Manchester by the sea. Ο Νίκος Μοσχοβίτης γράφει για το «δράμα» του ΠΑΟΚ σε Πορτογαλία και Λαύριο

Όσοι διαβάζετε αυτήν εδώ τη γωνία και καταλαβαίνετε τι διαβάζετε, θα έχετε αντιληφθεί ότι προσπαθούμε πάντα να αποφεύγουμε τις υπερβολές. Θετικές και αρνητικές. Πρώτα περιμένουμε να δούμε και μετά να διαμορφώσουμε άποψη, λαμβάνοντας υπ’όψιν όσες περισσότερες παραμέτρους μπορούμε και μαθαίνουμε.

Όπως το καλοκαίρι, σημειώναμε ότι θα πρέπει να περιμένουμε αυτήν τη νέα ομάδα με την τελείως διαφορετική φιλοσοφία ενός προπονητή που ΔΕΝ ξέρουμε και δουλεύει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, έτσι και μετά τα πρώτα, πολύ θετικά αποτελέσματα, δίναμε τα credits μας, αλλά εκφράζαμε παράλληλα και την έκπληξη μας για όσα πετύχαινε αυτή η ομάδα. Τώρα, που ήρθαν τα στραβά αποτελέσματα και οι κακές εμφανίσεις, προφανώς και δε θα πέσουμε να τη φάμε. Απλά το rollercoaster αυτής της ομάδας, όπως φαίνεται, δεν έχει εκείνο το μεταβατικό στάδιο που το τρενάκι βρίσκεται στην ευθεία, ανεβαίνει ψηλά και κατεβαίνει με μεγάλη ταχύτητα προς τα κάτω. Ή θα είναι ψηλά ή θα κατεβαίνει με ορμή κάτω…

Είναι πραγματικά σοκαριστική η αλλαγή η εικόνα της ομάδας, μετά από εκείνο το άλεϊ ουπ κάρφωμα του Χέντερσον έπειτα από ασίστ του Ρέινολντς, με το οποίο διαμορφώθηκε το 53-76, 3. 53 πριν τη λήξη του αγώνα στην έδρα του Αμαρουσίου. Είναι λες και έχει σταματήσει ο χρόνος σε εκείνο το σημείο.

Δεν ξέρουμε αν μια ομάδα, που όντως ένα από τα διάφορα στοιχεία που της λείπει είναι η εμπειρία, επηρεάστηκε τόσο πολύ από ένα κακό διάστημα σε ένα παιχνίδι το οποίο τελικά κέρδισε και εμφανίστηκε όπως εμφανίστηκε στα δύο επόμενα, με Πόρτο και Λαύριο.

Δεν ξέρουμε αν το αρχικό της προβάδισμα από τους αντιπάλους της, επειδή ξεκίνησε από πολύ νωρίς προετοιμασία λόγω της συμμετοχής στα προκριματικά BCL, έχει αρχίσει να εξανεμίζεται γιατί σταδιακά, φορμάρονται και οι άλλες ομάδες. Δεν ξέρουμε αν μια ομάδα με ροτέισον 9 παικτών, δουλεύοντας διαρκώς στο «κόκκινο» εδώ και τρεις μήνες, έχει αρχίσει να βγάζει και σημάδια κόπωσης, τα οποία είναι πιο ορατά, όταν μεσολαβούν συνεχόμενα παιχνίδια-ταξίδια, όπως σε αυτό το σημείο.

Αυτό που ξέρουμε, γιατί εμπιστευόμαστε μόνο τα μάτια μας, είναι η τεράστια διαφορά της εικόνας του ΠΑΟΚ, κόντρα ακόμα και σε άλλους εντελώς άλλου επιπέδου, όπως ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ, σε σχέση με αυτό που παρουσίασε σε Οπόρτο και Λαύριο, την Τετάρτη και το Σάββατο αντίστοιχα. Γιατί πολλοί από εσάς, μπορεί να βρεθήκατε στο Μάντσεστερ της Αγγλίας αυτές τις ημέρες, αλλά η εικόνα της ομάδας του Καντσελιέρι στα τελευταία 84 αγωνιστικά της λεπτά, θυμίζει ένα άλλο Μάντσεστερ. Το Manchester-by-the-Sea, μια μικρή πόλη στην πολιτεία της Μασαχουσέτης στις ΗΠΑ, την οποία μάθαμε από το εκπληκτικό δράμα του 2016 με τον Κέισι Άφλεκ και τη Μισέλ Γουΐλιαμς. Αλλά μιλάμε για δράμα τώρα… Όσοι δεν έχετε δει αυτήν την ταινία, βάλτε τη στη watchlist σας.

Δε θα μείνουμε ξεχωριστά σε παίκτες. Θα κρατήσουμε την «εύθραυστη αυτοπεποίθηση» για την οποία έκανε λόγο ο Καντσελιέρι μετά την ήττα χθες και θα επιμείνουμε σε αυτό που λέμε από την αρχή. Η χρονιά είναι πολύ μεγάλη, το ελληνικό πρωτάθλημα πολύ απαιτητικό και ειδικά όσο υπάρχει Ευρώπη, χρειάζονται… κορμιά! Ο ΠΑΟΚ πάει με 9 ως τώρα, πήρε τον Αντετοκούνμπο με την ελπίδα ότι θα μπορέσει να γίνει ο 10ος, εμείς επιμένουμε ότι χρειάζεται ένας ακόμα στην περιφέρεια. Που θα παίρνει αποφάσεις με τη μπάλα, δημιουργικά και εκτελεστικά. Στο σύγχρονο μπάσκετ πλέον, χρειάζονται τουλάχιστον τρεις τέτοιοι. Ο ΠΑΟΚ έχει σταθερά τον εξής έναν. Τον Μπάρτλεϊ. Ο Ρέινολντς έχει σκαμπανεβάσματα και πολλά περιθώρια βελτίωσης στο κομμάτι της νοοτροπίας. Ο Κατσίβελης ήδη δίνει παραπάνω από όσα θα έπρεπε να δίνει.

Ακολουθεί Ζολνόκι την Τετάρτη και μετά το -35 από την Πόρτο, ο ΠΑΟΚ δεν είναι εξασφαλισμένος για την παρουσία του στην επόμενη φάση του FEC. Μετά Ολυμπιακός στο Παλατάκι και έπειτα, διακοπή για τα «παράθυρα» της Εθνικής. Δεν κάναμε ένα fast forward, να ξεκινούσε η διακοπή από τώρα;

Υ.Γ.: Τον μαθαίνουμε τον Καντσελιέρι ακόμα. Δεν τον ξέρουμε. Μας μαθαίνει κι αυτός. Εμείς ας πούμε ζοριζόμαστε να αντιληφθούμε πως μπορεί να είναι λειτουργικό αυτό το συνεχές ροτέισον, 2-3 κατοχές, αλλαγές παικτών, βγαίνει ο ένας, μπαίνει ο άλλος, ειδικά σε παιχνίδια που όλα πάνε στραβά και ρυθμός δε βρίσκεται ποτέ.

Υ.Γ. 2: Ο Χέντερσον ξεκίνησε πολύ καλά, αλλά έπειτα έχει καθοδική πορεία. Ο Κρούζερ δεν έχει ξεπεράσει πλήρως ένα διάστρεμμα που τον ταλαιπωρεί εδώ και μέρες. Ο Άπσον… Χθες έμοιαζε απλά να περιπλανιέται μέσα στο γήπεδο. Ο Ρέινολντς θέλει ΠΟΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ στη νοοτροπία.

Υ.Γ. 3: Τα δύσκολα που όλοι λίγο-πολύ περίμεναν εντός της ομάδας, ήρθαν. Αυτά είναι που χρειάζονται διαχείριση.

https://www.paok24.com/mpasket/524042/manchester-by-the-sea/