Η συνοχή της ενδεκάδας ουσιαστικό κριτήριο για τα νέα μπολιάσματα στον ΠΑΟΚ. Αρις Νικολάκης
Κατά τα άλλα… Αυτή η διακοπή, αυτό το πέρασμα από τον παρελθόντα αγώνα προς τον μελλούμενο (σημασία δεν έχουν τα ονόματα των αντιπάλων αλλά οι τρεις βαθμοί) είναι σπάνια περίπτωση. Σπάνια; Ίσως και πρωτοφανής για τον ΠΑΟΚ. Είναι ένα πέρασμα πίστωσης χρόνου, για να αποδώσουν τα δέοντα όχι μία ή δυο η τρεις μεταγραφές. Είναι πέρασμα χρόνου για αποδώσουν και πέντε κι έξι.
Τούτο δε, είναι πάρα πολύ δυσκολότερο εγχείρημα από το σύνηθες εγχείρημα ανάπαυσης κι ανασυγκρότησης. Για να λέμε και τα δίκια του Ραζβάν Λουτσέσκου. Κι ένα νέο, το κορυφαίο. αυτοκίνητο του κόσμου θέλει το ροντάρισμα του. Οι νέοι παίκτες δε θα θέλουν; Με μια διαφορά, την οποία αναδείξαμε και χθες. Ο ΠΑΟΚ δεν έχει την πολυτέλεια του χρόνου στο ροντάρισμα τους. Ένα νέο, το κορυφαίο, αυτοκίνητο του κόσμου έχει στο δικό του.
Κι επειδή οι παίκτες δεν είναι μηχανές… Ήτοι, έχουν και ψυχή και πνεύμα… Ο Ρουμάνος προπονητής παίρνει αγκαζέ κάθε νεοφερμένο. Τα λένε μεταξύ τυριού κι αχλαδιού. Επιταχύνουν έτσι (και) διαπροσωπικά το μπόλιασμα τους στον ΠΑΟΚ. Ανάλογα δε, με την εκτίμηση του Ραζβάν Λουτσέσκου για την πορεία του μπολιάσματος, ενεργοποιείται κάθε παίκτης ξεχωριστά.
Το πέρασμα από τον παρελθόντα αγώνα προς τον μελλούμενο (σημασία είπαμε, δεν έχουν τα ονόματα των αντιπάλων αλλά οι τρεις βαθμοί) είναι ιδανική ευκαιρία για τον προπονητή του ΠΑΟΚ, να καταγράψει την πρόοδο του μπολιάσματος των νέων (…χρονολογικά) στην ομάδα του.
Θεωρούμε πως μάλλον, δε θα είναι όλοι τους στο ίδιο προσαρμογής κι ετοιμότηταας. Δίχως να παίζει ρόλο περί τούτου, ο χρόνος άφιξης τους στην Τούμπα. Ως εκ τούτου – εμείς τουλάχιστον – δεν περιμένουμε τη μεθεπόμενη Κυριακή, στην Τούμπα, μία πρωτόγνωρη ενδεκάδα. Είναι και το θέμα συνοχής – βλέπετε – το οποίο αποτελεί βάση για κάθε αλλαγή η αλλαγές σε κάθε ενδεκάδα. Το πάθημα στο Ηράκλειο να γίνει μάθημα στη Θεσσαλονίκη.
Έχουμε όμως, καιρό μέχρι τη μεθεπόμενη Κυριακή για να τα ξαναπούμε σχετικώς…
ΥΓ 1 : Κομμουνιστής λένε, ο Θεοδωράκης. Μακάρι να είχε η Ελλάδα ένα εκατομμύριο κομμουνιστές ωσάν τον παμμέγιστο Μίκη. Ποιος θα τολμούσε, να υπογράψει την αντεθνική Συμφωνία των Πρεσπών;
ΥΓ 2 : Θα τολμούσε όμως, εάν ζούσε κι ένα από το απαυγάσματα της ποίησης; Ο Νομπελίστας Οδυσσέας Ελύτης, ανθυπολοχαγός στο έπος της Αλβανίας. Το έργο του «Άξιον εστί» - με τη μουσική του Μίκη - μπορεί και σήμερα νεκρούς πατριώτες, να αναστήσει. Για το καλό της Ελλάδας! Ναι, αλλά… δεν ακούγεται. Τυχαία;
ΥΓ 3 : Όχι, δεν πέρασαν στα ψιλά τα γενέθλια της «Μ». Και βέβαια όχι! Αλίμονο. Ο φίλαθλος κόσμος της Βόρειας Ελλάδας την έχει χαραγμένη βαθιά στη συνείδηση του ως άπαρτο κάστρο του αδέσμευτου Τύπου…
https://www.metrosport.gr/33-1694161945-rkc3ruh8ot-835403