Επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως. Ο ΠΑΟΚ δεν επιφυλάσσει καμία έκπληξη. Θα προσπαθήσει να περάσει την Μάλμε, κάνοντας το ίδιο και το ίδιο. Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος…

Όχι, δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Το τελευταίο βράδυ δεν μπορείς να σώσεις τίποτα. Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει. Τότε, δεν μπορούσα να το καταλάβω. Τώρα είναι οφθαλμοφανές. Αξίωμα.

Μία μέρα πριν τις πανελλήνιες εξετάσεις δεν υπάρχει λόγος να πλακωθείς στο διάβασμα. Δεν μπορείς να αφομοιώσεις πια τίποτα νέο. Δεν μπορείς ούτε να αποστηθίσεις. Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να μπερδευτείς χειρότερα, να προκαλέσεις ένα πνευματικό μπλοκάρισμα, πολύ πιθανό να πέσει μαύρο.

Τέτοιου είδους «ειδικές» εξετάσεις απαιτούν προετοιμασία, πρόγραμμα, μελέτη, σκληρή, δουλειά, αφοσίωση. Είναι κλισέ, είναι ένα αφόρητο κλισέ, μα είναι αλήθεια. Τα θέματα αποδεικνύονται βατά μόνο για τους καλά προετοιμασμένους. Τα θέματα αποδεικνύονται «παλούκια» για αυτούς που υποτίμησαν την διαδικασία ή αυτούς που υπερεκτίμησαν τις δυνατότητες τους.

Τα καλοκαιρινά προκριματικά είναι μία τέτοια διαδικασία. Ειδικά, αυτά του Champions League με το μεγαλύτερο διακύβευμα, αλλά και τον υψηλότερο δείκτη δυσκολίας. «Γράφει», μόνο αυτός που είχε διαβάσει. Μόνο αυτός που ήταν καλά προετοιμασμένος να ανταποκριθεί σε όλες τις συνθήκες. 

Την τύχη ή την ατυχία την δημιουργείς μόνος σου. Είναι αποτέλεσμα χιλιάδων εύστοχων ή άστοχων επιλογών που έχουν ήδη γίνει στο παρελθόν, όχι μιας «φανταστικής» Θεάς που χαμογελάει μεροληπτικά σε κάποιον.

Ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου είναι ένας καλός, επιμελής, μελετηρός μαθητής. Βρίσκεται εδώ που βρίσκεται χάρη στην πίστη στο πλάνο, στην εργατικότητα, στον μόχθο, στην αφοσίωση, στην καθημερινή δουλειά. 

Το ποδόσφαιρο του είναι ένα σωρό από μικρά - μικρά κουτάκια, που δημιουργούν ένα ψηφιδωτό. Αν κάποιο πετραδάκι δεν ταιριάζει, η μεγάλη εικόνα αμέσως ασχημαίνει.

«Σίγουρα το καλύτερο του Τσάλοβ και του Τισουντάλι θα το δείτε - θα το δούμε τον Οκτώβριο», ξεκαθάρισε ο Ρουμάνος τεχνικός στην συνέντευξη τύπου λίγο πριν τον επαναληπτικό με την Μάλμε.

Μα πως; Πως γίνεται έμπειροι, αναγνωρισμένοι, δοκιμασμένοι, ικανοί, πανάκριβοι παίκτες να μην μπορούν να μπουν μέσα από την πρώτη μέρα και να κάνουν την διαφορά; 

Αλλού, μπορεί να γίνεται. Στον ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου, όχι. «Δεν βρίσκονται στο καλύτερο σημείο κατανόησης όσων θέλουμε. Δεν υπάρχει ροή κινήσεων στον μέγιστο βαθμό», προσπάθησε να εξηγήσει.

Ακριβώς το ίδιο, καρμπόν, είχε πει πέρσι τέτοια εποχή και για τον Ντεσπόντοφ. Δικαιώθηκε.

Μα τι το τόσο δύσκολο, τι το τόσο πολύπλοκο έχει αυτό που παίζει ο Δικέφαλος και χρειάζεται τόσος χρόνος εκμάθησης; 

Η απάντηση μπορεί να δοθεί μόνο από συγκεκριμένες φάσεις.

Ο ΠΑΟΚ είναι μία ομάδα που η ατομική πρωτοβουλία, εντάσσεται αρμονικά σε ένα πλαίσιο αυτοματισμών. Κανένα τρέξιμο, κανένα κουβάλημα μπάλας, καμία απόφαση δεν είναι εκτός πλάνου, εκτός προγράμματος, αλλά αποτέλεσμα δουλεμένων plays σε πολύ συγκεκριμένα μέτρα, που έχουν επαναληφθεί άπειρες φορές στην προπόνηση.

Ας εστιάσουμε στα γκολ στην Σουηδία. Το γκολ της ισοφάρισης από τον Ράχμαν Μπάμπα, είναι ακριβώς ίδιο με εκείνο που βάζει στον επαναληπτικό με την Ντινάμο Ζάγκρεμπ. Κόρνερ με εσωτερικό φάλτσο στο πρώτο δοκάρι, διαγώνιο σπάσιμο του Κουλιεράκη στο πίσω δοκάρι, εκεί που ξέρει ότι κάποιος ήδη έχει κάνει κίνηση, περιμένοντας την μπάλα. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

Οι στατικές φάσεις, ας πούμε ότι δουλεύονται από όλες τις ομάδες.  Ακόμα και στο σετ παιχνίδι, ο Δικέφαλος έχει πολύ συγκεκριμένες δομές. Στο πρώτο γκολ στην Σουηδία, ο Ζίβκοβιτς τραβιέται σε θέση εσωτερικού μέσου, τραβάει παίκτη και περιμένει το ανέβασμα του μπακ του για να περάσει την κάθετη.

Από εκεί και μετά συμβαίνουν ένα σωρό παράλληλες ενέργειες που δίνουν στον Σάστρε πολλαπλές επιλογές πάσες. Άλλος κόβει στο σημείο του πέναλτι, άλλος στην καρδιά της περιοχής κι άλλος στο πίσω δοκάρι. Δεν το βάζει ο Μπράντον, το βάζει ο Τάισον με το ριμπάουντ. Τίποτα τυχαίο. Όλα δουλεμένα.

Ως δομή είναι ακριβώς η ίδια φάση που έφερε το γκολ στην Μπάνια Λούκα. Εκεί, σε ρόλο εσωτερικού μέσου τραβήχτηκε ο Τάισον. Περίμενε το ανέβασμα του μπακ του (Μπάμπα), όμως το ίδιο play εκτελέστηκε με άλλα κοψίματα και άλλους πρωταγωνιστές (Οζντόεφ, Μουργκ).

Αυτά, για να αφομοιωθούν από τους καινούργιους, απαιτούνται επαναλήψεις. Προπονήσεις. Παιχνίδια. Δέσιμο.

Ο ΠΑΟΚ πάει στις δικές του «πανελλήνιες εξετάσεις» με την Μάλμε, έχοντας ως βασικό του όπλο την δουλειά που έχει ρίξει εδώ και χρόνια. Το επιμελές διάβασμά του. 

Δεν θα επιχειρήσει τίποτα ακραίο. Δεν θα αιφνιδιάσει. Δεν θα υποδυθεί κάτι που δεν είναι. Θα «γράψει» ό,τι ξέρει.

Το αν αυτό είναι αρκετό για να περάσει στην σχολή που θέλει, είναι μια άλλη ιστορία…

https://www.sdna.gr/podosfairo/1225266_epanalipsi-mitir-pasis-mathiseos