Μακάρι για τον ΠΑΟΚ η αιτία των αδυναμιών του να ήταν η έλλειψη Μεϊτέ, «Κούλιε» και Τζίμα. Εχει πολλή πλάκα τελικά. Σε άλλους λείπει ο Κουλιεράκης. Σε άλλους ο Μεϊτέ. Σε άλλους ο... Πρίγιοβιτς, ή, αν θέλετε, ο Τζίμας. Μακάρι να ήταν αυτή η αιτία...Στέλιος Γρηγοριάδης

Ναι, ο ΠΑΟΚ δεν βρήκε καλύτερο από τον Κουλιεράκη κι ας πήρε τον Κόλει (ήδη στα 33 του), αλλά και τον Λόβρεν (ήδη στα 36 του) που παίζει και δεξιός αλλά και αριστερός στόπερ, μολονότι και οι δύο έχουν πολύ πλούσιο βιογραφικό. Δεν βρήκε καλύτερο από τον Μεϊτέ, αφού ο Μπακαγιόκο (ήδη στα 31 του) ελάχιστα θυμίζει εν ενεργεία ποδοσφαιριστή. Και δεν βρήκε όλα τα τελευταία χρόνια ούτε έναν γκολτζή φορ, μολονότι “φόρτωσε” φέτος τη θέση και με τον Τσάλοφ και με τον Τισουντάλι και με τον Σαμάτα που του “ξέμεινε” από πέρσι, αφαιρώντας από το ρόστερ τον Τζίμα που σκοράρει μια χαρά στη Β' Μπουντεσλίγκα με τη Νυρεμβέργη.

Αλήθεια είναι αυτά. Αλλά... μισό λεπτό. Μπορεί αυτοί οι τρεις παίκτες, που όντως άφησαν πίσω τους κενά τα οποία δεν καλύφθηκαν επάξια, να αποτελούν τον μοναδικό λόγο για τις χτυπητές αγωνιστικές αδυναμίες από τις οποίες δεν μπορεί να απαλλαγεί μέχρι τώρα ο φετινός ΠΑΟΚ; Οχι βέβαια.

Ας μείνουμε στο τελευταίο ματς με τη Λαμία. Για τα προηγούμενα τα έχουμε πει. Αλλωστε και σ' αυτό παρουσιάστηκαν τα ίδια προβλήματα. Χρειαζόταν σώνει και καλά ο Μεϊτέ, ή ακόμη και ο Κουλιεράκης, για να μην εκτεθεί ο ΠΑΟΚ σε τρεις αντεπιθέσεις της Λαμίας στο πρώτο ημίχρονο; Η, μήπως, χρειαζόταν σώνει και καλά ένας Πρίγιοβιτς, ή ο Τζίμας, για να σκοράρει ο ΠΑΟΚ με κατοχή μπάλας 80% σ' αυτό το πρώτο ημίχρονο; Ας είμαστε σοβαροί. Γιατί, προσωπικά, βαρέθηκα το τροπάριο που λέει ότι καλύτεροι παίκτες είναι αυτοί που λείπουν, ή αυτοί που, για όποιον λόγο, δεν παίζουν.

Το τεράστιο ζήτημα του φετινού ΠΑΟΚ ήταν και εξακολουθεί να είναι το ντεφορμάρισμα κομβικών παικτών του. Για την ακρίβεια, το γεγονός ότι κομβικοί παίκτες του δεν έχουν φτάσει ακόμη στα περσινά υψηλά στάνταρ της απόδοσής τους. Ο Τάϊσον απέχει πολύ. Και... με το δίκιο του. Λόγω ηλικίας, αλλά και λόγω υπερβολικής επιβάρυνσης, σε ένα χρονικό διάστημα στο οποίο έχει να αντιμετωπίσει και θέματα τραυματισμών. Αν δεν προφυλαχθεί, ίσως τον περιμένουν και χειρότερα.

Ο Ζίβκοβιτς μπορεί να “έγραψε” πάλι με το καταπληκτικό γκολ που πέτυχε στη Λαμία, μπορεί να τρέχει σε όλα τα ματς περισσότερο απ' όλους, μπορεί από τους μεσοεπιθετικούς του ΠΑΟΚ είναι πάντα ταυτόχρονα και ο καλύτερος... αμυντικός, ωστόσο δεν είναι ακόμη ο περσινός Ζίβκοβιτς και είχε κι αυτός να ξεπεράσει θέματα με τραυματισμούς. Ο Κωνσταντέλιας, ήταν ο κορυφαίος και στις καλές και στις κακές εμφανίσεις του ΠΑΟΚ, ήταν ο παίκτης που έκανε το κάτι εξαιρετικό και μη αναμενόμενο από τον αντίπαλο, αλλά προφανώς απέχει κι αυτός αρκετά από τον περσινό καταπληκτικό εαυτό του, ενώ ουσιαστικά εδώ και έναν μήνα είναι εκτός ομάδας με το σερί των ασθενειών που τον ταλαιπωρούν.

Ακόμη: Ο Μπάμα προσφέρει και φέτος πολλά, δεν προσφέρει όμως τα... πολύ περισσότερα περσινά. Ο Μπράντον μετά από τον σοβαρό τραυματισμό του μόλις τώρα προσπαθεί να επανέλθει, ο Σβαμπ και ο Ντεσπόντοφ προσπαθούν μεν, λίγα καταφέρνουν δε, ο Μουργκ είναι τραγικός (ντροπή για τον ΠΑΟΚ να φοράει το Νο 10 και να περιμένει από αυτόν να είναι ο οργανωτής του παιχνιδιού) και κάπως έτσι έχουμε συνηθίσει να είναι σχεδόν σε όλα τα ματς κορυφαίος του ΠΑΟΚ ο Καμαρά, με δεδομένο, μάλιστα, ότι κανείς άλλος από τους παίκτες που αποκτήθηκαν φέτος δεν έχει βοηθήσει σημαντικά μέχρι στιγμής. Εξαίρεση αποτελεί μόνο ο Τισουντάλι που μοιάζει με κανονικό ποδοσφαιριστή και μια ακόμη ευχάριστη νότα έρχεται από τον Οζντόεφ, που δείχνει αρκετά βελτιωμένος σε σύγκριση με τον περσινό εαυτό του.

Συγνώμη, αλλά με κανέναν παίκτη (πλην του Κοτάρσκι) να μην ανταποκρίνεται στις προσδοκίες, ούτε για καλή “χημεία” μπορούμε να συζητάμε, ούτε για κάλυψη των αγωνιστικών αδυναμιών. Το έχουμε δει φέτος πολλές φορές το έργο: Ο ΠΑΟΚ με κατοχή μπάλας δεν μπορεί να δημιουργήσει ευκαιρίες και να σκοράρει εύκολα, ενώ, ταυτόχρονα, δέχεται γκολ με αντεπιθέσεις των αντιπάλων. Ούτε ο Λουτσέσκου ξέχασε ξαφνικά να είναι καλός προπονητής, ούτε η έλλειψη του Μεϊτέ, του Κουλιεράκη και ενός “βαρβάτου” φορ φταίει, ούτε κάτι ανεξήγητο συμβαίνει. Απλά η μηχανή δεν δουλεύει καλά γιατί πολλά κομβικά γρανάζια της δεν λειτουργούν σωστά.

Πώς μπορεί να αλλάξει αυτό; Με σκληρή δουλειά από τον Λουτσέσκου και τους ίδιους τους παίκτες. Και, γιατί όχι, με διορθωτικές κινήσεις τον Ιανουάριο. Προσωπικά, αν ήταν εύκολη υπόθεση και αν υπήρχε οικονομική άνεση, πολύ ευχαρίστως θα άδειαζα τις θέσεις που κακώς καταλαμβάνουν Γκόμεζ, Μπακαγιόκο, Μουργκ, Τσάλοφ και Σαμάτα και θα προσπαθούσα να φέρω πέντε πολύ πιο ποιοτικούς παίκτες, φροντίζοντας ταυτόχρονα να βρω και έναν ακόμη που θα μας έδινε όλους το δικαίωμα και τη χαρά να τον ονομάσουμε “Το 10 το καλό”...

https://www.metrosport.gr/33-1730722237-wx41osinex-1073294