Προδομένος απ’ τις επιλογές του To πρώτο τόσο κακό βράδυ του #Ivic σε επίπεδο διαχείρισης και το «μάθημα» της #Schalke στον #PAOK . Ο Γρηγόρης Ατρείδης σχολιάζει…

Τις τελευταίες εβδομάδες η αγωνιστική πορεία του ΠΑΟΚ αποτελεί σημείο αναφοράς για την ποδοσφαιρική Ελλάδα.

Ο «Δικέφαλος» παίζει το πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο, «τρέχει» ένα εξαιρετικό σερί θετικών αποτελεσμάτων, κάτι που δε θα μπορούσε παρά να πιστώνεται στη δουλειά του προπονητή του.

Όσο υποδειγματική ήταν η διαχείριση του Ίβιτς και τα αγωνιστικά του πλάνα το τελευταίο χρονικό διάστημα, τόσο αποτυχημένες ήταν οι χτεσινές του επιλογές, τόσο όσον αφορά στη διάταξη που επέλεξε να παρατάξει την ομάδα του όσο και στις επιλογές προσώπων, ακόμα και στις αλλαγές που επιχείρησε στη διάρκεια του αγώνα.

Για όλους εμάς είναι πολύ εύκολο να κάνουμε κριτική εκ του αποτελέσματος, σε αντίθεση με έναν προπονητή, ο οποίος καλείται να προετοιμάσει ένα παιχνίδι και να κριθεί κυρίως βάσει της τελικής έκβασης του και πολύ σπανιότερα για την αγωνιστική εικόνα της ομάδας του.

Ωστόσο, το σωστό είναι να γίνεται κριτική και να διαπιστώνονται τα λάθη πριν αυτά μαζευτούν και «πνίξουν» αυτόν ή αυτούς που έχουν την ευθύνη τους.

Ο Ίβιτς ακόμα και στη χτεσινή κακή βραδιά αποδεικνύει τις περγαμηνές που έχει για να εξελιχθεί σε έναν πολύ υψηλού επιπέδου προπονητή. Κι εξηγούμαι…

«Δεν δουλεύαμε και χρησιμοποιούσαμε τυχαία το 3-5-2 τόσο καιρό στα παιχνίδια μας. Ήξερα ότι η δύναμη της Σάλκε ήταν τα δύο φουλ μπακ της και προσπάθησα με το σύστημα που επέλεξα να κλείσω το παιχνίδι του αντιπάλου από τις πίσω ζώνες, κάτι που αποτελεί βασικό του πλεονέκτημα», δήλωσε μεταξύ άλλων στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου ο προπονητής του ΠΑΟΚ.

Το παραπάνω αποτελεί την έμπρακτη απόδειξη της στρατηγικής που αποδεδειγμένα είναι κομμάτι της δουλειάς του Ίβιτς, με τον Σέρβο να μην αφήνει τίποτα στην τύχη, δείχνοντας ότι δουλεύει, διαβάζει τον αντίπαλο και ξέρει τι κάνει και γιατί το κάνει, κάτι που αποτελεί την «προίκα» του ΠΑΟΚ στην άκρη του πάγκο του, αλλά δε συνεπάγεται την επιτυχία των επιλογών σε κάθε αγώνα.

Ξεπερνώντας την παραπάνω διαπίστωση, η οποία είναι πολύ σημαντική για τη μετέπειτα πορεία του «Δικεφάλου», η οποία προφανώς και δεν τελειώνει σε μία «κρύα» ευρωπαϊκή ήττα από τη Σάλκε, το βασικό πρόβλημα του Ίβιτς στο χτεσινό παιχνίδι, είναι πως προδόθηκε από τις επιλογές του και δεν φρόντισε ποτέ να αναπροσαρμόσει τα πλάνα του στη διάρκεια της αναμέτρησης.

Είναι ξεκάθαρο ότι ο πρώτος του στόχος ήταν η διαφύλαξη του μηδέν στην άμυνα και ο περιορισμός του αντιπάλου, κάτι που εξηγεί την επιλογή του στον σχηματισμό, με τη συνέχεια αυτού του πλάνου στο θετικό της σενάριο να ήθελε τον ΠΑΟΚ να παίρνει περισσότερα ρίσκα στο φινάλε της αναμέτρησης.

Το τελευταίο δεν μπορέσαμε βέβαια να το δούμε έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι και δε θα είμαστε και ποτέ σίγουροι αν όντως ήταν στο μυαλό του προπονητή.

Ο ΠΑΟΚ προσπάθησε να «κλέψει» το χτεσινό παιχνίδι και αποδείχτηκε στην πράξη ότι το κυριαρχικό ποδόσφαιρο, το ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας που συνηθίζει να παίζει, του πάει πολύ περισσότερο από τον… κλεφτοπόλεμο.

Πόσο μάλλον όταν απέναντι του είχε μία ομάδα υψηλότερου επιπέδου από όλες αυτές που κέρδισε με άνεση τις τελευταίες εβδομάδες.

Το πιο συντηρητικό πλάνο με το οποίο για συγκεκριμένο λόγο παρατάχθηκε ο ΠΑΟΚ, του στέρησε τη δυνατότητα να εκμεταλλευτεί την ορμή που του έδινε η «καυτή» Τούμπα και τον έκανε αγνώριστο συγκριτικά με τον ποδοσφαιρικό εαυτό που μας έχει συστήσει εδώ και καιρό.

Ο «Δικέφαλος» στο τελευταίο παιχνίδι που χρησιμοποίησε διάταξη με τρεις παίκτες στην άμυνα, μπόρεσε απέναντι στην πολύ πιο αδύναμη Ξάνθη (συγκριτικά με τη Σάλκε) να δημιουργήσει φάσεις στην επίθεση, παρότι ήταν και πάλι πολύ λιγότερες συγκριτικά με τα δικά του στάνταρ επιθετικότητας.

Κόντρα στην πολύ ποιοτικότερη Σάλκε που δουλεύει καιρό το 3-5-2, ο ΠΑΟΚ εγκλωβίστηκε στον σχηματισμό του, δεν μπορούσε να αναπτυχθεί, να επιτεθεί, χάνοντας παράλληλα το πλεονέκτημα της ορμής που του έδινε η Τούμπα, με την ατμόσφαιρα, κατ’ όπως οι ίδιοι οι Γερμανοί παραδέχτηκαν, να τους έχει κάνει να τα χάσουν στο πρώτο 20λεπτο του αγώνα.

Το πλάνο του Ίβιτς είχε προδοθεί, ήταν επιτυχημένο μόνο στο αμυντικό κομμάτι γιατί όντως περιόρισε σε πολύ μεγάλο βαθμό τον αντίπαλο, ωστόσο μία ολιγωρία σε μία στημένη μπάλα αρκούσε για να αλώσει και την αμυντική επιτυχία.

Το γκολ των φιλοξενούμενων κόντρα στη ροή του αγώνα αποσυντόνισε τελείως τον ΠΑΟΚ και ανέδειξε ακόμα περισσότερη την αδυναμία των παικτών του να ανταπεξέλθουν σε ένα διαφορετικό για τα δεδομένα του «Δικεφάλου» αγωνιστικό προφίλ.

Είπαμε κόντρα στην Ξάνθη αυτή η διαφορά με την επιλογή του σχηματισμού καλύπτεται, κόντρα στη Σάλκε όμως όχι.

Το πρόβλημα για τον προδομένο από το βασικό του πλάνο Ίβιτς, ήταν ότι προτίμησε να το ακολουθήσει μέχρι το τέλος, ενδεχομένως για να μην μπερδέψει κι άλλο την ομάδα του, φοβούμενος τα χειρότερα, με την εξέλιξη του αγώνα να τον διαψεύδει απόλυτα.

Ο ΠΑΟΚ δεν μπόρεσε ούτε στο δεύτερο ημίχρονο να αναπτυχθεί και να γίνει επιθετικός, έμοιαζε εγκλωβισμένος σε ένα παιχνίδι που βόλευε μόνο τον αντίπαλο που προηγούνταν στο σκορ και σα να μην έφτανε αυτό ήρθαν και τα γκολ στο τελευταίο δεκάλεπτο να βάλουν ταφόπλακα στα όνειρα της πρόκρισης.

Ο Ίβιτς υστέρησε στο «Plan B» και έδειξε εμφανώς αιφνιδιασμένος από την αποτυχία της αγωνιστικής του στρατηγικής, με αποτέλεσμα να κάνει λάθη και στις αλλαγές από τον πάγκο (η πρόωρη αντικατάσταση του Μυστακίδη, η καθυστερημένη είσοδος του Ενρίκε), εκτός από την επιλογή του να μην αλλάξει και να κρατήσει έναν σχηματισμό που αδικούσε την ομάδα του.

Ήταν το πρώτο τόσο κακό βράδυ του Ίβιτς σε επίπεδο διαχείρισης, με τον Σέρβο να ευθύνεται (εκ του αποτελέσματος) για τη λανθασμένη επιλογή διάταξης και την απόφαση να μην προχωρήσει σε κάποια αλλαγή στο αρχικό πλάνο του ως το τέλος του αγώνα.

Ωστόσο, δε θα πρέπει να παραγνωρίζουμε την τεράστια ευθύνη που έχουν και οι παίκτες του ΠΑΟΚ, οι οποίοι έδειξαν κάκιστη νοοτροπία, καθώς σε ένα βράδυ που έπρεπε να κάνουν τη διαφορά, υστέρησαν σημαντικά, όντας οι βασικοί υπεύθυνοι με τα «εγκληματικά» ατομικά τους λάθη για το πλασματικό 3-0 της Σάλκε.

Η συμμετοχή μιας ελληνικής ομάδας στην Ευρώπη, της προσδίδει το κύρος που στερείται στο υποβαθμισμένο ελληνικό ποδόσφαιρο, γεμίζοντας τη χρονιά της με προκλήσεις κι εμπειρίες στη διάρκεια του… ταξιδιού.

Νωρίτερα μέσα στη σεζόν η ευρωπαϊκή παρουσία του ΠΑΟΚ βοήθησε την ομάδα του Ίβιτς να σταθεί στα πόδια της σε ένα δύσκολο διάστημα με αστάθεια κι ανεπιτυχή αποτελέσματα στις εγχώριες διοργανώσεις, χαρίζοντας της σημαντικές νίκες που την ξελάσπωσαν και της χάρισαν πίστωση χρόνου.

Αυτή τη φορά η χτεσινή ήττα από τη Σάλκε συγκαταλέγεται στο κεφάλαιο «εμπειρίες», όντας για τον «Δικέφαλο» ένα μεγάλο ευρωπαϊκό μάθημα, το οποίο έρχεται να υπενθυμίσει σε όλους εντός ομάδας, αυτό που σημειώνω εδώ και καιρό.

Μπορεί ο ΠΑΟΚ να παίζει το πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, έχοντας «φτιάξει» τον κόσμο του για όσα μπορούν να ακολουθήσουν, ωστόσο οφείλει να παραμείνει προσγειωμένος, σοβαρός και συγκεντρωμένος στους (εγχώριους πλέον) αγωνιστικούς του στόχους, καθώς ακόμη δεν πέτυχε τίποτα.

Τα σερί δεν πετυχαίνουν στόχους, αυτούς που τόσο λείπουν από τον ΠΑΟΚ κι η Σάλκε χτες φρόντισε να του το υπενθυμίσει. Να του το… φωνάξει για την ακρίβεια!

http://www.paok24.com/europa-league/89191/prodomenos-ap-tis-epiloges-tou