Ο ΠΑΟΚ πρέπει να αρχίσει να κερδίζει και τα δύσκολα. Δυο συνεχόμενες ήττες, παρά τις καλές εμφανίσεις, φέρνουν τον “Δικέφαλο” μπροστά στα δυο must win παιχνίδια. Γράφει ο Κώστας Κεφαλογιάννης.

Το παιχνίδι του ΠΑΟΚ με την Άρη στην Τούμπα τελείωσε με 1,6 xgoals για τον ΠΑΟΚ και με 0,4 xgoals για τον Άρη. Το “στατιστικό” σκορ, δηλαδή το πιθανότερο με βάση την εικόνα των δυο ομάδων ήταν 1-0 μίνιμουμ, 2-0 στο νορμάλ. Το κανονικό, αυτό που έγραψε, ήταν 0-1.

Και μαζί “έγραψε” ότι ο Άρης κερδίζει δεύτερη συνεχόμενη φορά εκτός έδρας τον ΠΑΟΚ, μένει για 3 συνεχόμενο ματς αήττητος στο “σπίτι” του συμπολίτη και μάλιστα (επίσης για τρίτο συνεχόμενο ματς στο “σπίτι” του συμπολίτη και για πρώτη φορά στην ιστορία των ντέρμπι της Θεσσαλονίκης) χωρίς να δεχτεί γκολ!

Ο Μάντζιος εξακολουθεί να δυσκολεύει όσο ελάχιστοι τον Ραζβάν Λουτσέσκου, και θεωρώ ότι ο φετινός Άρης διαθέτει ποιότητα πιο κοντά στην 4η θέση παρά στην 6η. Και παρ' όλα αυτά, ο ΠΑΟΚ έκανε την Κυριακή την καλύτερη του εμφάνιση κόντρα στους “κιτρινόμαυρους” τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Ούτε στο ιστορικό περυσινό 1-2 της τελευταίας αγωνιστικής κυριάρχησε όσο κυριάρχησε στο συγκεκριμένο ματς. Με δεδομένο ότι προερχόταν από τον εξαιρετικά απαιτητικό αγώνα με την Γαλατά, θα έλεγα ότι η εμφάνιση του ΠΑΟΚ ήταν πραγματικά καλή.

Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο.

Εντούτοις η κούραση, πνευματική και σωματική, φάνηκε σε κρίσιμα σημεία του δευτέρου ημιχρόνου. Όπως φάνηκε και ότι η διαχείριση των απαιτήσεων του Europa League είναι διαφορετική και σαφώς δυσκολότερη σε σχέση με το Conference League.

Σε κάθε περίπτωση, ο ΠΑΟΚ εξακολουθεί να δείχνει καλά, να παίζει καλά, να βγάζει πολλές από τις αρετές του και να δημιουργεί αισιοδοξία για το μέλλον.

Ταυτόχρονα, εξακολουθεί να μην κερδίζει σε ντέρμπι και γενικά σε δύσκολα παιχνίδια. Μετά το εμφατικό 4Χ4 με το οποίο έκλεισε την περυσινή χρονιά για να σηκώσει το πρωτάθλημα, φέτος έχει χάσει 5 βαθμούς από ΠΑΟ και Άρη στην Τούμπα, χωρίς να σκοράρει, ενώ δεν κέρδισε ούτε την Μάλμε σε εκείνον τον τραυματικό αποκλεισμό.

Αγωνιστικά, η εικόνα του δεν προκαλεί ανησυχία. Υπάρχουν επί μέρους ζητήματα, όπως η παρουσία των φορ του (τόσο “άχρωμη” που αναδεικνύει τη σημασία της απουσίας του Μπράντον), η ροπή του καλού Ότο στα λάθη, η αντικατάσταση του Κουλιεράκη, η μέτρια κατάσταση των μεσοεπιθετικών του και η κακή του Ντεσπόντοφ, η ένταξη στο rotation του Μπακαγιόκο (καλούτσικος την Κυριακή) , του Σορετίρε πιο ενεργά και του Γκόμες, διότι ο Μπάμπα, παρότι καλός, “κολλάει” πνευματικά, εξαιτίας και των συνεχόμενων ματς. Μα φυσικά θα υπήρχαν, τώρα μόλις τελείωσε ο Σεπτέμβριος.

Ωστόσο, η συνολική αίσθηση που αφήνει ο ΠΑΟΚ μέχρι στιγμής είναι καλή και όλοι γνωρίζουμε ότι από τέλη Οκτώβριου, αρχές Νοεμβρίου μπορεί να γίνει πολύ καλύτερη.

Πλην όμως, όπως έγραψα ήδη, το χειροκρότημα και οι εντυπώσεις, δεν γίνεται να αρκούν στον σημερινό ΠΑΟΚ.

Ο οποίος , έτσι όπως τα κατάφερε, βρίσκεται πλέον μπροστά σε δύο απολύτως must win παιχνίδια.

Τυχόν απώλειες με Στεάουα και κυρίως με Λεβαδειακό, θα δημιουργήσουν και την πρώτη πραγματική φετινή κρίση. Και ναι μεν ο ΠΑΟΚ έμαθε να ξεπερνά τις κρίσεις πέρυσι, αλλά αν μπορεί να τις αποφύγει, θα ήταν μάλλον προτιμότερο.

Η λογική λέει ότι αν συνεχίσει να παίζει σωστά και καλά, τα αποτελέσματα θα έρθουν. Επειδή λογική και ΠΑΟΚ σπανίως συμβαδίζουν πάντως, ας πάει στην διακοπή ήρεμος και βλέπουμε μετά.

Υ..Γ. Ούτε η Τούμπα (από τηλεοράσεως τουλάχιστον), ούτε οι παίκτες, πλην εξαιρέσεων, είχαν την Κυριακή την ένταση και τη γυαλάδα στο μάτι που απαιτούν τέτοιοι αγώνες. Το ίδιο συνέβη και κόντρα στον Παναθηναϊκό. Το πρώτο που πρέπει να επιστρέψει άμεσα είναι αυτό. Το δεύτερο είναι ο Μπράντον.

https://www.sdna.gr/podosfairo/1239807_o-paok-prepei-na-arhisei-na-kerdizei-kai-ta-dyskola