Μια επόμενη ευκαιρία, να το πάρουν αλλιώς…

Ο Αλέξης Σπυρόπουλος γράφει για την τελευταία ευκαιρία που έδωσε η γκολάρα του Λάζαρου σε ΑΕΚ και ΠΑΟΚ προκειμένου να προσφέρουν κάτι διαφορετικό στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Θέλω να (ξανα)δείξω, στα παιδιά που παίζουν ποδόσφαιρο ή φιλοδοξούν να παίξουν ποδόσφαιρο, τη στιγμή του γκολ της ΑΕΚ με την ΑΕΛ. Όχι για το αρτίστικο κομμάτι, αυτό έχει εξαντληθεί. Αλλά για να δώσουν προσοχή στο εξής. Πόσο ήρεμος και χαλαρός περιμένει, ο Χριστοδουλόπουλος, την εκτέλεση και την εξέλιξη της φάσης. Στον πανικό ενός τελευταίου κόρνερ, μες στην κοσμοχαλασιά της μεγάλης περιοχής με τον Μπάρκα περίπου στο πέναλτι, ο Λάζαρος «απομακρύνεται» πέρα κι απ’ το δεύτερο δοκάρι. Αυτοξεμοναχιάζεται. Απαθής, και παθιασμένος. Μαθαίνεις απ’ αυτό, εάν το δεις.

     Είναι μια χρυσή συμβουλή που είχε/έχει ανάγκη να την ακούσει, είτε ο Μέσι κάποτε απ’ τον Πεπ είτε το δεκάχρονο παιδί στην ακαδημία της γειτονιάς. Δεν χρειάζεται να το ζορίζεις, δεν χρειάζεται να το κυνηγάς ψυχωσικά, δεν χρειάζεται να το (εκ)βιάζεις, δεν χρειάζεται να πηγαίνεις και να πέφτεις με τα μούτρα. Η μπάλα, αν είναι, θα έρθει εκείνη να σε βρει. Αμα έρθει και σε βρει όμως, εδώ είναι όλο το μυστικό, έσο έτοιμος. Τι θα κάνεις, πώς θα το κάνεις, γιατί θα το κάνεις. Εάν είσαι έτοιμος, μετά σηκώνεσαι και πανηγυρίζεις. Εάν όχι, μπορεί να σπάσεις κάνα πλευρό. Ακόμη χειρότερα, καμιά μέση.

     Ένα γκολ του σινεμά, πράγματι. Αλλά πάλι, ότι η χρονιά της ΑΕΚ είναι ταινία, Μπουλμέτης, 2018, 1968, το υλικό για τον Μπουλμέτη του 2068, δεν λέμε κάτι καινούργιο με όλο αυτό. Επίσης δεν λέμε κάτι καινούργιο, για την ακρίβεια το είχαμε συζητήσει εδώ τον Φεβρουάριο όταν η Ενωση αγωνιζόταν με τη Ντινάμο Κιέβου στο Γιουρόπα Λιγκ, ότι εφέτος ο Χριστοδουλόπουλος «δεν βλέπει» κανένα αντίπαλο. Οτι νιώθει ισχυρός, ακόμη και να περπατήσει στο νερό επάνω. Το μόνο καινούργιο μετά το γκολ κατά της ΑΕΛ, είναι ότι αυτός θα φταίει για όλα! Κακά τα ψέματα, ως το 90’+3’ είχαμε ξεμπλέξει, στο 90’+4’ μπλέξαμε πάλι…

     Μακάρι ο καθημερινός καυγάς ΠΑΟΚ/ΑΕΚ να ήταν, ποιος απ’ τους δύο είναι ο καλύτερος της σεζόν. Ο πόλεμος της αγωνιστικής εντύπωσης, δηλαδή. Αλλ’ ο καθημερινός καυγάς ΠΑΟΚ/ΑΕΚ γίνεται, μέχρι και για το τι ώρα είναι τώρα. Μια φορά έτοιμοι να μαλώσουν για το μείζον οι Πόντιοι, δέκα φορές έτοιμοι να μαλώσουν για το παραμικρό οι περί τους Πόντιους. Ο καυγάς ΠΑΟΚ/ΑΕΚ δεν είναι πρόβλημα. Είναι κάτι πολύ περισσότερο. Είναι μεγάλη ήττα. Είναι η αποτυχία των κλαμπ, να προσφέρουν το διαφορετικό. Εκτός αν ο Λάζαρος δίνει μια επόμενη ευκαιρία, να το πάρουν αλλιώς…

     ΠΑΟΚ και ΑΕΚ ακούγονται «ίσα κι όμοια» με Ολυμπιακό/Παναθηναϊκό, παρά το γεγονός ότι εδώ κι εκεί, και στον ΠΑΟΚ και στην ΑΕΚ, εργάζονται πολύ κανονικοί άνθρωποι! Η ήττα είναι συστημική. Ο καυγάς ΠΑΟΚ/ΑΕΚ δεν αφορά τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ. Συνιστά συνολική ήττα του ελληνικού πρωταθλήματος, ότι δεν άντεξε να είναι τόσο συναρπαστικό και σε 15 μέρες ανεφλέγη κι αυτοκαταστράφηκε. Κοιτάζω την τρέχουσα βαθμολογία του τουρκικού πρωταθλήματος, Γαλατάσαραϊ-60, Μπεσίκτας-59, Μπασάκσεχιρ-59, Φενέρμπαχτσε-57, πέντε αγωνιστικές πριν το φινάλε, όλα στο γήπεδο, τίποτα στα χαρτιά. Σκέφτομαι ότι κάπως έτσι θα ήταν και στο δικό μας πρωτάθλημα η βαθμολογία αυτές τις μέρες, αν τον κρίσιμο Μάρτιο την αντέχαμε. Στην Κωνσταντινούπολη, φαίνεται να την αντέχουν. Οποιος το αντέχει, το απολαμβάνει.

     Πριν το κλείσω, θέλω να εξάρω τη σημαντική συμμετοχή της ΑΕΛ στην ταινία του Κυπέλλου Ελλάδος 2017-2018. Η μάχη με την Ξάνθη πριν τους «8», το 3-0, το θρίλερ στη ρεβάνς, οι τρεις κόκκινες, ήταν ένα μικρό έπος. Η μάχη με τον ΠΑΣ στους «8» ήταν, κι αυτή, ένα μικρό έπος. Η ανατροπή, η ανατροπή στην ανατροπή, η παράταση, τα δύο γκολ στην παράταση. Η μάχη με την ΑΕΚ στους «4», γκολ στο 90’ ο Λάζαρος των φτωχών εκεί (Κρίζμαν) γκολ στο 90’ ο Λάζαρος εδώ, μας έδωσε αυτά που μας έδωσε. Πουθενά δεν υπάρχουν πρώτοι ρόλοι, δίχως δεύτερους. Στο Κύπελλο Ελλάδος 2017-2018, η ΑΕΛ παίρνει εύκολα το βραβείο δεύτερου ανδρικού ρόλου. Απλώς η ΑΕΚ 2017-2018 δημιούργησε στον εαυτό της τη βιωματική συνήθεια, το μέταλλο που λένε, εκτός απ’ το να παίρνει ό,τι αξίζει…καμιά φορά να παίρνει κι ό,τι αξίζει ο αντίπαλός της!      

http://www.sdna.gr/podosfairo/kypello-elladas/article/457271/mia-epomeni-eykairia-na-paroyn-allios