Του τα έχουμε κάνει Zeppelin…Για όσους γνωρίζουν τις καταστάσεις, τις ισορροπίες και την καθημερινότητα του ΠΑΟΚ, μόνο έκπληξη δεν προκάλεσαν οι δηλώσεις του Ραζβάν Λουτσέσκου, μετά το τέλος του αγώνα στη Λιβαδειά. Η μόνη (μίνι) έκπληξη είναι πως καθυστέρησε να πει όσα είχε να πει. Γράφει ο Κώστας Βασιλόπουλος.

Τον συνάντησα έξω από το γήπεδο του Λεβαδειακού, λίγο λεπτά μετά το τέλος της συνέντευξης τύπου. Κρατούσε τη βαλίτσα του (η αλήθεια είναι ότι την χρησιμοποιούσε ως στήριγμα), κατάκοπος από όσα είχαν προηγηθεί και περίμενε να επιβιβαστεί στο λεωφορείο της αποστολής του ΠΑΟΚ.

Η αγωνία που δημιούργησε η εξέλιξη του αγώνα μέχρι να φτάσει ο ΠΑΟΚ στη νίκη, αλλά κυρίως οι τοποθετήσεις του στη συνέντευξη τύπου, απορρόφησαν όλη την ενέργεια ενός ζωντανού, κατά γενική ομολογία ανθρώπου, που σπάνια επιτρέπει να αντιλαμβάνονται όσοι βρίσκονται γύρω του, την σωματική ή την ψυχολογική του κόπωση.

Έμοιαζε με υπερήλικα που με το ζόρι στεκόταν όρθιος και όχι με τον 55χρονο προπονητή του ΠΑΟΚ. «Ηρέμησες;», τον ρώτησα και απάντησε αμέσως… «Δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι δεν μπορούσα να κρατήσω άλλο μέσα μου αυτά που αισθάνομαι και με πνίγουν. Δεν μπορώ επίσης να υποκρίνομαι και δεν επιτρέπω σε κανέναν να υποτιμά τη δουλειά μου, την προσωπικότητα μου και τη νοημοσύνη μου».

Αυτός είναι ο Ραζβάν Λουτσέσκου. Ενας προπονητής που δεν κάνει ποτέ παζάρια για το μισθό του, δεν τον απασχολούν τα οικονομικά δεδομένα του συμβολαίου του και το σύνολο των πριμ που δικαιούται και εισπράττει από την ομάδα στην οποία εργάζεται, το δωρίζει στους συνεργάτες του και όσους αποτελούν το λεγόμενο staff. Ενας προπονητής που λειτουργεί με το συναίσθημα και όχι με τη λογική. Ενας προπονητής – μαχητής, που χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές ως ασπίδα για τις αδυναμίες της ομάδας και δεν διστάζει να ανοίξει μέτωπα με όλο τον κόσμο, στην προσπάθεια να υπερασπιστεί τα δικαιώματα του ΠΑΟΚ. Ενας προπονητής που δεν κάνει δημόσιες σχέσεις με τους αντιπάλους, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλό του να ανοίξει… πόρτες για το μέλλον. Ενας προπονητής που τα δίνει όλα και ζει για το ποδόσφαιρο (και την επιτυχία) και όχι από το ποδόσφαιρο (αν και ως επαγγελματίας θα έπρεπε να ζει από το ποδόσφαιρο και ελπίζω να αντιλαμβάνονται όλοι τι εννοώ).

Ενας προπονητής που μόλις λίγους μήνες πριν, οδήγησε την ομάδα στην κατάκτηση ενός πρωταθλήματος που προκάλεσε (και θα προκαλεί πάντα) υπερηφάνεια σε όσους νιώθουν ΠΑΟΚ και θα μνημονεύεται για δεκαετίες.

Ενας προπονητής που κατέκτησε με τον ΠΑΟΚ όσα τρόπαια δεν είχαν κατακτήσει μαζί, όλοι οι προηγούμενοι προπονητές στην ασπρόμαυρη ιστορία.

Ενας προπονητής που όταν φύγει από τον ΠΑΟΚ (εύχομαι κι ελπίζω να αργήσουμε να το ζήσουμε), θα αποτελέσει ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ επιλογή για τους πάγκους του Παναθηναικού, του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ. Κρατήστε το κι αυτό.

Ενας προπονητής που έφτασε στα όρια του, γιατί του τα έχουμε κάνει Zepellin. Συγγνώμη αλλά, αυτή είναι η ωμή αλήθεια, αρέσει, δεν αρέσει. Η υπομονή έχει όρια και η δική του εξαντλήθηκε. Και πώς να μην εξαντληθεί όταν κάθε εβδομάδα, είτε ο ΠΑΟΚ κερδίζει, είτε χάνει (όταν τέλος πάντων χάνει), ακούγονται και γράφονται δεκάδες υποτιμητικά σχόλια για τον ίδιο και τον ΠΑΟΚ.

-      Γιατί δεν χρησιμοποιεί τον Σορετίρε

-      Γιατί δεν χρησιμοποιεί τον Γκόμεζ

-      Γιατί χρησιμοποιεί τόσο πολύ τον Τάισον

-      Γιατί χρησιμοποιεί τόσο πολύ τον Μπάμπα

-      Γιατί δεν «πετάει» στον πάγκο τον Κωνσταντέλια

-      Γιατί δεν χρησιμοποιεί τον Ντεσπόντοφ

-      Γιατί χρησιμοποιεί τον Οτο

-      Γιατί χρησιμοποιεί τον Σάστρε

-      Γιατί χρησιμοποιεί τον Μιχαηλίδη

-      Γιατί δεν μπορεί να ανατρέψει σκορ όταν ο αντίπαλος προηγείται

-      Γιατί κάνει αλλαγές στο 65΄και όχι νωρίτερα

-      Γιατί βάζει τον Τισουντάλι

-      Γιατί δεν βάζει τον Τισουντάλι

-      Γιατί βάζει τον Τσάλοφ

-      Γιατί δεν βάζει τον Τσάλοφ

-      Γιατί δεν ξεκινά με τον Καμαρά στην 11αδα

-      Γιατί ξεκινά με τον Σβαμπ στην 11αδα

-      Γιατί δεν βλέπουμε τον Λόβρεν

-      Γιατί έχει κολλήματα (η μόνιμη καραμέλα)

-      Γιατί δεν παίζει με δυο επιθετικούς

-      Γιατί δεν παίζει με 3 χαφ

-      Γιατί, γιατί, γιατί, γιατί, γιατί, γιατί…

Μέχρι και για την ευρωπαϊκή λίστα του ασκήθηκε έντονη κριτική (της κακομοίρας έγινε για την ακρίβεια στην Θεσσαλονίκη), ΠΡΙΝ την ανακοινώσει. Θυμάμαι ακόμα την αναστάτωση που προκάλεσαν όσοι διέρρευσαν ψευδείς πληροφορίες για τη λίστα, κάνοντας άνω – κάτω τον οργανισμό του ΠΑΟΚ.

Η απαξίωση, η μιζέρια και η παλιανθρωπιά (απ΄ όσους ποτίζουν καθημερινά με δηλητήριο τους οπαδούς του ΠΑΟΚ με πρόθεση να δημιουργήσουν εσωστρέφεια), για τον προπονητή που έχει τον Δικέφαλο πρώτο στο βαθμολογικό πίνακα μετά από 7 αγωνιστικές, προκάλεσαν το ξέσπασμα του Ραζβάν Λουτσέσκου.

Για να προλάβω διάφορους (με το μυαλό τους, έξυπνους). Δεν απαγορεύεται να ασκήσουμε κριτική στον Ραζβάν Λουτσέσκου. Ακριβώς το αντίθετο. Επιβάλλεται να ασκούμε κριτική. Δεν είναι δυνατόν να μην ασκηθεί κριτική μετά από ήττες κόντρα σε Αρη και Στεάουα, παρά το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ ήταν ανώτερος και στα δυο παιχνίδια. Αυτό που ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΑΙ, είναι να απαξιώνουμε το έργο του προπονητή που άλλαξε την ιστορία του ΠΑΟΚ. Κάνει λάθη, όπως και κάθε άλλος προπονητής στον πλανήτη γη. Αν βρείτε τον αλάνθαστο, προτείνω να τον προσλάβει αύριο πρωί – πρωί η ΠΑΕ ΠΑΟΚ και να στείλουμε τον Λουτσέσκου, από εκεί που ήρθε, να ησυχάσει κι αυτός, να ησυχάσουμε κι εμείς.

Θα επισημάνω μόνο πως, αυτός και οι συνεργάτες του είναι καθημερινά στην προπόνηση, και κανείς μας δεν έχει καλύτερη εικόνα της κατάστασης, της διάθεσης και της εξέλιξης, που έχουν κάθε εβδομάδα οι ποδοσφαιριστές.

Αν δοκιμάσουμε να αφήσουμε τον προπονητή και την ομάδα ήσυχους για κανά μήνα, θα διαπιστώσουμε τη διαφορά. Ελπίζω να το πετύχουμε, αποφεύγοντας να τον οδηγήσουμε σε απόγνωση με ότι αυτό συνεπάγεται.

Τέλος για τη σχέση του Ιβάν Σαββίδη με τον Ραζβάν Λουτσέσκου, θα πω πως πρόκειται για τον μεγαλύτερο σε διάρκεια ποδοσφαιρικό «γάμο» στο Ελληνικό ποδόσφαιρο. Ένα «γάμο» διάρκειας έξι ετών. Πείτε μου ποιος άλλος Έλληνας ιδιοκτήτης ΠΑΕ, διατήρησε στον πάγκο της ομάδας του, για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, τον ίδιο προπονητή. ΚΑΝΕΝΑΣ. Ο Σαββίδης είχε τη μαγκιά να στηρίξει τον Λουτσέσκου, ακόμα και μετά τον τελικό του Βόλου με αντίπαλο την ΑΕΚ, που αγωνίστηκε στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα με 10 παίκτες.

Όταν όλοι βρέθηκαν απέναντι στον Λουτσέσκου, ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ τίμησε το… στεφάνι του και δεν έδωσε σημασία σε κανένα, ανανεώνοντας την εμπιστοσύνη του στο πρόσωπο του Ρουμάνου τεχνικού. Δικαιώθηκε ένα χρόνο αργότερα, με την κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Όπως κάθε παθιασμένος «γάμος», έτσι και ο «γάμος» του ισχυρού άνδρα του ΠΑΟΚ με τον προπονητή των τροπαίων, περνάει τη φάση του. Φάση από την οποία ο ΠΑΟΚ θα βγει κερδισμένος και ενισχυμένος.  Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά. Όποιος διάβασε το βιβλίο «ΡΑΖΒΑΝ ΛΟΥΤΣΕΣΚΟΥ DOUBLE PAOK» (που είχα την τιμή και την τύχη να υπογράψω), έχει την εμπειρία να ζυγίσει καταστάσεις και να βγάλει ασφαλή συμπεράσματα. Σωστά; Σωστά!

https://www.sdna.gr/podosfairo/1242613_toy-ta-ehoyme-kanei-zeppelin