Από αγκάθι βγαίνει ρόδο…

Ο ΠΑΟΚ ό,τι κι αν πάρει φέτος θα είναι πάνω από τις αρχικές προσδοκίες. Του χρόνου ό,τι δεν πάρει, θα είναι κάτω από τις προσδοκίες. ​​​​​​​Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος

Αν. Υποθετικός λόγος. Όταν αναφέρεται στο παρελθόν είναι υποθετικός λόγος του ανέφικτου, του απραγματοποίητου. Ο χρόνος εξάλλου δεν γυρίζει ποτέ πίσω. Αν είχε γίνει εκείνο τότε, όλα ίσως είχαν εξελιχθεί διαφορετικά. Μπορεί όμως και όχι. 

Αν ο ΠΑΟΚ είχε κινηθεί πιο αποφασιστικά, πιο έντονα, πιο συστηματικά για να καλύψει το περασμένο καλοκαίρι την πανθομολογούμενη καλοκαιρινή στην θέση «δέκα», ενδεχομένως το άστρο του Γιάννη Κωνσταντέλια δεν θα είχε ανατείλει ποτέ μέχρι σήμερα. Σίγουρα, πάντως, θα καθυστερούσε.

Αν είχε σπρώξει λίγα ευρώ παραπάνω στην Βαλερένγκα και δεν περίμενε μέχρι τον Αύγουστου για να ολοκληρωθεί το συμβόλαιο του Ιβάν Νάσμπεργκ, ώστε να τον πάρει ελεύθερο, τότε ο Νορβηγός ίσως είχε κάνει προετοιμασία και να είχε ακόμα ιεραρχικά την θέση νούμερο δύο στους στόπερ, σε ρόλο παρτενέρ του Ίνγκασον. Το άστρο του Κωνσταντίνου Κουλιεράκη, ενδεχομένως θα είχε ανατέλλει μέχρι σήμερα. Σίγουρα, πάντως, θα καθυστερούσε.

Αν μία ωραία πρωία δεν εμφανιζόταν πουθενά η Βαγιαδολίδ για να ξελογιάσει τον Κάιλ Λάριν εκεί στα μέσα Ιανουαρίου, τότε ο ΠΑΟΚ ενδεχομένως να είχε σήμερα τον δεινό σκόρερ που έψαχνε.

Ο παίκτης ήταν συμφωνημένος, το ίδιο και η Μπριζ. Ο Καναδός θαμπώθηκε από την ισπανική προοπτική, σκοράρει σαν τρελός από το ξεκίνημα (3 γκολ στις 4 πρώτες συμμετοχές του στην Primera Division), την ώρα που ο ΠΑΟΚ κόλλησε στο 0-0 απέναντι σε ΟΦΗ, Ολυμπιακό και ΠΑΣ Γιάννενα, όπου δεν είχε έναν εναλλακτικό φορ για να του λύσει, ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα από την αρχή της σεζόν.

Αν δεν υπήρχαν δύο απρόοπτα μυϊκά προβλήματα εκεί στα τέλη Ιανουαρίου στον Γκονζάλο Ράμος, που υποχρέωσαν την Μπενφίκα να τελειώσει κάθε κουβέντα για παραχώρηση κάποιου επιθετικού της, τότε ο ΠΑΟΚ ίσως είχε αποκτήσει δανεικό τον Κροάτη, Πέτερ Μούσα. Κι εκεί υπήρχε συμφωνία που χάλασε.

Αν ο ΠΑΟΚ είχε έναν σέντερ-φορ που… τα βάζει, ως συμπληρωματική λύση στον Νέλσον Ολιβέιρα, μπορεί σήμερα να βρισκόταν στην κορυφή του πρωταθλήματος. Δεν τον απέκτησε και πληρώνει αυτή του την επιλογή τοις μετρητοίς, άμεσα, σκληρά.

Όσο κι αν έψαξε την αγορά δεν βρήκε κάτι άλλο που να τον καλύπτει πλήρως σε όλα τα επίπεδα (ποιότητα, τιμή, προοπτική, χαρακτήρας), δεν του κάθισε καμία καραμπόλα, μπορεί να μην το έψαξε σωστά, μπορεί να ολιγώρησε. Ο,τι κι αν συνέβη, το κενό δεν καλύφθηκε, η ζημιά έγινε.

Από όλο αυτό όμως, προέκυψε και κάτι θετικό. Ανέτειλε πρόωρα το άστρο του Στέφανού Τζίμα. Νομοτελειακά, ο μικρός θα έπαιζε ούτως ή άλλως κάποια στιγμή. Κάποιοι ξένοι scouts τον θεωρούν μέσα στα τοπ-5 ταλέντα επιθετικών στην Ευρώπη στην ηλικία του. 

Ίσως να έπεσε λιγάκι απότομα στα βαθιά. Ίσως όλο αυτό να έγινε πρόωρα. Βίαια. Ο μικρός μπήκε μέσα στο 85ο λεπτό με την άμμο στην κλεψύδρα να είναι ελάχιστη και την θηλιά του 0-0 σφιγμένη γερά στον λαιμό του ΠΑΟΚ.

Στην πρώτη του επαφή με την μπάλα, με σεντερφορίσια κίνηση έβαλε με τέτοιο μαεστρικό τρόπο το κορμί του για να δώσει με το κεφάλι την δύναμη και την κατεύθυνση που ήθελε στην μπάλα. Δεν μπήκε, ο Τσιντώτας οριζοντιώθηκε και το έβγαλε με υπερένταση.  Ήταν όμως μία δήλωση ότι… δεν έρχομαι. Ήρθα. Είμαι εδώ. Έτοιμος. Τώρα!

Μέσα σε σκάρτα δέκα λεπτά αγώνα, η άμυνα του ΠΑΣ ένιωσε πιο πολύ τον 17χρονο Τζίμα, παρά τον τσαπατσούλη Μπράντον Τόμας της Primera Division. O νεαρός ήταν σαν ένας δεύτερος Κωνσταντέλιας στην μπροστινή ζώνη. Με θράσος, με αέρα, με ντρίμπλα, με ατομική ενέργεια, με ποιότητα. Αυτός είχε την τελευταία επαφή πριν ο Μπίσεσβαρ τραντάξει το δοκάρι. Μία διαρκής απειλή. Μία πηγή κινδύνου. Μία θετική αναστάτωση. Μία προσμονή για την επόμενη φορά που αυτός με το 95 στην πλάτη θα μπει πάλι μέσα για να μας δείξει κάτι.

Δεν ξέρω αν ο ΠΑΟΚ διάλεξε το πρότζεκτ ή αν το πρότζεκτ επέλεξε τον ΠΑΟΚ, μέσα από χιλιάδες συγκυρίες που οδήγησαν τα πράγματα στην κατάσταση που βρίσκονται σήμερα.

Στα δικά μου μάτια, σαν μία αόρατη δύναμη να οδηγεί τα πράγματα προς μία κατεύθυνση που δημιουργεί έναν πυρήνα ομάδας που καλείται να ωριμάσει πιο γρήγορα από το αναμενόμενο, από το φυσιολογικό, από αυτό που συνέβαινε και συμβαίνει στην Ελλάδα.

Μία ομάδα που σκληραίνει από τις αναποδιές που της συμβαίνουν με τα σκληρά γκολ στο τέλος, από την αίσθηση της ανισονομίας και της διαφορετικής λογικής στην ερμηνεία και την αξιολόγηση των κανονισμών και του VAR, μία ομάδα που σφυρηλατείται από κακουχίες και ανηφοριά. 

Εκτιμώ το πρότζεκτ έχει τρέξει, έχει εξελιχθεί, έχει αποδώσει πολύ πιο γρήγορα από το φυσιολογικό πλάνο. Είναι μπροστά από το πλάνο.

Φέτος είναι αουτσάιντερ. Του χρόνου θα είναι contender.

Φέτος, ότι κι αν πάρει θα είναι πάνω από τις αρχικές προσδοκίες.

Του χρόνου ότι δεν πάρει, θα είναι κάτω από τις προσδοκίες. 

https://www.sdna.gr/podosfairo/1058674_apo-agkathi-bgainei-rodo