Τη μνήμη του Αγίου Λεοντίου και των συν αυτώ Μαρτυρησάντων τιμά σήμερα, 18 Ιουνίου, η Εκκλησία μας.
Οι Άγιοι Λεόντιος, Υπάτιος και Θεόδουλος, μαρτύρησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Ουεσπασιανού.
Ο Λεόντιος καταγόταν από την Ελλάδα (Αίγινα) και διακρινόταν για το μεγαλοπρεπές και αγέρωχο παράστημά του και τη ρωμαλεότητά του. Σε νεαρή ηλικία κατετάγη στο στρατό και σε όλες τις μάχες επεδείκνυε μεγάλη γενναιότητα και ανδρεία. Γι’ αυτές του τις αρετές προβιβάσθηκε γρήγορα σε υψηλά στρατιωτικά αξιώματα. Παρά τη γρήγορη εξέλιξή του και την υψηλή του θέση, συμπεριφερόταν με πολλή μετριοφροσύνη και τιμιότητα.
Όταν βρισκόταν στην Αφρική διδάχθηκε την χριστιανική πίστη, στην οποία η ευγενής και τίμια ψυχή του ανταποκρίθηκε με θέρμη. Άρχισε να κηρύττει το λόγο του Θεού στους υφισταμένους του και τούς στρατιώτες, όσα δε χρήματα κέρδιζε τα διέθετε για την ανακούφιση των πτωχών, των χηρών και των ορφανών.
Η χριστομίμητη αυτή δραστηριότητά του γρήγορα απόδωσε εύχυμους καρπούς. Δύο συνάδελφοί του ο Υπάτιος (ή Υπάτος) και ο Θεόδουλος, πίστευσαν στο Χριστό και άρχισαν να ζουν με χριστιανική αγνότητα και άσκηση.
Όταν πληροφορήθηκε το γεγονός ο αφρικανός ηγεμόνας Αδριανός, προσπάθησε με διάφορες υποσχέσεις να τούς κάμει να αρνηθούν την πίστη τους. Γρήγορα κατάλαβε ότι οι Άγιοι παρέμεναν ακλόνητοι, ως γενναίοι στρατιώτες Ιησού Χριστού. Διέταξε λοιπόν τον δι’ αποκεφαλισμού θάνατο του Υπάτιου και Θεόδουλου, τον δε Λεόντιο μαστίγωσε μέχρι θανάτου.
Έτσι με το τίμιο αίμα τους, επισφράγισαν την πίστη και την αγάπη τους στο Σωτήρα και Λυτρωτή τους και κέρδισαν τους αμαράντινους του μαρτυρίου στεφάνους.
Εορτολόγιο: Έρασμος Λεόντιος, Λεοντία, Λεοντίνα, Λεοντίτσα Αλίνα, Αλένα.
Το Ευαγγέλιο της Παρασκευής 18 Ιουνίου 2021 – Άγιος Λεόντιος και οι συν αυτώ Υπάτιος και Θεόδουλος
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΖ/ 18 – 26
18 Είναι δέ απόλυτος ανάγκη νά τούς καταρτίσης καί νά τούς καθιερώσης. Διότι όπως σύ απέστειλας εμέ εις τόν κόσμον, έτσι καί εγώ σύμφωνα μέ τήν εξουσίαν, πού μού έδωκες, απέστειλα αυτούς εις τόν κόσμον διά νά συνεχίσουν τό έργον μου. 19 Καί χάριν αυτών εγώ αφιέρωσα ολόκληρον τήν ζωήν μου εις σέ καί προσφέρω καί τώρα τόν εαυτόν μου ως θύμα καί σφάγιον ιερόν, διά νά είναι καί αυτοί διά τής συμμετοχής των εις τήν θυσίαν μου αυτήν αγιασμένοι, εγκολπούμενοι πρωτίστως τόν λόγον τής αληθείας. 20 Δέν σέ παρακαλώ δέ μόνον δι αυτούς τούς ένδεκα, αλλά καί δι εκείνους, πού θά πιστεύουν διά τού κηρύγματός των εις εμέ.
21 Σέ παρακαλώ δι όλους αυτούς, διά νά είναι όλοι ένα διά τής αγάπης καί ομοφροσύνης, πού θά κυριαρχή μεταξύ των. Καθώς σύ, Πάτερ, είσαι ενωμένος μέ εμέ καί εγώ είμαι ενωμένος μετά σού, λόγω τού ότι έχομεν καί οι δύο τήν αυτήν ουσίαν καί φύσιν, έτσι, σέ παρακαλώ, νά είναι καί αυτοί εν διά τής κοινωνίας καί ενώσεώς των μέ ημάς, διά νά πιστεύση ο διηρημένος καί διχασμένος μεταξύ του κόσμος, πού θά βλέπη τό καταπληκτικόν αυτό θαύμα τής δι εμού ενότητος καί συμφωνίας των, ότι σύ μέ απέστειλας.
22 Μέ εδόξασες καί ως άνθρωπον, αφού καί διά τής ανθρωπίνης φύσεώς μου εφανέρωσας τήν θείαν φύσιν μου ως Υιού σου μονογενούς γεμάτου χάριν καί αληθείαν. Καί εγώ τήν δόξαν αυτήν τής υιότητος, τήν οποίαν καί εις τήν ανθρωπίνην μου φύσιν έδωκες, τήν έδωκα καί εις αυτούς εχάρισα καί εις αυτούς τήν υιοθεσίαν καί τούς κατέστησα συμμετόχους τής θείας καί ενδόξου ζωής μας, διά νά είναι μεταξύ τους ένα, καθώς καί ημείς είμεθα ένα.
23 Θά συντελεσθή δέ η ενότης αυτή, μέ τό νά ζώ εγώ μέσα εις ένα έκαστον από αυτούς καί νά τούς ενώνω εις ένα ηθικόν σώμα, καθ όν χρόνον θά υπάρχης καί σύ ως φυσικός Πατήρ μου μέσα μου. Έτσι θά είναι τελειοποιημένοι εις ομόνοιαν καί αγάπην καί ένωσιν μεταξύ των, διά νά γνωρίζη ο κόσμος, πού θά ελκύεται καί θά καταπλήττεται από τήν πρωτοφανή αυτήν καί μοναδικήν ενότητα, ότι σύ μέ απέστειλες. Όσοι δέ από τούς ανθρώπους τού κόσμου θά προσελκύωνται εις τήν πίστιν, 0ά αισθάνωνται εκ πείρας ότι ηγάπησας αυτούς, οι οποίοι είναι ενωμένοι μαζί μου, όπως ηγάπησας εμέ.
24 Πάτερ, εκείνοι τούς οποίους μού έχεις δώσει, θέλω, όπου είμαι εγώ, νά είναι καί αυτοί μαζί μου, διά νά βλέπουν καί απολαμβάνουν τήν δόξαν μου, τήν οποίαν μού έδωκες αϊδίως, διότι μέ ηγάπησας προτού νά θεμελιωθή ο κόσμος, καί η αγάπη σου αυτή αποτελεί συγχρόνως καί τήν δόξαν μου.
25 Πάτερ δίκαιε, άν καί ο κόσμος δέν σέ εγνώρισε λόγω τής θεληματικής του τυφλώσεως, εγώ όμως καί ως άνθρωπος έχω τήν αληθή γνώσιν περί σού, εις βαθμόν πού κανένας άλλος δέν τήν έχει. Καί αυτοί, πού είναι μαθηταί μου, εγνώρισαν, ότι σύ μέ απέστειλας καί δι αυτό κατέστησαν άξιοι τής αγάπης σου καί τών δωρεών, τάς οποίας δι αυτούς δικαίως σού ζητώ.
26 Καί κατέστησα γνωστόν εις αυτούς τό όνομά σου καί θά τούς τό καταστήσω γνωστότερον εις τό μέλλον διά τής εκχύσεως τού Αγίου Πνεύματος, ώστε νά γίνουν ακόμη περισσότερον άξιοι τής αγάπης σου. Καί έτσι η αγάπη, μέ τήν οποίαν μέ ηγάπησες αϊδίως, νά είναι μέσα εις τάς καρδίας των καί νά αισθάνωνται εις τά βάθη τους, ότι τούς αγαπάς, ως μέλη ιδικά μου, αφού διά τής νέας ζωής, τήν οποίαν θά ζούν, θά είμαι μέσα τους καί εγώ καί θά συναποτελούν έν σώμα μετ εμού.