν είναι αλήθεια.

Το ομολογουμένως αντιαθλητικό μαρκάρισμα του Πασαλίδη στον Γκιγέρμε έγινε στο 16ο λεπτό, όταν το σκορ ήταν ήδη 0-2, με άλλα λόγια οι παίκτες των Αρκάδων δεν θα έλεγε κανείς ότι… έτρωγαν σίδερα από το πρώτο λεπτό. Τελείωσαν μάλιστα όλο το παιχνίδι, έχοντας υποπέσει μόλις σε 8 φάουλ! Δεν το λες και σκληρή αντιμετώπιση.

Ακριβώς τον ίδιο αριθμό φάουλ (8) έκαναν οι παίκτες της Ξάνθης που κράτησαν στο 0-0 τον Ολυμπιακό στα Πηγάδια. Ούτε κι αυτό το λες πολύ σκληρό παιχνίδι, που σταματάει τον ρυθμό του επιτιθέμενου.

Ούτε στην άλλη γκέλα του Ολυμπιακού στην Νέα Σμύρνη, οι παίκτες του Πανιωνίου είχαν κάποιο τρελό πάθος. Έπαιξαν πίσω από την μπάλα σχεδόν για 90 λεπτά (έφαγαν 23 τελικές), δέχθηκαν όλη κι όλη μία κίτρινη (!) στο 93ο λεπτό (κι αυτή για καθυστερήσεις!), υπέπεσαν μόλις σε 10 φάουλ και χρειάστηκε να έρθει από το πουθενά στο τέλος ένας δανεικός παίκτης του Παναθηναϊκού για να ισοφαρίσει in extremis λίγο πριν το τέλος.

Ακόμα κι ο Βόλος που σύμφωνα με τον Ολυμπιακό αγωνίστηκε την περασμένη Κυριακή λες και έπαιζε σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου έκανε μόλις 10 φάουλ, τα νούμερα πολύ σπάνια λένε ψέματα. Ένα φάουλ ανά εννιά λεπτά είναι αριθμός Champions League και αφήνουν το παιχνίδι να εξελιχθεί... 

Υπήρχαν και τα παιχνίδια που ο Ολυμπιακός έκανε παρέλαση. Κόντρα στην ΑΕΛ, η σκληροτράχηλη θεσσαλική ομάδα έμεινε πίσω με 4-0 στο ημίχρονο και έκλεισε το παιχνίδι χωρίς να πάρει κίτρινη κάρτα. Υπέπεσε σε 11 φάουλ, πιθανότατα επειδή δεν προλάβαινε καν τους παίκτες του Ολυμπιακού.

Στο παιχνίδι με τον Παναιτωλικό, ο Ολυμπιακός προηγήθηκε 0-3 στο ημίχρονο. Η σύμπτωση επαναλήφθηκε και εκεί. Μηδέν κίτρινες στα 90 λεπτά, 13 φάουλ συνολικά από τους γηπεδούχους. 

Είναι φανερό ότι η πλευρά που πρόσκειται στο λιμάνι, πετάει αδιάκοπα λάσπη, σε μια προσπάθεια να τα παίξει όλα για όλα. Πλέον δεν έχει κανέναν ηθικό φραγμό, μπροστά στο να βρεθεί η ομάδα του Πειραιά στην κορυφή. Όποιο μέσο κι αν χρειάζεται να επιστρατευθεί. Λάσπη; Σπίλωση; Συκοφαντία; Το πρωτάθλημα ξεπερνά οτιδήποτε άλλο. 

Μόνο που το κακό έχει παραγίνει. Πλέον δεν στοχοποιούνται μόνο διαιτητές, αλλά και ποδοσφαιριστές. Με τεράστιες ποινικές διαστάσεις και έναν φάκελο που γεμίζει κάθε εβδομάδα με νέες κατηγορίες κατά πάντων. 

Κάθε εβδομάδα κρεμιέται στα μανταλάκια και κάποιος άλλος φανταστικός εχθρός του Ολυμπιακού. Την μία είναι ο Βελλίδης. Την άλλη ο Ρισβάνης. Την άλλη ο Πασαλίδης. Την άλλοι οι πιτσιρικάδες του Βόλου, που μέχρι πέρσι έπαιζαν στην U-19 του ΠΑΟΚ. Αύριο ποιος; 

Όσοι χάνουν από τον Ολυμπιακό μπορούν να συνεχίσουν τη ζωή τους, όσοι χάνουν από τον ΠΑΟΚ είναι εν δυνάμει ύποπτοι. Όσοι παίρνουν αποτέλεσμα από τον Ολυμπιακό είναι βαλτοί κι αν μια ομάδα βρεθεί να χάνει 4-0 με Βέλλιο, Μέγερι, Ρισβάνη, Γούτα, Ανδρούτσο, κάτι περίεργο συμβαίνει. 

Και «τα δικά μου, δικά μου, αλλά και τα δικά σου, πάλι δικά μου», δεν γίνεται. Η τακτική της σπίλωσης συνήθως γυρίζει μπούμερανγκ και αν μη τι άλλο αποτελεί πρόκληση το να βγαίνουν τα παπαγαλάκια της ομάδας που... δίδαξε ήθος και τέτοιου είδους πρακτικές, να κουνάνε το δάχτυλο.

Ειδικά όταν η ίδια είναι δακτυλοδεικτούμενη σε όλη την Ελλάδα, και οι δικογραφίες για τη σύσταση Συμμορίας αναφέρονται με αναλυτικό τρόπο σε τέτοιου είδους κινήσεις... 

https://www.sdna.gr/podosfairo/673930_otan-i-laspi-epistrefei-sta-moytra-soy?fbclid=IwAR1YexLdCk2xW00oxrkLguvMSlI1ruhaa2s1HVjsi02OOUbi4kRvuSH9Yoc