O «Άγιος Δομίνικος» και ο «Όσιος Τάισον». Όταν τα πράγματα στο γήπεδο ζορίζουν, ο ΠΑΟΚ έχει κάπου να ακουμπήσει. Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος…

Ας με συγχωρέσουν οι πατέρες της Εκκλησίες και με την ελπίδα ότι δεν θα υποπέσω στην αμαρτία της βλασφημίας, θα δανειστώ τον όρο που ακολούθησε σε όλη του την καριέρα έναν εκ των κορυφαίων της ιστορίας. 

Ο «Άγιος Ίκερ» δεν έγινε ποτέ πολιούχος, η ιεροσύνη του δεν αναγνωρίστηκε ποτέ από την καθολική εκκλησία της Ισπανίας, αλλά ακόμα και σήμερα μνημονεύεται περίπου ως… εθνοσωτήρας. 

Μία δική του επέμβαση σε ανεπανάληπτο τετ-α-τετ με τον Άριεν Ρόμπεν χάρισε στην Ισπανία το πρώτο και μοναδικό της Παγκόσμιο Κύπελλο, ενδεχομένως και να άλλαξε την ιστορία του ποδοσφαίρου.

Ο «Άγιος Ίκερ» μνημονεύεται ακόμα από τους οπαδούς της «βασίλισσας», ήταν εκεί να απλώσει πότε το χέρι του κι άλλοτε το πόδι του και να πρωταγωνιστήσει σε δεκάδες μικρά θαύματα που έγραψαν την δική τους ιστορία.

Στο ποδόσφαιρο, η πίστη σε κάτι υπερφυσικό, σε κάτι μεγάλο είναι πάντα ένα αποκούμπι. Φέρνει εσωτερική γαλήνη, ηρεμία, αυτοπεποίθηση. Ακόμα κι αν όλα πάνε στραβά, υπάρχει κάποιος που μπορεί να διορθώσει την κατάσταση -δεν είναι όλα χαμένα.

Αν ήταν άλλοι στην θέση τους, θα χαλούσαν τον κόσμο. Ενενήντα-εννιά στους εκατό διαιτητές θα έδιναν φάουλ του επιτιθέμενου, ο οποίος ορμάει με τάκλιν σε μία σχεδόν χαμένη μπάλα, έχοντας πλάτη την εστία. 

Ο Τσαγκαράκης ήταν ο ένας που είδε πέναλτι! 

Και… παραδόξως δεν είχε να αντιμετωπίσει ούτε διαμαρτυρίες, ούτε φωνές, ούτε χειρονομίες, ούτε «καροτσάκι», από τους παίκτες του ΠΑΟΚ, αλλά μία ακατανόητη απάθεια. 

Λες και το πέναλτι δεν είναι η εσχάτη των ποινών. 

Λες και το πέναλτι δεν έχει ιστορικά περίπου 75% πιθανότητες να μπει γκολ.

Λες και το πιθανό 1-0 σε εκτός έδρας ματς από το πρώτο λεπτό, δεν αποτελεί υποθήκη νίκης για τον αντίπαλο.

Υπήρχε λόγος. Καθαρίζει ο Ντομ!

Όντως, καθάρισε ο Ντομ! Για πολλοστή φορά «ψάρεψε» έναν αντίπαλο, έκρυψε την εστία και έδωσε το μήνυμα, πως ό,τι κι αν γίνει εδώ, θα καθαρίσει εκείνος.

Η ψυχολογία άλλαξε μέσα σε μία στιγμή, ο ΠΑΟΚ που μπήκε υπνωτισμένος στο Πανθεσσαλικό, αφυπνίστηκε, αγρίεψε, γύρισε την μίζα, πάτησε το πόδι στο γκάζι και… εξαφανίστηκε.

Ο… Άγιος Δομίνικος του ΠΑΟΚ δεν πιάνει μόνο πέναλτι -αυτό είναι ίσως το τελευταίο. Δεν είναι καν ένας τερματοφύλακας, είναι ένας από τους 11 που παίζουν μέσα.

Όταν το πρέσινγκ των αντιπάλων πνίγει τον Δικέφαλο, η πάσα πίσω για το restart με καθαρό μυαλό είναι αυτονόητη. Καθαρίζει ο Ντομ!

Στο περασμένο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό είχε δύο εξηντάρες ακριβείας, που έβγαλαν προϋποθέσεις για καθαρό τετ-α-τετ. Ο Κοτάρσκι είναι ένας τερματοφύλακας με περιφερειακή όραση και χτυπήματα δεκαριού. 

Ο Ντομ είναι αυτός που επιτρέπει στους συμπαίκτες του να παίζουν άφοβα, απελευθερωμένα, ήρεμα. Αν γίνει η στραβή, θα καθαρίσει αυτός. 

Θα «φάει», μόνο ότι δεν πιάνεται. 

Ο Κοτάρσκι έχει παγιώσει μία ψυχολογική συνθήκη που έχει κολλήσει σαν τσίχλα στο μυαλό των αντιπάλων του.

Για να του βάλουν γκολ, πρέπει να κάνουν το τέλειο χτύπημα, να ψάξουν το εξεζητημένο, να σημαδέψουν όσο πιο γωνία γίνεται. Κι αυτού του είδους η πίεση είναι πάντα προς όφελος του τερματοφύλακα.

Ο Ντομ -το έχω ξαναγράψει καιρό πριν- είναι ο κορυφαίος τερματοφύλακας στην ιστορία του ΠΑΟΚ. Σίγουρα, ο πιο πλήρης. 

Σε μία ομάδα που αίφνης πλησιάζει στο να έχει δύο ισάξιες ενδεκάδες, σε ένα ρόστερ γεμάτο από προικισμένους ατομικά παίκτες, ο… Άγιος Δομίνικος και ο… Όσιος Τάισον είναι οι μόνοι αναντικατάστατοι. 

Διότι είναι οι μόνοι που κάνουν τους γύρω τους να μοιάζουν τόσο καλύτεροι. Οι μόνοι που η παρουσία τους δημιουργεί φόβο στον αντίπαλο. 

Δύο τύποι με ανέκφραστο βλέμμα, πάγο στις φλέβες τους και ποιότητα που βγαίνει σε κάθε παιχνίδι, ανεξαρτήτως διοργάνωσης, γηπέδου ή αντιπάλου.

Όσο αυτοί είναι έτσι όπως είναι θα βρίσκουν από πίσω συνοδοιπόρους, μιμητές, ακόλουθους.

Κι ο ΠΑΟΚ θα βαδίσει σε ασφαλή μονοπάτια…

https://www.sdna.gr/podosfairo/1237612_o-agios-dominikos-kai-o-osios-taison