Από 19 τράβηξε 2… Ο Μαντί Καμαρά σταμάτησε την αιμορραγία και έδειξε τον δρόμο για το μέλλον. Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος…`

 

Όσο καλά μαθηματικά κι αν ξέρεις. Όσο αριθμομνήμων κι αν είσαι Όσο καλά κι αν ξέρεις τις στατιστικές πιθανότητες. Υπάρχουν στιγμές που από το 12, θα τραβήξεις φιγούρα. Είσαι υποχρεωμένος, όμως, να τραβήξεις.

Είναι σπάνιο, αλλά μπορεί να ξανασυμβεί και στην επόμενη γύρα. Είναι στην σφαίρα του πιθανού, να βρεθείς πάλι στο 12 και να τραβήξεις ξανά φιγούρα!

Θα τσαντιστείς. Θα θυμώσεις. Θα φρικάρεις. 

Σε βάθος χρόνου, όμως, δεν μπορεί να συμβαίνει συνέχεια. Για να επανέλθει η συμπαντική ισορροπία, κάποια στιγμή αυτό το πράγμα θα γυρίσει. 

Κάποια στιγμή θα επιλέξεις μες την τρέλα να τραβήξεις φύλλο από το 19 και θα σου έρθει ουρανοκατέβατο ένα δυάρι! 2 σαν τον αριθμό της φανέλας του Μαντί Καμαρά!

Αν τελείωνε σήμερα το πρωτάθλημα, ο Αφρικανός θα ήταν ο πολυτιμότερος παίκτης της σεζόν. Δύο καθοριστικά νικητήρια γκολ με την άμμο στην κλεψύδρα να αδειάζει σε Περιστέρι και Λιβαδειά είναι αυτά που έχουν τον Δικέφαλο σε ρόλο οδηγού και όχι κυνηγού στην βαθμολογία.

Χρήσιμο hint. Στα 6 χρόνια που έμεινε στον Ολυμπιακό, μόνο ένα από τα 20 του γκολ ήρθε με κεφαλιά! 

Μέσα σε μερικούς μήνες με τα ασπρόμαυρα, ο Μαντί έχει έρθει δύο φορές σαν οδοστρωτήρας από την πίσω ζώνη και με ισάριθμες κεφαλιές έχει χαρίσει δύο καθοριστικές νίκες που αλλάζουν την οικονομία του πρωταθλήματος.

Κι αν θέλουμε να είμαστε απολύτως δίκαιοι, είναι διαφορετικός ο φετινός ΠΑΟΚ με τον Μαντί στο γήπεδο και διαφορετικός δίχως εκείνον. 

Όχι μόνο προσαρμόστηκε άμεσα, όχι μόνο ξεπέρασε γρήγορα την σοκαριστική στιγμή στα χασομέρια του επαναληπτικού με την Μάλμε, αλλά με την ενέργεια, την σβελτάδα, την αθλητικότητα του βοηθάει το κάρο να ξεκολλήσει από την λάσπη.

Οι άσχημες νίκες είναι πάντα προτιμότερες από τις όμορφες ήττες. Τα φιλικά χτυπήματα στην πλάτη μετά από μία σπουδαία εμφάνιση είναι σαν αλάτι σε ανοιχτή πληγή. Είναι πάντα προτιμότερο να προβληματίζεσαι με γεμάτο στομάχι, παρά νηστικός.

Ο ΠΑΟΚ πάει στην διακοπή πρώτος και στο +2, έχει σκοράρει ξανά τα περισσότερα γκολ από όλους (παρότι δείχνει άκαπνος), όμως ξέρει ακόμα ότι ακόμα δεν έχει γκρουπαριστεί. Υπάρχουν ακόμα πολλά μέλη του που βρίσκονται ακόμα εκτός θέματος.

Ο Λουτσέσκου χρησιμοποίησε το ματς στην Λιβαδειά ως ένα ταχύρρυθμο μάθημα ενσωμάτωσης. Ντεμπούτο για Λόβρεν. Ντεμπούτο για Γκόμες. Μόλις δεύτερο ματς στην ενδεκάδα για Κόλεϊ. Το ίδιο για Μπακαγιόκο. Το ίδιο για Σορετίρε. Δεν θυμάμαι ποτέ να έχει κάνει κάτι ανάλογο σε παιχνίδι που δεν ήταν καλοκαιρινό φιλικό.

Η ορχήστρα έμοιαζε ξεκούρδιστη. Κάποιοι από τους νέους πέρασαν την βάση, κάποιοι έμειναν μετεξεταστέοι. Δύο φτηνά, επιπόλαια «δώρα» από Μπακαγιόκο και Γκόμες πήγαν να ναρκοθετήσουν τα πάντα, μα ο ΠΑΟΚ είχε πληρώσει τους «φόρους» του σε άλλα παιχνίδια. Τώρα, ήταν η ώρα για επιστροφή φόρου.

Αυτό το γκολ του Μαντί ήταν σαν ένα χειρόφρενο στην κατηφόρα. Σαν αιμοστατικό, που σταμάτησε την αιμορραγία, που προκάλεσαν σχεδόν έξι συνεχόμενα ημίχρονα χωρίς γκολ.

Ο πανηγυρισμός του με το δάχτυλο μπροστά από τα χείλη μοιάζει με τροχιοδεικτικό για το εγγύς μέλλον. Δεν είναι ώρα για (άλλα) λόγια, μα για σηκωμένα μανίκια, δουλειά και αφοσίωση.

Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται στην αρχή ενός νέου rebuilding και το μόνο που χρειάζεται είναι πίστη στην διαδικασία. 

Αυτή που τον έχει φέρει ως εδώ… 

https://www.sdna.gr/podosfairo/1242220_apo-19-trabixe-2