ΠΑΟΚ: Πώς και γιατί δεν κερδίζει, πώς χάνει τους αγώνες στην Τούμπα…
Ο ΠΑΟΚ έχει φθάσει στα 18 παιχνίδια μέσα στην ιδιαίτερη αυτή σεζόν. Αυτό σημαίνει ότι ξεπεράσαμε την εποχή των επιπόλαιων συμπερασμάτων και πλέον μπορούμε να αναλύουμε μία ικανοποιητική περίοδο παρατηρώντας όλα όσα επαναλαμβάνονται και χαρακτηρίζουν την ομάδα θετικά ή αρνητικά.
Είναι το πρωτάθλημα, έχουμε και την Ευρώπη στις δύο διαφορετικές φάσεις της μέχρι τώρα. Πρόκειται για 9 αγώνες πρωταθλήματος, έξι προκριματικά καλοκαιριού στην Ευρώπη και τρεις αγώνες ομίλου στο Europa League. Ξεκινώντας από το τέλος βλέπουμε τον ΠΑΟΚ να είναι δεύτερος στο πρωτάθλημα έχοντας πέντε νίκες, δύο ισοπαλίες και δύο ήττες. Τέσσερις απώλειες σε εννιά αγώνες. Στην Ευρώπη ο ΠΑΟΚ συμμετέχει σε όμιλο του Europa League (ο βασικός στόχος ήταν το Champions League) κι εκεί μετράει δύο ήττες και μία ισοπαλία. Προφανώς και ο μέχρι τώρα συνολικός απολογισμός ΔΕΝ είναι τόσο ικανοποιητικός, χωρίς φυσικά να προκύπτει και πολύ μεγάλο πρόβλημα.
ΠΏΣ ΧΑΝΕΙ Ο ΠΑΟΚ
Ο ΠΑΟΚ σε 18 ματς έχει εννιά νίκες. Το 50% για Λουτσέσκου είναι η… βάση. Οι τέσσερις ισοπαλίες με Μάλμε έξω, ΑΕΚ, Παναθηναϊκό και Πλζεν δεν ήταν τόσο αρνητικά αποτελέσματα. Οι πέντε ήττες «πονάνε» και σε αυτές θα μείνουμε για να δούμε μοτίβα που επαναλαμβάνονται, έτσι ώστε να βγάλουμε και πιο ασφαλή συμπεράσματα.
ΠΑΟΚ-Μάλμε 3-4: Η αποτυχία που έφερε και απώλεια του πρώτου και μεγάλου φετινού στόχου όπως είχε εξ αρχής οριστεί. Οι Σουηδοί απέδειξαν μέσα στο γήπεδο ότι ήταν πιο έτοιμοι με τα 20 επίσημα ματς που είχαν στα πόδια τους, από εκεί και πέρα σε εκείνη την περίοδο ο ΠΑΟΚ είχε σοβαρά ανασταλτικά ζητήματα. Και στα φιλικά και στα πρώτα επίσημα η ομάδα δεχόταν πάρα πολλές τελικές και γκολ. Στον μοιραίο αγώνα της Τούμπας πάντως, το σκορ έγινε 3-2 και ο ΠΑΟΚ ήταν εκείνος που στο δεύτερο μέρος δημιούργησε και έχασε τις 2-3 μεγάλες ευκαιρίες. Όταν η Μάλμε βρήκε το τυχερό γκολ για το 3-3 ο ΠΑΟΚ… κατέρρευσε. Η ομάδα που όλοι μας είχαμε πολύ ψηλά στο κομμάτι της νοοτροπίας και των ψυχοπνευματικών χαρακτηριστικών λύγισε και το 3-3 έγινε φυσιολογικά και αναμενόμενα 3-4.
Γαλατά Σαράι -ΠΑΟΚ 3-1: Ένας αγώνας που ο ΠΑΟΚ πήγαινε ως το αουτσάιντερ μια και οι αντίπαλοι με τη δυναμική, τη φόρμα και το ρόστερ τους, αποτελούν υπολογίσιμη δύναμη στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Το 3-1 ως έκταση σκορ αδικεί σε μικρό ποσοστό τον ΠΑΟΚ που έκανε το παιχνίδι του και τέλος πάντων αν ήταν πιο αποτελεσματικός θα μπορούσε να πάρει κάτι. Για να είμαστε ειλικρινείς βέβαια οι Τούρκοι κέρδισαν δίκαια και αναμενόμενα.
ΠΑΟΚ-Άρης 0-1: Ήττα στην Τούμπα από τον Άρη σε γνωστή συνθήκη που επαναλαμβάνεται ΟΧΙ όμως με τέτοια εικόνα. Στο πρώτο μέρος η ομάδα του Λουτσέσκου ήταν εξαιρετική, καταιγιστική κατά διαστήματα αλλά ΕΧΑΣΕ όλες τις μεγάλες ευκαιρίες της. Το 0-1 πτόησε του Μανού έριξε την ψυχολογία και την απόδοση του ΠΑΟΚ, στο κλείσιμο βέβαια υπήρχαν και πάλι φάσεις με αποκορύφωμα εκείνο το απίστευτο δοκάρι του ανενόχλητου Μπάμπα που διαμόρφωσαν ένα άδικο αποτέλεσμα. Ο ΠΑΟΚ πλήρωσε πολύ άσχημα την αστοχία του σε αναμέτρηση που ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ δεν ήταν κατώτερος.
ΠΑΟΚ=Στεάουα 0-1: Ίδιος αγώνας. Πανομοιότυπος σε μεγάλο ποσοστό με αυτόν κόντρα στον Άρη. Ένας ΠΑΟΚ που αρχικά ήταν ανώτερος και είχε μεγάλες φάσεις, αλλά αφού τις έχασε… έπεσε ψυχολογικά και δέχθηκε το 0-1 εντελώς κόντρα στην ροή του αγώνα. Από εκεί και πέρα μόνο όταν οι Ρουμάνοι έμειναν με παίκτη λιγότερο κάτι πήγε να «ανάψει» χωρίς όμως διάρκεια και συνέχεια, με έναν ΠΑΟΚ που στο τέλος έχασε και τον αυτοέλεγχό του με πολλά γεμίσματα στην αντίπαλη περιοχή. Ένα ακόμη ματς όπου ο ΠΑΟΚ ΔΕΝ ήταν κατώτερος του αντιπάλου, αλλά τις χαμένες ευκαιρίες δεν μπόρεσε να τις διαχειριστεί χάνοντας τελικά όλο το παιχνίδι. Πώς είχε λήξει και εκείνο 0-1;
ΠΑΟΚ-ΟΦΗ 1-2: Τι να «πεις» και τι να γράψεις; Διαφωνεί κανείς στον ΟΦΗ ότι το ματς στο 50΄ μπορούσε και έπρεπε βάσει εικόνας και ευκαιριών να είναι 3-0; Δεν έγινε, ο ΟΦΗ έμεινε στο ματς, βρήκε τον ΠΑΟΚ σε φάση ανασφάλειας και απώλειας του ελέγχου και τον κέρδισε, ίσως και μετά από αλλαγές που δεν βγήκαν στους γηπεδούχους. Χάθηκε και άλλο ματς από αντίπαλο που ΔΕΝ ήταν καλύτερος.
Άρα: Οι πέντε ήττες που μέχρι τώρα διαμορφώνουν ένα μάλλον αρνητικό σκηνικό (όχι τόσο απογοητευτικό, αλλά σίγουρα προβληματικό) σε Ελλάδα και Ευρώπη, έχουν ως κοινό σημείο αναφοράς τις ΠΟΛΛΕΣ χαμένες ευκαιρίες του ΠΑΟΚ που ΔΕΝ τον άφησαν να πάρει διαφορά στο σκορ και να κλειδώσει το αποτέλεσμα. Λιγότερο στην Τουρκία, σίγουρα στα άλλα τέσσερα ματς. Καλύτερος ο ΠΑΟΚ αλλά ΔΕΝ έκανε ό τι περισσότερο μπορούσε για να ξεπεράσει την αστοχία του που σε κάποιες περιπτώσεις έφθασε στα όρια του εκνευριστικού, σίγουρα επέφερε ένα ψυχολογικό ντεζαβαντάζ. Το οποίο ο άλλοτε δυνατός στο μυαλό ΠΑΟΚ, δεν κατάφερε να το αντιμετωπίσει.
Ώπα… Και τα τέσσερα άλλα παιχνίδια των πολλών φάσεων, έγιναν ΜΕΣΑ στην Τούμπα! Είναι δυνατόν; Γιατί; Πώς γίνεται; Τέσσερις αγώνες με τον ΠΑΟΚ απίστευτα άστοχο να αγχώνεται στην πορεία και τελικά να χάνει τα ματς μέσα στο γήπεδό του, γεγονός που τόσο πολύ τον πληγώνει. Εκτός έδρας αυτή η ίδια ομάδα δείχνει πιο συγκεντρωμένη, είναι σαφώς πιο αποτελεσματική, κερδίζοντας παιχνίδια στο τέλος ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ έκανε και πέρσι. Εντός τα χάνει, εκτός τα καταφέρνει καλύτερα.
Αυτά είναι τα κοινά στοιχεία των αποτυχιών. ΟΧΙ οι επιλογές, το ρόστερ, οι αλλαγές, αλλά ΚΥΡΙΩΣ τα πνευματικά στοιχεία που έφεραν αστάθεια και έλλειψη αυτοπεποίθησης στην άλλοτε πανίσχυρη σε ψυχολογία ομάδα και όλα αυτά μέσα στην Τούμπα!
Το ότι αυτό το σύνολο παίζει στον ίδιο σχηματισμό μην το επικαλεστεί κανείς ως αδυναμία, γιατί έχει κουράσει. Ο ΠΑΟΚ αλλάζει 2-3-4 σχηματισμούς από άμυνα σε επίθεση μέσα στο κάθε ματς και τέλος πάντων… έτσι παίζει εδώ και χρόνια. Οι φάσεις του βγαίνουν αλλά… χάνονται και πίσω η κατάσταση είναι προβληματική, όχι πολύ χειρότερη από πέρσι όπου απλά ο ΠΑΟΚ «έτρωγε» 1-2 γκολ, αλλά πάντα έβαζε πολλά περισσότερα… Από εκεί και πέρα το rotation γίνεται φυσιολογικά έτσι ώστε όπως πέρσι να ενεργοποιηθούν όλοι οι παίκτες και στο τέλος η ομάδα να έχει 20 υπολογίσιμους, αποφεύγοντας και τους πολλούς τραυματισμούς. Αν ΔΕΝ το έκανε φέτος, θα κατηγορούνταν ότι παίζει με τους ίδιους και τους ίδιους. Η ποιότητα του ρόστερ σίγουρα δεν έχει πέσει, σαφώς υπάρχουν αρκετοί νέοι που ακόμη υστερούν. Επάνω σε αυτό ας μην τους συγκρίνουμε με τους παίκτες που τελείωσαν τη σεζόν και ήταν στα καλύτερά τους. Άλλη η ομάδα Απρίλιο και Μάιο και άλλη στο ξεκίνημα.
Ο προπονητής εννοείται ότι έχει την ευθύνη για τα κακώς κείμενα και τις αποτυχίες, πολύ περισσότερο όταν κάποιες αρνητικές καταστάσεις επαναλαμβάνονται. Τα βλέπει, τα ζυγίζει, ένας άνθρωπος που δουλεύει τόσο πολύ στο πνευματικό κομμάτι πρέπει να αντιληφθεί τι είναι αυτό που δεν έχει βρει ακόμη το νέο του γκρουπ. Γιατί… όπως και να το κάνουμε είναι ένα σύνολο με 30-40% νέα πρόσωπα το οποίος προς το παρόν έχει ως προτεραιότητα να παίζει… καλά ή ωραία ΧΩΡΙΣ όμως να έχει μάθει το πώς να κερδίζει κάτι που απαιτεί μεγαλύτερη συγκέντρωση, κυνισμό και πιο καθαρό μυαλό. Από τους εκτός για να μεταφέρεται και εντός…
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ
Κλείνοντας… θέλω να τονίσω κάτι πολύ βασικό που με προβληματίζει εδώ και μέρες. Το γράφω εδώ μία φορά (ξέρω ότι θα αναπαραχθεί όπως και αρκετά άλλα) και θα επανέλθω: Για τον ΠΑΟΚ του 2024-2025 η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ παγίδα μπορεί να αποδειχθεί η αισιοδοξία ή η σιγουριά μας ότι η ομάδα του Λουτσέσκου θα το «βρει» όπως το «βρίσκει» κάθε τέτοια εποχή. Το αναλύσαμε, το καταγράψαμε όλοι μας, ΚΑΚΩΣ όμως το θεωρήσαμε δεδομένο επειδή έγινε 2-3-4 φορές. Δεν πρέπει να θεωρείται σίγουρο, γιατί ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι δεδομένο αν δεν δουλέψεις και αν δεν έχεις καθαρό μυαλό. Το τελευταίο νιώθω ότι φέτος και για αρκετούς λόγους, λείπει από τον ΠΑΟΚ, λείπει δηλαδή από τα βασικά του στελέχη.
Reviewed by GEORGE GEOPONOS
on
Οκτωβρίου 29, 2024
Rating:
