Εφιάλτης. Ο ΠΑΟΚ έπρεπε να παίξει μία άμυνα και δεν τα κατάφερε. Κάτι πολύ σκληρό για όλους. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας.

Όταν φτάνεις σε αυτό το σημείο, απαγορεύεται να κάνεις το λάθος. Χρειάστηκαν μαζικά λάθη για να δεχτεί ο ΠΑΟΚ το μοιραίο χτύπημα. Κάποια δευτερόλεπτα από την πρόκριση, μάλλον είχε περάσει το πεντάλεπτο των καθυστερήσεων όταν έκανε τα πάντα για να δεχτεί το γκολ.

Το κλέψιμο του Σβαμπ με τον Ντεσπόντοφ, θα μπορούσε να είναι η τελευταία φάση. Ο Βούλγαρος έκανε τακουνάκι και έχασε τη μπάλα. Τακουνάκι χωρίς να βλέπει που είναι ο συμπαίκτης του. Μετά έκανε και δεύτερο λάθος. Έδωσε φάουλ αντί απλά να ακολουθήσει τον αντίπαλο και να τον αναγκάσει σε μία σέντρα υπό πίεση. Έβαλε τη Μάλμε στη περιοχή. Η άμυνα δε βγήκε σε πρώτο χρόνο, όμως φάνηκε να βγαίνει σε δεύτερο. Εκεί ο Καμαρά, προφανώς σε απόλυτο σκοτάδι απλά κλοτσάει τη μπάλα χωρίς να βάζει ούτε το σώμα του σωστά, ούτε με τρόπο για να τη στείλει πλάγια. Αυτή κοντράρει και καταλήγει στα δίχτυα.

Ο ΠΑΟΚ έπρεπε να παίξει σοκαρισμένος την παράταση, μάλλον στοχεύοντας στα πέναλτι. Είχε αρκετούς που ξέρουν να χτυπάνε, εκεί είχε τύχη. Δέχτηκε τέταρτο γκολ, καθαρό φάουλ στον Σβαμπ. Ο Ιταλός μας είχε δώσει δείγματα γραφής σε ολόκληρο το 90λεπτό. Ύποπτα εχθρικός με τον ΠΑΟΚ όπως και ο Varίστας. Πως είναι δυνατόν να μην έχεις δώσει το πέναλτι στον Κουλιεράκη στη φάση του δοκαριού. Παρατεταμένο κράτημα που του στερεί την ισορροπία και δεύτερος αμυντικός πάνω του που τον χτυπάει με τη φόρα.

Ο ΠΑΟΚ βρήκε μία φάση με τον Τισουντάλι, αλλά κακά τα ψέματα. Χωρίς Τάισον, Ζίφκοβιτς στον αγωνιστικό χώρο, τα πράγματα είχαν σκουραίνει.

Το Τσάμπιονς Λιγκ είναι ένας θεσμός που δεν συγχωρούνται τα λάθη. Και το ότι ο ΠΑΟΚ έφτασε να παίζει την πρόκριση στη τελευταία άμυνα, μάλλον ήταν έκπληξη. Χρειάστηκαν βέβαια τρία τέλεια χτυπήματα για να συμβεί αυτό. Πολύ δύσκολα θα βρεις σε ένα παιχνίδι τρία τέτοια γκολ.

Όμως αφήνεις τη Μάλμε να προηγηθεί από πλάγιο άουτ. Το γυρνάς με τα γκολ του Τάισον και του Κουλιεράκη. Το γκολ του τελευταίου, σε μία φυσιολογική μέρα στη δουλειά, θα σκότωνε τον αντίπαλο. Είδαμε το γκολ της σεζόν Τρίτη και 13 του Αυγούστου. Όμως ο ΠΑΟΚ φρόντισε να μην είναι μία φυσιολογική μέρα στη δουλειά. Κατάφερε να ισοφαριστεί ένα λεπτό μετά. Να χαζεύεις.

Η αντίδραση ήταν άμεση αλλά και πάλι. Στο δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ έχει δύο τεράστιες ευκαιρίες να τελειώσει την πρόκριση. Ο Μουργκ την ξόδεψε, ο Κουλιεράκης έκανε ότι μπορούσε παρά το ασφυκτικό μαρκάρισμα και νικήθηκε στο εκατοστό.

Η Μάλμε είναι μία εξαιρετική ομάδα. Υπήρξε στιγμές που εξέθεσε τον ΠΑΟΚ. Όχι όμως στο διάστημα που ο ΠΑΟΚ επέλεξε να σβήσει το παιχνίδι. Απλά στο τέλος, όταν κάνεις ταμείο, ξέρεις γιατί δεν συνεχίζεις στη μεγαλύτερη διασυλλογική διοργάνωση. Τα λάθη ήταν περισσότερα από αυτά που σηκώνει ο θεσμός.

Η μία άμυνα που δεν παίχτηκε, ο ύποπτος Ιταλός που έπαιξε ρόλο, το σοκ που θα χρειαστεί χρόνος για να ξεπεραστεί.

Απλά στον ΠΑΟΚ θα πρέπει να αναλύσουν επιτέλους το γιατί η ομάδα δεν φτάνει στον συγκεκριμένο στόχο. Το να προσεγγίζεις τους ομίλους του Τσουλού με την ίδια φιλοσοφία που προσέγγισες πέρυσι του Κόνφερενς, προφανώς είναι μία λογική που μπάζει.

Το να μην ενισχύεις την ομάδα σε θέσεις κλειδί γιατί ο προπονητής αργεί να τους βάλει, είναι λάθος και του τελευταίου και του κλαμπ.

Όμως ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Θα το καταπιούμε και αυτό και θα πάμε παρακάτω. 

https://www.sdna.gr/podosfairo/1225612_efialtis