Fra il dire e il fare c’e di mezzo il mare. Ο Νίκος Μοσχοβίτης… μαθαίνει ιταλικά και βλέπει συνέπεια

«Ανάμεσα στα λόγια και στην πράξη υπάρχει το πέλαγος». Αυτό σημαίνει ο τίτλος αυτού του blog και είναι γραμμένος στα ιταλικά, καθώς πρόκειται για μία από τις πιο γνωστές παροιμίες στην πατρίδα του Μάσιμο Καντσελιέρι. Εκτός από παροιμία, είναι και μια μεγάλη αλήθεια, σε πολλές εκφάνσεις της ζωής…

Ας γυρίσουμε λίγο το χρόνο πίσω. Όχι πολύ πίσω. Σχεδόν τέσσερις μήνες πριν. Ήταν 18 Ιουνίου όταν ο Ιταλός είχε έρθει στη Θεσσαλονίκη, για την παρουσίαση της συνεργασίας του με τον ΠΑΟΚ. Τότε, είχε εξηγήσει το πως σκέφτεται τη δική του ομάδα, τι θέλει να φτιάξει, αναλογιζόμενος πάντα και τις συνθήκες που υπάρχουν στη νέα δουλειά που ανέλαβε.

«Πρώτα από όλα, πρέπει να δημιουργήσουμε μια ταυτότητα. Έχουμε πολλούς νέους παίκτες που πρέπει να βάλουμε στην ομάδα και αυτό είναι καλό, γιατί πρέπει να φτιάξουμε ένα νέο DNA. O πρώτος μου στόχος είναι να δημιουργήσουμε μια ταυτότητα, να φτιάξουμε μια ομάδα που θα παλεύει για τη φανέλα. Από την πρώτη στιγμή, ο κόσμος να βλέπει την ταυτότητα της ομάδας, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Όλοι οι παίκτες που θα έρθουν θα πρέπει να σέβονται το σύλλογο και την προσπάθεια μέσα στο γήπεδο» είχε πει τότε. Είχε πει κι άλλα, όπως αυτό που εμάς μας είχε κάνει περισσότερη εντύπωση και δε θα σας κρύψουμε ότι μας έκανε να απορούμε κιόλας, όταν είχε μιλήσει για τον τρόπο με τον οποίο θα φτιάξει το δικό του ΠΑΟΚ.

«Τρεις παίκτες που θα παίζουν με τη μπάλα στα χέρια, θα ορίζουν το τέμπο και θα μπορούν να παίζουν μαζί. Τρεις πλάγιοι που θα μπορούν να σουτάρουν και να βγάζουν επιθετικότητα στο παιχνίδι τους. Τρεις ψηλοί που θα είναι όλοι με αθλητικότητα, με ενέργεια και όλοι μαζί να βγάλουμε ένα σύνολο που θα παλεύει μέσα στον αγωνιστικό χώρο».

Όσοι έχετε δει τα δύο παιχνίδια για τα προκριματικά του BCL, με Oραντέα και Πετκιμσπόρ, καθώς και τους αγώνες με Περιστέρι, Λίμπουργκ και Παναθηναϊκό, μπορείτε να συμφωνήσετε μαζί μας ότι αυτό το πέλαγος που υπάρχει ανάμεσα στα λόγια και τις πράξεις (που αναφέρει η ιταλική παροιμία), ο Καντσελιέρι και οι παίκτες του, σχεδόν το έχουν ήδη διασχίσει!

Ναι, μπορεί να μην υπάρχει καμία συγκλονιστική αθλητικότητα στην τριάδα των ψηλών Άπσον, Φόρεστερ, Κρούζερ. Ναι, η τριάδα των πλάγιων που μπορεί να σουτάρει (Χέντερσον, Παπαδάκης ίσως και Περσίδης), έχει δρόμο ακόμα για να μπορεί να αποτελεί μόνιμη απειλή. Όσο για τους τρεις που παίζουν με τη μπάλα (Ρέινολντς, Μπάρτλεϊ, Κατσίβελης); Δε μπορεί να υπάρχουν πολλά παράπονα, ενώ χθες ο Ρέινολντς έκανε ένα πρώτο step up απέναντι σε παίκτες άλλου, πολύ ανώτερου επιπέδου.

Όσο για το DNA για το οποίο έκανε λόγο πρόσφατα ο Καντσελιέρι; Και αυτό είναι φανερό από το ξεκίνημα. Χθες, υπήρχαν στιγμές στο γήπεδο (πόσο κρίμα που δεν υπήρχε κόσμος στην κερκίδα), που δεν προλάβαινες να πας από τη μία φάση στην άλλη. Λαϊκισμός ή όχι, με 4.000-5.000 στο Παλατάκι χθες, άντε και με λίγο… Μαργαρίτη για 8-10 λεπτά για 3-4 παραπάνω ριμπάουντ και άμυνες, ο ΠΑΟΚ θα το έπαιρνε το παιχνίδι και θα είχε ξεκινήσει με ένα εντελώς απροσδόκητο 2-0 στη φετινή Stoiximan GBL. Το γήπεδο όμως ήταν άδειο λόγω τιμωρίας και ο Μαργαρίτης με κοστούμι αντί για σορτσάκι.

Αν θέλετε να μπούμε σε λεπτομέρειες και τεχνικές αναλύσεις ενός αγώνας μιας ομάδα που αυτή τη στιγμή το μπάτζετ της είναι στις 600.000 ευρώ, απέναντι σε μια άλλη που είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης και Ελλάδας, με αγωνιστικό μπάτζετ μεγαλύτερο των 20.000.000 ευρώ, μάλλον θα χάσουμε το μεγαλύτερο νόημα. Εννοείται ότι ήταν θέμα τα 18 επιθετικά ριμπάουντ του Παναθηναϊκού, αλλά δε μπορεί να μην είναι θέμα και μάλιστα μεγαλύτερο, το 60% (24/40) στα δίποντα, το 44% (11/25) στα τρίποντα, οι 18 ασίστ για 8 λάθη αυτού του ΠΑΟΚ, κόντρα σε αυτόν τον Παναθηναϊκό.

Το αναφέραμε και μετά τη νίκη στο Περιστέρι, το σημειώνουμε και σήμερα, μετά το διπλό επί της Λίμπουργκ (μάλλον στη χειρότερη εμφάνιση της ομάδας σε αυτά τα πρώτα 5 παιχνίδια) και την εικόνα με τον Παναθηναϊκό. Ο ΠΑΟΚ παρουσιάζει αξιοθαύμαστη συνέπεια, λόγων και πράξεων. Αυτά που είπε ο Καντσελιέρι το καλοκαίρι, τα κάνει πράξη τώρα και μάλιστα, ίσως πιο νωρίς από ό,τι περίμεναν οι περισσότεροι. Μην ανοίξουμε ξανά αυτήν την κουβέντα όμως, για το τι περίμεναν οι περισσότεροι, χωρίς να έχουν εικόνα ούτε από τον ΠΑΟΚ ούτε από αντιπάλους. Το θέμα γι’αυτήν την ομάδα, είναι να συνεχίσει με την ίδια συνέπεια, να συνεχίσει να βελτιώνεται παιχνίδι με το παιχνίδι, όπως κάνει μέχρι τώρα. Και όταν θα έρθουν τα άσχημα αποτελέσματα, η επιβάρυνση, το αρνητικό σερί, να τα διαχειριστεί όπως πρέπει για να τα ξεπεράσει.

Υ.Γ.: Οι 19 βολές του ΠΑΟΚ και οι 31 του Παναθηναϊκού, εξηγούνται από τα 19 παραπάνω ριμπάουντ των φιλοξενούμενων και από το γεγονός ότι πλην της 4ης περιόδου, έβρισκαν λύσεις στο σκοράρισμα σχεδόν αποκλειστικά μέσα από τη γραμμή των 6.75. Κι αν έχουμε ζήσει διάφορα όλα αυτά τα χρόνια, χθες δεν υπήρχε κάτι το μεμπτό σε φιλοσοφία σφυριγμάτων.

Υ.Γ. 2: Η εμπειρία του Ρέινολντς από Ευρώπη ως τώρα, είναι από Ολλανδία και Κύπρο. Τώρα δοκιμάζει πρώτη φορά σε αυτό το επίπεδο και παρότι συνεχίζει να δείχνει τουλάχιστον ένα τέμπο κάτω από τους συμπαίκτες του, χθες είχε 20 πόντους, με 9/12 δίποντα και 5 ασίστ για 2 λάθη. Ορμούσε στο καλάθι πάνω στον Λεσόρ, τον Ερνανγκόμεθ και άλλους. Το τρίποντο αποτελεί τελευταία του επιλογή και θα πρέπει να αλλάξει αυτό. Χθες όμως, έκανε σχεδόν τα πάντα σωστά και του αξίζουν τα εύσημα γι’αυτό.

Υ.Γ.3: Δύσκολο το παιχνίδι της Τετάρτης με την Πόρτο στο Παλατάκι, ακόμα πιο δύσκολο αυτό του Σαββάτου στην έδρα του Πανιωνίου.

https://www.paok24.com/mpasket/518528/fra-il-dire-e-il-fare-c-e-di-mezzo-il-mare/