Το Ευαγγέλιο του Σαββάτου 4 Μαρτίου 2023 – Όσιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Β/ 23 – 28

23 και συνέβη να βαδίζη αυτός εν ημέρα Σαββάτου κατά μήκος του δρόμου, που ανοίγετο μέσα εις σπαρμένα χωράφια. και τον δρόμον αυτόν ήρχισαν να τον ανοίγουν οι μαθηταί του, οι οποίοι πεινασμένοι εμαδούσαν και έτρωγον τα στάχυα δια να χορτάσουν.

24 και οι Φαρισαίοι του έλεγαν Κύτταξε, τι κάνουν την ημέραν του Σαββάτου οι μαθηταί σου. Κόπτουν και μαδούν στάχυα, έργον που δεν είναι επιτετραμμένον, διότι με αυτό βεβηλώνεται το Σάββατον. 25 Αλλά και αυτός τους είπε δεν ανεγνώσατέ ποτέ, τι έκαμεν ο Δαβίδ, όταν έλαβεν ανάγκην και επείνασε και αυτός και εκείνοι, που ήσαν μαζί του ;

26 πως δηλαδή εμβήκεν εις τον οίκον του Θεού, όταν ήτο αρχιερεύς ο Αβιάθαρ, και έφαγε τους άρτους, που ήσαν βαλμένοι ως θυσία εις τον Θεόν επάνω εις την ιεράν τράπεζαν της σκηνής, και τους οποίους δεν επιτρέπεται να φάγη κανείς, παρά μόνον εις τους ιερείς είναι επιτετραμμένον να τρώγουν αυτούς, και έδωκεν ο Δαβίδ από τους άρτους τούτους και εις εκείνους που ήσαν μαζί του ; και όμως εις την περίστασιν εκείνην, ούτε ο Θεός ωργίσθη, ούτε η Γραφή απεδοκίμασε την πράξιν αυτήν.

27 και έλεγεν εις αυτούς ο θεσμός του Σαββάτου έγινε δια τον άνθρωπον, προς τον σκοπόν να παιδαγωγηθή ούτος και οδηγηθή εις ηθικήν τελειότητα. και δεν έγινεν ο άνθρωπος δια το Σάββατον, δια να δουλεύη ως φοβισμένος σκλάβος εις ένα νεκρόν και ξηρόν τύπον.

28 Αφού δε το Σάββατον ωρίσθη δια να υποβοηθήση προς τελειοποίησιν τον άνθρωπον, βγαίνει το συμπέρασμα, ότι ο υιος του ανθρώπου, που είναι ο τέλειος και κατ εξοχήν εξυψωμένος ηθικώς αντιπρόσωπος της ανθρωπότητος και που αυτός ως Θεός ώρισε τον θεσμόν του Σαββάτου, είναι κύριος και του Σαββάτου και έχει εξουσίαν και τον θεσμόν τούτον να τροποποιήση. Εκείνο λοιπόν που έκαμαν τώρα οι μαθηταί, το έκαμαν με την σιωπηράν συγκατάθεσιν εκείνου, που είναι κύριος του Σαββάτου.

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Γ/ 1 – 5

1 και εμβήκε πάλιν εις την συναγωγήν. και ήτο εκεί ένας άνθρωπος, που είχε ξηρόν και ακίνητον το χέρι του. 2 και τον παρηκολούθουν προσεκτικά να ίδουν, εάν θα τον θεραπεύση κατά την ημέραν του Σαββάτου, δια να τον κατηγορήσουν ότι κατέλυε το Σάββατον.

3 και λέγει εις τον άνθρωπον, που είχε το ξηρόν και ακίνητον χέρι Σήκω και στάσου εις το μέσον της συναγωγής. 4 και τους λέγει Είναι επιτετραμμένον κατά την ημέραν του Σαββάτου να κάνη ο άνθρωπος καλόν και να ευεργετήση με αυτό τον πλησίον του η μπορεί να παραλείψη την ευεργεσίαν και έτσι να γίνη αίτιος κακού και βλάβης εις τον πλησίον ; Επιτρέπεται κατά το Σάββατον να σώση ο άνθρωπος την ζωήν του πλησίον η επιτρέπεται να μη τον βοηθήση κινδυνεύοντα και έτσι εμμέσως να τον φονεύση ; Αυτοί δε εσιώπων.

5 και αφού έρριψεν ο Ιησούς τριγύρω τους βλέμμα, που εφανέρωνε την ιεράν αγανάκτησίν του, ενώ συγχρόνως ελυπείτο εκ συμπαθείας προς αυτούς, διότι η καρδία των ήτο πεπωρωμένη και σκληρά και εκινδύνευαν να μείνουν αδιόρθωτοι, λέγει εις τον άνθρωπον Εξάπλωσε το χέρι σου. Αυτός δε, μολονότι από την ασθένειάν του ημποδίζετο να πράξη τούτο, όμως φανερώνων την πίστιν του κατέβαλε προσπάθειαν και το εξάπλωσε. και έγινε πάλιν υγιές το χέρι του, σαν το άλλο.

https://www.vimaorthodoxias.gr/evangelio/to-eyaggelio-toy-savvatoy-4-martioy-2023-osios-gerasimos-o-iordanitis/

 

4 Μαρτίου – Γιορτή σήμερα: Όσιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης

Ο Όσιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης γεννήθηκε στη Λυκία τον 5ο αιώνα μ.Χ. από ευσεβείς και ταπεινούς γονείς και εκ βρέφους αφιερώθηκε στον Θεό.

Σε νεαρή ηλικία ασπάσθηκε την αίρεση των Μονοφυσιτών παρασυρόμενος από τους οπαδούς του αιρετικού ψευδοπατριάρχη Θεοδοσίου, φανατικού μονοφυσίτου Αιγύπτιου μοναχού, ο οποίος κατά την απουσία του Πατριάρχη Ιουβεναλίου (422 – 458 μ.Χ.), βοηθούμενος και υπό της βασιλίσσης Ευδοκίας (βλέπε 13 Αυγούστου) – προ της μεταστροφής της στα ορθόδοξα δόγματα, κατόρθωσε να καταλάβει τον πατριαρχικό θρόνο των Ιεροσολύμων και να προβεί σε ανεκδιήγητες σκληρότητες επί είκοσι μήνες (451 – 453 μ.Χ.).

Ακόμη κι αυτός ο πανίερος ναός της Αναστάσεως έγινε θέατρο απερίγραπτων σκηνών και επιπλέον η ταραχή εξαπλώθηκε ανά την Παλαιστίνη.

Οι Μονοφυσίτες δεν παραδέχονται ότι στο πρόσωπο του Χριστού έχουν ενωθεί η θεία και η ανθρώπινη φύση «ἀτρέπτως, ἀσυγχύτως, ἀχωρίστως καὶ ἀδιαιρέτως», αλλά ισχυρίζονται ότι η θεία φύση του Χριστού απορρόφησε την ανθρώπινη φύση Του και επομένως ο Χριστός έχει μόνο μια φύση.

Γρήγορα όμως ο Όσιος Γεράσιμος κατάλαβε το λάθος του, επειδή ήταν άνθρωπος με καλή προαίρεση και ταπεινό φρόνημα. Είχε την καλή συνήθεια να επισκέπτεται και να συμβουλεύεται για πνευματικά αγιασμένους ανθρώπους. Από ένα λόγιο ασκητή που ονομαζόταν Ευθύμιος και ασκήτευε στην έρημο του Ρουβά, διδάχθηκε την αλήθεια και για τις δύο φύσεις του Χριστού, κατάλαβε το λάθος του και επέστρεψε και πάλι στην Εκκλησία.

Στη συνέχεια εκάρη το 451 μ.Χ. μοναχός στην έρημο του Ιορδάνου, όπου ασκήθηκε στην ησυχία. Αργότερα, όταν συγκεντρώθηκαν γύρω του πολλοί μοναχοί, οι οποίοι ζητούσαν την φωτισμένη καθοδήγησή του, ίδρυσε κοινοβιακή μονή κοντά στην πόλη Βαϊθαγλά.

Ο Όσιος Γεράσιμος ήταν αυστηρός, αλλά μόνο στον εαυτό του. Στους άλλους ήταν ευπροσήγορος και επιεικής. Έτρωγε λίγο, όσο χρειαζόταν για να συντηρείται στη ζωή, και κοιμόταν επίσης πολύ λίγο. Μάλιστα δίδασκε ότι όποιος θέλει να ζήσει περισσότερο πρέπει να κοιμάται λιγότερο, διότι ο πολύς ύπνος κάνει το σώμα τρυφηλό και άρα ανίσχυρο στους κόπους και ευάλωτο στις ασθένειες.

Η διδασκαλία του Οσίου Γερασίμου για τον ύπνο είναι ουσιαστικά λόγος για την άσκηση. Με τον περιορισμό του ύπνου και την εγκράτεια συνηθίζει η σάρκα (το σαρκικό φρόνημα) να υποτάσσεται στο πνεύμα. Με την άσκηση και την αδιάλειπτη προσευχή, ιδίως με την μονολόγιστη ευχή, το «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον με» ο νους συγκεντρώνεται στο χώρο της καρδιάς, που είναι η φυσική του θέση και αποκτά αδιάλειπτη μνήμη του Θεού.

Τόσο πολύ απέκτησε την οικείωση προς τον Θεό ο Όσιος Γεράσιμος και προστάτεψε το «κατ’ εἰκόνα καὶ καθ’ ὁμοίωσιν» των Αγίων, ώστε δάμασε και τα άγρια θηρία και έκανε πολλά θαύματα. Απέκτησε μάλιστα και υπηρέτη ένα όνο, για να μεταφέρει νερό, καθώς πόσιμο νερό βρισκόταν σε απόσταση. Κάποια φορά, κι ενώ το λιοντάρι κοιμόταν, έμποροι που περνούσαν έκλεψαν τον όνο. Και επειδή ο Όσιος υποπτεύθηκε ότι το λιοντάρι έφαγε τον όνο, το τιμώρησε να μεταφέρει εκείνο το νερό. Ώσπου, μια μέρα, όταν ξαναπέρασαν οι έμποροι από το ίδιο το σημείο, το λιοντάρι αναγνώρισε τον κλεμμένο όνο και τον επέστρεψε σώο στον Όσιο. Εκείνος τότε το απάλλαξε από το έργο αυτό και το άφησε να γυρίσει στο βουνό. Και όταν ο Όσιος κοιμήθηκε με ειρήνη, το λιοντάρι ήρθε και πέθανε πάνω στον τάφο του.

Όταν στις 19 Ιανουαρίου του 473 μ.Χ. κοιμήθηκε ο Όσιος Ευθύμιος ο Μέγας (βλέπε 20 Ιανουαρίου), ο Όσιος Γεράσιμος είδε σε όραμα κατά τη στιγμή που προσευχόταν στη Λαύρα, το τέλος του Οσίου. Αυτό αναφέρεται στη διήγηση του Αγίου Κυριακού του Αναχωρητού (βλέπε 29 Σεπτεμβρίου), ο οποίος συνόδευσε τον Όσιο Γεράσιμο στην κηδεία του μεγάλου Αγίου της Εκκλησίας.

Δύο χρόνια μετά το τέλος του Οσίου Ευθυμίου, το 475 μ.Χ. επί Πατριάρχη Ιεροσολύμων Αναστασίου Α΄ (458 – 478 μ.Χ.) ο Όσιος Γεράσιμος κοιμήθηκε με ειρήνη. Τη διαδοχή της Λαύρας ανέθεσε στους συνασκητές αυτού Στέφανο και Βασίλειο.

Σημείωση: Όπως μας πληροφορεί ο συναξαριστής του Αγίου Νικοδήμου, ο Όσιος Γεράσιμος έζησε την εποχή του Κωνσταντίνου του Πωγωνάτου τον 7ο μ.Χ. κάτι όμως που δεν φαίνεται πιθανό.

Εορτολόγιο: Γεράσιμος, Μάκης, Μικές, Μίκης, Γερασιμούλα.

https://www.vimaorthodoxias.gr/vioi-agion/4-martioy-giorti-simera-osios-gerasimos-o-iordanitis/